Απόφαση 11389/93 - Άρθρο 40

Άρθρο 40: Επίλυση διαφορών μετά την υπογραφή της σύμβασης


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

1. Για κάθε πράξη του δήμου ή της κοινότητας ή της αρμόδιας για την προμήθεια υπηρεσίας για την οποία ο ανάδοχος της προμήθειας πραγμάτων κρίνει ότι είναι βλαπτική των συμφερόντων του, έχει δικαίωμα να ασκήσει ένσταση ενώπιον του νομάρχη. Το ίδιο δικαίωμα έχει και ο ανάδοχος, όταν ο δήμος ή η κοινότητα μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία ενός μήνα, δεν αποφαίνεται σε πράξη της αρμόδιας για την προμήθεια υπηρεσίας η οποία πράξη προβλέπεται από τις διατάξεις του νόμου 1797/1988 ή του παρόντος κανονισμού, όπως αυτές ισχύουν κάθε φορά και υπόκειται στην έγκρισή του. Εάν δεν ορίζεται διαφορετικά στις διατάξεις του παρόντος η ένσταση ασκείται και κατατίθεται στο γραφείο της αρμόδιας για την προμήθεια υπηρεσίας μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία 15 ημερών από την επίδοση στον ανάδοχο της προσβαλλόμενης πράξης. Ο νομάρχης αποφαίνεται επί της ένστασης μέσα σε τρεις μήνες από την κατάθεσή της, ύστερα από γνώμη του νομαρχιακού συμβουλίου δημοσίων έργων.

 

2. Η διαφορά συζητείται στο συμβούλιο αφού πρώτα κληθούν υποχρεωτικά ο ανάδοχος και εκπρόσωπος του οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης. Το συμβούλιο γνωματεύει αιτιολογημένα για την απονομή του δικαίου από άποψη νομιμότητας και ουσίας ακόμα και αν δεν παραστούν αυτοί που έχουν κληθεί σ' αυτό.

 

3. Αν ο νομάρχης δεν εκδώσει την απόφαση του, μέσα στην καθορισμένη προθεσμία της παραγράφου 1 ή κάποιος από τους ενδιαφερόμενους δεν αποδεχτεί την απόφαση του νομάρχη τότε αρμόδιο για την επίλυση της διαφοράς που δημιουργείται είναι το διοικητικό εφετείο στην περιφέρεια του οποίου εκτελείται η προμήθεια. Το διοικητικό εφετείο δικάζει σε πρώτο και τελευταίο βαθμό, ύστερα από προσφυγή που ασκείται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο μηνών, αφότου κοινοποιήθηκε η απόφαση του νομάρχη ή πέρασε η προθεσμία για την έκδοση της απόφασης.

 

4. Πριν υποβληθεί η διαφορά στο διοικητικό εφετείο, πρέπει να έχει εξαντληθεί η διοικητική διαδικασία, που προβλέπει η παράγραφος 1 αυτού του άρθρου, διαφορετικά η προσφυγή είναι απαράδεκτη, εκτός από την περίπτωση που η διαφορά γεννάται το πρώτον από την σχετική πράξη του νομάρχη.

 

5. Κάθε αξίωση του αναδόχου προμήθειας κατά του εργοδότη ή αντίθετα του εργοδότη κατά του αναδόχου που δεν στηρίζεται στην απόφαση της αρμοδίας αρχής και για την οποία έγινε προσφυγή στο διοικητικό εφετείο, παραγράφεται, αν κατά το διάστημα της επιδικίας πέρασε διετία χωρίς να διακοπεί η παραγραφή. Για τις αξιώσεις των αναδόχων, που γεννήθηκαν νόμιμα και αναγνωρίσθηκαν με αποφάσεις των αρμοδίων αρχών, εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του διατάγματος περί των αρμοδίων αρχών, εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του διατάγματος περί λογιστικού δήμων και κοινοτήτων, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 377 του νόμου 4412/2016 (ΦΕΚ 147/Α/2016).

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.