|
1. Το οδοντιατρικό συμβούλιο διευθύνεται από τον αρχαιότερο σε ηλικία σύμβουλο και περιλαμβάνει τέσσερα στάδια: 1) Προσύσκεψη, 2) Εξέταση του ασθενή, 3) Σύσκεψη των μετεχόντων στο συμβούλιο, 4) Γνωστοποίηση του πορίσματος στον ασθενή, ή στην οικογένειά του.
2. Ο θεράπων οδοντίατρος διατηρεί το δικαίωμα:
i) να αποδεχτεί την πρόταση του Συμβουλίου, ή
ii) να μην αναλάβει την ευθύνη αν κρίνει, ότι η εφαρμογή του πορίσματος είναι επικίνδυνη για την υγεία του ασθενούς, εφόσον όμως ενημερώσει σχετικά τον ασθενή, ή την οικογένειά του και ζητήσει συγκρότηση άλλου συμβουλίου, ή
iii) να αποχωρήσει αν ο ασθενής, ή η οικογένειά του συντάσσεται με τη γνώμη των άλλων συμβούλων και αρνείται τη συγκρότηση νέου συμβουλίου.
3. Ο σύμβουλος οδοντίατρος μπορεί μόνο μετά την πρόσκληση του θεράποντος οδοντιάτρου να εξετάσει εκ νέου τον ασθενή.
4. Όταν ο ασθενής, κατά τη γνώμη του θεράποντα ιατρού, χρειάζεται οδοντιατρική περίθαλψη, θα πρέπει να αποτανθεί στον τακτικό του οδοντίατρο. Μόνο στην περίπτωση που ο ασθενής δεν διαθέτει τακτικό οδοντίατρο, ο ιατρός μπορεί να προτείνει οδοντίατρο της επιλογής του.
5. Ο τακτικός οδοντίατρος του ασθενή οφείλει να παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες στον ιατρό, που χρειάζεται οδοντιατρική γνώμη για τον ασθενή του.
6. Όταν ο οδοντίατρος διαπιστώνει, ότι ο ασθενής έχει κάποια οργανική διαταραχή και εύλογα θεωρεί, ότι είναι απαραίτητη μία δύσκολη οδοντιατρική θεραπεία, θα πρέπει να συμβουλεύεται τον προσωπικό ιατρό του ασθενή πριν την εκτελέσει. Ο οδοντίατρος παραμένει ωστόσο πλήρως υπεύθυνος για τη θεραπεία, που θα ακολουθήσει και πρέπει να λάβει ειδική μέριμνα, σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού, προφορικές, ή γραπτές.
7. Όταν υπάρχει διαφορετική άποψη μεταξύ του ιατρού και οδοντιάτρου σχετικά με τη διάγνωση, ή / και την θεραπεία, θα πρέπει να συσκεφθούν, ώστε να καταλήξουν σε μία συμφωνία ικανοποιητική και για τους δύο.
8. Αν η παραπάνω διαφορά δεν μπορεί να επιλυθεί, θα πρέπει ο ασθενής να ενημερωθεί και να κληθεί να διαλέξει μία εκ των επιλογών, ή για να βοηθηθεί να λάβει τρίτη γνώμη, ή να συγκληθεί συμβούλιο.
9. Αν ο οδοντίατρος, ο ασθενής, ή οι οικείοι του κρίνουν σκόπιμη τη συγκρότηση οδοντιατρικού συμβουλίου, ο θεράπων οδοντίατρος μπορεί να υποδείξει σύμβουλο της επιλογής του. Είναι όμως υποχρεωμένος να αφήσει στην οικογένεια ελευθερία επιλογής με βάση το συμφέρον του ασθενή και τις μεταξύ τους σχέσεις εμπιστοσύνης.