Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

1. Θερμομόνωση εις τις κτιριακές κατασκευές: καλείται το σύνολον των κατασκευαστικών μέτρων τα οποία λαμβάνονται δια την μείωσιν της μεταδόσεως θερμότητας μεταξύ των εσωτερικών χώρων κτιρίου τινός και της ατμοσφαίρας και μεταξύ εσωτερικών χώρων του αυτού κτιρίου διαφορετικής θερμοκρασίας.

 

2. Μετάδοσις θερμότητας δια θερμικής αγωγής: καλείται η μετάβασις θερμότητας από μορίου εις μόριον εις στερεά, υγρά και αέρια σώματα.

 

3. Μετάδοσις θερμότητας δια θερμικής μεταβάσεως: καλείται ή μεταβίβασις θερμών μορίων υγρών ή αερίων δια μέσου του χώρου. Εντός των χώρων ο αέρας δύνανται να μετακινείται δια φυσικής κυκλοφορίας των θερμότερων τμημάτων μαζών αυτού ως και δι' εξωτερικών δυνάμεων (άνεμος, κίνησις ανθρώπων, κινήσεις αέρος δι' ανοίγματος παραθύρων, θυρών κ.λ.π.).

 

4. Μετάδοσις θερμότητας δια θερμικής ακτινοβολίας: καλείται η ανταλλαγή θερμότητας δια ακτινοβολίας μεταξύ επιφανειών στερεών σωμάτων που διαχωρίζονται υπό του αέρος.

 

5. Μονάδα μετρήσεως της θερμότητας: Η μονάς μετρήσεως της ποσότητος της θερμότητας είναι η χιλιοθερμίδα (kcal). Αυτή πρακτικώς ανταποκρίνεται προς εκείνην την ποσότητα θερμότητας, η οποία είναι αναγκαία δια να θερμάνει 1 kg ύδατος υπό ατμοσφαιρική πίεσιν από τους + 14,5 °C εις τους + 15,5 °C. Μετά την ενοποίηση των συστημάτων μονάδων κατά τον Διεθνή Οργανισμό Προτυποποίησης ISO ή μονάς ενεργείας είναι το Joule (J) και η αντιστοιχία είναι:

 

1 kcal = 4186,8 J = 1,163 Wh

 

6. Θερμική αγωγιμότης: είναι μια ιδιότης του υλικού. Αυτή καθορίζεται από την ποσότητα της θερμότητας η οποία διαρρέει μίαν επιφάνεια ευρισκόμενη εις εν δεδομένου θερμοκρασιακό πεδίον, υπό την επίδραση της καθέτου προς την επιφάνεια ταύτη θερμοκρασιακής πτώσεως. Ο συντελεστής θερμικής αγωγιμότητας λ καθορίζει την θερμομονωτική ικανότητα του υλικού και δίδει την ποσότητα θερμότητας εις Kcal ή Wh η οποία ρέει, εις σταθερή θερμική κατάστασιν, ωριαίως δια στρώσεως υλικού επιφάνειας 1 m2, όταν η θερμοκρασιακή πτώσις κατά την διεύθυνση της ροής της θερμότητας είναι 1 °C ή °K κατά μέτρον.

 

Μονάδα

 

7. Ισοδύναμος θερμική αγωγιμότης εις διάκενα αέρος: Όταν χρησιμοποιείται ο ορισμός της θερμικής αγωγιμότητας εις διάκενα αέρος, τότε λαμβάνεται ο ισοδύναμος συντελεστής θερμικής αγωγιμότητας λ'. Η τιμή αυτού καθορίζεται από την μετάδοση θερμότητας τόσον δια θερμικής αγωγής όσον και δια θερμικής μεταβάσεως και θερμικής ακτινοβολίας μεταξύ των διαχωριστικών επιφανειών.

 

Μονάδα

 

8. Θερμοδιαφυγή: Η θερμοδιαφυγή χαρακτηρίζει την μετάδοση θερμότητας δια μιας στρώσεως υλικού (π.χ. εις την περίπτωσιν στοιχείων κατασκευής, τοίχου, οροφής) πάχους α (εις m). Ο συντελεστής θερμοδιαφυγής Λ δίδει την ποσότητα θερμότητας εις kcal ή Wh η οποία διαρρέει, εις σταθερή θερμική κατάστασιν, ωριαίως, επιφάνεια 1 m2 της στρώσεως του υλικού υπό την επίδραση της καθέτου προς την στρώση ταύτη θερμοκρασιακής πτώσεως, όταν μεταξύ των δύο επιφανειών της υπάρχει διαφορά θερμοκρασίας 1 °C ή °K.

 

Μονάδα

 

Αντίστασις θερμοδιαφυγής 1/Λ ορίζεται το αντίστροφο του συντελεστού θερμοδιαφυγής Λ.

 

Μονάδα

 

9. Συντελεστής θερμικής μεταβάσεως, α: Ο συντελεστής θερμικής μεταβάσεως α από την επιφάνεια στοιχείου κατασκευής προς τον εν επαφή αέρα και αντιστρόφως δίδει την ποσότητα της θερμότητας εις Kcal ή Wh ή οποία μεταδίδεται εις σταθερή θερμική κατάστασιν, ωριαίως μεταξύ 1 m2 της επιφάνειας του στοιχείου κατασκευής και του εν επαφή αέρος, όταν μεταξύ των υπάρχει διαφορά θερμοκρασίας 1 °C ή °K.

 

Μονάδα

 

Αντίστασις θερμικής μεταβάσεως 1/α ορίζεται το αντίστροφο του συντελεστού θερμικής μεταβάσεως α.

 

Μονάδα

 

10. Συντελεστής θερμοπερατότητας, k: Η θερμοπερατότητα χαρακτηρίζει την μετάδοση θερμότητας δι' ενός στοιχείου κατασκευής λαμβανομένων υπ' όψιν της θερμοδιαφυγής και της θερμικής μεταβάσεως εκατέρωθεν του στοιχείου. Αυτή καθορίζεται από την ποσότητα της θερμότητας η οποία μεταδίδεται μεταξύ του προς αμφοτέρας τις πλευράς εν επαφή αέρος (π.χ. αέρας εσωτερικού χώρου και αέρας εξωτερικού χώρου), υπό την επίδραση της υφισταμένης διαφοράς θερμοκρασίας του εκατέρωθεν του στοιχείου αέρος. Ο συντελεστής θερμοπερατότητας K καθορίζει την θερμομονωτική ικανότητα του στοιχείου κατασκευής και δίδει την ποσότητα της θερμότητας εις Kcal ή Wh ή οποία μεταδίδεται, εις σταθερή θερμική κατάστασιν, ωριαίως, δι επιφανείας 1 m^2 του στοιχείου κατασκευής, όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του προς αμφοτέρας τις πλευράς του στοιχείου εν επαφή αέρος είναι 1 βαθμός °C ή °K.

 

Μονάδα

 

Αντίστασις θερμοπερατότητας 1/k ορίζεται το αντίστροφο του συντελεστού θερμοπερατότητας k.

 

Μονάδα

 

11. Θερμοχωρητικότητα: ενός σώματος ή στοιχείου κατασκευής καλείται ή ικανότης αυτού να αποθηκεύει ποσότητας θερμότητας κατά την θέρμανσή του. Η ποσότης θερμότητας η οποία αποθηκεύεται είναι τόσον μεγαλύτερη όσον μεγαλύτερη είναι η διαφορά μεταξύ της θερμοκρασίας του στοιχείου κατασκευής και της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος αέρος και όσον μεγαλύτερη είναι ή ειδική θερμοχωρητικότητα και η μάζα του στοιχείου κατασκευής.

 

12. Ειδική θερμοχωρητικότητα c: ενός υλικού καλείται η ποσότης ενεργείας η οποία απαιτείται δια να υψωθεί η θερμοκρασία 1 kg του υλικού κατά έναν βαθμό.

 

Μονάδα

 

13. Σχετική υγρασία του αέρος: καλείται ο λόγος της περιεκτικότητας υδρατμού εις τον αέρα εις καθορισμένη θερμοκρασία (απόλυτος περιεκτικότης εις υγρασία εις g/m3), προς την μεγίστη δυνατή περιεκτικότητα υδρατμού εις την θερμοκρασία αυτήν (περιεκτικότης κορεσμού εις g/m3), εκπεφρασμένος εις ποσοστόν επί τοις εκατόν.

 

14. Σημείον δρόσου tS: καλείται η θερμοκρασία εις την οποίαν άρχεται η υγροποίησις του εντός του αέρος υπάρχοντος υδρατμού, όταν ο υπ' όψιν αέρας ψυχθεί.

 

15. Ύδωρ συμπυκνώσεως: καλείται η υγρασία η οποία αποτίθεται υπό του αέρος επί των στοιχείων κατασκευής όταν ο αέρας ψύχεται κάτω του σημείου δρόσου αυτού.

 

Σημείωση: Ύδωρ συμπυκνώσεως εμφανίζεται ακόμη και εις το εσωτερικόν στοιχείων κατασκευής κατασκευασθέντων άτεχνα, ιδίως όταν έχουν πολλές στρώσεις αντικανονικώς διατεταγμένες. Εις την περίπτωσιν αυτήν δημιουργείται ύδωρ συμπυκνώσεως όταν υδρατμός φθάσει εις το εσωτερικόν αυτών των στοιχείων κατασκευής από χώρους διαμονής (δια διαχύσεως και δια των τριχοειδών ή ακόμη δια ρωγμών και αρμών ) και συναντήσει στρώσεις των οποίων η θερμοκρασία είναι χαμηλότερα του σημείου δρόσου. Ύδωρ συμπυκνώσεως αυτής της μορφής δύναται να μειώσει σημαντικώς την αντίσταση θερμοδιαφυγής των στοιχείων κατασκευής, εκτός τούτου δε να προκαλέσει και ζημίας εις την κατασκευήν

 

16. Μέσος συντελεστής θερμοπερατότητας km κτιρίου: καθορίζεται ως ακολούθως:

 

 

Ο μέσος συντελεστής θερμοπερατότητας δίδει τις εκ του εσωτερικού του κτιρίου απώλειες θερμότητας εκ μεταδόσεως QT εις kcal/h ή W, οι οποίες διαρρέουν κατά m2 εξωτερικής επιφανείας του κτιρίου ή τμήματος αυτού, (δια της οποίας μεταβιβάζεται η θερμότης), και κατά °C διαφοράς θερμοκρασίας ΔΤ μεταξύ του εσωτερικού και εξωτερικού αέρος.

 

Ο καθορισμός του μέσου συντελεστού θερμοπερατότητας kM προκύπτει από την παράγραφο 7.3.1. Ο υπολογισμός της εξωτερικής επιφανείας δια της οποίας μεταβιβάζεται η θερμότης και του λόγου εξωτερικής επιφανείας προς όγκον του κτιρίου γίνεται κατά τις παραγράφους 7.3.2 και 7.3.3.

 

Σημείωση: Οι απώλειες θερμότητας QT αποτελούν μέρος μόνον των ολικών απωλειών του κτιρίου, οι οποίες πρέπει να καλυφθούν υπό της εγκαταστάσεως κεντρικής θερμάνσεως (βλέπε παράγραφο 7.3.6).

 

Παρατήρηση: Εις το παράρτημα, εις το τέλος του παρόντος, παρατίθεται συνοπτικός πίνακας των μεγεθών που χρησιμοποιούνται (Πίνακας 1).