ΣτΕ 815/2000
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 815/2000
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Τμήμα Δ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 29-09-1998 με την εξής σύνθεση: Α. Τσαμπάση, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος που είχε κώλυμα, Μ. Βροντάκης, Φ. Αρναούτογλου, Σύμβουλοι, Κ. Ευστρατίου, Δ. Μακρής, Πάρεδροι. Γραμματέας η Α. Ζυγουρίτσα.
Για να δικάσει την από 27-10-1997 αίτηση:
του _________, κατοίκου Αλίμου Αττικής (οδός Χρυσοστόμου Σμύρνης αριθμός 4), ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Γεώργιο Μερκούρη (Αριθμός Μητρώου 818), που τον διόρισε στο ακροατήριο,
κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών, η οποία δεν παρέστη,
και κατά των παρεμβαινόντων: 1) _________ και 2) _________, κατοίκων Αλίμου Αττικής (_________), οι οποίοι παρέστησαν με την δικηγόρο Κωνσταντίνα Καζά (Αριθμός Μητρώου 8070), που την διόρισαν στο ακροατήριο.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθεί η 873/1997 οικοδομική άδεια της Υπηρεσίας Πολεοδομίας Αργυρουπόλεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητού, Παρέδρου Κ. Ευστρατίου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την πληρεξούσιο των παρεμβαινόντων, η οποία ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη, σε αίθουσα του Δικαστηρίου, και,
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, για την κρινόμενη αίτηση έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη και το παράβολο (8122236, 8122237/1997 διπλότυπα εισπράξεως της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας Ενσήμων και Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών και 011787/1997 ειδικό γραμμάτιο παραβόλου).
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της 873/1997 οικοδομικής άδειας της Διευθύνσεως Πολεοδομίας Αργυρουπόλεως του Νοτίου Τομέως της Νομαρχίας Αθηνών. Με την άδεια αυτή επετράπη στους __________ η προσθήκη κατ' επέκταση τριώροφης οικοδομής σε δύο συνεχόμενα οικόπεδα, κείμενα το ένα επί της λεωφόρου Ποσειδώνος αριθμός 83 και το άλλο, δις γωνιαίο, επί της συμβολής της λεωφόρου αυτής με την οδό Στρατηγού Σαράφη, και αυτής με την οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης στον Άλιμο, και σε επαφή με το κοινό οπίσθιο όριο των εν λόγω οικοπέδων με το όμορο ακίνητο του αιτούντος, το οποίο έχει πρόσωπο επί της οδού Χρυσοστόμου Σμύρνης.
3. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνουν με κοινό δικόγραφο υπέρ του κύρους της προσβαλλομένης αδείας οι δικαιούχοι αυτής, προβάλλοντες κοινούς ισχυρισμούς προς απόκρουση της κρινομένης αιτήσεως.
4. Επειδή, ο νόμος 1577/1985 Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός (ΦΕΚ 210/Α/1985) ορίζει στο άρθρο 9, όπως το άρθρο τούτο στην παράγραφο 3 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 παράγραφος 1 περίπτωση α του νόμου 1772/1988 (ΦΕΚ 91/Α/1988), τα εξής:
{1. Το κτίριο τοποθετείται ελεύθερα μέσα στο οικόπεδο. Όπου το κτίριο δεν εφάπτεται με τα πίσω και πλάγια όρια του οικοπέδου, αφήνεται απόσταση Δ = 3 + 0,10 Η (όπου Η το πραγματοποιούμενο ύψος του κτιρίου, σε περίπτωση που εξαντλείται ο συντελεστής δόμησης, ή το μέγιστο επιτρεπόμενο σε περίπτωση που δεν εξαντλείται ο συντελεστής αυτός).
2. ...
3. α) Σε περίπτωση που υπάρχει σε όμορο οικόπεδο μη ειδικό κτίριο και έχει ανεγερθεί μετά την ένταξη της περιοχής σε σχέδιο με τις διατάξεις που ίσχυαν πριν από την ισχύ του νόμου 1577/1985 σε περιοχή που ίσχυε το πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δόμησης και σε απόσταση από το κοινό όριο ίση ή μεγαλύτερη του 1.00 m, τότε το υπό ανέγερση κτίριο τοποθετείται υποχρεωτικώς σε απόσταση τουλάχιστον Δ από το κοινό όριο, όπως αυτή ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού. Εάν στο οικοδομήσιμο τμήμα του οικοπέδου δεν εξασφαλίζεται, εξ αιτίας της υποχρέωσης αυτής, διάσταση κτιρίου τουλάχιστον 9.00 m, το κτίριο τοποθετείται σε απόσταση από το κοινό όριο τουλάχιστον ίση με αυτή του προϋπάρχοντος στο όμορο οικόπεδο κτιρίου, εφ' όσον η απόσταση αυτή είναι μικρότερη από Δ ...}
5. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλλου προκύπτουν τα εξής: Τα ακίνητα των παρεμβαινόντων και του αιτούντος κείνται σε περιοχή, στην οποία ίσχυε πριν από τον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό 1985 το πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δομήσεως. Με την 2647ΣΤ/1967 οικοδομική άδεια του Γραφείου Πολεοδομίας Αθηνών επετράπη στον πρώτο των παρεμβαινόντων η ανέγερση ισόγειας οικοδομής επί του ενός εκ των δύο οικοπέδων, στα οποία αφορά η προσβαλλόμενη άδεια, και συγκεκριμένα επί του οικοπέδου εκείνου το οποίο έχει πρόσωπο επί της λεωφόρου Ποσειδώνος. Με την άδεια αυτή επετράπη η ανέγερση της οικοδομής σε επαφή με το μεγαλύτερο τμήμα του κοινού οπισθίου ορίου του εν λόγω οικοπέδου με το όμορο οικόπεδο του αιτούντος, προβλέφθηκε δε η τήρηση αποστάσεως 2,50 m από το κοινό πλάγιο όριο του οικοπέδου στο οποίο αφορούσε η άδεια αυτή και του συνεχόμενου προς αυτό οικοπέδου το οποίο ανήκε επίσης, ήδη από τότε, στον πρώτο των παρεμβαινόντων. Ακολούθως, με την 21412/1972 οικοδομική άδεια της ίδιας υπηρεσίας επετράπη η προσθήκη καθ' ύψος στην ανωτέρω οικοδομή, εν συνεχεία δε, με την προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια, επετράπη η επέκταση της κατά τα ανωτέρω προϋφιστάμενης τριώροφης οικοδομής επί των δύο συνεχομένων οικοπέδων των παρεμβαινόντων, θεωρηθέντων πλέον ως ενιαίου οικοπέδου. Ειδικότερα, με την τελευταία αυτή άδεια επετράπη η τοποθέτηση της προσθήκης σε επαφή με την προϋπάρχουσα οικοδομή και με το υπόλοιπο τμήμα του κοινού οπισθίου ορίου με το ακίνητο του αιτούντος, με συνέπεια να καταληφθεί πλήρως η πλάγια εδαφική λωρίδα, πλάτους 2,50 m, που είχε αφεθεί κατά την ανέγερση της προηγούμενης οικοδομής. Από τα στοιχεία του φακέλλου προκύπτει, επίσης, ότι ο αιτών έχει ανεγείρει επί του ακινήτου του διώροφη οικοδομή σε απόσταση δύο μέτρων από τα πλάγια όρια και 3,74 - 4,22 m από το οπίσθιο όριο του οικοπέδου του, κοινό προς το οπίσθιο όριο του οικοπέδου στο οποίο αφορά η προσβαλλόμενη άδεια και ότι η προβλεπόμενη με την άδεια αυτή προσθήκη προβάλλεται, κατά το μεγαλύτερο μέρος, στην αδόμητη πλάγια λωρίδα του ακινήτου του αιτούντος και κατά μικρό μόνον μέρος στην οικοδομή αυτού.
6. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη άδεια είναι ακυρωτέα, διότι παρανόμως θεωρήθηκε με αυτήν ότι αποτελούν ενιαίο ακίνητο τα δύο οικόπεδα των παρεμβαινόντων και επετράπη η τοποθέτηση της προσθήκης σε επαφή με την προϋπάρχουσα οικοδομή αυτών και με το κοινό οπίσθιο όριο του ακινήτου τους προς το ακίνητο του αιτούντος, ενώ, αν λαμβανόταν υπόψη, αυτοτελώς, όπως επιβαλλόταν κατά νόμον, μόνο το αδόμητο οικόπεδό τους, θα έπρεπε η νέα οικοδομή να τοποθετηθεί σε απόσταση 2,50 m από το κοινό πλάγιο όριο του εν λόγω οικοπέδου προς το ήδη δομημένο των παρεμβαινόντων, με συνέπεια να δημιουργηθεί μία λωρίδα, μέσω της οποίας θα εξασφαλιζόταν ο φωτισμός, ηλιασμός και αερισμός, καθώς και η θέα προς τη θάλασσα της οικοδομής του αιτούντος στο οπίσθιο μέρος αυτής. Καθό μέρος με τον ανωτέρω λόγο αμφισβητείται η νομιμότης της τοποθετήσεως της προσθήκης σε επαφή με το τμήμα του κοινού οπισθίου ορίου του ακινήτου των παρεμβαινόντων με το ακίνητο του αιτούντος, στο οποίο δεν προβάλλεται η οικοδομή του, ο λόγος αυτός προβάλλεται άνευ εννόμου συμφέροντος, διότι, αφού, κατά το μέρος τούτο, η οικοδομή του αιτούντος δεν προβάλλεται στο τμήμα αυτό του κοινού ορίου, η τοποθέτηση της προσθήκης σε σχέση με το τμήμα αυτό δεν εμποδίζει το φωτισμό, ηλιασμό και αερισμό, καθώς και τη θέα προς τη θάλασσα της οικοδομής του αιτούντος (παράβαλε ΣτΕ 4297/1997).
Για το λόγο δε αυτό δεν ασκεί καμία επιρροή αν τα δύο οικόπεδα των παρεμβαινόντων μπορούσαν κατά νόμο να συνενωθούν ή έπρεπε να θεωρηθούν ως αυτοτελή, όπως αλυσιτελώς προβάλλει ο αιτών, διότι και αν ακόμη εκληφθούν ως αυτοτελή, αυτός δεν έχει έννομο συμφέρον να παραπονεθεί για την τοποθέτηση της προσθήκης σε επαφή με το τμήμα του ανωτέρω κοινού οπισθίου ορίου, στο οποίο δεν προβάλλεται η οικοδομή του, έστω και αν με τον τρόπο αυτό καλύπτεται η πλάγια λωρίδα πλάτους 2,50 m που είχε παραμείνει ακάλυπτη κατά την ανέγερση της αρχικής οικοδομής των παρεμβαινόντων. Κατά τα λοιπά, όμως, ο ανωτέρω λόγος προβάλλεται με έννομο συμφέρον, είναι δε και βάσιμος. Και τούτο διότι η προσβαλλόμενη άδεια, επιτρέπουσα την τοποθέτηση της προσθήκης σε επαφή με το τμήμα του κοινού οπισθίου ορίου του ακινήτου των παρεμβαινόντων με εκείνο του αιτούντος, στο οποίο προβάλλεται η οικοδομή αυτού, αντίκειται στην παρατεθείσα ανωτέρω διάταξη του άρθρου 9 παράγραφος 3 περίπτωση α του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού 1985, κατά την έννοια της οποίας, εάν στο όμορο ακίνητο έχει ανεγερθεί υπό το προϊσχύσαν πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δομήσεως μη ειδικό κτίριο σε υποχρεωτική απόσταση από το κοινό όριο, η υπό ανέγερση οικοδομή πρέπει να τοποθετηθεί σε απόσταση από αυτό. Δεν αίρεται δε η υποχρέωση αυτή από το γεγονός ότι, στο συγκεκριμένο σημείο, το ακίνητο των παρεμβαινόντων έχει βάθος 8,21 m, δηλαδή μικρότερο των 9 μέτρων, εφόσον δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλλου ούτε οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι δεν εξασφαλίζεται κτίριο διαστάσεων 9 μέτρων σε κανένα μέρος του οικοδομήσιμου τμήματος του ακινήτου των.
Κατά την γνώμη, όμως, της Προεδρεύουσας Συμβούλου Α. Τσαμπάση η αίτησις ασκείται κατά πάντα μετ' εννόμου συμφέροντος, αφού πάντως βάσει της αδείας ανεγείρεται οικοδομή εν επαφή προς το πλάγιον όριο της ιδιοκτησίας του αιτούντος κατά τρόπον που καλύπτει την υπάρχουσα ελευθέρα πλαγία λωρίδα των 2,50 m.
7. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη άδεια στο σύνολό της, δεδομένου ότι η κατά τα ανωτέρω τοποθέτηση της προσθήκης σε επαφή με το τμήμα του κοινού οπισθίου ορίου του ακινήτου των παρεμβαινόντων και εκείνου του αιτούντος, στο οποίο κοινό όριο προβάλλεται η οικοδομή του αιτούντος, επηρέασε τον σχεδιασμό όλης της νέας οικοδομής. Κατόπιν τούτου δε πρέπει να απορριφθεί η ασκηθείσα παρέμβαση.
Δια ταύτα
Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.
Ακυρώνει την 873/1997 οικοδομική άδεια της Διευθύνσεως Πολεοδομίας Αργυρουπόλεως του Νοτίου Τομέως της Νομαρχίας Αθηνών, κατά τα εκτιθέμενα στο σκεπτικό. Απορρίπτει την ασκηθείσα παρέμβαση. Διατάσσει την απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου.
Επιβάλλει, συμμέτρως, εις βάρος της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Αθηνών - Πειραιώς και των παρεμβαινόντων την δικαστική δαπάνη του αιτούντος, η οποία ανέρχεται σε 28.000 δραχμές.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 07-10-1998 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 15-02-2000.