ΣτΕ 1873/1990
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 1873/1990
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Τμήμα Δ'
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 06-03-1990 με την εξής σύνθεση: Μ. Μουζουράκης, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Δ' Τμήματος, Τ. Κούνδουρος, Ι. Τζεβελεκάκης, Γ. Δεληγιάννης, Μ. Βροντάκης, Σύμβουλοι, Ν. Ρόζος, Σ. Χαραλαμπίδης, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Μ. Καλαντζής, Γραμματέας του Δ' Τμήματος. Για να δικάσει την από 16-05-1989 αίτηση:
της Ε. χήρας Ν. Μ., κατοίκου Λουτρακίου Κορινθίας, οδός Α. Π. 87, η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Νικ. Γεωργιλή (Αριθμός Μητρώου 3200/1990), που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο,
κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ο οποίος παρέστη με τον Σπύρο Σκουτέρη, Πάρεδρο της Διοικήσεως,
και κατά των παρεμβαινόντων: 1) Α. Παναγιώτη Κόντη, 2) Κ. Παναγιώτη Κόντη, κατοίκων Λουτρακίου Κορινθίας, οδός 28ης Οκτωβρίου 29, οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Νικόλαο Αλιβιζάτο (Αριθμός Μητρώου 6976/1990), που τον διόρισαν με ειδικό πληρεξούσιο. Με την αίτηση αυτή η αιτούσα επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ' αριθμόν 236/10-03-1989 οικοδομική άδεια του Πολεοδομικού Γραφείου Κορινθίας και κάθε άλλη πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Ν. Ρόζου. Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αιτούσης, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο των παρεμβαινόντων και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, που ζήτησαν την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και,
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή για την υπό κρίση αίτηση έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη (διπλότυπα εισπράξεως 241428 και 241429/1989 Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (ειδικά έντυπα γραμμάτια 1956905 και 1259325/1989).
2. Επειδή με την αίτηση αυτή, που λόγω της σπουδαιότητας της υποθέσεως έχει εισαχθεί με την από 30-01-1990 πράξη του Προέδρου του Δ' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας στο σχηματισμό του Τμήματος αυτού υπό επταμελή σύνθεση, η αιτούσα ζητά να ακυρωθεί η 236/10-03-1989 οικοδομική άδεια του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Κορινθίας. Με αυτήν επιτράπηκε στους Κωνσταντίνο και Αργύριο Κόντη να ανεγείρουν στο Λουτράκι (Ακτή Ποσειδώνος, οικοδομικό τετράγωνο 358) και σε οικόπεδο φερόμενο ότι τους ανήκει τέσσερις οικοδομές, από τις οποίες οι δύο εφάπτονται του κοινού πλαγίου ορίου του ανωτέρω οικοπέδου και οικοπέδου φερομένου ότι ανήκει στην αιτούσα, επί του οποίου έχει αυτή ανεγείρει οικοδομή τοποθετημένη σε απόσταση 2,50 m από το κοινό αυτό όριο.
3. Επειδή η αιτούσα, καθ' ερμηνεία του δικογράφου, ζητά την ακύρωση της προσβαλλόμενης οικοδομικής αδείας όχι στο σύνολό της, αλλά μόνο στο μέτρο που με αυτήν έχει επιτραπεί να ανεγερθούν οι δύο από τις τέσσερις οικοδομές σε επαφή με το προαναφερόμενο κοινό πλάγιο όριο.
4. Επειδή παραδεκτώς παρεμβαίνουν υπέρ του κύρους της εν μέρει, κατά τα ανωτέρω, προσβαλλόμενης αδείας με κοινό δικόγραφο οι Κωνσταντίνος και Αργύρης Κόντης, προβάλλοντες κοινούς ισχυρισμούς προς απόκρουση της αιτήσεως ακυρώσεως.
5. Επειδή το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3)α του άρθρου 9 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού 1985 (νόμος 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985)) όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 4)α του άρθρου 1 του νόμου 1772/1988 (ΦΕΚ 91/Α/1998), ορίζει ότι:
{Σε περίπτωση που υπάρχει σε όμορο οικόπεδο μη ειδικό κτίριο και έχει ανεγερθεί μετά την έναρξη της περιοχής σε σχέδιο με τις διατάξεις που ίσχυαν πριν από την ισχύ του νόμου 1577/1985, σε περιοχή που ίσχυε το πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δόμησης και σε απόσταση από το κοινό όριο ίση ή μεγαλύτερη του 1,00 m, τότε το υπό ανέγερση κτίριο τοποθετείται υποχρεωτικώς σε απόσταση τουλάχιστον Δ από το κοινό όριο, όπως αυτή ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού}
δηλαδή 3 m + 0,10 Η, όπου Η το πραγματοποιούμενο ύψος του κτιρίου σε περίπτωση που εξαντλείται ο συντελεστής δομήσεως, ή το μέγιστο επιτρεπόμενο, όταν δεν εξαντλείται ο συντελεστής αυτός (παράγραφος 1 του άρθρου 9 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού 1985). Κατά την έννοια της πρώτης από τις διατάξεις αυτές, το υπό ανέγερση κτίριο τοποθετείται υποχρεωτικώς σε απόσταση τουλάχιστον Δ από το κοινό όριο και στην περίπτωση που υπάρχει σε όμορο οικόπεδο μη ειδικό κτίριο, το οποίο έχει μεν ανεγερθεί πριν από την ένταξη της περιοχής όπου ευρίσκεται σε σχέδιο και σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις περί της εκτός σχεδίου δομήσεως, μεταγενεστέρως όμως και, πάντως, πριν από την έναρξη ισχύος του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού 1985 εντάχθηκε στο σχέδιο πόλεως και μάλιστα σε περιοχή όπου ίσχυε το πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δομήσεως, πληροί δε επί πλέον και τους όρους της περιοχής που εντάχθηκε στο σχέδιο.
6. Επειδή στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Δυνάμει της με αριθμό πρωτοκόλλου 1689/1968 οικοδομικής αδείας του Γραφείου Πολεοδομίας Κορινθίας, η αιτούσα ανήγειρε επί οικοπέδου φερομένου ότι ανήκει σε αυτήν οικοδομή που απέχει 2,50 μέτρα από το κοινό πλάγιο όριο του οικοπέδου αυτού και του οικοπέδου που φέρεται ότι ανήκει στους παρεμβαίνοντες. Η περιοχή όπου ευρίσκονται τα οικόπεδα αυτά ήταν τότε εκτός σχεδίου και κατά τις σχετικές οικείες κατά τον χρόνο εκδόσεως της ανωτέρω αδείας της αιτούσης διατάξεις (άρθρο 6 του από 23-10-1928 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 231/Α/1928), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του από [ΒΔ] 24-10-1962 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 142/Δ/1962)), ίσχυε το πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα με αποστάσεις του κτιρίου από τα πλάγια όρια 2,50 m ως προς τα κατά παρέκκλιση οικοδομήσιμα οικόπεδα, όπως εκείνο της αιτούσης. Μεταγενεστέρως η περιοχή αυτή εντάχθηκε στο σχέδιο πόλεως Λουτρακίου Περαχώρας με το από [ΠΔ] 25-06-1979 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 367/Δ/1979), τα δε οικόπεδα της αιτούσης και των παρεμβαινόντων ενέπιπταν στον τομέα Α' της ήδη εντός σχεδίου περιοχής, όπου κατά το άρθρο 2, Α', παράγραφος 1 του προεδρικού διατάγματος αυτού ίσχυε το πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δομήσεως (βλέπε 47/90/08-01-1990 έγγραφο του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Κορινθίας προς το Συμβούλιο της Επικρατείας). Εξ άλλου, δεν αμφισβητείται ότι το οικόπεδο της αιτούσης πληρούσε τους όρους του ανωτέρω από [ΠΔ] 25-06-1979 προεδρικού διατάγματος. Εφ' όσον, συνεπώς, η οικοδομή της αιτούσης ανεγέρθηκε σύμφωνα με τις οικείες περί εκτός σχεδίου δομήσεως διατάξεις βάσει της ανωτέρω αδείας, εντάχθηκε πριν από την έναρξη ισχύος του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού 1985 στο σχέδιο πόλεως και μάλιστα σε περιοχή όπου ίσχυε το πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα και, επί πλέον, δεν αμφισβητείται ότι πληρούσε τους σχετικούς όρους του σχεδίου, οι οικοδομές των παρεμβαινόντων έπρεπε, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη, να τοποθετηθούν σε απόσταση Δ από το κοινό πλάγιο όριο του οικοπέδου τους και του οικοπέδου όπου ευρίσκεται η οικοδομή της αιτούσης και όχι σε επαφή με αυτό, όπως μη νομίμως επιτράπηκε με την προσβαλλόμενη. Για τον λόγο αυτό που βασίμως προβάλλεται με την υπό κρίση αίτηση, πρέπει να γίνει αυτή δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών των παρεμβαινόντων και της παρεμβάσεως.
Δια ταύτα
Δέχεται την υπό κρίση αίτηση.
Ακυρώνει την 236/10-03-1989 οικοδομική άδεια του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Κορινθίας καθ' όσο επιτρέπει στους παρεμβαίνοντες την ανέγερση δύο κτιρίων σε επαφή με το κοινό πλάγιο όριο του φερομένου ως οικοπέδου τους και του οικοπέδου που φέρεται ότι ανήκει στην αιτούσα.
Απορρίπτει την παρέμβαση.
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.
Επιβάλλει στους παρεμβαίνοντες και στο Δημόσιο ισόμετρα την πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της αιτούσης η οποία ανέρχεται σε 28.000 δραχμές.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 09-03-1990 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 29-05-1990.
Ο Πρόεδρος του Δ' Τμήματος
Ο Γραμματέας του Δ' Τμήματος