|
1. Το άρθρο 57 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως ακολούθως:
{Αν δεν ορίζεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις, η χρηματική ποινή δεν μπορεί να είναι κατώτερη από πενήντα χιλιάδες (50.000) δραχμές ούτε ανώτερη από πέντε εκατομμύρια (5.000.000) δραχμές και το πρόστιμο δεν μπορεί να είναι κατώτερο από δέκα χιλιάδες (10.000) δραχμές ούτε ανώτερο από διακόσιες χιλιάδες (200.000) δραχμές.}
2. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 82 του Ποινικού Κώδικα προστίθενται τα ακόλουθα εδάφια:
{Σε ποινές φυλακίσεως άνω των δύο ετών, αν έχει εκτεθεί με οποιονδήποτε τρόπο το ήμισυ της ποινής και το προς έκτιση υπόλοιπο δεν υπερβαίνει τα δύο έτη, το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου κρατήσεως με αίτηση του κατάδικου είναι αποκλειστικά αρμόδιο να μετατρέψει τούτο σε χρηματική ποινή, εκτός αν με ειδική αιτιολογία κρίνει από την εν γένει συμπεριφορά του κατάδικου κατά το χρόνο εκτίσεως της ποινής ότι η μετατροπή δεν αρκεί για να αποτραπεί ο κατάδικος από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων. Κατά του εκδιδόμενου βουλεύματος ο κατάδικος μπορεί να ασκήσει έφεση ενώπιον του συμβουλίου εφετών. Κατά τα λοιπά εφαρμόζεται το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 5 του παρόντος. Η παραπάνω διάταξη δεν εφαρμόζεται, όπου σύμφωνα με τη διάταξη νόμου απαγορεύεται η μετατροπή της ποινής.}
3. Η παράγραφος 5 του άρθρου 82 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως ακολούθως:
{5. Σε περίπτωση μετατροπής της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική ποινή ή πρόστιμο, η αρχική ποινή εκτελείται, μέχρι να καταβληθεί στο δημόσιο ταμείο ολόκληρο το ποσό της μετατροπής. Δικαιούται όμως ο κατάδικος μετά την πραγματική έκτιση του 1/4 της αρχικής ποινής να ζητήσει την καταβολή του υπολοίπου της μετατροπής εντός δύο ετών από την απόλυσή του. Η ρύθμιση γίνεται με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κρατήσεως, η οποία αποστέλλει την εκτέλεση της ποινής. Αν το ποσό της μετατροπής δεν καταβληθεί εντός της παραπάνω προθεσμίας, η χορηγηθείσα αναστολή ανακαλείται με όμοια διάταξη και διατάσσεται η εκτέλεση της ποινής. Οι παραπάνω διατάξεις ανακοινώνονται και στον εισαγγελέα εκτελέσεως της ποινής. Δεύτερη αίτηση για ρύθμιση καταβολής του υπολοίπου της μετατροπής της ίδιας ποινής είναι απαράδεκτη.}
4. Οι απολύσεις, που γίνονται κατ' εφαρμογή του άρθρου 82 του Ποινικού Κώδικα, όπως παραπάνω τροποποιήθηκε, ανακοινώνονται από τους διευθυντές των καταστημάτων κρατήσεως στους αρμόδιους εισαγγελείς εκτελέσεως των ποινών και στις αρμόδιες υπηρεσίες ποινικού μητρώου για την καταχώριση στα οικεία ατομικά δελτία.
5. Αλλοδαποί, που κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου εκτίουν ποινές φυλακίσεως και συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 2 ή 3 του παρόντος άρθρου, απελαύνονται αμέσως από τη χώρα με βούλευμα του συμβουλίου πλημμελειοδικών του τόπου κρατήσεως, εφόσον είχαν εισέλθει ή διέμεναν παρανόμως στη χώρα και δεν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι για τη μη απέλασή τους. Η τυχόν υποβολή αιτήσεως, κατά τις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος ή και η καταβολή του ποσού της μετατροπής, δεν εμποδίζει την απέλαση.
6. Προσωπική κράτηση βάσει κειμένων διατάξεων των κατά την παράγραφο 2 του παρόντος απολυομένων για την είσπραξη των δικαστικών εξόδων και τελών, που έχουν επιβληθεί με τις αντίστοιχες καταδικαστικές αποφάσεις, δεν επιτρέπεται.
7. Στο άρθρο 100Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παράγραφος 8 που έχει ως εξής:
{8. Μέχρις ότου λειτουργήσει ο Κλάδος Επιμελητών Κοινωνικής Αρωγής, που προβλέπεται από τα άρθρα 15, 16 και 17 του νόμου [Ν] 1941/1991, τα καθήκοντα επιβλέψεως των όρων ασκούνται από τον εισαγγελέα του δικαστηρίου, που εξέδωσε την απόφαση για την αναστολή υπό επιτήρηση.}
8. Η παράγραφος 2 του παρόντος άρθρου μπορεί να εφαρμοστεί και σε όρους κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού εκτίουν οποιουδήποτε είδους ποινή στερητική της ελευθερίας πρόσκαιρης διάρκειας, εκτός αν εκτίεται ποινή για εμπορία ναρκωτικών ή παράβαση του νόμου [Ν] 1916/1990 ή ληστεία.
9. Οι διατάξεις:
α) του άρθρου 25 του νόμου [Ν] 2058/1952 περί μέτρων ειρηνεύσεως
β) του άρθρου 24 του νόμου [Ν] 410/1976 περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, του [Π] Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και άλλων τινών διατάξεων και
γ) του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 178/1980 περί του μέτρου του ευεργετικού υπολογισμού του χρόνου εργασίας των καταδίκων,
μπορούν να εφαρμόζονται αναλόγως και στις περιπτώσεις κρατουμένων αντιρρησιών συνείδησης, που εκτίουν ποινή στη στρατιωτική φυλακή της Σίνδου, ύστερα από κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Δικαιοσύνης.