611/80

ΑΠ 611/1980


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Άρειος Πάγος 611/1980

 

(Αναιρεί την απόφαση 514/1978 του Πολιτικού Πρωτοδικείου Τρικάλων).

 

Επειδή κατά τις διατάξεις των άρθρων 119 παράγραφος 1 και 122 παράγραφος 4 του νομοθετικού διατάγματος 8/1973 περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού:

 

{διαπιστωθείσης αυθαιρέτου κατά τα ανωτέρω κατασκευής, διατάσσεται η άμεσος διακοπή των τυχόν συνεχιζόμενων εργασιών και επιβάλλεται το κατά τις επόμενες διατάξεις πρόστιμον. Εάν κατά την συζήτησιν της ενστάσεως το αυθαίρετο κτίσμα έχει κατεδαφισθεί, το Συμβούλιον δύναται κατά κρίσιν να μείωση το πρόστιμον.}

 

Ούτε εκ των διατάξεων τούτων, ούτε εξ ετέρας τινός τοιαύτης και ειδικώς των λοιπών του σχετικού μέρους περί αδειών και κυρώσεων του ως άνω Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (άρθρα 118 - 124 ως εκ τούτων του άρθρου 119 παράγραφος 2 αντικαταστάθηκε δι' άρθρο 1 παράγραφος 65 του νομοθετικού διατάγματος 205/1974) συνάγεται ότι, εάν κατά την συζήτησιν της ενστάσεως κατά της, δι' ης επεβλήθη το πρόστιμον δια την αυθαίρετο κατασκευήν, αποφάσεως του προϊσταμένου της κατά τόπον αρμοδίας πολεοδομικής αρχής, ενώπιον του Περιφερειακού Συμβουλίου Δημοσίων Έργων, έχει χορηγηθεί η δέουσα οικοδομική άδεια, αίρεται το πρόστιμον τούτο. Υπέρ της ερμηνείας ταύτης είναι και το ότι μόνον την, υπό της προπαρατεθείσης διατάξεως του άρθρου 122 παράγραφος 4 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού προβλεπομένη εξαίρεση, από της πληρωμής μέρους του επιβληθέντος προστίμου, θέσπισε ο νομοθέτης την εγκείμενη εις την δυνητική μείωσιν αυτού υπό του οικείου αποφαινομένου επί της ενστάσεως συμβουλίου, και ουχί ετέρα τοιαύτη και δη την εξ ολοκλήρου αυτοδίκαιη άρση αυτού κατά την ως είρηται περίπτωσιν, τούτου όπερ, εάν ήταν βούλησις του νομοθέτου, θα διατυπωνόταν, πολλώ μάλλον, ρητώς εν τω νόμω.

 

Εν προκειμένω δικαστήριον που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε ότι, μετά την έκδοση της υπ' αριθμόν Ε4/9/69164/1975 αποφάσεως του Προϊσταμένου του Τμήματος Εκτελέσεως Έργων και Πολεοδομικών Εφαρμογών της διευθύνσεως Τεχνικών Υπηρεσιών Νομαρχίας Τρικάλων, δι' ης επεβλήθη εις τον αναιρεσίβλητο πρόστιμον εκ 18.500 δραχμών λόγω αυθαιρέτου κατασκευής και προ της εκδικάσεως της σχετικής ενστάσεως τούτου ενώπιον του Περιφερειακού Συμβουλίου Δημοσίων Έργων τμήματος Τρικάλων, εξεδόθη η υπ' αριθμόν 444/1975 άδεια του Πολεοδομικού Γραφείου Εφαρμογών Τρικάλων περί της ως άνω αυθαιρέτου κατασκευής και ούτω αυτή δεν ήταν πλέον αυθαίρετος.

 

Μετά ταύτα, δεχθέν το Πολυμελές Πρωτοδικείον Τρικάλων που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση ότι ήρθη συνεπεία του ως άνω λόγου, το ρηθέν πρόστιμον και κατά παραδοχή σχετικού λόγου εφέσεως του αναιρεσίβλητου κατά της απορριψάσης την ανακοπή του κατά της ατομικής ειδοποιήσεως του οικείου Δημοσίου Ταμείου περί καταβολής του ρηθέντος προστίμου, αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Τρικάλων εξαφάνισαν την απόφαση ταύτη και δεχόμενο την ως είρηται ανακοπή, παραβίασε τις ως άνω ουσιαστικού δικαίου διατάξεις και αναιρετέα την απόφασή του κατέστησε κατά τον βάσιμο περί τούτου, εκ του άρθρου 560 αριθμός 1 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας δεύτερον λόγον αναιρέσεως (ερευνά στη συνέχεια την ουσία).

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.