ΣτΕ 3692/1989
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 3692/1989
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Επειδή με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση του υπ' αριθμόν 7/17-11-1986 πρακτικού της Κριτικής Επιτροπής αρχιτεκτονικού διαγωνισμού προσχεδίων για τη διαμόρφωση του κτιριακού συγκροτήματος Άνω Πλατείας Λ. σε Δημαρχείο και Πολιτιστικό Κέντρο, με το οποίο αποφασίσθηκε η απονομή των προκηρυχθέντων τεσσάρων βραβείων σε τέσσερις μελέτες.
Επειδή κατά τον χρόνο ασκήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως δεν είχε εκδοθεί η κυρωτική του αποτελέσματος απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία ολοκληρώνεται η σύνθετη διοικητική ενέργεια του διαγωνισμού και επομένως η απόφαση της Κριτικής Επιτροπής, η οποία αφενός δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή, αφού σε τέτοια προσφυγή, κατά τις σχετικές διατάξεις (άρθρο 11 παράγραφος 6 του νόμου 716/1977 και Ε27960/1665/1970 απόφαση του Υπουργού Δημοσίων Έργων, που σύμφωνα με το άρθρο 1 της Διακηρύξεως διέπουν τον επίδικο διαγωνισμό), υπόκεινται μόνον οι πράξεις του εργοδότη (εν προκειμένω του Δημοτικού Συμβουλίου), και αφετέρου έχει, όπως προκύπτει από τους όρους της σχετικής διακηρύξεως (άρθρο 15 παράγραφος στ'), δική της εκτελεστότητα, προσβάλλεται παραδεκτώς με την κρινόμενη αίτηση.
Επειδή η αιτούσα, η οποία μετείχε στο διαγωνισμό, υποβάλλοντας τη μελέτη με τον ενδεικτικό αριθμό 23112, η οποία κρίθηκε με το 5ο Πρακτικό της Κριτικής Επιτροπής, ότι ανταποκρίνεται στους όρους δόμησης, ζητεί με έννομο συμφέρον την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξεως, με την οποία τα προκηρυχθέντα βραβεία απονεμήθηκαν σε άλλες μελέτες, εφόσον προβάλλει ότι οι μελέτες που βραβεύθηκαν αντίκεινταν στις διατάξεις της διακηρύξεως και του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού και έπρεπε, σύμφωνα με τους όρους αυτής, να αποκλεισθούν.
Επειδή, όπως είχε κριθεί από το Δικαστήριο, επί διενέργειας διαγωνισμού η σχετική διακήρυξη αποτελεί κανονιστική πράξη που διέπει το διαγωνισμό και δεσμεύει τόσο την επί του διαγωνισμού δημόσια αρχή όσο και τους διαγωνιζομένους, η δε παράβαση των ουσιωδών διατάξεών της οδηγεί σε ακυρότητα των εγκριτικών πράξεων του αποτελέσματος του διαγωνισμού (ΣτΕ 2175/1981, 1534/1982, 2992/1983 κ.α.). Εν προκειμένω με τη διακήρυξη ορίσθηκε ότι:
{Θέμα του διαγωνισμού είναι η μετατροπή του κτιριακού συγκροτήματος Άνω Πλατείας Λ., μέσα στα πλαίσια των όρων δόμησης του οικοδομικού τετραγώνου και χωρίς υπέρμετρες επεμβάσεις στους φέροντες τοίχους της οικοδομής λόγω τεχνικών δυσκολιών στην κατεδάφιση (άρθρο 2 διακηρύξεως).}
Περαιτέρω με το άρθρο 13 περίπτωση γ' της διακηρύξεως τέθηκαν υπόψιν των διαγωνιζομένων οι ισχύοντες όροι δομήσεως, ενώ με το άρθρο 11 προβλέφθηκε η δυνατότητα υποβολής από τους διαγωνιζόμενους εγγράφων ερωτημάτων για συμπληρωματικές πληροφορίες, κατ' εφαρμογή δε της διατάξεως αυτής παρασχέθηκε με το 127/21-04-1986 Πρακτικό του Δημοτικού Συμβουλίου Λ. Π. η διευκρίνηση ότι:
{είναι δυνατή η κατεδάφιση τμήματος μόνον της υπάρχουσας οικοδομής, εφόσον κρίνει τούτο σκόπιμο ο μελετητής, αλλά μόνο για το τμήμα της νότιας πλευράς προς την οδό 28ης Οκτωβρίου} (απάντηση 26).
Με το από 14-11-1986 2ο Πρακτικό της Κριτικής Επιτροπής κρίθηκε ότι:
{επειδή φαίνεται ότι δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί η απαίτηση του αγωνοθέτη για περιορισμό των κατεδαφίσεων μόνο στο νότιο τμήμα, αλλά απαιτούνται πραγματικά επεμβάσεις μεγαλύτερης κλίμακας, που οδηγούν σε κατεδάφιση και άλλων τμημάτων, η έκταση των προτεινομένων από τους διαγωνιζομένους επεμβάσεων (μεταξύ των οποίων και η λαβούσα το α' βραβείο μελέτη, που προτείνει την κατεδάφιση όλου του δυτικού τμήματος, βλέπε 6/16-11-1986. Πρακτικό) δεν θα αποτελέσει λόγο αποκλεισμού τους από την παραπέρα κρίση.}
Η κρίση όμως αυτή της Επιτροπής, στην οποία στηρίχθηκε η απονομή του α' βραβείου, αντίκειται σε ουσιώδη όρο της διακηρύξεως, όπως ο όρος αυτός παραδεκτώς είχε διευκρινισθεί με το πιο πάνω πρακτικό του Δημοτικού Συμβουλίου και για το λόγο αυτό, ο οποίος βασίμως προβάλλεται, πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέρος που αναφέρεται στην απονομή του α' βραβείου, ως μη νομίμως αιτιολογημένη.
Επειδή στο άρθρο 13 περίπτωση γ' της διακηρύξεως ορίσθηκαν οι όροι δομήσεως, μεταξύ των οποίων και το μέγιστο ύψος (14 m) και περαιτέρω ορίστηκε ότι κατά τα λοιπά ακολουθείται ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός του Κράτους . Με το 2/14-11-1986 Πρακτικό της Κριτικής Επιτροπής αποφασίσθηκε ότι:
{επειδή οι αποκλίσεις ως προς την τήρηση των όρων του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού δεν κρίνονται σημαντικές, και επιδέχονται διόρθωση, δεν αποκλείεται γι' αυτόν το λόγο από την παραπέρα κρίση καμία από τις υποβληθείσες μελέτες.}
Εξάλλου, όπως προκύπτει από τα σχετικά πρακτικά της Επιτροπής, τόσο στη μελέτη που πήρε το β' βραβείο, όσο και σ' εκείνη που πήρε το γ' βραβείο (πρακτικά 5/16-11-1986 και 4/05-11-1986 αντίστοιχα), παρατηρήθηκαν παραβάσεις του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού και των όρων δόμησης (μέγιστο ύψος κ.α.). Με τα δεδομένα αυτά πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση ως ανεπαρκώς αιτιολογημένη, κατά το μέρος που αναφέρεται στην απονομή του β' και του γ' βραβείου, όπως βασίμως προβάλλεται, γιατί, αφού δεν παρέχεται δυνατότητα αποκλίσεων από τους όρους δομήσεως που προβλέπει η διακήρυξη και ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός, δεν εξηγείται πως έγιναν δεκτές οι μελέτες αυτές, μη αναφερομένων των ειδικών τυχόν λόγων που συγχωρούν τις αποκλίσεις αυτές, ενόψει της πολεοδομικής νομοθεσίας.
Επειδή στο άρθρο 14 της Διακηρύξεως προβλέπεται αίθουσα πολλαπλών χρήσεων που θα λειτουργεί και ανεξάρτητα από τις προγραμματισμένες δραστηριότητες της Δημοτικής Αρχής (ομιλίες, συγκεντρώσεις) και του Πολιτιστικού Κέντρου, (συναυλίες, παραστάσεις, χοροί). Η Επιτροπή, με το 5ο Πρακτικό της από 16-11-1986, ενώ επισημαίνει ότι η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της μελέτης υπ' αριθμόν 79348, που έλαβε το β' βραβείο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλες χρήσεις, πλην του θεάματος, δεν εξηγεί γιατί θεώρησε τη μελέτη αυτή σύμφωνη με τους όρους της διακηρύξεως.
Η προσβαλλόμενη λοιπόν απόφαση είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη και πρέπει να ακυρωθεί και για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, κατά το μέρος που αναφέρεται στην απονομή βραβείου στην πιο πάνω μελέτη.