|
Α. Τα ελάχιστα όρια αρτιότητας και οι όροι και περιορισμοί δόμησης των οικοπέδων του παραπάνω οικισμού καθορίζονται ως εξής:
1. Ελάχιστο εμβαδόν γηπέδων: 1500 m2.
2. Κατά παρέκκλιση της προηγουμένης παραγράφου θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα οικόπεδα τα οποία στις 03-05-1985 ημέρα δημοσίευσης του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 181/Δ/1985) είχαν ελάχιστο εμβαδόν 300 m2.
3. Μέγιστο ποσοστό κάλυψης: 40% της επιφανείας τους.
4. Ο συντελεστής δόμησης ορίζεται ως εξής:
| • | για κτίρια κατοικίας και κτίρια κοινής ωφελείας: 0.6 με μέγιστη συνολική επιφάνεια ορόφων 400 m2 |
| • | για τουριστικές εγκαταστάσεις ή εγκαταστάσεις αμιγούς επαγγελματικής χρήσης: για το τμήμα οικοπέδου μέχρι 2.000 m2 συντελεστής δόμησης: 0.6, για το τμήμα οικοπέδου πέρα των 2.000 m2 συντελεστής δόμησης: 0.1 με μέγιστη συνολική δομήσιμη επιφάνεια ορόφων 1.000 m2 |
5. Μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων: 7.5 m μετρούμενο από το γύρω φυσικό ή διαμορφωμένο έδαφος. Σε περίπτωση κατασκευής στέγης το ύψος προσαυξάνεται κατά 1.5 m.
6. Τα ανεγερθησόμενα κτίρια πρέπει να απέχουν από τα πλάγια όρια του οικοπέδου 3 m τουλάχιστον. Μέσα σ' αυτήν την απόσταση δεν επιτρέπονται εξώστες ή άλλες κατασκευές.
Β. Επιπλέον των ανωτέρω ισχύουν και οι παρακάτω ειδικοί όροι δόμησης:
1. Οι εξώστες δεν πρέπει να είναι περιμετρικοί και συνεχόμενοι. Πρέπει να αντιστοιχούν σε ανοίγματα και να έχουν λειτουργική εξάρτηση από την κυρίως οικοδομή. Δεν επιτρέπονται εξώστες στο ισόγειο.
2. Επιβάλλεται σε όλα τα κτίρια, ανεξάρτητα από τη χρήση τους, η διάσπαση του ενιαίου κτιριακού όγκου, ώστε να δημιουργούνται επιμέρους ορθογωνικοί όγκοι. Η διάσπαση αυτή επιτυγχάνεται είτε με τη διαφοροποίηση της πάνω στάθμης των όγκων, είτε με τη μετατόπισή τους σε κάτοψη, κατά τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Ο μέγιστος επιτρεπόμενος όγκος των παραπάνω δημιουργούμενων επί μέρους μονάδων δε μπορεί να υπερβαίνει τα 600 m3 για τις διώροφες και τα 320 m3 για τις μονώροφες, μη συμπεριλαμβανομένης της κεκλιμένης στέγης. Οι διαφοροποιημένοι ως άνω κτιριακοί όγκοι μπορούν να βρίσκονται είτε σ' επαφή, είτε να συνδέονται με ημιυπαίθριους χώρους ή με πέργκολες, ως ενιαία αρχιτεκτονικά σύνολα.
3. Το πλάτος της επαρχιακής οδού (οδού Μάνης) ορίζεται σε 10 m με άξονα που συμπίπτει με τον άξονα του υφιστάμενου δρόμου και της κοινοτικής (οδού Ευαγγελίστριας) σε 8 m. Το πλάτος των υφισταμένων οδών και όσων δημιουργηθούν ορίζεται σε 6 m. Σε περίπτωση που το πλάτος των υφισταμένων δρόμων είναι μεγαλύτερο των 6 m παραμένει όπως υφίσταται.
Γ. Η γραμμή δόμησης καθορίζεται ως εξής:
| • | 12 m από τον άξονα της επαρχιακής οδού 599 |
| • | 8 m από τον άξονα της κοινοτικής οδού (Ευαγγελίστριας) |
| • | 3 m από το όριο των δρόμων ή των κοινοχρήστων χώρων |
| • | 10 m από τις οριογραμμές ρεμάτων εφόσον έχουν καθοριστεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 του νόμου 880/1979 (ΦΕΚ 58/Α/1979). Σε περίπτωση που δεν έχουν καθοριστεί οι οριογραμμές, απόσταση από την όχθη του ρέματος 20 m. |
| • | Δεν επιτρέπονται έργα διευθέτησης των ρεμάτων για λόγους προστασίας του τοπίου και του ανάγλυφου του εδάφους. |
Δ. Οι κατατμήσεις εγκρίνονται από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία.
Ε. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 181/Δ/1985).