|
1. Επάρκεια δικτύου στις δοκιμασίες
Η εκλογή των σωλήνων και ο υπολογισμός των σωμάτων αγκυρώσεων πρέπει να επιτρέπουν δοκιμασίες των αγωγών, που εκτελούνται σύμφωνα με τα Εθνικά Πρότυπα, ή (αν δεν υπάρχουν Εθνικά Πρότυπα και αν εγκριθεί για την εξεταζόμενη περίπτωση) δοκιμασίες βάσει των διεθνών κανονισμών ISO. Αλλιώς οι δοκιμασίες εκτελούνται όπως κατωτέρω ορίζεται.
2. Υδραυλική δοκιμασία σε μικρό μήκος αγωγού
Οι αγωγοί δοκιμάζονται σε εγκατεστημένα τμήματα 500 μέτρων περίπου. Πριν από τη δοκιμασία, κατασκευάζονται τα σώματα αγκυρώσεως και επιχωματώνεται τμηματικά (κατά την έννοια του μήκους του) ο αγωγός.
Η πρόσθετη πίεση, που επιβάλλεται για τη δοκιμασία, πρέπει να είναι τόση, ώστε στο χαμηλότερο σημείο να προκαλείται πίεση Ρδ = 1,5 x Ρ0, όπου Ρ0 είναι η μέγιστη υδροστατική πίεση (άρθρο 5 παράγραφος 1). Σε περίπτωση σημαντικών υψομετρικών διαφορών στο δοκιμαζόμενο τμήμα του δικτύου, το μήκος (επί του οποίου η δοκιμασία) πρέπει να μειώνεται, ώστε τα υψηλότερα σημεία να δοκιμάζονται σε πίεση τουλάχιστο 1,40 x Ρ0.
3. Υδραυλική δοκιμασία σε μεγάλα τμήματα δικτύου
Μεγάλα τμήματα δικτύου ολικού μήκους 5 με 10 km, που έχουν πλήρως κατασκευασθεί και επιχωθεί, δοκιμάζονται με επιβαλλόμενη πρόσθετη πίεση για τη δοκιμασία τόση, ώστε στο χαμηλότερο σημείο να προκαλείται πίεση Ρ = ΡΟΝΟΜ + 1 ατμόσφαιρα, όπου ΡΟΝΟΜ είναι η πίεση που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 5 βάσει των υδραυλικών και μόνον απαιτήσεων (εάν για άλλους λόγους έγινε εκλογή ανώτερης κλάσεως, δεν θα γίνει δοκιμασία βάσει της ανώτερης κλάσεως).
4. Καθολική δοκιμασία των δικτύων
Μετά την περάτωση της κατασκευής ενός αντλιοστασίου και του δικτύου του και τον πλήρη εξοπλισμό του δικτύου (με συσκευές αερισμού, συσκευές αποφορτίσεων, υδροληψίες κ.λ.π.), το δίκτυο δοκιμάζεται για συνθήκες ανάλογες με τις συνθήκες κανονικής λειτουργίας.