|
Έκαστον Εργοστάσιον ή Εργαστήριον διαθέτει επαρκές πόσιμο ύδωρ δια τις ανάγκες των εργαζομένων. Τούτο πρέπει να διατηρείται δροσερόν, ιδία το θέρος και να προέρχεται απ' ευθείας εκ του υδραγωγείου της πόλεως. Η πόσις γίνεται εξ αναβρυτηρίων ή εν ελλείψει τοιούτων δια ατομικών κυπέλλων μιας χρήσεως, χορηγουμένων παρά του εργοδότου και απορριπτομένων μετά την χρήσιν του. Συνιστάται η εγκατάστασις ηλεκτρικού ψύκτη ή ψυγείου πάγου ιδία κατά το θέρος.
Όπου η διανομή ύδατος πόλεως δεν είναι συνεχής ή δεν υφίσταται δίκτυον υδρεύσεως το προς πόση ύδωρ αποθηκεύεται εντός υδαταποθηκών καλώς κεκαλυμμένων και ευρισκομένων μακράν του τόπου εργασίας, προφυλαγμένων δε από την υπερθέρμανση κατά τους θερινούς μήνας. Οι υδαταποθήκες καθαρίζονται τακτικώς και αποστειρώνονται, λαμβάνεται δε ιδιαιτέρα πρόνοια αποφυγής μολύνσεως αυτών εκ μικροβίων ή άλλης τοξικής ουσίας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με την παράγραφο 4 του άρθρου 17 του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 94/1987 (ΦΕΚ 54/Α/1987). |