|
1. Τα εν επαφή μετά των καυσαερίων τοιχώματα του ατμολέβητα δέον από της ετέρας πλευράς να ευρίσκονται εν επαφή μετά του ύδατος.
2. Η κατωτάτη στάθμη του ύδατος εις έκαστον ατμολέβητα να τηρείται τουλάχιστον 10 cm άνωθεν του επιπέδου δια το οποίον η του προηγουμένου εδαφίου συνθήκη θα έπαυε να εκπληρώνεται. Το όριον τούτο θα ενδείκνυται καταφανώς παρά τον υδροδείκτη περί ου το επόμενο άρθρο. Εις ην περίπτωσιν ο λόγος της επιφανείας του ύδατος (καθρέπτης ύδατος) προς την επιφάνεια της εσχάρας είναι μικρότερος του 1/3 τότε επαυξάνεται η ως άνω απόστασις εις 15 cm.
3. Οι διατάξεις του άρθρου τούτου δεν εφαρμόζονται:
α) Εις ατμολέβητας των οποίων οι υπό των καυσαερίων προσβαλλόμενες επιφάνειες αποτελούνται μόνον εξ υδραυλών εσωτερικής διαμέτρου μικροτέρας των 100 mm,
β) εις υπερθερμαντήρες ατμού αποτελούμενους εκ στοιχείων ανεξαρτήτων του ατμολέβητα και
γ) εις περιπτώσεις καπναγωγών εις τους οποίους εξασφαλίζεται η μη ερυθροπύρωση των τοιχωμάτων στοιχείου τινός ευρισκομένου εις τον χώρο του ατμού. Θεωρείται ότι εξασφαλίζεται η μη ερυθροπύρωση επιφανείας προσβαλλόμενης υπό των καπναερίων, εις την ετέρα πλευρά της οποίας υπάρχει ατμός, εφ' όσον τα καπναέρια προ της επαφής με αυτήν έχουν διατρέξει επιφάνεια του ατμολέβητα που περιβρέχεται υπό ύδατος μεγαλύτερη της συνολικής επιφανείας της εσχάρας κατά περίπτωσιν, ως εξής:
α) Εικοσαπλάσια δια την περίπτωσιν φυσικού ελκυσμού και
β) τεσσαρακονταπλάσια δια την περίπτωσιν τεχνητού ελκυσμού.
4. Εις την περίπτωσιν εστιών εσχάρας, αντί της επιφανείας εσχάρας εισέρχεται εις τον ως άνω υπολογισμό το τετραπλάσιο της διατομής του φλογοθάλαμου, εξαιρουμένων εν προκειμένω των στενώσεων τούτου.
5. Ως τεχνητός ελκυσμός θεωρείται πάσα περίπτωσις δημιουργίας ελκυσμού με έτερον της καπνοδόχου μέσον, εφ' όσον η δημιουργούμενη αμέσως μετά τον ατμολέβητα υποπίεση είναι μεγαλύτερη των 25 mm ή η υπό την εσχάρα δημιουργούμενη υπερπίεση είναι μεγαλύτερη των 30 mm στήλης ύδατος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 14 του νόμου 3853/2010 (ΦΕΚ 63/Α/2010). |