 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Κατά της επιβάλλουσας ποινή προστίμου αποφάσεως του πλοιάρχου επιτρέπεται μόνον έφεσις ενώπιον οιασδήποτε Λιμενικής ή Προξενικής Αρχής, εντός προθεσμίας τεσσάρων μηνών από της επιβολής του προστίμου. Η έφεσις και η προς άσκηση αυτής προθεσμία, δεν αναστέλλουν την εκτέλεσιν της αποφάσεως.
2. Οι αποφάσεις της Λιμενικής ή Προξενικής Αρχής δι' ων επιβάλλονται πειθαρχικές ποινές εις πρώτον βαθμό, προσβάλλονται δι' εφέσεως ασκούμενης εντός δύο μηνών από της επιδόσεως της αποφάσεως εις τον τιμωρηθέντα. Η έφεσις, κατατιθέμενη παρ' οιαδήποτε Λιμενική ή Προξενική Αρχή, απευθύνεται ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου και δεν αναστέλλει την εκτέλεσιν της επιβληθείσης ποινής.
3. Ασκηθείσης εφέσεως κατά των εν τη προηγουμένη παραγράφω αποφάσεων ο Υπουργός δύναται μετ' αίτηση του τιμωρηθέντος, να διατάξει την αναστολή εκτελέσεως της επιβληθείσης ποινής μέχρις εκδόσεως αποφάσεως επί της ασκηθείσης εφέσεως, εφόσον απαγγέλθηκε ποινή στερήσεως μέχρις 6 μηνών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 3 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 του νόμου 211/1975 (ΦΕΚ 258/Α/1975). |
4. Κατά των καταδικαστικών αποφάσεων του Πρωτοβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου, δικάζοντος εις πρώτον βαθμό, επιτρέπεται ή άσκησις εφέσεως υπό του τιμωρηθέντος, εντός προθεσμίας ενός μηνός από της εις αυτόν επιδόσεως της αποφάσεως. Το αυτό δικαίωμα έχει και ο Υπουργός επί πάσης αποφάσεως εντός προθεσμίας τριών μηνών από της εκδόσεως της αποφάσεως.
Η έφεσις απευθύνεται ενώπιον του Δευτεροβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου και δεν αναστέλλει την εκτέλεσιν της επιβληθείσης ποινής. Η παράγραφος 3 εφαρμόζεται αναλόγως.