ΝΣΚ 128/1988

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 128/1988 (01-03-1988)

Σχετικά με το υπ' αριθμόν 73434/14207/1988 ερώτημά σας η γνώμη μας είναι η ακόλουθη:

Ι. Από το ερώτημά σας και τα στοιχεία του φακέλλου προκύπτουν τα ακόλουθα. Με το από [ΠΔ] 06-10-1975 προεδρικό διάταγμα περί τροποποιήσεως και επεκτάσεως του ρυμοτομικού σχεδίου Πατρών... (ΦΕΚ 231/Δ/1975) το οικόπεδο του Δ. Παπαγιαννόπουλου, για το οποίο πρόκειται ρυμοτομήθηκε και χωρίστηκε σε δύο μέρη, το ένα από τα οποία περιλήφθηκε στο υπ' αριθμόν 1690 οικοδομικό τετράγωνο και το άλλο στο υπ' αριθμόν 1691 οικοδομικό τετράγωνο.

Το τελευταίο τούτο τμήμα είχε πρόσωπο 13,40 και εμβαδόν 258,94 m2 και σύμφωνα με το παραπάνω προεδρικό διάταγμα ήταν μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, δοθέντος ότι κατά το άρθρο 3 παράγραφος 2 του προεδρικού διατάγματος αυτού οι όροι αρτιότητας ήταν για το πρόσωπο των οικοπέδων 15 m και για το εμβαδόν 400 m2, χωρίς να θεσπίζεται καμία παρέκκλιση από τον κανόνα αυτό για το παραπάνω οικόπεδο. Κατά το έτος 1980 ο ως άνω ιδιοκτήτης πώλησε και μεταβίβασε κατά κυριότητα σε όμορο ιδιοκτήτη λωρίδα του ως άνω ακινήτου εμβαδού 38,65 m2 και έτσι το τμήμα που απέμεινε σ' αυτόν είχε πρόσωπο 11,40 m εμβαδόν 220,29 m2. Αργότερα δυνάμει του από 29-04-1982 προεδρικού διατάγματος Τροποποίηση όρων και περιορισμών δόμησης των οικοπέδων του ρυμοτομικού σχεδίου Πατρών (ΦΕΚ 271/Δ/1982) αφενός τροποποιήθηκε το διάγραμμα που αναφέρεται στο παραπάνω από [ΠΔ] 06-10-1975 προεδρικό διάταγμα, (άρθρο 1) και αφετέρου ορίσθηκε με το άρθρο 2, όπως τούτο ισχύει μετά το άρθρο 6 παράγραφος 2 του νόμου 1577/1985 (Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός 1985), ότι τα οικόπεδα του ρυμοτομικού σχεδίου Πατρών των Τομέων Α και Β, όπως διαμορφώνονται με το προηγούμενο άρθρο, που δεν έχουν τα ελάχιστα όρια εμβαδού και διαστάσεων τα καθοριζόμενα με το πιο πάνω από [ΠΔ] 06-10-1975 προεδρικό διάταγμα, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, εάν κατά την δημοσίευση του τελευταίου αυτού προεδρικού διατάγματος είχαν (ως προς το τμήμα 8, που ενδιαφέρει εδώ) ελάχιστο πρόσωπο 10 μέτρων και ελάχιστο εμβαδόν 200 m2.

Με βάση τα ανωτέρω ερωτάται αν το παραπάνω οικόπεδο, όπως έχει διαμορφωθεί τώρα, μπορεί να υπαχθεί στη παρέκκλιση, που θεσπίστηκε με το νεώτερο αυτό προεδρικό διάταγμα.

ΙΙ. Με την εισαχθείσα από το άρθρο 2 του από 29-04-1982 προεδρικού διατάγματος παρέκκλιση από τον κανόνα της αρτιότητας των οικοπέδων της περιοχής σκοπήθηκε προφανώς η οικοδομική εκμετάλλευση των οικοπέδων που είχαν κατά την 06-10-1975 το ως άνω κατά παρέκκλιση πρόσωπο και εμβαδόν, με τον αυτονόητο όρο ότι τα δύο αυτά πολεοδομικά μεγέθη θα διατηρούνται και κατά την εφεξής οικοδόμησή τους. Σύμφωνα με τη γραμματική διατύπωση του άρθρου αυτού, αλλά και κατά τον σκοπό του, πρέπει να γίνει δεκτό ότι το οικόπεδο αυτό, που δημιουργήθηκε με τη διαίρεση μεγαλυτέρου οικοπέδου δυνάμει του εγκριθέντος με το από [ΠΔ] 06-10-1975 προεδρικό διάταγμα ρυμοτομικού σχεδίου και είχε κατά τη δημοσίευση αυτού το προβλεπόμενο από το νεώτερο προεδρικό διάταγμα πρόσωπο και εμβαδόν, εμπίπτει στην κατά παρέκκλιση αρτιότητα που ορίζει το τελευταίο αυτό προεδρικό διάταγμα, για τα υφιστάμενα κατά τη δημοσίευση του από [ΠΔ] 06-10-1975 προεδρικού διατάγματος οικόπεδα.

Η μεταβίβαση τμήματος αυτού κατά το έτος 1980 δεν επηρεάζει για διάφορα λύση, έστω και αν αυτή έγινε ελεύθερα από τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου και δεν επιβλήθηκε με πράξη της Διοίκησης, αφού και μετά απ' αυτή το οικόπεδο διατήρησε το κατά παρέκκλιση πρόσωπο και εμβαδόν του, η πράξη δε αυτή δεν μετέβαλε την ταυτότητα του οικοπέδου. Σχετικά σημειώνουμε ότι αυτή η λύση δόθηκε με την υπ' αριθμόν 326/1977 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σε ανάλογη περίπτωση.

Ο Νομικός Σύμβουλος Διοίκησης