Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο | | | Νέοι χρήστες | Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. | Δημιουργία νέου λογαριασμού | | |
Αριθμός 330/1981
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Επειδή δια της υπό κρίσιν αιτήσεως, δια την οποίαν κατεβλήθησαν τα νόμιμα τέλη και το παράβολον ζητείται η ακύρωσις α) της υπ' αριθμόν 65/1977 πράξεως περί προσκυρώσεως και αναλογισμού αποζημιώσεως της Υπηρεσίας Πολεοδομίας Διαμερίσματος Πειραιώς, καθ' ό μέρος αφορά εις το γενόμενο αναλογισμό αποζημιώσεως ρυμοτομημένου οικοπέδου, κειμένου εις Ελληνικό Αττικής και επί των οδών Θράκης και Πλαπούτα, επί του οποίου έχουν συσταθεί διηρημένες ιδιοκτησίες κατά το σύστημα της καθέτου συνιδιοκτησίας (νομοθετικό διάταγμα 1024/1971), μεταξύ των οποίων και του αιτούντος, β) της υπ' αριθμόν Π279507/20-05-1978 αποφάσεως του Αναπληρωτού Νομάρχου Διαμερίσματος Πειραιώς, δια της οποίας ενεκρίθη η ανωτέρω πράξις της Υπηρεσίας Πολεοδομίας και γ) της υπ' αριθμόν Γ36724/01-03-1979 αποφάσεως του Υφυπουργού Δημοσίων Έργων, δια της οποίας απερρίφθη η από 30-11-1978 προσφυγή του αιτούντος κατά της αποφάσεως του Αναπληρωτού Νομάρχου.
Επειδή η υπό στοιχείο α' ως άνω πράξις της Υπηρεσίας Πολεοδομίας, ως υποκείμενη εις την έγκριση του Νομάρχου, απαραδέκτως προσβάλλεται αυτοτελώς επί ακυρώσει.
Επειδή η υπό στοιχείο β' ως άνω απόφασις του Υφυπουργού Δημοσίων Έργων εξεδόθη μετά την πάροδο της κατά την παράγραφο 3 του άρθρου 8 του νόμου 3200/1955 60-ήμερης προθεσμία από της περιελεύσεως εις το Υπουργείον (13-12-1978) της ρηθείσης προσφυγής, ήτοι αναρμοδίως κατά χρόνον, πλην ή ακύρωσις αυτής δια τον λόγον τούτον τυγχάνει αλυσιτελής, εφ' όσον ως εκ της παρόδου της προθεσμίας εντός της οποίας ο Υπουργός υποχρεούται να αποφανθεί επί της προσφυγής,δεν παρέχεται πλέον εις τούτον εξουσία προς επάνοδο επί της υποθέσεως και έλεγχο της νομιμότητος της νομαρχιακής αποφάσεως. Συνεπώς και η αιτιολογία της αναρμόδιας κατά χρόνον εκδοθείσης εν λόγω υπουργικής αποφάσεως δεν δύναται να στηρίξει την δια της υπό κρίσιν αιτήσεως θεωρούμενη ως συμπροσβαλλόμενη σιωπηρή απόρριψη της προσφυγής, της οποίας αιτιολογία είναι η αιτιολογία της νομαρχιακής αποφάσεως (ΣτΕ 264/1980 κ.ά.).
Επειδή, κατ' ακολουθίαν, η υπό κρίσιν αίτησις είναι εξεταστέα καθ' ό μέρος στρέφεται κατά της αποφάσεως του Νομάρχου και της σιωπηρής απορρίψεως της κατ' αυτής προσφυγής ως προς τις οποίες ασκείται εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς.
Επειδή δια του άρθρου 1 παράγραφος 1 του νομοθετικού διατάγματος 1024/1971 περί διηρημένης ιδιοκτησίας επί οικοδομημάτων ανεγειρομένων επί ενιαίου οικοπέδου (ΦΕΚ 232/Α/1971) ορίσθηκε ότι:
{εν τη έννοια του άρθρου 1 του νόμου 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του Αστικού Κώδικα, δύναται να συσταθεί διηρημένη ιδιοκτησία και επί περισσότερων αυτοτελών οικοδομημάτων ανεγειρομένων επί ενιαίου οικοπέδου ανήκοντος εις ένα ή περισσότερους, ως και επί ορόφων ή μερών των οικοδομημάτων τούτων, επιφυλασσομένων των πολεοδομικών διατάξεων.}
Επειδή, οσάκις, επί τη βάσει των παρατεθεισών διατάξεων συνιστάται, επί ενιαίου οικοπέδου, διηρημένη ιδιοκτησία, δια της υπό του συνιδιοκτήτη του οικοπέδου κτήσεως ιδιαίτερο δικαιώματος αποκλειστικής χρήσεως ορισμένου τμήματος αυτού προς τον σκοπόν ανεγέρσεως αυτοτελούς οικοδομής επί του τμήματος τούτου, το εν λόγω δικαίωμα δέον να λαμβάνεται υπ' όψιν κατά την υπό της Διοικήσεως κατανομή των εκ της ρυμοτομήσεως του οικοπέδου βαρών και ωφελειών.
Επειδή, εν προκειμένω, επί του εις ό αφορά η προσβαλλόμενη νομαρχιακή απόφασις οικοπέδου εγένετο, δια της υπ' αριθμόν 2046/15-02-1957 πράξεως του συμβολαιογράφου Αθηνών Παντελή Μανωλόπουλου, σύστασις καθέτου συνιδιοκτησίας, καλυφθείσα και νομοθετικά δια του άρθρου 3 του ρηθέντος νομοθετικού διατάγματος, κατανεμήθηκε δε το οικόπεδον τούτο εις 8 τεμάχια, εκ των οποίων το εν περιήλθε κατ' αποκλειστική χρήσιν και κατοχήν εις τον αιτούντα με το δικαίωμα να ανεγείρει ούτος επ' αυτού οικοδομή ανήκουσαν εις αυτόν κατ' αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχήν. Δια του από [ΒΔ] 25-04-1962 βασιλικού διατάγματος το ανωτέρω οικόπεδον ρυμοτομήθηκε δια της διανοίξεως οδού διερχόμενης, κατά το πλείστον, δια του εις τον αιτούντα περιελθόντος ως άνω τμήματος αυτού. Εν συνεχεία προς εφαρμογήν του βασιλικού διατάγματος τούτου, εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφασις, δια της οποίας, εκληφθέντος του ως άνω οικοπέδου, ως συνήθους περιπτώσεως ενιαίου οικοπέδου ανήκοντος εις περισσότερους εξ αδιαιρέτου, υποχρεώθηκαν άπαντες οι συνιδιοκτήτες αυτού, αφ' ενός μεν, να αποζημιώσουν εαυτούς δια το ρυμοτομημένο τμήμα του οικοπέδου και αφ' ετέρου να αποζημιώσουν την Κοινότητα Ελληνικού δια προσκυρωθείσα εις το οικόπεδον εδαφική έκταση. Ούτως όμως έχουσα η ρύθμισις αυτή, στηριχθείσα εις μόνον το γεγονός της επί του οικοπέδου συγκυριότητας και μη λαβούσα υπ' όψει, κατά την κατανομή των εκ της ειρημένης ρυμοτομήσεως βαρών και ωφελειών, το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσεως του αιτούντος επί του ρυμοτομικού τμήματος του οικοπέδου, δεν είναι, κατά τα προεκτεθέντα, νόμιμος. Δια τον λόγον τούτον, βασίμως προβαλλόμενο, η προσβαλλόμενη απόφασις του Νομάρχου είναι ακυρωτέα, ως και η σιωπηρά απόρριψις της κατ' αυτής προσφυγής του αιτούντος.
Επειδή, κατ' ακολουθίαν, δέον όπως η υπό κρίσιν αίτησις γίνει δεκτή.
Δια ταύτα
Δέχεται την υπό κρίσιν αίτηση.
Ακυρώνει την υπ' αριθμόν Π279507/20-05-1978 απόφαση του Αναπληρωτού Νομάρχου Διαμερίσματος Πειραιώς, ως και την σιωπηρή απόρριψη της από 30-11-1978 προσφυγής του αιτούντος.
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.