|
1. Προκειμένου περί διαπλατύνσεως παλαιάς υφισταμένης οδού μέχρις 20 m, τα εκ της διαπλατύνσεως ρυμοτομούμενα οικόπεδα αποζημιώνονται υπό των επ' αμφοτέρων των πλευρών της οδού παρόδιων ακινήτων εκάστου τούτου βαρυνομένου με το ήμισυ του τμήματος που ρυμοτομείται και που περικλείεται υπό των εκατέρωθεν οικοδομικών γραμμών και επί του επί της οδού προσώπου αυτού και δη των από της συναντήσεως τούτου μετά της οικοδομικής γραμμής αγομένων τούτων.
2. Εάν η υφισταμένη οδός διαπλατύνεται εις πλάτος μείζον των είκοσι (20) m, εκ των συνεπεία της διαπλατύνσεως ρυμοτομούμενων οικοπέδων αφαιρείται ζώνη πλάτους ίσου προς το επί πλέον των είκοσι (20) m, ασχέτως θέσεως, δι' ην βαρύνεται ο Δήμος ή η Κοινότητα, η υπόλοιπη δε έκταση που ρυμοτομείται αναλογίζεται μεταξύ των παρόδιων ακινήτων αμφοτέρων των πλευρών της οδού κατά τα στην προηγουμένη παράγραφο της γραμμής που διαχωρίζει τη βαρύνουσα τον δήμο ή την Κοινότητα ζώνη που επέχει δια τον αναλογισμό θέση οικοδομικής γραμμής.
3. Εν τη περιπτώσει της προηγουμένης παραγράφου εάν η υπάρχουσα οδός διανοίχτηκε συνεπεία απαλλοτριώσεως των υπ' αυτής καταληφθέντων οικοπέδων είτε υπό του Δημοσίου, είτε υπό του Δήμου ή της Κοινότητας δια τον αναλογισμό των εκ της διαπλατύνσεως των ρυμοτομούμενων οικοπέδων, αφαιρείται το πλάτος της συνεπεία απαλλοτριώσεως οδού που διανοίχτηκε, το δε υπόλοιπον τμήμα που ρυμοτομείται κατανέμεται μεταξύ των παρόδιων ακινήτων κατά τα στις παραγράφους 1 και 2, βαρυνομένου του Δήμου ή της Κοινότητος μόνο εάν μετά την αφαίρεση του ως άνω πλάτους της υπαρχούσης οδού η έκταση που ρυμοτομείται έχει πλάτος μείζον των είκοσι (20) m και μόνον, δια το επί πλέον του πλάτους τούτου.