|
1. Οι κατά το προηγούμενο άρθρο αναγνωριζόμενοι ως συγκύριοι κτημάτων εκ του μείζονος κτήματος Αμύνταιο δικαιούνται, όπως, εντός ανατρεπτικής προθεσμίας ενός έτους από της ισχύος του παρόντος, αιτούνται την εξαγοράν του εις το Δημόσιον ανήκοντος μεριδίου επί των υφ' εκάστου τούτων κατεχομένων κτημάτων.
Δια την τοιαύτη εξαγοράν καταβάλλεται ως τίμημα, προκειμένου περί αστικών κτημάτων, ποσόν ίσον προς το 1/3 της κατά τον χρόνον της εκποιήσεως τρεχούσης αξίας αυτών μόνον ως οικοπέδων, προκειμένου δε περί αγροτικών, ποσόν ίσον προς το 1/5 της τρεχούσης αξίας μόνον του εδάφους, άνευ των επ' αυτού υφισταμένων φυτειών και βελτιώσεων εν γένει. Το τίμημα τούτο καταβάλλεται άτοκα εις ετησίας δόσεις μέχρις έξι δια τα αστικά κτήματα και μέχρι δέκα δια τα αγροτικά τοιαύτα.
Οι υποβαλλόμενες αιτήσεις εξαγοράς, δέον να συνοδεύονται υπό παντός αποδεικτικού των δικαιωμάτων των ανωτέρω στοιχείων.
2. Οι κατά τις διατάξεις του παρόντος υποβαλλόμενες αιτήσεις εξαγοράς, δέον απαραιτήτως να συνοδεύονται ωσαύτως υπό αδειών της κατά το άρθρον 2 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1366/1938 Επιτροπής.
3. Η κατά τα ανωτέρω εκποίησις ενεργείται δι' αποφάσεως του Νομάρχου Φλωρίνης, κατόπιν συμφώνου γνώμης της παρά τη Νομαρχία υφισταμένης Επιτροπής Δημοσίων Κτημάτων. Βάσει της αποφάσεως ταύτης, η παρά το Υπουργείο Οικονομικών Διεύθυνσις Δημοσίων Κτημάτων εκδίδει το οικείον πωλητήριον, το οποίο αποτελεί τίτλο κυριότητος, δεκτικό μεταγραφής με μέριμνα του αγοραστού.
4. Οι υπέρ ων ήθελε χωρίσει εκποίησις κατά τα ανωτέρω του μεριδίου του Δημοσίου, απαλλάσσονται της καταβολής μισθωμάτων ή αποζημιώσεως, δια την μέχρι της εκδόσεως του πωλητηρίου χρήσιν τούτου. Τυχόν όμως καταβληθέντα ποσά ως μισθώματα ή αποζημιώσεις, δεν επιστρέφονται.