Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Αριθμός 810/1998

 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Α' Πολιτικό Τμήμα

 

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Αγησίλαο Μπακόπουλο - Αντιπρόεδρο, Ανδρέα Κατσίφα, Κωνσταντίνο Λυμπερόπουλο, Κωνσταντίνο Κωστήρη και Ηλία Βλάσση, Αρεοπαγίτες.

 

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 09-20-1998, με την παρουσία και του γραμματέα Προκόπη Κιούση, για να δικάσει μεταξύ:

 

Των αναιρεσειόντων: 1) Μερόπης χήρας Ιωάννου Γερασιμόπουλου, κατοίκου Αθηνών, 2) Ευαγγέλου - Ηλία Ιωάννου Γερασιμόπουλου, κατοίκου Πατρών και 3) Μελπομένης σύζυγο Δημοσθένους Γρίβα, κατοίκου Αθηνών, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Άγγελο Μαργαρίτη.

 

Του αναιρεσίβλητου: Δημητρίου Γεωργίου Σαββίδη, κατοίκου Κηφισιάς, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Κωνσταντίνο Μίντζηρα.

 

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 03-02-1993 αγωγή που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 2520/1993 του ίδιου Δικαστηρίου και 9265/1995 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας αποφάσεως ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 27-11-1996 αίτησή τους.

 

Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο εισηγητής Αρεοπαγίτης Ηλίας Βλάσσης ανάγνωσε την από 10-11-1998 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως. Ο πληρεξούσιος των αναιρεσειόντων ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως και ο πληρεξούσιος του αναιρεσίβλητου την απόρριψή της και καθένας την καταδίκη του αντιδίκου στη δικαστική δαπάνη.

 

Σκέφτηκε σύμφωνα με το νόμο

 

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 158, 159, 164, 180 και 369 του Αστικού Κώδικα, προκύπτει ότι η σύμβαση πώλησης ακινήτου, πρέπει, με ποινή ακυρότητας η οποία εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, να γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο, που υποβάλλεται σε μεταγραφή. Στον ίδιο τύπο (συμβολαιογραφικό) υποβάλλονται και οι συμφωνίες με τις οποίες τροποποιείται η εν λόγω σύμβαση, εκτός αν πρόκειται για όρους με τους οποίους αυτή καταργείται ολικά ή μερικά ή περιορίζεται η ενέργειά της ή με τους οποίους γίνεται παραίτηση από όρο αυτής. Ως τροποποιήσεις για τις οποίες πρέπει να τηρηθεί ο τύπος της δικαιοπραξίας νοούνται οι ουσιώδεις που ασκούν έννομη επιρροή στους όρους της δικαιοπραξίας, όπως είναι ο όρος που καθορίζει το χρόνο και τον τρόπο καταβολής του τιμήματος, τη διεύρυνση της δικαιοπραξίας κατά τις υποχρεώσεις των μερών κ.α. Ειδικότερα, η συμφωνία για την πληρωμή μέρους του τιμήματος του πωληθέντος ακινήτου, που δεν έχει αναγραφεί στο πωλητήριο συμβόλαιο είναι άκυρη αν και αυτή δεν υποβληθεί στο συμβολαιογραφικό τύπο, ο δε πωλητής - σε περίπτωση που πίστωσε το μέρος του τιμήματος που αποκρύφτηκε - δεν μπορεί να αξιώσει την καταβολή αυτού του επί πλέον τιμήματος δυνάμει μιας τέτοιας (άτυπης) συμφωνίας, ούτε την απόδοση κατά τις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις, του μέρους του ακινήτου (ή της αξίας του) που αντιστοιχεί στο εν λόγω επί πλέον τίμημα. Επομένως, το εφετείο που έκρινε ότι η από 03-02-1993 αγωγή των αναιρεσειόντων-εναγόντων με την οποία ζήτησαν να υποχρεωθεί ο αναιρεσίβλητος-εναγόμενος να τους καταβάλει, νομιμοτόκως, το ποσό των 16.000.000 δραχμών, ως συμφωνημένο συμπληρωματικό τίμημα του εκεί αναφερόμενου (αγροτεμαχίου) ακινήτου, το οποίο δυνάμει του υπ' αριθμού 25903/08-01-1992 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών, Ν. Παπαδοπούλου, που νόμιμα έχει μεταγραφεί του πώλησαν και μεταβίβασαν κατά κυριότητα, νομή και κατοχή, ενόψει του ότι έχουν πληρωθεί οι όροι του υπό την ίδια χρονολογία (08-01-1992) ιδιωτικού συμφωνητικού που καταρτίστηκε επίσης μεταξύ αυτών και του εναγόμενου υπό τους οποίους ήταν καταβλητέο το εν λόγω συμπληρωματικό τίμημα που συμφωνήθηκε με το ίδιο συμφωνητικό (παράδοση απ' αυτούς στον τελευταίο μέσα σε προθεσμία ενός έτους των εκεί επίσης αναφερόμενων εγγράφων, δηλαδή τοπογραφικού διαγράμματος του αγροτεμαχίου, βεβαίωση της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πρωτεύουσας σχετικής με τη δόμηση αυτού, βεβαίωσης του αρμόδιου Δασαρχείου ότι αυτό δεν αποτελεί δασική έκταση) είναι μη νόμιμη και μετ' εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, απέρριψε αυτής (αγωγή), ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προπαρατεθείσες διατάξεις ουσιαστικού δικαίου και εκείνες των άρθρων 904 και επόμενα του Αστικού Κώδικα και οι αντίθετοι από το άρθρο 559 αριθμός 1 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας πρώτος και δεύτερος λόγοι αναίρεσης κρίνονται απορριπτέοι ως αβάσιμοι.

 

Επειδή για να ιδρυθεί αναιρετικός λόγος του άρθρου 559 αριθμός 19 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας απαιτείται ουσιαστική έρευνα της υπόθεσης, αφού η έλλειψη νόμιμης βάσης προϋποθέτει ότι υπάρχουν ελλείψεις στην περιγραφή της εμπειρικής πραγματικότητας. Έτσι ο λόγος αυτός αναίρεσης δεν έχει εφαρμογή όταν το δικαστήριο της ουσίας απέρριψε, όπως στην υπό κρίση περίπτωση την αγωγή ως μη νόμιμη. Συνεπώς ο τρίτος λόγος αναίρεσης, με τον οποίο προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στερείται νόμιμης βάσης, διότι, απέρριψε την επικουρική βάση της αγωγής τους (άρθρο 904 του Αστικού Κώδικα) ως μη νόμιμη με ελάσσονα πρόταση ανύπαρκτη, αλλιώς εντελώς ελλιπή και άνευ της προβλεπόμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, κρίνεται απορριπτέος ως απαράδεκτος.

 

Για τους λόγους αυτούς:

 

Απορρίπτει την από 27-11-1996 αίτηση αναίρεσης των Μερόπης χήρας Ιωάννη Γερασιμόπουλου κ.λ.π. κατά της υπ' αριθμού 9265/1995 απόφασης του Εφετείου Αθηνών.

 

Και

 

Καταδικάζει τους αναιρεσείοντες στη δικαστική δαπάνη του αναιρεσίβλητου, την οποία προσδιορίζει στο ποσό των διακοσίων είκοσι χιλιάδων δραχμών (220.000).

 

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 06-05-1998.

 

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο στις 20-05-1998.