|
Τα ελάχιστα όρια εμβαδού και προσώπου, καθώς και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης των οικοπέδων, καθορίζονται κατά τομείς Γ και Δ, όπως φαίνονται στα διαγράμματα του άρθρου 1 ως εξής:
Α. Τομέας Γ (αραιοδομημένα τμήματα οικισμού προ του 1923).
1. Ελάχιστο πρόσωπο: 15,00 m.
Ελάχιστο εμβαδόν: 400,00 m2.
2. Κατά παρέκκλιση θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα οικόπεδα τα οποία εμπίπτουν στα τμήματα του παραπάνω τομέα Γ, όπως αυτά φαίνονται περικλειόμενα με μαύρη διακεκομμένη γραμμή στα σχετικά διαγράμματα του άρθρου 1 και τα οποία:
α. στις 13-03-1981 ημέρα δημοσίευσης του από 02-03-1981 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 138/Δ/1981) είχαν:
Ελάχιστο πρόσωπο: 8 m.
Ελάχιστο εμβαδόν: 300 m2.
β. στις 25-07-1979 ημέρα δημοσίευσης του από 19-07-1979 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 401/Δ/1979) είχαν:
Ελάχιστο πρόσωπο: 8 m.
Ελάχιστο εμβαδόν: 150 m2.
Β. Τομέας Δ (αραιοδομημένα τμήματα εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού προ του 1923).
1. Ελάχιστο πρόσωπο: 15 m.
Ελάχιστο εμβαδόν: 500 m2.
Γ. Και για τους δύο τομείς Γ και Δ ισχύουν τα παρακάτω:
1. Επιπλέον των προϋποθέσεων των παραγράφων 1 και 2 της ενότητας Α και της ενότητας Β απαιτείται, όπως στο οικοδομήσιμο τμήμα των οικοπέδων εγγράφεται κάτοψη κτιρίου με ελάχιστη επιφάνεια: 50 m2 και ελάχιστη πλευρά: 5 m.
2. Μέγιστο ποσοστό κάλυψης: 50% της επιφανείας των οικοπέδων.
3. Συντελεστής δόμησης: 0,8.
4. Μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των ανεγερθησομένων κτιρίων: 8,5 m.
5. Πάνω από το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων επιτρέπεται η κατασκευή κεραμοσκεπούς στέγης μεγίστου ύψους 2 m.