Εγκύκλιος 22200/77 - Άρθρο 14

Άρθρο 14: Βελτιστοποίηση σωληνωτού αρδευτικού δικτύου


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

1. Μέθοδος Βελτιστοποιήσεως

 

Το βέλτιστο ύψος καταθλίψεως στα αρδευτικά αντλιοστάσια και η βέλτιστη επιλογή διαμέτρων του σωληνωτού αρδευτικού δικτύου πρέπει να υπολογίζονται.

 

Για τον υπολογισμό αυτό λαμβάνονται υπόψη όλα τα στοιχεία που συνθέτουν το ολικό κόστος της κατασκευής του έργου και της λειτουργίας του σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, δηλαδή:

 

η αρχική δαπάνη κατασκευής του δικτύου σωληνώσεων,
οι ετήσιες δαπάνες συντηρήσεως του δικτύου σωληνώσεων,
η αρχική δαπάνη μηχανολογικού εξοπλισμού,
οι ετήσιες δαπάνες μηχανολογικού εξοπλισμού,
οι δαπάνες ανανεώσεως του μηχανολογικού εξοπλισμού,
οι ετήσιες δαπάνες καταναλώσεως ηλεκτρικής ενέργειας.

 

Οι ανωτέρω δαπάνες πραγματοποιούνται σε διάφορες χρονικές περιόδους, και επομένως πρέπει να γίνει αναγωγή τους σε δαπάνες αρχικού κεφαλαίου. Η σύνθεση όλων των ανηγμένων σε αρχικό κεφάλαιο δαπανών, μετά εφαρμογή της ασυνεχούς μεθόδου του Labye για ελάχιστο κόστος δικτύου, επιτρέπει τη σχεδίαση της καμπύλης του ελάχιστου ανηγμένου κόστους σε συνάρτηση με το ύψος καταθλίψεως.

 

Το θεωρητικό βέλτιστο ύψος καταθλίψεως, που προκύπτει από αυτή τη χαρακτηριστική καμπύλη, δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικό κριτήριο. Για τη μελέτη του έργου πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλοι εξίσου σημαντικοί παράγοντες, που δεν μπορούν να περιγραφούν με μαθηματικά πρότυπα.

 

Με επιλογή ύψους καταθλίψεως από την περιοχή του ελάχιστου κόστους της ανωτέρω χαρακτηριστικής καμπύλης, πρέπει να επιδιώκεται η τυποποίηση των αντλητικών μονάδων και γενικά του μηχανολογικού εξοπλισμού, έστω και με εύλογες αποκλίσεις από τη θεωρητική σωστή παροχή.

 

Συνεπώς, για αρδευτική περίμετρο με περισσότερα αντλιοστάσια, θα είναι δυνατή η τυποποίηση του μηχανολογικού εξοπλισμού με τα γνωστά πλεονεκτήματα στη συντήρηση και λειτουργία. Επίσης θα είναι δυνατή η επιλογή κινητήρων, από άποψη ισχύος, μεταξύ των τυποποιημένων, για να μη γίνεται σπατάλη εγκατεστημένης ισχύος.

 

Για τις παραμέτρους που εισέρχονται στους υπολογισμούς βελτιστοποιήσεως πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα κατωτέρω.

 

2. Δαπάνες αγωγών

 

(α) Η ανά μέτρο μήκους δαπάνη των αγωγών πρέπει να περιλαμβάνει δαπάνες για:

 

προμήθεια σωλήνων και συνδέσμων, μεταφορά, φθορές, τοποθέτηση, δοκιμασίες,
όρυγμα, βάση εδράσεως, επαναπλήρωση.

 

(β) Η δαπάνη των ειδικών τεμαχίων, δικλείδων, συσκευών ασφαλείας, φρεατίων, σωμάτων αγκυρώσεως, υδροληψιών πρέπει πάντοτε να εισάγεται στους υπολογισμούς.

 

3. Δαπάνες αντλιοστασίου

 

(α) Οι δαπάνες των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων του αντλιοστασίου μπορούν να υπολογίζονται από τη σχέση:

 

Eqn169

 

όπου:

 

σ = συντελεστής με τιμή 1.10 μέχρι 1.15,

Q = παροχή σε L/s,

Η = μανομετρικό ύψος σε m

n1 = συντελεστής αποδόσεως αντλητικού ζεύγους,

δμ = δαπάνη εγκαταστάσεως ενός ΗΡ (που μεταβάλλεται με το μέγεθος του αντλιοστασίου).

 

(β) Η δαπάνη του δομικού μέρους του αντλιοστασίου πρέπει πάντοτε να εισάγεται στους υπολογισμούς, ώστε να εξάγονται συμπεράσματα για τη βέλτιστη έκταση των αρδευτικών δικτύων.

 

4. Δαπάνες ηλεκτρικής ενέργειας

 

(α) Η ετήσια δαπάνη ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να υπολογίζεται από τη σχέση:

 

Eqn170

 

όπου:

 

Π = η καθαρή αρδεύσιμη επιφάνεια σε στρέμματα,

σν = το ποσοστό της Π που αρδεύεται στο ν-οστό έτος,

Ω = ο απαιτούμενος όγκος νερού για μία αρδευτική ετήσια περίοδο, σε m3 ανά στρέμμα καθαρής αρδεύσιμης επιφάνειας,

Η = το μανομετρικό ύψος σε m,

n2 = ο μέσος συντελεστής αποδόσεως του αντλιοστασίου, που εξαρτάται από τον τρόπο ρυθμίσεως της λειτουργίας του,

δε = το κόστος ενεργείας σε δραχμές ανά kWh.

 

(β) Για τον υπολογισμό των ετησίων δαπανών ηλεκτρικής ενεργείας, και περαιτέρω για την αναγωγή του σε αρχική δαπάνη, εκτιμώνται τα προαναφερθέντα ποσοστά αρδεύσεως σν. Γι' αυτό, σε κάθε περίπτωση μελέτης, εκτιμάται η χρονική εξέλιξη των αρδεύσεων ύστερα από εξέταση των ειδικών συνθηκών (όπως είναι το μέγεθος των ιδιοκτησιών, η εμπειρία που υπάρχει σχετικά με την άρδευση και τις μεθόδους εφαρμογής της, η επάρκεια εργατικών χειρών, οι επιβαλλόμενες αμειψισπορές, οι επίσπορες καλλιέργειες, οι παραδοσιακές καλλιέργειες που πρέπει να αντικατασταθούν, α δυνατότητες απορροφήσεως των προϊόντων). Είναι εύλογο (για τον ανωτέρω σκοπό) να δεχόμαστε, (πλην ειδικών περιπτώσεων) ότι για την πλήρη ανάπτυξη των αρδεύσεων θα χρειασθεί περίοδος μέχρις 6 ετών, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι θα αρδεύεται το σύνολο της περιοχής του υπόψη δικτύου.

 

5. Ετήσιες δαπάνες συντηρήσεως των έργων

 

Οι ετήσιες δαπάνες συντηρήσεως πρέπει να λαμβάνονται

 

(α) των σωληνωτών δικτύων ως ποσοστό 1% της δαπάνης κατασκευής των,

(β) του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού του αντλιοστασίου ως ποσοστό 2% της δαπάνης προμήθειας και εγκαταστάσεως.

 

6. Αναγωγή δαπανών σε αρχικό κεφάλαιο

 

(α) Για την αναγωγή των δαπανών σε αρχικό κεφάλαιο πρέπει να λαμβάνεται ως επιτόκιο το πραγματικό (κοινωνικό) επιτόκιο. Εάν δεν είναι δυνατός ακριβέστερος υπολογισμός του, επιτρέπεται να λαμβάνεται ως πραγματικό επιτόκιο το ανώτατο θεμιτό όριο του τραπεζικού επιτοκίου μακροπρόθεσμης δανειοδοτήσεως της βιομηχανίας,

 

(β) Η αξία του χρήματος πρέπει να λαμβάνεται σταθερά, όπως και οι τιμές εργασίας, υλικών και ενεργείας.

 

7. Διάρκεια ζωής και κατασκευής των έργων

 

(α) Ως διάρκεια ζωής συνιστάται να λαμβάνονται:

 

για έργα πολιτικού μηχανικού τα 50 χρόνια,
για έργα μηχανολόγου - ηλεκτρολόγου τα 17 χρόνια,

 

(β) Οι δαπάνες που γίνονται κατά τη διάρκεια κατασκευής των έργων πρέπει να λαμβάνονται αυτούσιες ως δαπάνες αρχικού κεφαλαίου (δηλαδή χωρίς αναγωγή).

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.