|
Τα δάπεδα εφ' ων γίνεται κατεργασία οργανικών ουσιών υποκειμένων εις αποσύνθεση, επιστρώνονται δια πλακών, τσιμεντοκονίας ή ασφάλτου, εις τρόπον ώστε να είναι αδιαπέραστα εις τα ύδατα και να επιτρέπουν ευχερώς τον γενικόν αυτών δια πλύσεως καθαρισμό. Προς τον σκοπόν τούτον δέον τα δάπεδα να έχουν την ενδεδειγμένη κλίση και αύλακας κεκαλυμμένους δια σιδηρών σχαρών, όπως τα ύδατα ρέουν ευκόλως εις τον οχετό, όστις καλύπτεται καταλλήλως. Το στόμιον εισδοχής του οχετού πρέπει να κλείεται δι' υδραυλικού σίφωνα.
Πάντες οι οχετοί, που οδηγούν εις την εξωτερική γενική υπόνομο ή εις τους βόθρους, δέον να κλείονται στεγανά, μη επιτρέποντος την διαφυγή υγρών ή δύσοσμων αποπνοιών.
Ενδείκνυται όπως πριν ή τα υγρά ταύτα οδηγηθούν εις την γενική υπόνομο, διοχετευθούν προηγουμένως δια μικράς δεξαμενής, επιτρεπούσης την συγκράτηση εντός αυτής των απορριμμάτων και ουσιών, των δυναμένων να προκαλέσουν έμφραξη των υπονόμων.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το άρθρο 13 του προεδρικού διατάγματος 16/1996 (ΦΕΚ 10/Α/1996). |