ΝΣΚ 849/1988
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 849/1988 (14-11-1988)
Επί του υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου οίκοθεν 68415/8905/1988 ερωτήματός σας σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού των εισφορών σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων ως και με τις κατατμήσεις κάτω των 20 στρεμμάτων που είναι αυτοδίκαια άκυρες παρατηρούμε τα ακόλουθα:
Ι. Στην παράγραφο 5 του άρθρου 42 του νόμου 1337/1983 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παράγραφος 9 του νόμου 1512/1985 ορίζεται ότι:
{Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων ορίζονται οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες με τις οποίες μπορεί να εγκρίνεται η πολεοδόμηση και επέκταση οικισμών με πληθυσμό μέχρι 2.000 κατοίκους να καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και περιορισμοί δόμησης και τα ποσοστά εισφοράς σε γη και σε χρήμα τα οποία μπορεί να αποκλίνουν από τα ποσοστά που προβλέπονται στα άρθρα 8 και 9 του νόμου αυτού.}
Σε εκτέλεση της διατάξεως αυτής εκδόθηκε το από 20-08-1985 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 414/Δ/1985), για τους οικισμούς της χώρας οι οποίοι έχουν πληθυσμό κατά την εκάστοτε τελευταία απογραφή μέχρι και 2.000 κατοίκους. Συγκεκριμένα στο άρθρο 3 καθορίζονται λεπτομερώς για την πολεοδόμηση των οικισμών αυτών τα της κινήσεως της διαδικασίας σύνταξης της πολεοδομικής μελέτης από τι αποτελείται και τι περιέχει τον συντελεστή δόμησης που δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από 0.8 κ.λ.π. ορίσθηκε δε ότι οι λοιποί όροι δόμησης εναρμονίζονται με ειδικούς όρους δόμησης κάθε περιοχής που ορίζονται με απόφαση του Νομάρχη κ.λ.π. Στο άρθρο 4 ορίζονται τα της εγκρίσεως της πολεοδομικής μελέτης που γίνεται με απόφαση του Νομάρχη ύστερα από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του Νομού κατά τη διαδικασία του άρθρου 3 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος εκτός από τους οικισμούς που έχουν χαρακτηρισθεί είτε ως αξιόλογοι ... είτε ως παραδοσιακοί.
Περαιτέρω στο άρθρο 5 του προεδρικού διατάγματος καθορίζονται συγκεκριμένα τα ποσοστά εισφοράς σε γη για τις ιδιοκτησίες που εντάσσονται σε πολεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται εκτός των ορίων των οικισμών όπως επίσης και που διατίθενται τα εδαφικά αυτά τμήματα κατά σειρά προτεραιότητας, στο δε άρθρο 6 η χρηματική εισφορά για τους ιδιοκτήτες ακινήτων που περιλαμβάνονται σε πολεοδομούμενες περιοχές εκτός των ορίων οικισμών και διατηρούνται ή διαμορφώνονται σε νέα ακίνητα. Συνέχεια στο άρθρο 8 ορίζεται ότι για την εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρου 12 του νόμου 1337/1983 με την επιφύλαξη της παραγράφου 6 του άρθρου 5 του παρόντος.
ΙΙ. Από τις παραπάνω διατάξεις αλλά και τις λοιπές διατάξεις του προεδρικού διατάγματος αυτού συνάγεται κατά την άποψή μας ότι ο κανονιστικός νομοθέτης ρύθμισε αποκλειστικά τα της πολεοδόμησης των οικισμών μέχρι 2.000 κατοίκους. Την άποψη αυτή ενισχύει και το επιχείρημα εκ του ότι σε πολλές ρυθμίσεις που αναφέρονται στον νόμο 1337/1983 επαναλαμβάνονται και στο διάταγμα αυτό ενώ αν ήθελε ο κανονιστικός νομοθέτης να εφαρμοσθούν συμπληρωματικά οι διατάξεις του εξουσιοδοτικού νόμου κατ' αρχήν θα έπρεπε να το ορίσει εν πάση, όμως περιπτώσει δεν θα τις επαναλάμβανε.
Περαιτέρω σε άλλα θέματα όπως π.χ. στα ποσοστά εισφοράς σε γη και σε χρήμα έκρινε ότι για τους οικισμούς αυτούς πρέπει να γίνει απόκλιση από τις διατάξεις του νόμου.
Εξάλλου όρισε τις περιπτώσεις που ήθελε να εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του νόμου 1337/1983. Πιο συγκεκριμένα με βάση τη σκέψη αυτή επί των τεθέντων ερωτημάτων θα πρέπει να δεχθούμε ότι ως εμβαδά ιδιοκτησιών για τον υπολογισμό της συμμετοχής σε γη λαμβάνονται τα εμβαδά που είχαν οι ιδιοκτησίες σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του προεδρικού διατάγματος αυτού πριν από την πολεοδόμηση τους δηλαδή το χρόνο έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης κατά το άρθρο 4 αφού ο κανονιστικός νομοθέτης εφόσον δεν όρισε ότι για τον πιο πάνω υπολογισμό του εμβαδού της εισφοράς σε γη, ισχύει ανάλογα η παράγραφος 5 του άρθρου 8 του νόμου 1337/1983 δεν μπορούμε να καταλήξουμε ερμηνευτικά στο αντίθετο συμπέρασμα, δοθέντος όπως αναφέρθηκε κατά την αληθή βούλησή του ότι ήθελε ισχύει για την πολεοδόμηση των οικισμών αυτών το περιέλαβε στις διατάξεις του διατάγματος αυτού.
Με την ίδια αιτιολογία έπεται ότι και για τον υπολογισμό της εισφοράς σε γη δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των ιδιοκτησιών γης ενός και του αυτού ιδιοκτήτη αλλά μεμονωμένα κάθε μία ιδιοκτησία σε περίπτωση δε συνιδιοκτησίας η εισφορά θα πρέπει να υπολογίζεται με βάση τη συνολική αξία της ιδιοκτησίας.
ΙΙΙ. Περαιτέρω σε εκτέλεση του άρθρου 29 του νόμου 1337/1983 εκδόθηκε το από 22-06-1983 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 284/Δ/1983) που καθόρισε ως ζώνη οικιστικού ελέγχου ολόκληρη την εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφιστάμενων του 1923 περιοχή του νομού Αττικής και όρισε κατώτατο όριο κατάτμησης γης 20 στρέμματα με έναρξη ισχύος του τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Σύμφωνα δε με την παράγραφο 4 του άρθρου 29:
{Δικαιοπραξίες που καταρτίζονται κατά παράβαση της απαγόρευσης κατατμήσεως κάτω από τα όρια που ορίζονται με το προεδρικό διάταγμα της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού είναι άκυρες.}
Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές πρέπει να γίνει δεκτό, φρονούμε ότι κατά την εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης και στους πιο πάνω οικισμούς και μέσα στα πλαίσια εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 12 του νόμου 1337/1983 κατά την σύνταξη της πράξης εφαρμογής δεν θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και τυχόν συμβόλαια που έχουν γίνει κατά παράβαση των παραπάνω διατάξεων περί κατωτάτου ορίου κατάτμησης. Συνεπώς επί των τεθέντων ερωτημάτων φρονούμε ότι προσήκουν οι ανωτέρω απαντήσεις.
Ο Νομικός Σύμβουλος Διοίκησης