ΣτΕ 164/1990

Αριθμός 164/1990

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

Επειδή ζητείται εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς η ακύρωση της υπ' αριθμ. 6220/02-11-1988 πράξεως του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Σερρών με την οποία αναθεωρήθηκε η υπ' αριθμόν 507/1988 οικοδομική άδεια της ίδιας αρχής με την οποία είχε επιτραπεί στη Δέσποινα Μπαρά να επεκτείνει κατ' επιφάνεια ισόγεια οικοδομή της στην οδό Τριγλίας 9 της συνοικίας Αγίας Σοφίας Σερρών και να προσθέσει σ' αυτήν όροφο έτσι ώστε τμήμα της προσθήκης αυτής να εφάπτεται σε μήκος 4,70 m στο κοινό όριο με το γειτονικό οικόπεδο, όπου έχει ανεγερθεί η οικία του αιτούντος.

Επειδή, όπως προκύπτει από το από 15-02-1989 αποδεικτικό του αστυφύλακα Αντωνίου Δαρδάνη, αντίγραφο της κρινόμενης αιτήσεως με σημείωση της αρχικής δικασίμου επιδόθηκε στην πιο πάνω Δέσποινα Μπαρά, όπως προβλέπει το άρθρο 51 παράγραφος 2 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 170/1973.

Επειδή το άρθρο 14 παράγραφος 4 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985), όπως διαμορφώθηκε με το άρθρο 1 παράγραφος 5 εδάφιο β του νόμου 1772/1988 (ΦΕΚ 91/Α/1988), με το οποίο προστέθηκε και άλλο εδάφιο μετά το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου αυτού σε εφαρμογή του οποίου εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πράξη ορίζει τα εξής:

{4. Τα χαμηλά κτίρια τοποθετούνται ελεύθερα μέσα στο οικόπεδο. Όταν δεν εφάπτονται με τα πίσω και πλάγια όρια του οικοπέδου, η ελάχιστη απόσταση του κτιρίου από τα όρια αυτά είναι Δ = 2.50 m. Η παράγραφος 3 του άρθρου 9 όπως αντικαθίσταται, εφαρμόζεται ανάλογα.}

Εξάλλου η τελευταία αυτή διάταξη, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 παράγραφος 4)α του νόμου 1772/1988 ορίζει τα εξής:

{Σε περίπτωση που υπάρχει σε όμορο οικόπεδο μη ειδικό κτίριο και έχει ανεγερθεί μετά την ένταξη της περιοχής σε σχέδιο, με τις διατάξεις που ίσχυαν πριν από την ισχύ του νόμου 1577/1985, σε περιοχή που ίσχυε το πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δόμησης και σε απόσταση από το κοινό όριο ίση ή μεγαλύτερη του 1.00 m, τότε το υπό ανέγερση κτίριο τοποθετείται υποχρεωτικώς σε απόσταση τουλάχιστο στο Δ από το κοινό όριο όπως αυτή ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού.}

Επειδή εν προκειμένω από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Ο αιτών και η καθ' ης η κρινόμενη αίτηση είναι ιδιοκτήτες γειτονικών οικοπέδων, που βρίσκονται στην συνοικία Αγίας Σοφίας Σερρών, όπου ίσχυε το σύστημα των πανταχόθεν ελευθέρων οικοδομών. Στα οικόπεδα αυτά είχαν ανεγερθεί πριν από την ισχύ του νόμου 1577/1985 οικοδομές που είχαν τοποθετηθεί σε υποχρεωτική απόσταση 2,50 m από το κοινό πλάγιο όριό τους όπως οριζόταν από τις διατάξεις που ίσχυαν τότε. Το έτος 1986 ο αιτών επί τη βάσει της υπ' αριθμόν 741/1986 αδείας του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Σερρών κατασκεύασε στο άκρο του οικοπέδου του και στο χώρο που σχηματίζεται μεταξύ του μεσότοιχου, της οπίσθιας περιφράξεως του οικοπέδου του και της έναντι αυτών γωνίας της οικοδομής του ένα στέγαστρο με ξύλινη σκεπή για να χρησιμοποιηθεί ως χώρος σταθμεύσεως του αυτοκινήτου του. Το στέγαστρο αυτό ύψους 2,50 m εφάπτεται στο κοινό όριο των οικοπέδων σε μήκος 2,90 m.

Με την προσβαλλόμενη πράξη έχει επιτραπεί στην πιο πάνω Δέσποινα Μπαρά να επεκτείνει την παλιά ισόγεια οικοδομή της τόσο κατ' επιφάνεια όσο και καθ' ύψος, έτσι ώστε η ολική κάλυψη να ανέλθει στα 144, 52 m2, ο αριθμός των ορόφων τους 2 και το ύψος της οικοδομής τα 8,60 m. Η προσθήκη αυτή εφάπτεται σε μήκος 4,70 m στο κοινό όριο των οικοπέδων διότι θεωρήθηκε ότι η πιο πάνω κατασκευή του αιτούντος συνιστά επέκταση της οικοδομής του στο εν λόγω όριο που παρέχει το δικαίωμα ελεύθερης τοποθετήσεως μέσα στο οικόπεδο της γειτονικής οικοδομής (βλέπε την από 27-10-1988 έκθεση με τις απόψεις της διοικήσεως). Η εκδοχή όμως αυτή της Διοικήσεως δεν είναι νόμιμη διότι η εν λόγω κατασκευή του αιτούντος, όπως έχει περιγραφεί, δεν συνιστά επέκταση της οικοδομής του, που έχει τοποθετηθεί, όπως αναφέρθηκε, σε υποχρεωτική απόσταση από το κοινό όριο των οικοπέδων, έτσι ώστε να ανακύπτει υποχρέωση, σύμφωνα με τις πιο πάνω διατάξεις, τοποθετήσεως και της γειτονικής οικοδομής σε υποχρεωτική από το όριο αυτό απόσταση. Η μόνη δυνατότητα που θα μπορούσε να παράσχει η πιο πάνω κατασκευή του αιτούντος στον ιδιοκτήτη του γειτονικού οικοπέδου είναι η τοποθέτηση παρόμοιας κατασκευής στο κοινό όριο των οικοπέδων. Συνεπώς πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη ως μη νόμιμη κατά το μέρος της που επέτρεψε την τοποθέτηση της οικοδομής της Δέσποινας Μπαρά σε επαφή με το κοινό όριο των οικοπέδων, όπως βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση που πρέπει να γίνει δεκτή.

Δια ταύτα

Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.