Άρθρο 2: Αναγνώριση και διαίρεση δήμων

1. Δήμοι είναι:

α) οι πρωτεύουσες των νομών και

β) οι πόλεις πού έχουν περισσότερους από δέκα χιλιάδες (10.000) κατοίκους.

2. Ο δήμος αναγνωρίζεται με διάταγμα, δύο μήνες το αργότερο αφότου η πόλη ορίστηκε πρωτεύουσα νομού ή αφότου δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα της τελευταίας απογραφής του πληθυσμού.

3. Δήμοι που έχουν περισσότερους από εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) κατοίκους διαιρούνται σε διαμερίσματα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 107.

4. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, κοινότητες που έχουν, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, χαρακτηριστεί λουτροπόλεις, μπορεί να αναγνωριστούν σε δήμους εφόσον έχουν πληθυσμό τουλάχιστον 2.500 κατοίκους. Με όμοιο διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου του άρθρου 11 παράγραφος 1 μπορούν να αναγνωριστούν σε δήμους, κοινότητες ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας.

5. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών μέσα σε έξι (6) μήνες από την ισχύ του παρόντος, κοινότητες, που είχαν πληθυσμό κατά την απογραφή του 1981 τουλάχιστον 5.000 κατοίκους, αναγνωρίζονται σε δήμους.