Παράρτημα ΙΙ: Γενική Τεχνική προδιαγραφή πρότυπης ηχητικής πηγής
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Γενικά
Η πρότυπη ηχητική πηγή αποτελείται, κύρια, από μια γεννήτρια θορύβου, ένα ισχυρό ενισχυτή και ένα ηχείο. Τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της είναι η μεγάλη ισχύς της, για να μπορεί να δημιουργεί υψηλές στάθμες θορύβου, ακόμα και μέσα σε μεγάλους χώρους, και η φασματική κατανομή του θορύβου που εκπέμπει.
Ως προς το δεύτερο χαρακτηριστικό, αυτό που τελικά ενδιαφέρει, είναι η σχετική φασματική κατανομή της ηχητικής ισχύος της πρότυπης ηχητικής πηγής που, για τις συχνότητες από 63 ΗΖ έως 4000 ΗΖ, πρέπει να βρίσκεται μέσα στη γραμμοσκιασμένη περιοχή του Σχήματος 1, που επισυνάπτεται.
α) Γεννήτρια:
Η γεννήτρια θορύβου πρέπει να έχει ευρύ φάσμα στην περιοχή συχνοτήτων, τουλάχιστον από 50 Hz έως 10.000 Hz (π.χ. γεννήτρια λευκού θορύβου 1 ή ροζ θορύβου 2).
1 Λευκός θόρυβος είναι θόρυβος του οποίου, η στάθμη ηχητικής ισχύος αυξάνει κατά 3 dB ανά οκτάβα συχνοτήτων).
2 Ροζ θόρυβος είναι ο θόρυβος του οποίου, η στάθμη ηχητικής ισχύος παραμένει σταθερή ανά οκτάβα συχνοτήτων).
β) Ενισχυτής:
Ο ενισχυτής πρέπει να είναι μονοφωνικός ισχύος τουλάχιστον 300 Watt, στα 8 Ω, με δυνατότητα 1000 Watt, για χρόνο μικρότερο από 20 m sec και ομοιόμορφη απόκριση (π.χ. 1 dB) στην περιοχή συχνοτήτων από 50 Hz έως 10000 Hz.
γ) Ηχείο:
Το ηχείο πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
| • | Πτώση της απόκρισης κατά 3 dB οδεύοντας από τις υψηλές συχνότητες προς τις χαμηλές στα 83 Hz (Low frequency 3 dB down point 83 Hz). |
| • | άνω χρησιμοποιήσιμο όριο συχνότητας 1600 Hz (usable upper limit frequency 1600 Hz). |
| • | βαθμό απόδοσης (efficiency in half space) τουλάχιστον 6%. |
| • | συνεχή μέση ισχύ λειτουργίας (long term average power handling) 300 watt. |
| • | στάθμη ηχητικής ισχύος (sound power level) στα 300 watt τουλάχιστο 134 dB. |
| • | σύνθετη αντίσταση (impedance) 8 Ω. |
| • | πολικό διάγραμμα ακτινοβολίας στον ημιχώρο (radiation pattern in half space), όσο το δυνατόν πιο σφαιρικό). |
2. Φασματική κατανομή της πρότυπης ηχητικής πηγής
Είναι πολύ πιθανό ότι ένα κοινό σύστημα γεννήτριας - ενισχυτή - ηχείου, όπως αυτό περιγράφεται παραπάνω, θα εκπέμπει ένα θόρυβο του οποίου η σχετική φασματική κατανομή της ηχητικής ισχύος του, θα βρίσκεται μέσα στη γραμμοσκιασμένη περιοχή του Σχήματος 1.
Αν αυτό δεν συμβαίνει τότε πρέπει να προστεθεί ειδικό φίλτρο ανάμεσα στη γεννήτρια και τον ενισχυτή, για τη μορφοποίηση της φασματικής κατανομής του συστήματος, σύμφωνα με το Σχήμα 1.
Στα επόμενα περιγράφεται ένας απλός τρόπος με τον οποίο μπορεί να ελεγχθεί η φασματική κατανομή της ηχητικής ισχύος της πρότυπης ηχητικής πηγής συμφωνεί με το Σχήμα 1.
Όπως είναι γνωστό, η στάθμη ηχητικής ισχύος μιας πηγής δεν μπορεί να μετρηθεί απευθείας με ένα ηχόμετρο, το οποίο μετρά στάθμη ηχητικής πίεσης. Αποδεικνύεται όμως ότι σε μια πολύ μικρή απόσταση από την πηγή (περίπου 30 cm), οι δύο αυτές στάθμες συμπίπτουν.
Έτσι είναι δυνατό να μετρηθεί με ένα απλό ηχόμετρο εφοδιασμένο όμως με ένα οκταβικό ηχοαναλύτη, η φασματική κατανομή της πρότυπης ηχητικής πηγής, αν το μικρόφωνο του ηχόμετρου τοποθετηθεί περίπου 30 cm εμπρός από το ηχείο της πηγής. Κατά τη δοκιμή δεν είναι ανάγκη αν εκπέμπει η πρότυπη ηχητική πηγή πολύ υψηλές Στάθμες θορύβου, δεδομένου ότι οι τιμές του Σχήματος 1 είναι σχετικές.