|
1. Το ποσοστόν καλύψεως της περιοχής υπό οιωνδήποτε κτιρίων αναφερόμενο εις ολόκληρον την έκταση αυτής δεν δύναται να υπερβεί το 0,15 της επιφανείας αυτής πλην του ισογείου και μονώροφων κτισμάτων ύψους μέχρι και 5,50 μέτρα δια τα οποία επιτρέπεται επί πλέον κάλυψις 0,05.
2. Οι χώροι των ισογείων των κτιρίων των εχόντων συνολικόν αριθμόν ορόφων μείζονα των 4, προοριζομένων δε αποκλειστικώς δια κατοικία, δέον να είναι ελεύθεροι τουλάχιστον κατά το ήμισυ του συνολικού εμβαδού της καλυπτόμενης υπό του κτιρίου επιφανείας. Το ελεύθερον τμήμα του ισογείου χώρου δεν συνυπολογίζεται εις τον συντελεστή δόμησης.
3. Το ποσοστόν των κοινοχρήστων ελευθέρων εκτάσεων (οδοί, πλατείες, πάρκα) αναφερόμενο εις ολόκληρον την έκταση της περιοχής, ορίζεται εν εκάστη περιπτώσει δια προεδρικών διαταγμάτων και δεν δύναται να υπολείπεται του 0,50 αυτής.
4. Οι ελεύθεροι χώροι των ισογείων των κτιρίων κατοικίας, ως και οι υπαίθριοι εκτάσεις μεταξύ αυτών δεν δύναται να χρησιμοποιηθούν ως θέσεις σταθμεύσεως οχημάτων εις ποσοστόν μεγαλύτερο του 0,10 της συνολικής ως άνω υπαιθρίου εκτάσεως της περιοχής κατοικίας και του 0,20 της αυτής εκτάσεως της περιοχής άλλων χρήσεων, των υπολοίπων οχημάτων υποχρεωτικώς σταθμευόντων εις ειδικούς προς τούτο στεγασμένους υπέργειους χώρους συνυπολογιζόμενους εις το ποσοστόν καλύψεως της περιοχής ή εις υπογείους χώρους ως η έκτασις καθορίζεται εκάστοτε δια των κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 41 του παρόντος εκδιδομένων προεδρικών διαταγμάτων.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 31 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985). |