Άρθρο 3: Ελάχιστος πραγματικός χρόνος απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Ο ελάχιστος πραγματικός χρόνος απασχόλησης του τεχνικού ασφάλειας και του γιατρού εργασίας δεν μπορεί να υπολείπεται των 75 ωρών κατά έτος και καθορίζεται για κάθε μία από τις κατηγορίες επιχειρήσεων, εκμεταλλεύσεων και εργασιών του άρθρου 2 σε ώρες απασχόλησης ανά εργαζόμενο κατ' έτος ως εξής:
α. Κατηγορία Α' |
Ώρες ετήσιας απασχόλησης ανά εργαζόμενο |
|
Αριθμός εργαζομένων |
Τεχνικός ασφάλειας |
Γιατρός εργασίας |
έως 500 |
3,5 |
|
501 έως 1000 |
3,0 |
|
1001 έως 5000 |
2,5 |
0,8 |
5001 και άνω |
2,0 |
|
β. Κατηγορία Β' |
Ώρες ετήσιας απασχόλησης ανά εργαζόμενο |
|
Αριθμός εργαζομένων |
Τεχνικός ασφάλειας |
Γιατρός εργασίας |
έως 1000 |
2,5 |
|
1001 έως 5000 |
1,5 |
0,6 |
5001 και άνω |
1,0 |
|
γ. Κατηγορία Γ' |
Ώρες ετήσιας απασχόλησης ανά εργαζόμενο |
|
Τεχνικός ασφάλειας |
Γιατρός εργασίας |
|
|
0,4 |
0,4 |
2. Ο χρόνος απασχόλησης του Τεχνικού Ασφαλείας και του Γιατρού Εργασίας κατανέμεται κατά μήνα με κοινή συμφωνία του εργοδότη και της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας.