Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Κανονισμός 1997/1103: Σχετικά με ορισμένες διατάξεις που αφορούν την εισαγωγή του ευρώ, (EEL 162/1997), 19-06-1997.

 

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

 

Έχοντας υπόψη:

 

 

Εκτιμώντας:

 

(1) ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Μαδρίτης, στις 15 και 16-12-1995 επιβεβαίωσε ότι το τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης θα ξεκινήσει την 01-01-1999 όπως προβλέπεται στο άρθρο 109 Ι παράγραφος 4 της συνθήκης,

 

ότι τα κράτη μέλη που θα υιοθετήσουν το ευρώ ως ενιαίο νόμισμα βάσει της συνθήκης ορίζονται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ως τα συμμετέχοντα κράτη μέλη,

 

(2) ότι κατά τη σύνοδο που πραγματοποίησε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Μαδρίτη αποφασίστηκε ότι η ονομασία Ecu που χρησιμοποιείται για την Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα στη συνθήκη αποτελεί γενικό περιγραφικό όρο,

 

ότι οι κυβερνήσεις των δεκαπέντε κρατών μελών επέτυχαν την κοινή συμφωνία ότι αυτή η απόφαση αποτελεί τη συμφωνημένη και οριστική ερμηνεία των οικείων διατάξεων της συνθήκης,

 

ότι το όνομα που θα φέρει το ευρωπαϊκό νόμισμα θα είναι ευρώ,

 

ότι το ευρώ ως νόμισμα των συμμετεχόντων κρατών μελών θα υποδιαιρείται σε 100 cent,

 

ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεώρησε επίσης ότι η ονομασία του ενιαίου νομίσματος πρέπει να είναι η ίδια σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβανομένης υπόψη της ύπαρξης διαφορετικών αλφαβήτων,

 

(3) ότι βάσει του άρθρου 109 Λ παράγραφος 4 τρίτη πρόταση της συνθήκης θα εκδοθεί κανονισμός του Συμβουλίου για την καθιέρωση του ευρώ αμέσως μόλις γίνει γνωστό ποια θα είναι τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, προκειμένου να καθοριστεί το νομικό πλαίσιο του ευρώ,

 

ότι το Συμβούλιο κατά την εναρκτήρια ημερομηνία του τρίτου σταδίου σύμφωνα με το άρθρο 109 Λ παράγραφος 4 πρώτη πρόταση της συνθήκης, θεσπίζει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες που καθορίζονται αμετάκλητα,

 

(4) ότι είναι αναγκαίο κατά τη λειτουργία της κοινής αγοράς και για τη μετάβαση στο ενιαίο νόμισμα να παρασχεθεί ασφάλεια δικαίου στους πολίτες και τις επιχειρήσεις σε όλα τα κράτη μέλη όσον αφορά ορισμένες διατάξεις σχετικά με την εισαγωγή του ευρώ, πολύ πριν την είσοδο στο τρίτο στάδιο,

 

ότι η παροχή ασφαλείας δικαίου σε ένα αρχικό στάδιο θα επιτρέψει την υπό καλές προϋποθέσεις προετοιμασία των πολιτών και των επιχειρήσεων,

 

(5) ότι το άρθρο 109 Λ παράγραφος 4 τρίτη πρόταση το οποίο επιτρέπει το Συμβούλιο, με ομόφωνη απόφαση των συμμετεχόντων κρατών μελών, να λάβει τα λοιπά μέτρα που είναι αναγκαία για την ταχεία εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως νομική βάση μόνον όταν θα επιβεβαιωθεί, σύμφωνα με το άρθρο 109 Ι παράγραφος 4 ποια κράτη μέλη πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση ενιαίου νομίσματος,

 

ότι είναι συνεπώς αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί το άρθρο 235 της συνθήκης ως νομική βάση για τις εν λόγω διατάξεις όπου υπάρχει επείγουσα ανάγκη ασφαλείας δικαίου,

 

ότι ως εκ τούτου ο παρών κανονισμός του Συμβουλίου και ο κανονισμός του Συμβουλίου για την εισαγωγή του ευρώ θα συν-αποτελέσουν το νομικό πλαίσιο για το ευρώ, του οποίου οι αρχές συμφωνήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Μαδρίτη,

 

ότι η εισαγωγή του ευρώ άπτεται της καθημερινής ζωής ολοκλήρου του πληθυσμού των συμμετεχόντων κρατών μελών,

 

ότι θα πρέπει να μελετηθούν τα μέτρα εκτός εκείνων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό και στον κανονισμό που θα εκδοθεί βάσει του άρθρου 109 Λ παράγραφος 4 τρίτη πρόταση, προκειμένου να εξασφαλισθεί ισόρροπη μετάβαση, ιδίως για τους καταναλωτές,

 

(6) ότι το Ecu όπως αναφέρεται στο άρθρο 109 Ζ της συνθήκης και ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθμός 3320/1994 του Συμβουλίου, της 22-12-1994, σχετικά με την κωδικοποίηση της υφισταμένης κοινοτικής νομοθεσίας όσον αφορά τον ορισμό του ευρώ μετά την έναρξη της ισχύος της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (4) θα σταματήσει να ορίζεται ως καλάθι νομισμάτων την 01-01-1999 και το ευρώ θα καταστεί αυτοτελές νόμισμα.

 

ότι η απόφαση του Συμβουλίου για τη θέσπιση των ισοτιμιών δεν θα μεταβάλλει αυτή καθαυτή την εξωτερική ισοτιμία του Ecu πράγμα που σημαίνει ότι ένα Ecu με τη σύνθεση που έχει ως καλάθι νομισμάτων θα καταστεί ένα ευρώ,

 

ότι συνεπώς ο κανονισμός (ΕΚ) αριθμός 3320/1994 καθίσταται άνευ περιεχομένου και πρέπει να καταργηθεί,

 

ότι όταν στις νομικές πράξεις γίνεται αναφορά στο Ecu, τεκμαίρεται ότι τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν συμφωνήσει να αναφέρονται στο Ecu κατά την έννοια του άρθρου 109 Ζ της συνθήκης και ως ορίζεται στον προαναφερθέντα κανονισμό,

 

ότι το τεκμήριο είναι μαχητό λαμβανομένων υπόψη των προθέσεων των μερών,

 

(7) ότι είναι γενικώς παραδεδεγμένη αρχή του δικαίου ότι η συνέχεια των συμβάσεων και των άλλων νομικών πράξεων δεν επηρεάζεται από την εισαγωγή νέου νομίσματος,

 

ότι η αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων πρέπει να τηρηθεί,

 

ότι η αρχή της συνέχειας θα πρέπει να συνάδει με οτιδήποτε ενδέχεται να έχουν συμφωνήσει τα μέρη αναφορικά με την καθιέρωση του ευρώ,

 

ότι για να ενισχυθεί η ασφάλεια και η σαφήνεια του δικαίου πρέπει να επιβεβαιωθεί ρητά ότι η αρχή της συνέχειας των συμβάσεων και των άλλων νομικών πράξεων θα ισχύει μεταξύ των παλαιών εθνικών νομισμάτων και του ευρώ και μεταξύ του Ecu, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 109 Ζ της συνθήκης και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθμός 3320/1994 του Συμβουλίου και του ευρώ,

 

αυτό σημαίνει ειδικότερα ότι στην περίπτωση νομικών πράξεων με σταθερό επιτόκιο η εισαγωγή του ευρώ δεν θα μεταβάλει το ονομαστικό επιτόκιο που είναι πληρωτέο από τον οφειλέτη,

 

ότι οι διατάξεις περί συνέχειας των συμβάσεων μπορούν να εκπληρώσουν το στόχο τους, που είναι η παροχή ασφάλειας δικαίου και διαφάνειας στους οικονομικούς παράγοντες, ιδίως δε στους καταναλωτές, μόνο αν τεθούν σε ισχύ το ταχύτερο δυνατόν,

 

(8) ότι η καθιέρωση του ευρώ αποτελεί μεταβολή της νομοθεσίας περί νομίσματος κάθε συμμετέχοντος κράτους μέλους,

 

ότι η αναγνώριση της νομοθεσίας περί νομίσματος ενός κράτους αποτελεί αρχή παγκοσμίως αποδεκτή,

 

ότι η ρητή επιβεβαίωση της αρχής της συνέχειας θα πρέπει να οδηγήσει στην αναγνώριση της συνέχειας των συμβάσεων και των άλλων νομικών πράξεων που υπάγονται στη δικαιοδοσία τρίτων χωρών,

 

(9) ότι ο όρος σύμβαση που χρησιμοποιείται για τον ορισμό των νομικών πράξεων θεωρείται ότι περιλαμβάνει όλους τους τύπους συμβάσεων, ανεξαρτήτως του τρόπου σύναψής τους,

 

(10) ότι το Συμβούλιο, ενεργώντας σύμφωνα με το άρθρο 109 Λ παράγραφος 4 πρώτη πρόταση της συνθήκης, θεσπίζει τις ισοτιμίες του ευρώ για κάθε ένα από τα εθνικά νομίσματα των συμμετεχόντων κρατών μελών,

 

ότι οι ισοτιμίες αυτές θα χρησιμοποιούνται για κάθε μετατροπή μεταξύ του ευρώ και των εθνικών νομισματικών μονάδων ή μεταξύ εθνικών νομισματικών μονάδων,

 

ότι για κάθε μετατροπή μεταξύ εθνικών νομισματικών μονάδων το εξαγόμενο θα προσδιορίζεται με ένα σταθερό αλγόριθμο,

 

ότι η χρησιμοποίηση αντίστροφων συντελεστών για τη μετατροπή θα συνεπαγόταν στρογγυλοποίηση των συντελεστών και θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές ανακρίβειες, κυρίως όταν πρόκειται για μεγάλα ποσά,

 

(11) ότι για την καθιέρωση του ευρώ απαιτείται στρογγυλοποίηση των νομισματικών ποσών,

 

ότι η έγκαιρη θέσπιση κανόνων στρογγυλοποίησης είναι αναγκαία κατά τη λειτουργία της κοινής αγοράς και θα επιτρέψει την έγκαιρη προετοιμασία και την ομαλή μετάβαση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση,

 

ότι οι κανόνες αυτοί δεν θίγουν τις τυχόν πρακτικές, συμβάσεις ή εθνικές διατάξεις περί στρογγυλοποίησης που παρέχουν υψηλότερο βαθμό ακρίβειας για ενδιάμεσους υπολογισμούς,

 

(12) ότι για να επιτευχθεί υψηλός βαθμός ακριβείας κατά τις πράξεις μετατροπής, οι τιμές μετατροπής θα πρέπει να ορισθούν με έξι χαρακτηριστικά ψηφία,

 

ότι ως τιμή μετατροπής με έξι χαρακτηριστικά ψηφία νοείται η τιμή εκείνη η οποία αν διαβαστεί από τα αριστερά προς τα δεξιά και με αρχή το πρώτο μη μηδενικό ψηφίο θα έχει έξι ψηφία,

 

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

 

Άρθρο 1

Άρθρο 2

Άρθρο 3

Άρθρο 4

Άρθρο 5

Άρθρο 6

 

Λουξεμβούργο, 17-06-1997.

 

Για το Συμβούλιο

 

Ο Πρόεδρος

 

A. JORRITSMA-LEBBINK

 

(1) ΕΕC 369/1996, σελίδα 8.

(2) ΕΕC 380/1996, σελίδα 49.

(3) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 29-11-1996.

(4) ΕΕL 350/1994, σελίδα 27.