Απόφαση Συμβουλίου της Επικρατείας 1375/16

ΣτΕ 1375/2016


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Αριθμός 1375/2016

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Τμήμα Δ

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 11-03-2014, με την εξής σύνθεση: Ε. Σαρπ, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Αικατερίνη Χριστοφορίδου, Ηλίας Μάζος, Σύμβουλοι, Ι. Μιχαλακόπουλος, Χ. Ευαγγελίου, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Ν. Αθανασίου.

 

Για να δικάσει την από 14-07-2007 αίτηση:

 

του __________, κατοίκου Θεσσαλονίκης (__________), ο οποίος δεν παρέστη, αλλά ο δικηγόρος που υπογράφει την αίτηση νομιμοποιήθηκε με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, κατά των: 1) Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ο οποίος παρέστη με τον Γεώργιο Σινάνη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και 2) Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, που εδρεύει στην Αθήνα (Καραγιώργη Σερβίας 4), το οποίο παρέστη με τη δικηγόρο Αγγελική Σκουτέρη (αριθμός μητρώου 20725), που τη διόρισε με απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής.

 

Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθούν: 1) το υπ' αριθμόν 66/2003 πρακτικό του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, 2) η υπ' αριθμόν 26952/20-11-2006 απόφαση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και 3) κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.

 

Η πληρεξουσία του καθ' ου Επιμελητηρίου και ο αντιπρόσωπος του Υπουργού δήλωσαν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 21 του Κανονισμού Λειτουργίας του Δικαστηρίου, ότι δεν θα αγορεύσουν.

 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Παρέδρου Χ. Ευαγγελίου.

 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και

 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

 

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

 

1. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση, για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (υπ' αριθμόν 843893 και 1944678/2007 ειδικά έντυπα παραβόλου, σειράς Α'), ζητείται η ακύρωση του 66/2003 πρακτικού του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, με το οποίο απορρίφθηκε αίτηση επανεξέτασης του αιτούντος κατά του 52/2002 πρακτικού του ίδιου ως άνω Συμβουλίου. Με το τελευταίο αυτό πρακτικό είχε απορριφθεί αίτηση του αιτούντος για την αναγνώριση του δικαιώματος ασκήσεως στην Ελλάδα του επαγγέλματος του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Μηχανικού Η/Υ, λόγω κατοχής άδειας άσκησης επαγγέλματος μηχανικού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ζητείται, επίσης, η ακύρωση της υπ' αριθμόν 26952/20-11-2006 πράξεως του Προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, με την οποία απορρίφθηκε η από 06-07-2006 αίτηση του αιτούντος για εγγραφή του στα μητρώα του Επιμελητηρίου.

 

2. Επειδή, από την αμφισβήτηση της νομιμότητας των ως άνω προσβαλλόμενων πράξεων του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, οι οποίες αφορούν στη χορήγηση άδειας για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας, γεννάται ακυρωτική διαφορά, η οποία σύμφωνα με το άρθρο 47 παράγραφος 1 του νόμου 3900/2010 (ΦΕΚ 213/Α/2010), με το οποίο τροποποιήθηκε το άρθρο 1 παράγραφος 1 του νόμου [Ν] 702/1977 (ΦΕΚ 268/Α/1977) και υπήχθη στην ακυρωτική αρμοδιότητα των τριμελών διοικητικών εφετείων η εκδίκαση των αιτήσεων ακυρώσεως κατά των ατομικών πράξεων των διοικητικών αρχών που αφορούν τη χορήγηση αδειών για την άσκηση κάθε είδους επαγγελματικής δραστηριότητας (περίπτωση ι)β' υποπερίπτωση 1), σε συνδυασμό με το άρθρο 50 του ιδίου νόμου 3900/2010 περί των εκκρεμών υποθέσεων κατά την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού υπάγεται κατ' αρχήν στην αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου (βλέπε ΣτΕ 548/2016, 1925/2015, 444/2014, καθώς και ΣτΕ 534/2015, 2416/2013 σε συμβούλιο), Η υπόθεση, όμως, διακρατήθηκε προκειμένου να δικασθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την από 21-10-2013 πράξη του Προέδρου του Δ' Τμήματος του Δικαστηρίου.

 

3. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ο αιτών υπέβαλε ενώπιον του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας την υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου 223/03-12-2001 αίτησή του για την αναγνώριση του δικαιώματος ασκήσεως του επαγγέλματος του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού με βάση τα επαγγελματικά προσόντα που απέκτησε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η αίτηση αυτή, όπως συμπληρώθηκε με την από 15-03-2002 αίτηση, με την οποία ζητήθηκε η αναγνώριση του δικαιώματος ασκήσεως και του επαγγέλματος του Μηχανικού Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, απορρίφθηκε με το 52/18-11-2002 πρακτικό του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας, με την αιτιολογία ότι ο αιτών:

 

{υπηρετεί ως μόνιμος μηχανικός στις ένοπλες δυνάμεις και το μεγαλύτερο μέρος των σπουδών του έχει γίνει στην Ελλάδα, με βάση τις οποίες έχει λάβει συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα, και παρόλο που το Ηνωμένο Βασίλειο αναγνώρισε τα διπλώματά του, δεν μπορεί να κάνει χρήση της Οδηγίας 1989/48/ΕΟΚ, προκειμένου να αναγνωρίσει διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα στην Ελλάδα, αφού δεν μπορεί να θεωρηθεί το ίδιο κράτος (Ελλάδα) ως κράτος μέλος προέλευσης και υποδοχής.}

 

Η απόρριψη της αιτήσεώς του με την 52/2002 απόφαση του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας γνωστοποιήθηκε στον αιτούντα, απόσπασμα δε του πρακτικού του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας του χορηγήθηκε στις 17-12-2002, κατόπιν σχετικής αιτήσεώς του. Ο αιτών υπέβαλε την από 15-01-2003 αίτηση για την επανεξέταση της υπόθεσής του, προσκομίζοντας υπόμνημα με τις απόψεις του επί της αιτιολογίας απόρριψης του αιτήματός του. Το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας, αφού έλαβε υπόψη α) το προηγούμενο υπ' αριθμόν 52/2002 πρακτικό του, β) το από 26-03-2002 έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη δυνατότητα κατόχου διπλώματος που έχει αποκτηθεί στο κράτος μέλος προέλευσης αυτού -του κατόχου- και βάσει του οποίου, κατ' εφαρμογή των διατάξεων της Οδηγίας 1989/48/ΕΟΚ, του έχουν αναγνωρισθεί επαγγελματικά προσόντα στο κράτος υποδοχής, να διεκδικήσει, βάσει της αναγνώρισης αυτής, διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα στο κράτος μέλος προέλευσης, και γ) τον Οδηγό για το Γενικό Σύστημα Αναγνώρισης Επαγγελματικών προσόντων, τελικώς, δέχθηκε ότι ο αιτών δεν έχει δικαίωμα μεταφοράς επαγγελματικών προσόντων για το επάγγελμα που αιτείται, αφού δεν πραγματοποίησε σπουδές στο Ηνωμένο Βασίλειο για την ειδικότητα αυτή, αλλά του χορηγήθηκε ο τίτλος Chartered Electrical Engineer με βάση τις σπουδές που ήδη είχε πραγματοποιήσει στην Ελλάδα (Πτυχίο ΣΜΑ και Διδακτορικό στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο) και την εργασία του στην Ελληνική Αεροπορία και, ως εκ τούτου, με το 66/26-05-2003 πρακτικό του, απέρριψε την αίτηση επανεξέτασης του αιτούντος. Η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε στον αιτούντα με το από 25-06-2003 έγγραφο του Τμήματος Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, αντίγραφο δε του σχετικού αποσπάσματος του πρακτικού 66/2003 χορηγήθηκε στον αιτούντα στις 02-09-2003. Στη συνέχεια, μετά πάροδο περίπου τριών ετών, ο αιτών υπέβαλε την από 06-07-2006 αίτησή του προς το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (αριθμός πρωτοκόλλου ΤΕΕ 26952/26-10-2006), με την οποία, κατ' επίκληση της ιδιότητάς του ως αποφοίτου του Τμήματος Μηχανικών της Σχολής Ικάρων με ειδικότητα Ηλεκτρολόγου-Μηχανικού και ως κατόχου Διδακτορικού τίτλου από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων-Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ζήτησε τη χορήγηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος αντίστοιχης ειδικότητας και την εγγραφή του ως μέλους στο Επιμελητήριο. Με την αίτησή του προσκόμισε, πέραν του πτυχίου της Σχολής Ικάρων και του διδακτορικού διπλώματος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, και πτυχίο Master στη Μηχανική από το Πανεπιστήμιο της Οτάβα, καθώς και βεβαιώσεις εγγραφής του στο Ινστιτούτο Ηλεκτρολόγων Μηχανικών της Μεγάλης Βρετανίας. Η αίτησή του απορρίφθηκε με την υπ' αριθμόν 26952/20-11-2006 πράξη του Προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

 

4. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου που εκτίθενται στην προηγούμενη σκέψη προκύπτει ότι ο αιτών είχε ήδη λάβει γνώση του πρακτικού 66/26-05-2003 του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας στις 02-09-2003 (βλέπε τη σχετική χειρόγραφη επισημείωση, με υπογραφή του αιτούντος επί του υπ' αριθμόν 85549/ΙΑ/19-08-2003 εγγράφου του Τμήματος Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για την παραλαβή του αποσπάσματος πρακτικών κατά την ημερομηνία αυτή). Κατά συνέπεια, το πρακτικό αυτό, ανεξαρτήτως αν αποτελεί εκτελεστή πράξη ή έχει επιβεβαιωτικό χαρακτήρα σε σχέση με το 52/2002 πρακτικό του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας, υπό την έννοια ότι με αυτό η διοίκηση, χωρίς να λάβει υπόψη νεότερα στοιχεία, ενέμεινε στην απόρριψη του αιτήματος αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων στον αιτούντα που εκδηλώθηκε με το 52/2002 πρακτικό του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας, προσβάλλεται πάντως εκπροθέσμως. Και τούτο διότι η κρινόμενη αίτηση ασκήθηκε στις 25-09-2007, δηλαδή μετά πάροδο τεσσάρων ετών και πλέον από το χρονικό σημείο κατά το οποίο ο αιτών έλαβε γνώση του πρακτικού 66/2003 του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση, κατά το μέρος που πλήττει την 66/2003 απόφαση του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας, ασκείται εκπροθέσμως και πρέπει για τον λόγο αυτό να απορριφθεί ως απαράδεκτη.

 

5. Επειδή, η αίτηση στρέφεται παραδεκτώς μόνον κατά της υπ' αριθμόν 26952/20-11-2006 πράξεως του Προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, με την οποία εκδηλώθηκε η άρνηση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος να χορηγήσει στον αιτούντα άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και να εγγράψει αυτόν στα μητρώα του Επιμελητηρίου.

 

6. Επειδή, το από 27-11-1926 προεδρικού διατάγματος Περί κωδικοποιήσεως των περί συστάσεως Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος κειμένων διατάξεων (ΦΕΚ 430/Α/1926) ορίζει στο άρθρο 1, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του νόμου 1486/1984 (ΦΕΚ 161/Α/1984), ότι Συνιστάται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, με την επωνυμία Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος..., ενώ στο άρθρο 2, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του νόμου 1486/1984 και τροποποιήθηκε, στη συνέχεια, με το άρθρο 2 του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 512/1991, με τίτλο Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας που αναφέρεται στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος προς τις διατάξεις των άρθρων 7, 52 και 59 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητος (ΦΕΚ 190/Α/1991), ορίζει τα εξής:

 

{1. Ως τακτικά μέλη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος εγγράφονται υποχρεωτικά όλοι οι Ελληνικής ιθαγένειας ή οι έχοντες την ιθαγένεια κράτους - μέλους των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, διπλωματούχοι του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, των Πολυτεχνικών Σχολών της Χώρας και των ισοτίμων σχολών του εξωτερικού μετά τη λήψη της άδειας άσκησης του επαγγέλματος...}

 

Στην παράγραφο 3 του άρθρου 4, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 του νόμου 1486/1984, ορίζονται τα εξής:

 

{Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, σε σχέση με τα μέλη του, διενεργεί τις εξετάσεις και χορηγεί τις άδειες άσκησης επαγγέλματος των μηχανικών, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, τηρεί τα μητρώα των μηχανικών...}

 

Εξάλλου, με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του νόμου [Ν] 1225/1981 (ΦΕΚ 340/Α/1981) είχε ήδη ορισθεί ότι:

 

{η αρμοδιότητα για τη χορήγηση της άδειας άσκησης του επαγγέλματος στην Ελλάδα στους διπλωματούχους μηχανικούς ισότιμων ανώτατων σχολών του εξωτερικού ανήκει στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος}

 

ενώ, σύμφωνα με το άρθρο 4 του αυτού νόμου, στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος ανατίθεται και η αρμοδιότητα χορήγησης της άδειας άσκησης επαγγέλματος στους διπλωματούχους μηχανικούς των ανωτάτων σχολών του εσωτερικού. Κατ' εξουσιοδότηση της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του ανωτέρω νόμου [Ν] 1225/1981 εκδόθηκε η υπ' αριθμόν ΕΔ5/4/339/1984 κοινή απόφαση των Υπουργών Δημοσίων Έργων και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ 713/Β/1984), με την οποία καθορίσθηκε η κατόπιν εξετάσεων διαδικασία χορηγήσεως από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος της άδειας άσκησης επαγγέλματος, προβλέφθηκε δε, ειδικότερα, ότι η άδεια άσκησης επαγγέλματος στους διπλωματούχους μηχανικούς των ανωτάτων σχολών του εσωτερικού, καθώς και στους διπλωματούχους μηχανικούς ισοτίμων ανωτάτων σχολών του εξωτερικού, χορηγείται από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, ύστερα από προφορικές εξετάσεις (παράγραφος 1) και ότι οι κάτοχοι διπλωμάτων του εξωτερικού πρέπει, προκειμένου να λάβουν μέρος στις εξετάσεις αυτές, να υποβάλουν στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, μεταξύ άλλων, και βεβαίωση ισοτιμίας του προσκομιζόμενου διπλώματος χορηγούμενη από το συσταθέν με το νόμο [Ν] 741/1977 (ΦΕΚ 314/Α/1977) νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία Διαπανεπιστημιακό Κέντρο Αναγνωρίσεως Τίτλων Σπουδών της Αλλοδαπής (παράγραφος 2 εδάφιο δ').

 

Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 1 περίπτωση α' του νόμου 6422/1934 Περί ασκήσεως του επαγγέλματος του Μηχανολόγου, του Ηλεκτρολόγου και του Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου, ως και του Ναυπηγού (ΦΕΚ 412/Α/1934), η άσκηση των ανωτέρω επαγγελμάτων του Μηχανολόγου Μηχανικού, του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, του Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και του Ναυπηγού επιτρέπεται, κατ' αρχήν, μόνον σε όσους κατέχουν δίπλωμα Μηχανολόγου ή Ηλεκτρολόγου ή Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου ή Ναυπηγού Ανωτάτης Τεχνικής Σχολής της ημεδαπής ή αλλοδαπής. Τέλος, στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 του νόμου [Ν] 3187/2003 Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΦΕΚ 233/Α/2003), όπως ίσχυε κατά το χρόνο εκδόσεως της παραδεκτώς προσβαλλόμενης πράξεως, δηλαδή πριν από την αντικατάστασή της με το άρθρο 88 παράγραφος 1 του νόμου 3883/2010 (ΦΕΚ 67/Α/2010), ορίζεται ότι:

 

{Τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ) είναι ισότιμα με τα ιδρύματα του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 1 του νόμου 2916/2001 (ΦΕΚ 114/Α/2001), παρέχοντας ισότιμη Εκπαίδευση και χορηγώντας ισότιμα πτυχία με αυτά και στην παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου ότι Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα είναι: Η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ), η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ) και η Σχολή Ικάρων (ΣΙ),}

 

ενώ στο άρθρο 2 του ίδιου ως άνω νόμου [Ν] 3187/2003, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του νόμου [Ν] 3413/2005 (ΦΕΚ 278/Α/2005), ορίζεται ότι:

 

{1. Στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα παρέχεται στρατιωτική (θεωρητική και πρακτική) και ακαδημαϊκή εκπαίδευση, προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του οικείου κλάδου των Ενόπλων Δυνάμεων.

 

2. Η στρατιωτική εκπαίδευση αφορά στις θεωρητικές, τεχνικές και πρακτικές γνώσεις και δεξιότητες, καθώς και στην πρακτική εξάσκηση και εφαρμογή της στρατιωτικής, ναυτικής και αεροπορικής επιστήμης και τεχνολογίας στο οικείο επιχειρησιακό περιβάλλον. Η ακαδημαϊκή εκπαίδευση αφορά στην επιστημονική γνώση των αντικειμένων των θετικών, εφαρμοσμένων, τεχνολογικών, κοινωνικών, ανθρωπιστικών και θεωρητικών επιστημών, οι οποίες διδάσκονται στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και σε αυτήν υπάγονται όλα τα μαθήματα επιστημονικού χαρακτήρα τα οποία υποστηρίζουν γνωσιολογικά την εκπαίδευση των σπουδαστών (θεωρητική και πρακτική) στο πεδίο της στρατιωτικής εκπαίδευσης.}

 

7. Επειδή, όπως προκύπτει από την 26952/20-11-2006 πράξη του Προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, όπως συμπληρώνεται με την από 23-01-2006 γνωμοδότηση τέως Νομικού Συμβούλου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, επίκληση της οποίας γίνεται στην προσβαλλόμενη πράξη, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος απέρριψε το ως άνω αίτημα του αιτούντος, με την αιτιολογία ότι, βάσει της ισχύουσας για το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος νομοθεσίας, η ιδιότητα του αποφοίτου στρατιωτικής σχολής των Ενόπλων Δυνάμεων, εν προκειμένω της Σχολής Ικάρων, σε συνδυασμό με την κατοχή άλλου τίτλου Πολυτεχνικής Σχολής (λ.χ. μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου σπουδών), πέραν του βασικού τίτλου σπουδών, δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την εγγραφή, μετά από εξετάσεις, στα μητρώα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, διότι σε αυτά εγγράφονται οι διπλωματούχοι πολυτεχνικών σχολών της χώρας ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού, ενώ η εν γένει αναγνώριση της ισοτιμίας των Ανώτατων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και των τίτλων που αυτά χορηγούν με το άρθρο 1 του νόμου [Ν] 3187/2003 δεν αρκεί για να καταστήσει τις σχολές αυτές ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και, κατά συνέπεια, τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των σχολών αυτών δεν θα μπορούσαν να εξομοιωθούν με εκείνα των αποφοίτων των πολυτεχνικών σχολών. Υπό τα δεδομένα αυτά και ενόψει των διατάξεων του από 27-11-1926 προεδρικού διατάγματος και του νόμου [Ν] 1225/1981, από τις οποίες προκύπτει ότι ως μέλη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος εγγράφονται μόνο οι διπλωματούχοι των πολυτεχνικών σχολών των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της Χώρας και ισότιμων σχολών του εξωτερικού, με νόμιμη αιτιολογία το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος αρνήθηκε, με την προσβαλλόμενη πράξη, την εγγραφή του αιτούντος στο μητρώο των μελών του και είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι οι περί του αντιθέτου προβαλλόμενοι λόγοι.

 

Ειδικότερα, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι, κατά την έννοια των διατάξεων του νόμου [Ν] 3187/2003, ερμηνευομένων υπό το πρίσμα της συνταγματικής αρχής της ισότητας, οι πτυχιούχοι των Ανώτατων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων έχουν τα ίδια τυπικά προσόντα και, συνεπώς, τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με τους πτυχιούχους του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης και, ως εκ τούτου, δικαιούνται να εγγραφούν στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος ως μέλη του. Ο λόγος όμως αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι οι στρατιωτικές σχολές, όπως η Σχολή Ικάρων, ενόψει της προέχουσας φύσης τους ως παραγωγικών σχολών των Ενόπλων Δυνάμεων, που έχουν ως κύρια αποστολή την παραγωγή ικανών και καταρτισμένων αξιωματικών (βλέπε άρθρο 1 παράγραφος 2 περίπτωση β' του νόμου [Ν] 3187/2003), δεν έχουν τον χαρακτήρα αυτοδιοικούμενων Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων κατά το άρθρο 16 παράγραφος 5 του Συντάγματος (ΣτΕ 265/2002, 3894/1996, 2136/1991 επταμελές, παράβαλε ΠΕ 85/2013, 245/2007) και, επομένως, ο νομοθετικός χαρακτηρισμός των σχολών αυτών ως ανώτατων και ισότιμων με Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα όπως και ο χαρακτηρισμός της παρεχόμενης από αυτές εκπαίδευσης ως ισότιμης και των χορηγούμενων πτυχίων ως ισότιμων δεν συνεπάγεται άμεση ή έμμεση εξομοίωση των στρατιωτικών σχολών προς τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, ούτε αυτόματη εξομοίωση των πτυχίων των στρατιωτικών σχολών και των αντίστοιχων επαγγελματικών δικαιωμάτων προς τα πτυχία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, αντιστοίχως (βλέπε ΠΕ 85/2013, 107-108/2013). Εναπόκειται δε στο νομοθέτη να καθορίσει, για κάθε πτυχίο στρατιωτικής σχολής, τους συγκεκριμένους επαγγελματικούς τομείς, πέραν των τομέων που συνάπτονται με τις Ένοπλες Δυνάμεις, στους οποίους αυτό παρέχει πρόσβαση, ανάλογα με το είδος και το επίπεδο των πιστοποιούμενων με το εν λόγω πτυχίο γνώσεων (βλέπε ΠΕ 85/2013, παράβαλε ΠΕ 85/2008, 245/2007, παράβαλε ΣτΕ 678/2005 Ολομέλεια). Εξάλλου, εφόσον, εν όψει όσων έγιναν δεκτά ευθύς ανωτέρω ως προς την έννοια των διατάξεων του νόμου [Ν] 3187/2003, νομίμως απερρίφθη το αίτημα του αιτούντος περί εγγραφής του στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος με την προσβαλλόμενη πράξη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, δεν ασκεί καμία επιρροή η υπ' αυτής επίκληση για την απόρριψη του αιτήματος γνωμοδοτήσεως νομικού συμβούλου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Συνεπώς, είναι απορριπτέος ο λόγος ότι η προσβαλλόμενη πράξη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος δεν αιτιολογείται νομίμως εν γένει, αλλά και ειδικότερα ως προς την έννοια των διατάξεων του νόμου [Ν] 3187/2003, δεδομένου ότι απλώς παραπέμπει στην γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, ο οποίος, μάλιστα, αναρμοδίως προέβη στην κρίση ότι τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα δεν αποτελούν ισότιμα με τα ΑΕΙ εκπαιδευτικά ιδρύματα.

 

8. Επειδή, περαιτέρω, ο αιτών προβάλλει ότι, κατά παράβαση της αρχής της ισότητας, έγινε δεκτό ότι η ιδιότητά του ως στρατιωτικού εμποδίζει την εγγραφή του στα μητρώα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος προς τον σκοπό της περαιτέρω επαγγελματικής αξιοποίησης της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, ενώ, αντίθετα, οι στρατιωτικοί γιατροί εγγράφονται στον ιατρικό σύλλογο. Ο λόγος όμως αυτός είναι απορριπτέος ως ερειδόμενος επί της εσφαλμένης προϋπόθεσης ότι η αίτηση εγγραφής του απορρίφθηκε λόγω της ιδιότητάς του ως στρατιωτικού και συνακόλουθα της προβλεπόμενης στο άρθρο 63 παράγραφος 3 του νόμου [Ν] 3187/2003 απαγόρευσης ασκήσεως ιδιωτικού επαγγέλματος, ενώ το στοιχείο αυτό, όπως αποδέχεται κι ο ίδιος αιτών στο δικόγραφο της κρινόμενης αιτήσεως, μόνο επικουρικώς ελήφθη υπόψη στην από 23-01-2006 γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, προς ανάδειξη του ιδιαίτερου υπηρεσιακού καθεστώτος, υπό το οποίο τελούν οι απόφοιτοι των Ανώτατων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ως στοιχείο που εμποδίζει την επαγγελματική εξομοίωσή τους με τους διπλωματούχους των πολυτεχνικών σχολών.

 

9. Επειδή, τέλος, οι λόγοι ακυρώσεως που στρέφονται κατά του 66/2003 πρακτικού του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας και με τους οποίους προβάλλεται ειδικότερα ότι κατ' εσφαλμένη ερμηνεία των διατάξεων της Οδηγίας 89/48/ΕΟΚ και του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 165/2000, χωρίς νόμιμη αιτιολογία και κατά παράβαση της αρχής της ισότητας το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας δεν αναγνώρισε στον αιτούντα το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Μηχανικού Η/Υ στην Ελλάδα, αν και κατείχε άδεια άσκησης επαγγέλματος Ηλεκτρολόγου Μηχανικού στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι, διότι πλήττουν πράξη που, όπως έγινε ήδη δεκτό, δεν προσβάλλεται παραδεκτώς με την κρινόμενη αίτηση. Εξάλλου, οι λόγοι αυτοί δεν μπορεί να θεωρηθεί, καθ' ερμηνεία του δικογράφου της κρινομένης αιτήσεως, ότι στρέφονται και κατά της 26952/20-11-2006 πράξεως του Προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, διότι, εφόσον η συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής της Οδηγίας 1989/48/ΕΟΚ και του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 165/2000 και η δυνατότητα αναγνώρισης στον αιτούντα του δικαιώματος ασκήσεως στην Ελλάδα του επαγγέλματος του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Μηχανικού Η/Υ έχουν κριθεί με πράξη του κατά νόμο αρμοδίου οργάνου (ΣΑΕΙ), η νομιμότητα της ατομικής αυτής πράξεως δεν μπορούσε να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος κατά την εξέταση του υποβληθέντος ενώπιόν του αιτήματος εγγραφής του αιτούντος στα μητρώα του ούτε, άλλωστε, είναι δυνατόν να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως από το Συμβούλιο της Επικρατείας στο πλαίσιο της παρούσης δίκης (παράβαλε ΣτΕ 249/2009, 2074/2008, 369/2008, 826/2007). Άλλωστε, η προσβαλλόμενη πράξη, κατά το μέρος που με αυτήν, ενόψει των δικαιολογητικών που υπέβαλε ο αιτών με την αίτησή του προς το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, γνωστοποιείται σ' αυτόν ότι για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων βάσει της Οδηγίας 1989/48/ΕΟΚ και του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 165/2000 μπορεί να απευθυνθεί στο Τμήμα Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα.

 

Δια ταύτα

 

Απορρίπτει την υπό κρίση αίτηση.

 

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.

 

Επιβάλλει στον αιτούντα την δικαστική δαπάνη του Δημοσίου και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, για καθένα από τους οποίους ανέρχεται στο ποσό των 460 €.

 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 19-03-2014 και στις 15-03-2016 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 14-06-2016.

 



Copyright © 2020 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.