|
1. Επιτρέπεται εις τους συνιδιοκτήτες ίνα δι' ιδιαιτέρας συμφωνίας, εις ην είναι απαραίτητος η κοινή πάντων συναίνεσις, να κανονίσουν τα της συνιδιοκτησίας δικαιώματα και υποχρεώσεις, να καθορίσουν γενικές συνελεύσεις και να δώσουν εις καθορισμένη πλειοψηφία, δυναμένη να μεταβληθεί αναλόγως της σοβαρότητος των ληφθησομένων αποφάσεων, το δικαίωμα να λαμβάνει για το κοινό συμφέρον πάσαν απόφαση σχετική με την συντήρηση, βελτίωση και χρήσιν των κοινών μερών της οικίας.
2. Οι συνιδιοκτήτες δύνανται, εν ελλείψει παντός κανονισμού κατά τα ανωτέρω, και δια παμψηφίας να ορίσουν ένα διαχειριστή παρέχοντες σε αυτό δικαιώματα διαχειρίσεως τα πλέον εκτεταμένα, συμπεριλαμβανομένων των της εκτελέσεως των εργασιών της συντηρήσεως, της κατανομής των δαπανών και βαρών και της επ' ονόματί του επί δικαστηρίων παραστάσεως είτε ως εναγομένου είτε ως ενάγοντος.
3. Εάν δεν υπάρχει αντίθετος συμφωνία, ο διαχειριστής δεν δύναται ν' απολυθεί ειμή δια πλειοψηφίας των ιδιοκτητών, συνερχομένων εις Γενική Συνέλευση και εχόντων αριθμόν ψήφων ανάλογο προς την αξίαν των, επί των αδιαιρέτων μερών του ακινήτου δικαιωμάτων τους, πλην αν ο Πρόεδρος των Πρωτοδικών ήθελε κρίνει κατά την διαδικασίαν του άρθρου 11 ότι ο διαχειριστής είναι υπαίτιος απιστίας ή βαρύτατης αμελείας.