|
1. Προστίθεται περίπτωση γ' στην παράγραφο 2 του άρθρου 1 του νόμου 4276/2014 (ΦΕΚ 155/Α/2014) ως εξής:
{γ. Τουριστικά καταλύματα σε κτίρια αρχιτεκτονικής κληρονομιάς:
Τουριστικά καταλύματα δύνανται να λειτουργούν και σε κτίρια που έχουν χαρακτηριστεί βάσει της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας ως διατηρητέα ή νεώτερα μνημεία, καθώς και σε προϋφιστάμενα του 1955 κτίρια για τα οποία το οικείο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής του άρθρου 7 του νόμου 4495/2017, βάσει αναλυτικής τεχνικής έκθεσης, φωτογραφικής τεκμηρίωσης και εμπεριστατωμένης γνωμοδότησής του, διαπιστώνει τον παραδοσιακό αρχιτεκτονικό και μορφολογικό χαρακτήρα τους, τηρουμένων των προδιαγραφών που ισχύουν για κάθε συγκεκριμένη μορφή καταλύματος και με την επιφύλαξη των διατάξεων του νόμου 3028/2002.
Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα εντός των ως άνω κτιρίων, που έχουν αδειοδοτηθεί μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού, κατατάσσονται αυτοδίκαια σε κατηγορίες αστέρων ως εξής: τα ΑΑ' και Α' τάξης στην κατηγορία 4 αστέρων, τα Β' τάξης στην κατηγορία 3 αστέρων και τα λοιπά στην κατηγορία των 2 αστέρων. Η ως άνω -προσωρινή- κατάταξη ισχύει μέχρι τις 31-12-2018, ημερομηνία κατά την οποία πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η επανακατάταξη του συνόλου των κύριων τουριστικών καταλυμάτων, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 4276/2014.
Μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα εντός των ως άνω κτιρίων κατατάσσονται αντίστοιχα ως εξής: τα Α' τάξης σε 4 κλειδιών, τα Β' τάξης σε 3 κλειδιών και τα Γ' τάξης σε 2 κλειδιών.}
2. Η περίπτωση στ)στ' της παραγράφου 2)α του άρθρου 1, καθώς και η παράγραφος 10 του άρθρου 49 καταργούνται.