Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 34/02 - Άρθρο p6

Παράρτημα VI: Θέση των σημείων δειγματοληψίας για τη μέτρηση διοξειδίου του θείου, διοξειδίου του αζώτου και οξειδίων του αζώτου, σωματιδίων και μολύβδου στον αέρα του περιβάλλοντος


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Όσον αφορά τη σταθερή μέτρηση, ισχύουν οι παρακάτω προϋποθέσεις.

 

Ι. Χωροθέτηση μεγάλης κλίμακας.

 

α) Προστασία της ανθρώπινης υγείας.

 

Όσον αφορά την προστασία της ανθρώπινης υγείας, τα σημεία δειγματοληψίας θα πρέπει να τοποθετούνται έτσι ώστε:

 

i) να παρέχουν στοιχεία σχετικά με τις περιοχές εντός ζωνών και οικισμών όπου σημειώνονται οι υψηλότερες συγκεντρώσεις στις οποίες είναι πιθανό να εκτεθεί άμεσα ή έμμεσα ο πληθυσμός για μεγάλο χρονικό διάστημα σε σχέση με την περίοδο αναφοράς που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του μέσου όρου της ή των οριακών τιμών,

 

ii) να παρέχουν στοιχεία σχετικά με τα επίπεδα που μετρούνται σε άλλες περιοχές εντός των ζωνών ή οικισμών και είναι αντιπροσωπευτικά της έκθεσης του γενικού πληθυσμού.

 

Τα σημεία δειγματοληψίας θα πρέπει κατά κανόνα να τοποθετούνται έτσι ώστε να αποφεύγονται οι μετρήσεις πολύ μικρών μικρο-περιβαλλόντων που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση με αυτά. Ενδεικτικά, ένα σημείο δειγματοληψίας θα πρέπει να τοποθετείται έτσι ώστε να είναι αντιπροσωπευτικό της ποιότητας του αέρα σε γύρω περιοχή έκτασης τουλάχιστον 200 m2 σε θέσεις μεγάλης οδικής κυκλοφορίας, και αρκετών τετραγωνικών χιλιομέτρων σε θέσεις παρακολούθησης της βασικής αστικής ρύπανσης.

 

Τα σημεία δειγματοληψίας θα πρέπει επίσης, κατά το δυνατόν, να είναι αντιπροσωπευτικά παρομοίων θέσεων που δεν βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση με αυτά. θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη τοποθέτησης σημείων δειγματοληψίας σε νήσους, όταν αυτό είναι αναγκαίο για την προστασία της ανθρώπινης υγείας.

 

β) προστασία των οικοσυστημάτων και βλάστησης

 

Όσον αφορά την προστασία των οικοσυστημάτων ή βλάστησης, τα σημεία δειγματοληψίας θα πρέπει να τοποθετούνται πέραν των 10 km από οικισμούς ή πέραν των 5 km από άλλη δομημένη περιοχή ή βιομηχανική εγκατάσταση ή αυτοκινητόδρομο. Ενδεικτικά, ένα σημείο δειγματοληψίας θα πρέπει να τοποθετείται έτσι ώστε να είναι αντιπροσωπευτικό της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα σε γύρω περιοχή έκτασης τουλάχιστον 1000 km2. Οι αρμόδιες αρχές δύνανται να προβλέπουν την τοποθέτηση ενός σημείου δειγματοληψίας σε μικρότερη απόσταση ή το ότι θα είναι αντιπροσωπευτικό της ποιότητας του αέρα σε λιγότερο εκτεταμένη περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη τις γεωγραφικές συνθήκες.

 

Θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη εκτίμησης της ποιότητας του αέρα στις νήσους.

 

II. Χωροθέτηση μικρής κλίμακας.

 

Στο μέτρο του δυνατού, θα πρέπει να τηρούνται τουλάχιστον οι ακόλουθες κατευθυντήριες γραμμές:

 

Η ροή του αέρα γύρω από το στόμιο του σωλήνα δειγματοληψίας θα πρέπει να είναι ελεύθερη, χωρίς κανένα εμπόδιο που να επηρεάζει τη ροή αέρα κοντά στο δειγματολήπτη (κανονικά πρέπει να τοποθετείται σε απόσταση μερικών μέτρων από κτίρια, μπαλκόνια, δένδρα, και άλλα εμπόδια και τουλάχιστον 0,5 m από το πλησιέστερο κτίριο, σε περίπτωση σημείων δειγματοληψίας που αντιπροσωπεύουν την ποιότητα του αέρα στην οικοδομική γραμμή).
Κατά κανόνα, το στόμιο του σωλήνα δειγματοληψίας θα πρέπει να τοποθετείται σε απόσταση 1,5 (ζώνη αναπνοής) έως 4 m πάνω από το έδαφος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να πρέπει να τοποθετηθεί υψηλότερα (έως και 8 m). Μπορεί επίσης να ενδείκνυται η τοποθέτηση σε μεγαλύτερο ύψος, εάν ο σταθμός αντιπροσωπεύει εκτεταμένη περιοχή.
Το στόμιο του σωλήνα δειγματοληψίας δεν θα πρέπει να γειτνιάζει άμεσα με πηγές εκπομπών, ώστε να αποφεύγεται η απευθείας πρόσληψη εκπομπών που δεν έχουν αναμειχθεί με τον αέρα του περιβάλλοντος.
Το στόμιο εξαγωγής του δειγματολήπτη θα πρέπει να τοποθετείται έτσι ώστε να αποφεύγεται η ανακυκλοφορία του εξερχόμενου αέρα προς την είσοδο της συσκευής.
Τοποθέτηση δειγματοληπτών για τη μέτρηση της κυκλοφοριακής ρύπανσης:

 

για όλους τους ρύπους, αυτά τα σημεία δειγματοληψίας θα πρέπει να τοποθετούνται σε απόσταση τουλάχιστον 25 m από το όριο των κύριων οδικών κόμβων και τουλάχιστον 4 m από το κέντρο της πλησιέστερης λωρίδας κυκλοφορίας,
για το διοξείδιο του αζώτου, τα στόμια δεν θα πρέπει να απέχουν άνω των 5 m από το ρείθρο του οδοστρώματος,
για τα σωματίδια και το μόλυβδο, τα στόμια θα πρέπει να τοποθετούνται έτσι ώστε να είναι αντιπροσωπευτικά της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα κοντά στην οικοδομική γραμμή.

 

Μπορούν επίσης να λαμβάνονται υπόψη οι παρακάτω παράγοντες:

 

πηγές παρεμβολής,
ασφάλεια,
πρόσβαση,
ύπαρξη ηλεκτρικής ενέργειας και τηλεφωνικής επικοινωνίας,
ορατότητα του σημείου σε σχέση με το περιβάλλον του,
ασφάλεια του κοινού και των χειριστών,
σκοπιμότητα του συνδυασμού σημείων δειγματοληψίας για διάφορους ρύπους,
απαιτήσεις σχεδιασμού.

 

III. Τεκμηρίωση και επανεξέταση της επιλογής του σημείου.

 

Οι διαδικασίες επιλογής του σημείου θα πρέπει να τεκμηριώνονται πλήρως κατά το στάδιο της κατάταξης, ιδίως με φωτογραφίες της γύρω περιοχής κατά τα σημεία της πυξίδας και λεπτομερή χάρτη. Τα σημεία θα πρέπει να επανεξετάζονται σε τακτικά διαστήματα, με επαναλαμβανόμενη τεκμηρίωση, ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα κριτήρια επιλογής εξακολουθούν να ισχύουν με την πάροδο του χρόνου.

 



Copyright © 2020 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.