ΝΣΚ 303/1991

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 303/1991 (20-05-1991)

Αριθμός ερωτήματος: Αριθμός πρωτοκόλλου 53891/3995/1991 έγγραφα της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.

Περίληψη Ερωτήματος: Ερωτάται, αν προκειμένου περί οικοπέδου, που έχει τα κατά κανόνα όρια εμβαδού και προσώπου, επιτρέπεται η δια τακτοποιήσεως μείωση του κατά κανόνα προσώπου εις εκείνο της παρέκκλισης, για να καταστεί δυνατή η τακτοποίηση ομόρου τυφλού οικοπέδου με την απόκτηση προσώπου αρτίου κατά παρέκκλιση.

Για το παραπάνω ερώτημα το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε ως ακολούθως:

Ι. Από τα άρθρα 42, 43 - 45 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος Περί σχεδίων πόλεων κ.λ.π. σε συνδυασμό προς το άρθρο 6 παράγραφος 2 του νόμου 1577/1985 (ΓΟΚ/1985) προκύπτει ότι η τακτοποίηση των οικοπέδων, υπαγορευόμενη από λόγους δημοσίου συμφέροντος, αλλά και λόγους προστασίας της ακίνητης ιδιοκτησίας, αποβλέπει στην αρτιοποίηση από απόψεως προσώπου των οικοπέδων που είναι άρτια κατά το εμβαδόν καθώς και στη διαμόρφωση αρτίων από κάθε άποψη οικοπέδων, που δεν έχουν την κατάλληλη μορφή για την πληρέστερη οικοδομική τους εκμετάλλευση. Ειδικότερα κατά την παράγραφο 5 των άρθρων 43 - 45 του ως άνω νομοθετικού διατάγματος οικόπεδα, που δεν έχουν πρόσωπο σε εγκεκριμένη οδό (τυφλά), εφόσον δεν δύνανται να αποκτήσουν με τακτοποίηση το απαιτούμενο πρόσωπο σ' αυτή, δύνανται να θεωρηθούν οικοδομήσιμα υπό ειδικές προϋποθέσεις και όρους, ως προς την οικοδόμηση, οι οποίοι κανονίζονται με απόφαση του Νομάρχη.

ΙΙ. Σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά την τακτοποίηση παρέχεται στη Διοίκηση ευρεία διακριτική ευχέρεια ως προς τον τρόπο της πραγματοποίησής της και ειδικότερα επιτρέπεται η μεταβολή του σχήματος, της θέσης και του μεγέθους των τακτοποιούμενων ακινήτων, για να επιτυγχάνεται η πληρέστερη δομική τους εκμετάλλευση σε συνάρτηση προς τις πολεοδομικές ανάγκες της περιοχής (ΣτΕ 1114/1990, 3483/1989, 2726/1987, 516/1987, 3895/1986 κ.α.).

ΙΙΙ. Περαιτέρω όμως από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει ότι η τακτοποίηση πρέπει να αποσκοπεί κατά βάση στη δημιουργία αρτίων οικοπέδων, ήτοι οικοπέδων εχόντων τα ελάχιστα όρια εμβαδού και προσώπου, όπως αυτά καθορίζονται παγίως από τις κείμενες διατάξεις (ΣτΕ 2846/1984, 1498/1975, 2676/1974 κ.α.).

Συνεπώς η Διοίκηση, στα πλαίσια της ως άνω διακριτικής ευχέρειας δεν έχει την εξουσία, προκειμένου περί τακτοποιήσεως οικοπέδων, που έχουν τα από τις πάγιες διατάξεις καθοριζόμενα ελάχιστα όρια εμβαδού και προσώπου, είτε μόνο εμβαδού είτε μόνο προσώπου, να προβεί με την τακτοποίηση στη μείωση των ορίων τούτων στα ισχύοντα κατά παρέκκλιση όρια, γιατί τα τελευταία αυτά όρια αφορούν τα κατά την πρώτη επιβολή ή την μεταγενέστερη τροποποίηση του σχεδίου υφιστάμενα μειωμένης εκτάσεως ή προσώπου οικόπεδα, επί τη βάσει θεσπιζόμενης εξαιρετικής και μεταβατικού χαρακτήρα διατάξεως.

IV. Συνακόλουθα, πρέπει να γίνει δεκτό προς το υποβληθέν ερώτημα, ότι δεν συγχωρείται στη Διοίκηση η δια τακτοποίησης μείωση του κατά κανόνα, σε πρόσωπο οικοπέδου αρτίου ως προς το εμβαδόν κατά τον κανόνα, σε πρόσωπο άρτιο κατά παρέκκλιση, προκειμένου να καταστεί δυνατή η τακτοποίηση οικοπέδου, μη έχοντος πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (τυφλού) με σκοπό να αποκτήσω τούτου πρόσωπο άρτιο κατά παρέκκλιση.

Ο Εισηγητής Νομικός Σύμβουλος

Θεωρήθηκε

Αθήνα 23-05-1991

Ο Προεδρεύων Νομικός Σύμβουλος