Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Αριθμός 425/2000

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Τμήμα ΣΤ

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 06-12-1999 με την εξής σύνθεση: Α. Μαρίνος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του ΣΤ Τμήματος, Ν. Ντούβας, Ν. Σακελλαρίου, Εμμανουήλ Δαρζέντας, Σ. Χαραλάμπους, Σύμβουλοι, Ε. Νίκα, Ε. Αντωνόπουλος, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Β. Μανωλόπουλος, Γραμματέας του ΣΤ Τμήματος.

 

Για να δικάσει την από 04-11-1994 αίτηση:

 

Των: __________ οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Γεώργιο Κατρούγκαλο (Αριθμός Μητρώου 12908), που νομιμοποιήθηκε στην πρώτη επ' ακροατηρίου συζήτηση,

 

κατά των Υπουργών __________ οι οποίοι παρέστησαν με τον Ηλία Δροσογιάννη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και __________ ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Εμμανουήλ Δρυλεράκη (Αριθμός Μητρώου 1596 Πειραιώς), που τον διόρισε με απόφαση ο Δήμαρχος,

 

και κατά του παρεμβαίνοντος __________ ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Γ. Γιαννόπουλο (Αριθμός Μητρώου 965), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.

 

Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν: α) η 432/1994 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πειραιώς, β) η απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς, με την οποία εγκρίθηκε η ως άνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά ή, άλλως, η παράλειψη του Νομάρχη να ακυρώσει αυτήν και γ) το 47408/1994 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών, με το οποίο η από 06-10-1994 προσφυγή των αιτούντων κατά της ανωτέρω αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου, μη εξετασθείσα από τον Υπουργό Εσωτερικών, παραπέμφθηκε, λόγω αρμοδιότητος, στο Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.

 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγητού, Παρέδρου Ε. Νίκα.

 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τους πληρεξουσίους του Δήμου Πειραιώς και του παρεμβαίνοντος και τον αντιπρόσωπο των Υπουργών, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.

 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη, σε αίθουσα του Δικαστηρίου, και,

 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

 

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

 

1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως κατεβλήθησαν τα νόμιμα τέλη (υπ' αριθμούς 8670856-7/1994 διπλότυπα εισπράξεως της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (υπ' αριθμούς 2678143 και 6327646/1994 ειδικά γραμμάτια παραβόλου).

 

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση 1) της υπ' αριθμόν 432/1994 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιώς, με την οποία εγκρίθηκε η εκσκαφή κοινοχρήστου χώρου μπροστά από την ιδιοκτησία στην οδό Θεμιστοκλέους αριθμός 252 στον Πειραιά για τη δημιουργία εισόδου - εξόδου (ράμπας) σε δύο υπογείους χώρους σταθμεύσεως αυτοκινήτων 2) της αποφάσεως του Νομάρχου Πειραιώς, με την οποία εγκρίθηκε η ως άνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά ή, άλλως, της παραλείψεως του Νομάρχου να ακυρώσει αυτήν και 3) του υπ' αριθμόν 47408/1994 εγγράφου του Υπουργείου Εσωτερικών, με το οποίο η από 06-10-1994 προσφυγή των αιτούντων κατά της ανωτέρω αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου, μη εξετασθείσα από τον Υπουργό Εσωτερικών, παραπέμφθηκε, λόγω αρμοδιότητος, στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.

 

3. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνει στην παρούσα δίκη ο Δημήτριος Στασινόπουλος, κατόπιν αιτήσεως του οποίου εκδόθηκε η προσβαλλόμενη άδεια κατασκευής ράμπας (κεκλιμένου επιπέδου, άρθρο 7 παράγραφος 3 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού) σε κοινόχρηστο χώρο.

 

4. Επειδή, η υπόθεση εισάγεται στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος κατόπιν της υπ' αριθμόν 2921/1998 παραπεμπτικής αποφάσεως του Τμήματος υπό πενταμελή σύνθεση λόγω της σπουδαιότητας του ανακύψαντος ζητήματος καθορισμού του αρμοδίου για την εκδίκαση της υπό κρίση αιτήσεως Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

 

5. Επειδή, κατά το άρθρο 14 παράγραφος 7 του προεδρικού διατάγματος 18/1989 (ΦΕΚ 8/Α/1989), αν με το ίδιο δικόγραφο προσβάλλονται πράξεις που ανήκουν στην αρμοδιότητα περισσοτέρων Τμημάτων του Δικαστηρίου, η υπόθεση εισάγεται στο Τμήμα που είναι αρμόδιο για την χρονολογικά προηγουμένη πράξη και εκδικάζεται από αυτό. Εξ άλλου, το προεδρικό διάταγμα [ΠΔ] 309/1986 (ΦΕΚ 136/Α/1986) ορίζει στο άρθρο 6, το οποίο προσετέθη με την παράγραφο 2 του άρθρου 1 του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 239/1994 (ΦΕΚ 135/Α/1994) ότι:

 

{Στο ΣΤ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας υπάγονται:

 

1. Η εκδίκαση των αιτήσεων ακυρώσεως κατά πράξεων που αφορούν:

 

α) ...

β) στην εφαρμογή της νομοθεσίας των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως

γ) ...

 

2. ...

3. ...

4. ...}

 

ενώ στο άρθρο 4 του ιδίου προεδρικού διατάγματος ορίζεται ότι:

 

{Στο Δ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας υπάγεται η εκδίκαση κάθε υποθέσεως που δεν ανατίθεται στην αρμοδιότητα των λοιπών Τμημάτων.}

 

6. Επειδή, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, η ακυρωτική αρμοδιότητα των Τμημάτων του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνεται βάσει της φύσεως της νομοθεσίας κατ' εφαρμογή της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πράξη και επί προσβολής πράξεων που ανήκουν στην αρμοδιότητα περισσοτέρων Τμημάτων η χρονολογικώς προηγουμένη πράξη προσδιορίζει τον αρμόδιο για την εκδίκαση της υποθέσεως σχηματισμό. Ειδικότερα στην περίπτωση κατά την οποία η προσβαλλόμενη πράξη έχει εκδοθεί κατ' εφαρμογή διατάξεως που θα μπορούσε να υπαχθεί σε περισσότερες της μιας από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 309/1986 (και του άρθρου 14 παράγραφος 8 του νόμου [Ν] 1968/1991 (ΦΕΚ 150/Α/1991) που καθορίζει την αρμοδιότητα του Ε Τμήματος), πρέπει να αναζητείται ο προέχων χαρακτήρας της διατάξεως αυτής και να καθορίζεται με βάση τον προέχοντα αυτό χαρακτήρα το αρμόδιο για την εκδίκαση της αιτήσεως ακυρώσεως Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ολομέλεια ΣτΕ 3582/1999, 2071/1999, 1117/1985).

 

7. Επειδή, στο άρθρο 19 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (νόμος 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985)) ορίζεται ότι:

 

{1. Στους κοινόχρηστους χώρους του οικισμού επιτρέπονται κατασκευές:

 

α) για τη διαμόρφωση του εδάφους, όπως κλίμακες, τοίχοι, διάδρομοι, κεκλιμένα επίπεδα

β) για τον εξοπλισμό τους, όπως στέγαστρα, αποχωρητήρια, περίπτερα, κιόσκια, τέντες, εγκαταστάσεις παιδότοπων και άθλησης, πάγκοι

γ) για τον εξωραϊσμό τους, όπως συντριβάνια, ανθοδόχες, εγκαταστάσεις στήριξης φυτών και γενικά κατασκευές για την εξυπηρέτηση του προορισμού των χώρων αυτών.

 

Στους κοινόχρηστους χώρους επιτρέπεται επίσης η εγκατάσταση μνημείων και η τοποθέτηση έργων τέχνης ύστερα από γνώμη της Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου. Όλες οι παραπάνω κατασκευές και εγκαταστάσεις πραγματοποιούνται από τον οικείο δήμο ή κοινότητα ή ύστερα από άδεια του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου από άλλους δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς ή νομικά πρόσωπα ή ιδιώτες. Με απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων καθορίζονται οι κατηγορίες των πιο πάνω κατασκευών ή εγκαταστάσεων για τις οποίες δεν απαιτείται οικοδομική άδεια.}

 

8. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση με την πρώτη από τις προσβαλλόμενες πράξεις, η οποία και προηγείται χρονικώς των λοιπών, ενεκρίθη από το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιώς η κατασκευή κεκλιμένου επιπέδου (ράμπας) σε κοινόχρηστο χώρο. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλλου, η ως άνω πράξη εκδόθηκε κατ' εφαρμογή της προπαρατεθείσης διατάξεως του άρθρου 19 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, με την οποία ρυθμίζονται θέματα πολεοδομικής φύσεως. Συνεπώς, σύμφωνα με τα ανωτέρω εκτεθέντα ως προς το κριτήριο καθορισμού του αρμοδίου προς εκδίκαση των αιτήσεων ακυρώσεως Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, η υπό κρίση αίτηση στρεφόμενη κατά πράξεως η οποία, ανεξαρτήτως του αρμοδίου προς έκδοσή της διοικητικού οργάνου, ελήφθη στα πλαίσια εφαρμογής της πολεοδομικής νομοθεσίας, υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δ' Τμήματος του Δικαστηρίου (παράβαλε ΣτΕ 3608/1985, 5134/1987, 924/1988, 3056/1991).

 

9. Επειδή, κατόπιν τούτων, η κρινομένη αίτηση πρέπει να παραπεμφθεί προς εκδίκαση στο Δ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας.

 

Δια ταύτα

 

Παραπέμπει την υπόθεση στο Δ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας

 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 20-12-1999 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 31-01-2000.