ΣτΕ 4476/2011
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 4476/2011
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Τμήμα Ε
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 26 Νοεμβρίου 2008, με την εξής σύνθεση: Α. Θεοφιλοπούλου, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και του αναπληρωτή του Αντιπροέδρου, που είχαν κώλυμα, Αθανάσιος Ράντος, Ιωάννης Μαντζουράνης, Σύμβουλοι, Μ. Τριπολιτσιώτη, Δ. Βασιλειάδης, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ειρήνη Βαϊδάνη.
Για να δικάσει την από 08-01-2007 αίτηση:
του __________, κατοίκου Πέρδικας Αίγινας, ο οποίος παρέστη με την δικηγόρο Κλαυδία Χαρικιοπούλου (Αριθμός Μητρώου 9515), που την διόρισε στο ακροατήριο,
κατά του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με την Αικατερίνη Γαλάνη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθεί το υπ' αριθμόν 39/2006 πρωτόκολλο κατεδάφισης, άρσης και απομάκρυνσης κτισμάτων, κατασκευών και έργων σε χώρους αιγιαλού - παραλίας - θάλασσας του Προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Δ. Βασιλειάδη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την πληρεξούσια του αιτούντος, η οποία ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ' αριθμόν 2412475, 3439302/2007 ειδικά έντυπα παραβόλου).
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση του υπ' αριθμόν 39/2006 πρωτοκόλλου του Προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά, με το οποίο κλήθηκαν ο αιτών καθώς και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Αίγινας να προβούν στην κατεδάφιση / άρση / απομάκρυνση διαφόρων κατασκευών και επεμβάσεων από την κοινόχρηστη ζώνη παραλίας και τη χερσαία ζώνη του Λιμένα Πέρδικα της νήσου Αίγινας.
3. Επειδή, η κρινόμενη αίτηση ασκείται με έννομο συμφέρον, εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς, πρέπει δε να εξετασθεί επί της ουσίας.
4. Επειδή, σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3 του άρθρου 2 του νόμου 2971/2001 (ΦΕΚ 285/Α/2001), ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται (παράγραφος 1), η προστασία του οικοσυστήματος των ζωνών αυτών είναι ευθύνη του κράτους (παράγραφος 2), ο κύριος προορισμός των ζωνών αυτών είναι η ακώλυτη και ελεύθερη πρόσβαση προς αυτές (παράγραφος 3), κατά δε την παράγραφο 4 του ιδίου άρθρου, δεν επιτρέπεται, στις ανωτέρω ζώνες, η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει κατασκευασμάτων, εκτός από εκείνες, με τις οποίες επιδιώκονται σκοποί δημοσίου συμφέροντος, που αναφέρονται στην παράγραφο 3. Περαιτέρω, στο άρθρο 7 του ως άνω νόμου ορίζεται ότι εμπράγματα δικαιώματα ιδιωτών επί ακινήτων της παραλίας απαλλοτριώνονται, λόγω δημόσιας ωφέλειας, με και από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της απόφασης (...) που επικυρώνει την έκθεση και το διάγραμμα του αιγιαλού και της παραλίας (...) χωρίς να απαιτείται άλλη πρόσθετη διαδικασία για την κήρυξη της απαλλοτρίωσης (παράγραφος 2), στο άρθρο 10 ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την προβολή ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων από ιδιώτες, σε χώρους οι οποίοι χαρακτηρίσθηκαν ως ανήκοντες στον αιγιαλό, στα δε άρθρα 11 έως 14 ρυθμίζονται, αντιστοίχως, ζητήματα σχετικά με τα έργα και τις εγκαταστάσεις που υπάρχουν στον αιγιαλό και την παραλία, την κατασκευή προστατευτικών έργων, την παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας και την παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας για την εκτέλεση έργων.
Εξάλλου, στο άρθρο 27 του ανωτέρω νόμου 2971/2001, τιτλοφορούμενο Προστασία αιγιαλού, παραλίας και άλλων χώρων, ορίζεται ότι:
{1. (...)
2. Τα πάσης φύσεως κτίσματα και εν γένει κατασκευάσματα, τα οποία έχουν ανεγερθεί ή θα ανεγερθούν χωρίς άδεια στον αιγιαλό ή την παραλία, μετά τον καθορισμό και τη συντέλεση των απαλλοτριώσεων των άρθρων 7 και 10 κατεδαφίζονται, ανεξάρτητα από το χρόνο ανέγερσής τους ή αν κατοικούνται ή άλλως πως χρησιμοποιούνται. Εξαιρούνται κτίσματα και κατασκευάσματα που τελούν υπό την προστασία του Υπουργείου Πολιτισμού. Προς τούτο ο προϊστάμενος της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας εκδίδει πρωτόκολλο κατεδάφισης, το οποίο κοινοποιεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου [Ν] 2717/1999 Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, σε εκείνον που έχει ανεγείρει αυθαιρέτως, ο οποίος οφείλει εντός 30 ημερών από την κοινοποίηση να κατεδαφίσει τα κτίσματα και να άρει τα πάσης φύσεως κατασκευάσματα από τον αιγιαλό ή την παραλία.
3. (...).}
Κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, αυθαίρετα κτίσματα ανεγειρόμενα εν μέρει ή εν όλω εντός του αιγιαλού, της παραλίας ή εντός της θαλάσσης κατεδαφίζονται υποχρεωτικώς. Οι διατάξεις αυτές, ειδικές σε σχέση με τις γενικές διατάξεις περί αυθαιρέτων κατασκευών, αποσκοπούν στην άμεση και αποτελεσματική προστασία του αιγιαλού, της παραλίας και του θαλάσσιου χώρου και επιβάλλουν την αποκατάσταση της μορφής τους, η οποία έχει αλλοιωθεί με την χωρίς άδεια ανέγερση πάσης φύσεως τεχνικού έργου, κτίσματος ή κατασκευάσματος. Περαιτέρω, ο νόμος επιτάσσει την κατεδάφιση των αυθαιρέτων κατασκευών ανεξαρτήτως του μόνιμου ή μη χαρακτήρα τους και του χρόνου ανέγερσης τους (παράβαλε ΣτΕ 2686/2007, 3793/2004 κ.ά.). Η εκτέλεση, εξάλλου, τεχνικών έργων και κατασκευών επί του αιγιαλού ή της παραλίας επιτρέπεται μόνον εφόσον τηρηθεί η διαδικασία του άρθρου 12 ή του άρθρου 14 του νόμου 2971/2001, ανάλογα με τη φύση του έργου ή της κατασκευής, και υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρηθούν οι όροι προστασίας της ακτής, που αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος. Εάν η διαδικασία αυτή δεν τηρηθεί, τα επί του αιγιαλού, τα επί της παραλίας ή εντός της θαλάσσης ανεγερθέντα κτίσματα είναι αυθαίρετα και κατεδαφιστέα (παράβαλε ΣτΕ 3587/2007, 4591/2005 κ.ά.).
5. Επειδή, εν προκειμένω, σύμφωνα με την από 23-10-2006 έκθεση ελέγχου - αυτοψίας των υπαλλήλων της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά Κ. Χάνου και Γαρ. Φωτιά, η οποία συνοδεύει το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο κατεδάφισης, στην περιοχή του Λιμένα Πέρδικα της νήσου Αίγινας, ισχύουν τα όρια αιγιαλού, παλαιού αιγιαλού και παραλίας, όπως αυτά καθορίσθηκαν, με την υπ' αριθμόν 199/1994 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά (ΦΕΚ 103/Δ/1994), ύστερα δε από αυτοψία, διενεργηθείσα στις 05-06-2006, διαπιστώθηκε ότι έμπροσθεν του καταστήματος που διατηρεί ο αιτών στην περιοχή και εντός της κοινόχρηστης ζώνης παραλίας είχαν ανεγερθεί, αυθαιρέτως, οι ακόλουθες κατασκευές:
α) σιδερένια βάση ύψους 1,60 m στην οποία έχει τοποθετηθεί ξύλινη πλατφόρμα εμβαδού 18,564 m2 με ξύλινο στηθαίο περιμετρικά ύψους 0,82 m επί σιδερένιων σωλήνων,
β) ξύλινα σκαλοπάτια εμβαδού 2,80 m2 και
γ) σκαλοπάτια από μπετόν εμβαδού 0,55 m2.
Στην αυτή έκθεση ελέγχου εκτίθεται, περαιτέρω, ότι κατόπιν της υπ' αριθμόν 2922/2006 κλήσης προς ακρόαση ο αιτών προσκόμισε στην Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά το υπ' αριθμόν 618/2006 έγγραφο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας και ότι οι εγκρίσεις που περιγράφονται στο έγγραφο αυτό, χορηγηθείσες για την ανέγερση κατασκευών από το Διοικητικό Συμβούλιο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας και την Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου, δεν αποτελούν τις προβλεπόμενες από το νόμο 2971/2001 άδειες για την κατασκευή έργων εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα και εντός της κοινόχρηστης ζώνης παραλίας.
Στο εν λόγω, υπ' αριθμόν 618/2006, έγγραφο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας, το οποίο απευθύνεται στον αιτούντα, αναφέρονται τα εξής:
{Σύμφωνα με την υπ' αριθμόν 60/2006 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας που αποδέχθηκε το αίτημά σας για κατασκευή εξέδρας μπροστά από το κατάστημά σας, σας γνωρίζουμε ότι με το υπ' αριθμόν Α13/22/2006 πρακτικό της Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου εγκρίθηκε η κατασκευή ξύλινης εξέδρας και πέργκολας σε κοινόχρηστο χώρο στο λιμάνι Πέρδικας ...}
Εξάλλου, μετά τη σύνταξη της προαναφερθείσης έκθεσης ελέγχου - αυτοψίας εκδόθηκε ως προς το θέμα αυτό, σε απάντηση σχετικού εγγράφου της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά, το υπ' αριθμόν 1348/2006 έγγραφο του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας, στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι:
{1. (...)
2. Η Υπηρεσία μας στην συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου την 23-03-20006 (...) αποφάσισε να εγκρίνει την κατασκευή της ξύλινης εξέδρας, εφ' όσον ληφθούν όλες οι προβλεπόμενες από τον νόμο 2971/2001 άδειες. Συγχρόνως απέστειλε προς το Τμήμα Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου τα σχέδια προς αρχιτεκτονικό έλεγχο.
3. Η Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου απάντησε θετικά, πράγμα το οποίο κοινοποιήθηκε στον ενδιαφερόμενο με σχετικό έγγραφό μας.
4. Στη συνέχεια ο ενδιαφερόμενος κατασκεύασε την εξέδρα χωρίς να πάρει τις προβλεπόμενες από το νόμο 2971/2001 και την σχετική μας απόφαση, άδειες.}
Μετά ταύτα, εκδόθηκε το προσβαλλόμενο με την υπό κρίση αίτηση, υπ' αριθμόν 39/2006, πρωτόκολλο του Προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά, με το οποίο διατάχθηκε η κατεδάφιση και απομάκρυνση των προαναφερομένων κατασκευών.
6. Επειδή, προβάλλεται ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο κατεδάφισης είναι ακυρωτέο λόγω παράβασης ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, διότι εκδόθηκε χωρίς προηγουμένως να κληθεί ο αιτών σε ακρόαση. O λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, ανεξαρτήτως του ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου, με το υπ' αριθμόν 2922/2006 έγγραφο (βλέπε και το συνημμένο σ' αυτό υπ' αριθμόν 510/2006 τοπογραφικό διάγραμμα) της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά, το οποίο επιδόθηκε σ' αυτόν την 17-07-2006, ο αιτών κλήθηκε να διατυπώσει τις απόψεις του σχετικά με τις επίμαχες κατασκευές, δοθέντος ότι δεν ήταν νομικώς αναγκαία η προηγούμενη κλήση του αιτούντος σε ακρόαση, εφόσον η προσβαλλόμενη πράξη στηρίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα τα οποία επέβαλαν την έκδοσή της κατά δέσμια αρμοδιότητα, ειδικότερα δε, στη διαπίστωση ότι για τις ανεγερθείσες εντός της ζώνης παραλίας κατασκευές δεν είχε χορηγηθεί η απαιτούμενη, κατά το νόμο 2971/2001, άδεια (παράβαλε ΣτΕ 3587/2007, 2686/2007, 4591/2005, 833/2002 κ.ά.).
7. Επειδή, ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι οι επίμαχες κατασκευές δεν είναι παράνομες, διότι κατασκευάσθηκαν κατόπιν αδειών του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας, το οποίο ασκεί την διοίκηση και διαχείριση του Λιμένα Πέρδικα, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, δεδομένου ότι οι προαναφερθείσες εγκρίσεις του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας και της Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου, χορηγούμενες άλλωστε βάσει διαφορετικής νομοθεσίας, δεν υποκαθιστούν τις προβλεπόμενες από τις διατάξεις του νόμου 2971/2001 άδειες της αρμόδιας αρχής (παράβαλε ΣτΕ 3587/2007).
8. Επειδή, προβάλλεται, περαιτέρω ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο δεν φέρει πλήρη και επαρκή αιτιολογία, ώστε να αιτιολογείται η ορθή άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης. Ο λόγος αυτός, όπως προβάλλεται, ερείδεται επί εσφαλμένης προϋπόθεσης και πρέπει να απορριφθεί, δεδομένου ότι οι αυθαίρετες κατασκευές στον αιγιαλό και την κοινόχρηστη ζώνη παραλίας απομακρύνονται με την έκδοση πρωτοκόλλου κατεδάφισης, το οποίο εκδίδεται κατά δέσμια αρμοδιότητα. Ο ίδιος λόγος κατά το μέρος με το οποίο προβάλλεται ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο είναι αναιτιολόγητο, διότι δεν αναφέρει, αν οι επίμαχες κατασκευές ανεγέρθησαν βάσει αδείας του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι για τη νομιμότητα του πρωτοκόλλου, δεν απαιτείτο η μνεία της χορηγηθείσης από το ανωτέρω Λιμενικό Ταμείο άδειας, η χορήγηση της οποίας άλλωστε προέκυπτε από τα στοιχεία του φακέλου που αναφέρονται στη σκέψη 5. Εξάλλου, δοθέντος ότι στην προαναφερθείσα, από 23-10-2006, έκθεση ελέγχου - αυτοψίας βεβαιώνεται ότι στην έκταση στην οποία ευρίσκονται όλες οι αυθαίρετες κατασκευές δραστηριοποιείται η επιχείρηση του αιτούντος, ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται, καθ' ερμηνεία του δικογράφου, ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο κατά πλάνη περί τα πράγματα περιέλαβε και τα, υφιστάμενα από παλαιότατων ετών, σκαλοπάτια από μπετόν, πρέπει να απορριφθεί, με δεδομένο, άλλωστε, ότι ο νόμος επιτάσσει την κατεδάφιση και απομάκρυνση από τον αιγιαλό και την παραλία των αυθαιρέτων κατασκευών ανεξαρτήτως του μόνιμου ή μη χαρακτήρα τους και του χρόνου της ανέγερσης τους.
9. Επειδή, με άλλο λόγο ακυρώσεως, ο αιτών προβάλλει ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο εκδόθηκε αναιτιολόγητα και κατά του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος, διότι προβάλλεται εκ συμφέροντος τρίτου.
10. Επειδή, προβάλλεται ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο κατεδάφισης εκδόθηκε κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και είναι μη νόμιμο, αφού ο αιτών απευθύνθηκε στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Αίγινας για την ανέγερση των επίμαχων κατασκευών. Η άδεια, όμως, αυτή του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας, την οποία επικαλείται ο αιτών, δεν υποκαθιστά, κατά τα εκτεθέντα, την απαιτούμενη εκ του νόμου 2971/2001 άδεια για την ανέγερση κατασκευών στον αιγιαλό ή την κοινόχρηστη ζώνη παραλίας και, επομένως, δεν μπορούσε να δημιουργήσει εύλογη πεποίθηση για τη νομιμότητα των κατασκευών από την εξεταζόμενη άποψη, περαιτέρω δε, το μέτρο της κατεδάφισης αυθαιρέτων κατασκευών σε αιγιαλό ή παραλία, αποσκοπεί στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος και λαμβάνεται κατ' ενάσκηση δέσμιας αρμοδιότητας της Διοίκησης. Κατά συνέπεια, ο ανωτέρω λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος (παράβαλε ΣτΕ 2183/2005).
11. Επειδή, προβάλλεται, ακόμη, ότι η έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης αντίκειται στην αρχή του ενιαίου της Διοίκησης, διότι η Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά χαρακτηρίζει τις επίμαχες κατασκευές ως αυθαίρετες, μολονότι άλλες υπηρεσίες της Διοίκησης επέτρεψαν την ανέγερση των κατασκευών αυτών. Όπως εκτέθηκε σε προηγούμενη σκέψη, στο υπ' αριθμόν 1348/2006 έγγραφο του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας προς την Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά βεβαιώνεται ότι η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, με την οποία εγκρίθηκε η κατασκευή της ξύλινης εξέδρας, εκδόθηκε υπό τον όρο της λήψης και των απαιτουμένων από το νόμο 2971/2001 σχετικών αδειών. Επομένως, ο προαναφερθείς λόγος ακυρώσεως ερείδεται σε ανακριβή προϋπόθεση και πρέπει να απορριφθεί.
12. Επειδή, προβάλλεται, καθ' ερμηνεία του δικογράφου, ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι ακυρωτέα, λόγω παράβασης της αρχής της ισότητας, διότι στην προκειμένη περίπτωση ο αιτών ενήργησε όπως και οι λοιποί καταστηματάρχες της περιοχής, απευθυνόμενος, δηλαδή, για τις επίμαχες κατασκευές μόνον στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Αίγινας και την Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου. Ανεξαρτήτως, όμως, του ότι δεν προσκομίσθηκαν από τον αιτούντα τα στοιχεία στα οποία θεμελιώνεται η πραγματική βάση του ισχυρισμού αυτού, ο ανωτέρω λόγος ακυρώσεως είναι, πάντως, απορριπτέος, δεδομένου ότι δεν νοείται ισότητα στην παρανομία.
13. Επειδή, ο λόγος ακυρώσεως περί υπερβάσεως των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας από τη Διοίκηση είναι απορριπτέος, διότι το κατ' εφαρμογήν του άρθρου 27 του νόμου 2971/2001 πρωτόκολλο κατεδάφισης των αυθαιρέτων κατασκευών που ανεγείρονται στον αιγιαλό και την παραλία, δεν εκδίδεται κατά διακριτική ευχέρεια αλλά κατά δέσμια αρμοδιότητα.
14. Επειδή, τέλος, ανεξαρτήτως του ζητήματος αν παραδεκτώς προσκομίζονται μετά τη συζήτηση της υπόθεσης, με το από 16-12-2008 υπόμνημα του αιτούντος που κατατέθηκε εντός της χορηγηθείσης από την Πρόεδρο του Δικαστηρίου προθεσμίας, το από 14-12-2008 απόσπασμα πρακτικού του Δημοτικού Διαμερίσματος Πέρδικας καθώς και η απόφαση 25/2008 του Δημοτικού Συμβουλίου Αίγινας, με την οποία εγκρίθηκε το τεχνικό πρόγραμμα έτους 2008 του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας, πάντως, τα προσκομιζόμενα αυτά έγγραφα δεν επηρεάζουν τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης.
15. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
Δια ταύτα
Απορρίπτει την αίτηση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου και
Επιβάλλει στον αιτούντα τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 460 €.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 22-12-2008
Η Προεδρεύουσα Σύμβουλος
Η Γραμματέας
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στις 30-12-2011.
Η Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος
Η Γραμματέας