|
1. Στην περίπτωση διασυνοριακής διαφοράς, που προκύπτει από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος ή άλλης ειδικής νομοθεσίας περί ηλεκτρονικών επικοινωνιών, μεταξύ επιχείρησης παροχής δικτύων ή / και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, που έχει την έδρα της στην ελληνική επικράτεια και επιχείρησης, που είναι εγκατεστημένη σε άλλο Κράτος - Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφαρμόζεται η διαδικασία των επόμενων παραγράφων 2, 3 και 4.
2. Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, εφόσον επιληφθεί της διαφοράς κατόπιν σχετικού αιτήματος ενός τουλάχιστον των μερών, συντονίζει τις προσπάθειές της με τις αντίστοιχες Ρυθμιστικές Αρχές των άλλων Κρατών - Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επίλυσή της, σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων επιβάλλει τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος.
3. Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων μπορεί από κοινού με τις αντίστοιχες Ρυθμιστικές Αρχές των άλλων Κρατών - Μελών να αρνείται την επίλυση διαφοράς, ενημερώνοντας σχετικά τα μέρη, αν υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί, οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλλουν καλύτερα στην έγκαιρη επίλυση της διαφοράς. Στην περίπτωση αυτή, αν η διαφορά δεν έχει επιλυθεί μετά την παρέλευση τεσσάρων μηνών και δεν εκκρεμεί ενώπιον δικαστηρίου, η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων σε συνεργασία με τις αντίστοιχες Ρυθμιστικές Αρχές των άλλων Κρατών - Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιλαμβάνεται της διαφοράς κατόπιν αιτήματος ενός των μερών και εκδίδει δεσμευτική απόφαση.
4. Η διαδικασία που αναφέρεται στην παράγραφο 2 δεν στερεί από κανένα μέρος τη δυνατότητα να προσφύγει ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με την παράγραφο 2)ι)α του άρθρου 80 του νόμου 4070/2012 (ΦΕΚ 82/Α/2012). |