Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 632/2004 (08-12-2004)

 

Αριθμός ερωτήματος: ΔΜΕΟ/ε/938/25-10-2004 Της Διεύθυνσης Μελετών Έργων Οδοποιίας (ΔΜΕΟ) της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων.

 

Περίληψη Ερωτήματος: Ερωτάται, βάσει ποίων διατάξεων μία περιοχή χαρακτηρίζεται ως ορεινή και προβληματική για τον καθορισμό του τύπου κυκλοφοριακής σύνδεσης των πρατηρίων εμπορίας υγρών καυσίμων, με τις οδούς επί των οποίων έχουν πρόσωπο.

 

Επί του ερωτήματος αυτού το Α' Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ως κατωτέρω:

 

Ι. α. - Με το βασιλικό διάταγμα 465/1970 (ΦΕΚ 150/Α/1970) όπως μεταγενέστερα τροποποιήθηκε καθορίζονται οι όροι και προϋποθέσεις εγκαταστάσεως και λειτουργίας αντλιών καυσίμων και πρατηρίων κειμένων εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και κωμών ή εκτός κατοικημένων περιοχών γενικώς και ρυθμίζονται τα αφορώντα στην κυκλοφοριακή σύνδεσή τους με τις οδούς.

 

Ο επιβαλλόμενος τύπος κυκλοφοριακής σύνδεσης προβλέπεται από το άρθρο 6 παράγραφος 4 του βασιλικού διατάγματος 465/1970 όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση της με το άρθρο 4 του προεδρικού διατάγματος 143/1989 (ΦΕΚ 69/Α/1989) και την περαιτέρω αντικατάσταση της περίπτωσης (δ) με το άρθρο μόνο του προεδρικού διατάγματος 33/1991 (ΦΕΚ 10/Α/1991).

 

Με τις διατάξεις αυτές καθορίσθηκαν οι τύποι των κυκλοφοριακών συνδέσεων που ανέρχονται σε τέσσερις, (Α, Β, Γ, Δ) προσδιορίστηκαν τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους με μειούμενες απαιτήσεις από τον τύπο Α' προς τον τύπο Δ', κυρώθηκαν τα συνοδευτικά τους σχέδια, και ορίστηκε ότι ο τύπος Δ' εφαρμόζεται:

 

{για πρατήρια και λοιπές εγκαταστάσεις σε επαρχιακούς δρόμους των νήσων που αναφέρονται στο εδάφιο γ της παραγράφου 4 του άρθρου 9 του βασιλικού διατάγματος 465/1970 όπως κάθε φορά ισχύει. Για πρατήρια και λοιπές εγκαταστάσεις, σε δρόμους που βρίσκονται στις ορεινές ή προβληματικές περιοχές νομών, όπως ισχύει το προεδρικό διάταγμα 270/1990 (ΦΕΚ 90/Α/1990). Για τα πρατήρια και εγκαταστάσεις σε παράπλευρους δρόμους (SERVICE ROADS) με κυκλοφορούμενο πλάτος οδού ίσο ή μικρότερο των 6.00 m...}

 

Το δεύτερο εδάφιο της προπαρατεθείσας διάταξης, η οποία κατά τα λοιπό παρέμεινε ως είχε μετά την αντικατάσταση της αρχικής ρύθμισης του βασιλικού διατάγματος 465/1970 με το προεδρικό διάταγμα 143/1989, προστέθηκε με το προεδρικό διάταγμα 33/1991.

 

β.- Εξάλλου με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του βασιλικού διατάγματος 465/1970 όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του με τα άρθρα 3 παράγραφος 1 του προεδρικού διατάγματος 143/1989 (περίπτωση α) και 2 του προεδρικού διατάγματος 401/1993 (περίπτωση β) ορίζεται ότι από την ίδρυση και λειτουργία πρατηρίων δεν πρέπει να παρακωλύεται η κυκλοφορία των οχημάτων επί των οδών και καθορίζονται οι ελάχιστες αποστάσεις που πρέπει να απέχουν από καμπυλότητες των οδών (περίπτωση α) και από διασταυρώσεις με άλλες οδούς (περίπτωση β) οι οποίες κυμαίνονται από 200 έως 50 μέτρα ανάλογα με το χαρακτηρισμό της οδού επί της οποίας το πρατήριο έχει πρόσοψη. Πριν την αντικατάσταση όμως της περίπτωσης (β) με το άρθρο 2 του προεδρικού διατάγματος 401/1993 είχαν προστεθεί δύο εδάφια με το άρθρο μόνο του προεδρικού διατάγματος 270/1990 (ΦΕΚ 108/Α/1990) με τα οποία οριζόταν ότι:

 

{για ορεινές και προβληματικές περιοχές οι αποστάσεις μειώνονται στο ήμισυ. Ο χαρακτήρας περιοχής ορεινής ή προβληματικής βεβαιώνεται από την κατά νόμο αρμόδια αρχή},

 

οπότε μετά την αντικατάσταση της πιο πάνω διάταξης θεωρείται καταργηθείσα η αφορώσα στη μείωση των αποστάσεων στο μισό από διασταυρώσεις οδών, παραμένει όμως σε ισχύ η δυνατότητα κατασκευής κυκλοφοριακής σύνδεσης τύπου Δ' για πρατήρια και λοιπές εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε ορεινές και προβληματικές περιοχές έστω και αν λόγω της οδού επί της οποίας έχουν πρόσωπο έπρεπε να κατασκευασθεί κυκλοφοριακή σύνδεση ανώτερου τύπου, οπότε ανακύπτει ο προβληματισμός που αναπτύσσεται στο προοίμιο της παρούσας.

 

ΙΙ. α.- Από το αναφερόμενο στο υποβληθέν ερώτημα ιστορικό και τα συνοδεύοντα αστό στοιχεία προκύπτει ότι κατά την ακολουθούμενη πρακτική μέχρι την έκδοση του προεδρικού διατάγματος 401/1993 (ΦΕΚ 170/Α/1993) η βεβαίωση για το χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως ορεινής και προβληματικής γινόταν από τις διευθύνσεις Γεωργίας των οικείων Νομαρχιών, σύμφωνα με διάφορες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί του κοινοτικού καταλόγου των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών κατά την έννοια της οδηγίας 1975/268/ΕΟΚ (Ελλάς).

 

Ήδη έχει εκδοθεί ο με αριθμό 1.257/1999 Κανονισμός Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών, στο άρθρο 17 του οποίου ορίζεται ότι οι μειονεκτικές περιοχές περιλαμβάνουν, τις ορεινές περιοχές (άρθρο 18) άλλες μειονεκτικές περιοχές (άρθρο 19) και περιοχές που επηρεάζονται από ειδικά μειονεκτήματα (άρθρο 20), ενώ ακολουθεί παράθεση των βασικών χαρακτηριστικών κάθε περιοχής προκειμένου να καταταγεί σε κάποια από τις προαναφερθείσες κατηγορίες.

 

β.- Από το σύνολο όμως των διατάξεων των Κοινοτικών Οδηγιών και του Κανονισμού σαφώς προκύπτει ότι η υπαγωγή κάποιων περιοχών στις ορεινές ή προβληματικές και μάλιστα με την προβλεπόμενη ειδικότερη κατηγοριοποίηση τους η οποία δεν ταυτίζεται με τις διατάξεις του βασιλικού διατάγματος 465/1970 έγινε για λόγους αναγόμενους στη γεωργική εκμετάλλευση των οικείων περιοχών και όχι για την άσκηση εμπορικών δραστηριοτήτων όπως είναι η ίδρυση και λειτουργία πρατηρίων και αντλιών υγρών καυσίμων και κατά συνέπεια η ένταξη μιας περιοχής στις ορεινές ή προβληματικές κατ' εφαρμογή της προαναφερθείσας Κοινοτικής νομοθεσίας δεν αποτελεί από μόνη της (ούτε) αναγκαία (ούτε) ικανή προϋπόθεση για την κατάταξη της στις κατηγορίες αυτές για τον καθορισμό του τύπου της κυκλοφοριακής σύνδεσης αλλά θα μπορούσε απλώς να συνεκτιμηθεί, τα ανωτέρω δε δεν σχετίζονται με την κατάργηση του άρθρου μόνου του Π.Δ. 270/90. Επισημαίνεται περαιτέρω ότι στην ισχύουσα νομοθεσία δεν υπάρχουν σαφώς προσδιορισμένα κριτήρια για το χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως ορεινής ή προβληματικής κατά την έννοια του βασιλικού διατάγματος 465/1970 (όπως ισχύει) και κατά συνέπεια κατά την ομόφωνη γνώμη του Τμήματος αστό είναι θέμα πραγματικό αναγόμενο στην εύλογη κρίση της αρμόδιας για την έγκριση της μελέτης κυκλοφοριακής σύνδεσης υπηρεσίας κατά το άρθρο 6 παράγραφος 6 του βασιλικού διατάγματος 465/1970, συνεκτιμώμενης και της υπάρχουσας στο άρθρο 5 παράγραφος 1 (του ίδιου βασιλικού διατάγματος) πρόβλεψης, ότι δηλαδή η ίδρυση πρατηρίων και αντλιών υγρών καυσίμων δεν πρέπει να παρακωλύει την κυκλοφορία επί της οδού στην οποία έχουν πρόσωπο.

 

Ο Εισηγητής