|
Κεφάλαιο Ι: Γενικοί όροι
Εκτός από τις σχετικές διατάξεις του παραρτήματος του προεδρικού διατάγματος 374/2001 (ΦΕΚ 251/Α/2001) ισχύουν οι ακόλουθες απαιτήσεις.
1. Στο τμήμα του κτιρίου όπου σταβλίζονται οι χοίροι πρέπει να αποφεύγονται οι συνεχείς θόρυβοι που φθάνουν τα 85 dBA, καθώς και κάθε διαρκής ή αιφνίδιος θόρυβος.
2. Οι χοίροι πρέπει να είναι εκτεθειμένοι σε φως έντασης τουλάχιστον 40 lux επί οκτώ ώρες την ημέρα τουλάχιστον.
3. Οι εγκαταστάσεις σταυλισμού για χοίρους πρέπει να είναι κατασκευασμένες κατά τρόπο που να επιτρέπουν στα ζώα:
α) να έχουν πρόσβαση σε ένα χώρο ανάπαυσης άνετο από φυσική και θερμική άποψη καθώς και κατάλληλα αποστραγγιζόμενο και καθαρό, ο οποίος επιτρέπει την κατάκλιση όλων των ζώων συγχρόνως.
β) να αναπαύονται και να σηκώνονται χωρίς δυσκολία.
γ) να βλέπουν άλλους χοίρους ωστόσο, κατά την εβδομάδα πριν από τον αναμενόμενο χρόνο τοκετού και στη διάρκεια του τελευταίου, οι χοιρομητέρες και οι μικροί θηλυκοί χοίροι μπορεί να μην έρχονται σε οπτική επαφή με άλλα ζώα του ιδίου είδους.
4. Με την επιφύλαξη του άρθρου 3 παράγραφος 5, οι χοίροι πρέπει να έχουν συνεχή πρόσβαση σε επαρκή ποσότητα υλικών, έτσι ώστε να μπορούν να τα ψάχνουν και να τα χειρίζονται, υλικά όπως η στρωμνή, τα άχυρα, το ξύλο, το πριονίδι, το κοπρόχωμα μανιταριών, η τύρφη ή μείγμα αυτών, τα οποία δεν θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των ζώων.
5. Τα δάπεδα πρέπει να είναι λεία, όχι όμως ολισθηρά, έτσι ώστε να αποφεύγεται ο τραυματισμός των χοίρων και να είναι σχεδιασμένα, κατασκευασμένα και διατηρημένα έτσι ώστε να μην προκαλούν τραυματισμούς ούτε ταλαιπωρίες στους χοίρους. Πρέπει να είναι κατάλληλα για το μέγεθος και το βάρος των χοίρων και να αποτελούνται από ανθεκτική, επίπεδη και σταθερή επιφάνεια.
6. Σε όλους τους χοίρους πρέπει να παρέχεται τροφή τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Σε περίπτωση που οι χοίροι τρέφονται ομαδικά και όχι ελεύθερα (ad libitum) ή με αυτόματο σύστημα τροφής των ζώων μεμονωμένα, όλοι οι χοίροι της ομάδας πρέπει να λαμβάνουν τροφή την ίδια ώρα.
7. Όλοι οι χοίροι ηλικίας άνω των δύο εβδομάδων πρέπει να μπορούν να έχουν διαρκώς πρόσβαση σε επαρκή ποσότητα πόσιμου νερού.
8. Όλες οι διαδικασίες που αποτελούν επέμβαση που πραγματοποιείται για σκοπούς άλλους εκτός από θεραπευτικούς ή διαγνωστικούς ή για την αναγνώριση των χοίρων σύμφωνα με τη κείμενη νομοθεσία και έχει ως αποτέλεσμα τη βλάβη ή την απώλεια ενός ευαίσθητου μέρους του σώματος ή την αλλοίωση της δομής των οστών απαγορεύεται, με τις ακόλουθες εξαιρέσεις:
α) ομοιόμορφη μείωση των κυνοδόντων οδόντων των χοιριδίων με τρόχισμα, ή τομή εντός επτά ημερών από τη γέννησή τους, τα οποία θα πρέπει να αφήνουν μια λεία και ακέραια επιφάνεια. Οι χαυλιόδοντες των κάπρων επιτρέπεται να βραχύνονται εφόσον τούτο είναι αναγκαίο για την πρόληψη του τραυματισμού άλλων ζώων ή για λόγους ασφάλειας,
β) μερική αποκοπή της ουράς,
γ) ευνουχισμός αρσενικών χοίρων με άλλα μέσα εκτός της ρήξης των ιστών,
δ) τοποθέτηση ρινικών κρίκων επιτρέπεται μόνο στα συστήματα ελεύθερης εκτροφής και σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.
Η αποκοπή της ουράς ή η μείωση των κυνοδόντων οδόντων δεν πραγματοποιείται σε συστηματική βάση, αλλά διενεργείται μόνον εφόσον υπάρχουν αποδείξεις ότι υπέστησαν κακώσεις οι μαστοί των χοιρομητέρων ή τα αυτιά οι ουρές άλλων χοίρων. Πριν από την εκτέλεση αυτών των διαδικασιών, πρέπει να λαμβάνονται άλλα μέτρα για την πρόληψη του δαγκώματος της ουράς και άλλων ελαττωμάτων, λαμβάνοντας υπόψη το περιβάλλον και την πυκνότητα του πληθυσμού. Για το λόγο αυτό, πρέπει να τροποποιούνται οι περιβαλλοντικές συνθήκες ή τα συστήματα διαχείρισης εφόσον δεν είναι κατάλληλα.
Οποιαδήποτε από τις ανωτέρω περιγραφόμενες διαδικασίες διενεργούνται μόνο από κτηνίατρο ή καταλλήλως καταρτισμένο άτομο όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 του παρόντος προεδρικού διατάγματος με πείρα στην εκτέλεση των εφαρμοζόμενων πρακτικών, με τα κατάλληλα μέσα και με καλές συνθήκες υγιεινής. Εφόσον ο ευνουχισμός ή η αποκοπή της ουράς πραγματοποιούνται μετά από την έβδομη ημέρα από τη γέννηση, πρέπει να διενεργείται μόνο από κτηνίατρο, χρησιμοποιώντας αναισθητικό, καθώς και παρατεταμένη χορήγηση παυσίπονων.
Κεφάλαιο ΙΙ: Ειδικές διατάξεις για τις διάφορες κατηγορίες χοίρων
Α. Κάπροι
Τα κελιά για τους κάπρους πρέπει να έχουν τέτοια θέση και να κατασκευάζονται με τρόπο που να επιτρέπει στους κάπρους να γυρίζουν, να ακούνε, να οσμίζονται και να βλέπουν άλλους χοίρους. Η ελεύθερη επιφάνεια του δαπέδου που πρέπει να είναι διαθέσιμη για ένα ενήλικα χοίρο πρέπει να είναι τουλάχιστον 6 m2.
Εφόσον τα κελιά χρησιμοποιούνται επίσης για την φυσική οχεία, η επιφάνεια του δαπέδου που πρέπει να είναι διαθέσιμη για ένα ενήλικα χοίρο πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 m2 και το κελί πρέπει να είναι ελεύθερο από κάθε εμπόδιο. Από την 01-01-2003, η ανωτέρω διάταξη θα ισχύει για κάθε νεοκατασκευασμένη ή ανακατασκευασμένη ή για πρώτη φορά χρησιμοποιούμενη μετά την εν λόγω ημερομηνία χοιροτροφική μονάδα. Από την 01-01-2005 και μετά, η διάταξη αυτή θα εφαρμόζεται σε όλες τις χοιροτροφικές μονάδες.
Β. Χοιρομητέρες και μικροί θηλυκοί χοίροι
1. Πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για την ελαχιστοποίηση της επιθετικής συμπεριφοράς στις ομάδες.
2. Οι κυοφορούσες χοιρομητέρες και οι μικροί θηλυκοί χοίροι πρέπει, εφόσον χρειάζεται, να υποβάλλονται σε θεραπεία κατά των εξωτερικών και εσωτερικών παρασίτων. Εάν τα ζώα αυτά τοποθετούνται στα κελιά τοκετού πρέπει προηγουμένως να καθαρίζονται πλήρως.
3. Κατά την εβδομάδα πριν από τον αναμενόμενο χρόνο τοκετού, στις χοιρομητέρες και στους μικρούς θηλυκούς χοίρους πρέπει να παρέχεται σε επαρκή ποσότητα το κατάλληλο υλικό για την κατασκευή φωλιάς. εκτός αν αυτό είναι τεχνικώς αδύνατο για το σύστημα αποκομιδής κοπριάς που χρησιμοποιείται στη μονάδα.
4. Πίσω από τη χοιρομητέρα ή το μικρό θηλυκό χοίρο πρέπει να διατίθεται ελεύθερος χώρος για τη διευκόλυνση του φυσιολογικού ή του υποβοηθούμενου τοκετού.
5. Τα κελιά τοκετού, όπου οι χοιρομητέρες μπορούν να κινούνται ελεύθερα, πρέπει να φέρουν εξοπλισμό προστασίας των χοιριδίων, π.χ. κιγκλιδώματα.
Γ. Χοιρίδια
1. Ένα τμήμα του συνολικού δαπέδου πρέπει να έχει επαρκείς διαστάσεις για να παρέχει τη δυνατότητα στα ζώα να αναπαύονται συγχρόνως, να είναι αρκετά ανθεκτικό ή να καλύπτεται από χαλί, ή να έχει μια στρωμνή από άχυρο ή οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο υλικό.
2. Στην περίπτωση που χρησιμοποιείται ειδικό κελί τοκετού, τα χοιρίδια πρέπει να έχουν επαρκή χώρο ώστε να μπορούν να θηλάζουν χωρίς δυσκολία.
3. Κανένα χοιρίδιο δεν πρέπει να απογαλακτίζεται από τη μητέρα του πριν από την ηλικία των 28 ημερών, εκτός εάν επηρεάζονται έτσι αρνητικώς οι συνθήκες διαβίωσης ή η υγεία της μητέρας ή των χοιριδίων. Εντούτοις, τα χοιρίδια μπορούν να απογαλακτιστούν μέχρι επτά ημέρες ενωρίτερα, εάν μετακινηθούν σε ειδικούς στεγασμένους χώρους οι οποίοι έχουν εκκενωθεί και επιμελώς καθαριστεί και απολυμανθεί πριν από την είσοδο μιας νέας ομάδας, είναι δε διαχωρισμένοι από χώρους διαβίωσης χοιρομητέρων ώστε να ελαχιστοποιηθεί η μετάδοση νόσων στα χοιρίδια.
Δ. Απογαλακτισμένα χοιρίδια και χοίροι προς πάχυνση
1. Εφόσον οι χοίροι εκτρέφονται ομαδικά, πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για την πρόληψη συγκρούσεων που υπερβαίνουν τη φυσιολογική συμπεριφορά.
2. Οι χοίροι πρέπει να εκτρέφονται σε όσο το δυνατόν περισσότερο ομοιογενείς ομάδες. Αν πρέπει να αναμειχθούν χοίροι που δεν έχουν εξοικειωθεί μεταξύ τους, τούτο θα πρέπει να γίνεται σε όσο δυνατόν νεαρότερη ηλικία και κατά προτίμηση πριν ή μέχρι μία εβδομάδα μετά από τον απογαλακτισμό. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να παρέχονται στους χοίρους επαρκείς δυνατότητες για να διαφεύγουν και να κρύβονται από άλλους χοίρους.
3. Σε περίπτωση που παρουσιαστούν συμπτώματα σοβαρών συγκρούσεων, πρέπει να διερευνώνται αμέσως τα αίτια και να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα, όπως είναι η παροχή επαρκούς στρωμνής στα ζώα, αν είναι δυνατόν, ή άλλα υλικά για διερεύνηση. Τα ζώα που κινδυνεύουν ή εκείνα που επιδεικνύουν ιδιαίτερη επιθετικότητα, πρέπει να απομονώνονται από την ομάδα.
4. Η χρήση ηρεμιστικών φαρμάκων για τη διευκόλυνση της ανάμειξης διαφόρων κατηγοριών χοίρων πρέπει να περιορίζεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνον αφού ζητηθεί η γνώμη κτηνιάτρου.