Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Οι κανόνες του Κεφαλαίου αυτού ισχύουν και για το ωπλισμένο και για το προεντεταμένο σκυρόδεμα εκτός αν αναφέρεται αλλιώς.

 

18.1. Πλάκες

 

18.1.1. Είδη πλακών

 

Η παράγραφος αυτή ισχύει για συμπαγείς ορθογωνικές πλάκες που διαστρώνονται επί τόπου, οι οποίες ικανοποιούν τις συνθήκες της παραγράφου 7.2.1.2)α και για τις οποίες είναι: b > 4 h (b = μικρότερο άνοιγμα, h = πάχος πλάκας). Οι διατάξεις αυτές μπορούν να εφαρμόζονται ανάλογα για πλάκες μη ορθογωνικής μορφής (π.χ. λοξές ή κυκλικές πλάκες) με γραμμική έδραση.

 

Οι πλάκες διακρίνονται ανάλογα με τη στατική τους λειτουργία σε διέρειστες ή τετραέρειστες.

 

Οι διέρειστες πλάκες αναλαμβάνουν το φορτίο τους κυρίως κατά μια διεύθυνση (διεύθυνση οπλισμού αντοχής). Απαραίτητος θεωρείται ο ελάχιστος δευτερεύων (εγκάρσιος) οπλισμός.

 

Στις τετραέρειστες πλάκες λαμβάνεται υπόψη η στατική λειτουργία και των δύο διευθύνσεων.

 

18.1.2. Έδραση πλακών

 

Τα ελάχιστα πλάτη έδρασης πρέπει να είναι:

 

α) για στήριξη πάνω σε δομικά στοιχεία από τοιχοποιία ή σκυρόδεμα ... 100 mm.

β) για στήριξη πάνω σε δομικά στοιχεία από χάλυβα ... 70 mm.

 

18.1.3. Ελάχιστα πάχη πλακών

 

Το πάχος της πλάκας πρέπει να είναι τουλάχιστον:

 

α) γενικά ... 70 mm.

 

β) για πλάκες κυκλοφορίας επιβατικών αυτοκινήτων ... 100 mm.

 

γ) για πλάκες κυκλοφορίας βαρύτερων οχημάτων ... 120 mm.

 

δ) για πλάκες μόνο κατ εξαίρεση βατές όπως για εργασίες συντήρησης ή καθαρισμού (π.χ. ορισμένες πλάκες στεγών) ... 50 mm.

 

18.1.4. Εντατικά μεγέθη πλακών

 

Για τον υπολογισμό των εντατικών μεγεθών πλακών, οποιασδήποτε μορφής και είδους στήριξης ισχύουν γενικά οι βάσεις υπολογισμού των εντατικών μεγεθών.

 

Προσεγγιστικές μέθοδοι επιτρέπονται όταν βρίσκονται προς την πλευρά της ασφαλείας.

 

Για ορθογωνικές τετραέρειστες πλάκες επιτρέπεται να εκτελείται υπολογισμός κατά προσέγγιση, με την παραδοχή διασταυρούμενων λωρίδων πλάκας με κοινό μέγιστο βέλος κάμψης. Οι υπολογιζόμενες ροπές ανοίγματος σύμφωνα με τις παραπάνω παραδοχές, πρέπει να αυξάνονται κατάλληλα όταν:

 

α) οι γωνίες δεν εξασφαλίζονται έναντι ανυψώσεως.

 

β) δεν διατάσσεται οπλισμός συστροφής σε γωνίες όπου συναντώνται δύο πλευρές στήριξης ελεύθερα στρεπτές.

 

γ) υπάρχουν οπές στις γωνίες, οι οποίες επηρεάζουν σημαντικά τη δυστρεψία.

 

Συνεχείς τετραέρειστες πλάκες με λόγο θεωρητικών ανοιγμάτων min(l)/max(l) κατά μια διεύθυνση συνέχειας όχι μικρότερο από 0.75 επιτρέπεται για τον υπολογισμό των ροπών στήριξης να θεωρούνται ως πλήρως πακτωμένες στις στηρίξεις. Οι μέγιστες και οι ελάχιστες ροπές ανοίγματος επιτρέπεται να υπολογίζονται με τη θεώρηση πλήρους πάκτωσης για την καθολική φόρτιση p.

 

p = 1,35 g (18.1)

 

και ελεύθερα στρεπτής έδρασης στις στηρίξεις για φόρτιση p με διάταξη ζατρικίου.

 

p = 1,5 q (18.2)

 

όπου g, q το μόνιμο και το κινητό φορτίο της πλάκας, αντίστοιχα.

 

Οι αντιδράσεις τετραέρειστων ομοιόμορφα φορτισμένων πλακών, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των δράσεων σχεδιασμού των δοκών, επιτρέπεται να υπολογίζονται από τις επιφάνειες φόρτισης που προκύπτουν από γεωμετρικό μερισμό της επιφάνειας της κάτοψης.

 

Στηρίξεις που δεν ελήφθησαν υπόψη στον υπολογισμό της πλάκας πρέπει να συμμετέχουν στη διανομή των φορτίων της πλάκας.

 

18.1.5. Οπλισμός κάμψης πλακών

 

18.1.5.1. Γενικά

 

Ο οπλισμός κάμψης είναι αυτός που παραλαμβάνει τα μεγέθη ορθής έντασης M και N.

 

Το εμβαδόν των διατομών του κύριου οπλισμού πρέπει να είναι μεγαλύτερο από:

 

 

Το εμβαδόν των διατομών του κύριου οπλισμού δεν μπορεί να υπερβαίνει το 4% της διατομής του σκυροδέματος εκτός των περιοχών ενώσεων με υπερκάλυψη.

 

Το εμβαδόν του δευτερεύοντος οπλισμού πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο προς το 20% του εμβαδού του κύριου οπλισμού και τουλάχιστον:

 

 

Σε τετραέρειστες πλάκες και όταν δεν ελέγχεται με ακρίβεια η κάλυψη των ροπών, επιτρέπεται ο οπλισμός των ανοιγμάτων να μειώνεται στο μισό στις ακραίες λωρίδες πλάτους c = 0,2 min(l).

 

Η απόσταση μεταξύ των ράβδων δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από:

 

 

Στις ακραίες στηρίξεις πλακών στις οποίες δεν ελήφθη υπόψη ενδεχόμενη μερική πάκτωση της πλάκας, πρέπει να προβλεφθεί ένας άνω οπλισμός ίσος με το 1/4 του οπλισμού ανοίγματος. Ο οπλισμός αυτός πρέπει να εκτείνεται πέρα από την παρειά του στηρίγματος σε απόσταση τουλάχιστον ίση με 0,2 φορές το μήκος του ανοίγματος.

 

Ένα ποσοστό του μέγιστου οπλισμού ανοίγματος πρέπει να συνεχίζεται και στις στηρίξεις ως ακολούθως:

 

α) Σε πλάκες χωρίς οπλισμό διάτμησης:

β) Σε πλάκες με οπλισμό διάτμησης το 1/4.

 

Οι οπλισμοί αυτοί πρέπει να αγκυρώνονται κατάλληλα (βλέπε παραγράφους 17.8.4 και 17.8.5).

 

Ο διαμήκης κύριος οπλισμός που προκύπτει λόγω συγκεντρωμένων ή τμηματικών συνεχών φορτίων πρέπει να κατανέμεται σε πλάτος (βλέπε παράγραφο 9.1.6).

 

 

Αν δεν γίνεται ακριβέστερος έλεγχος, κάτω από τα προηγούμενα φορτία πρέπει να διατάσσεται πρόσθετος εγκάρσιος οπλισμός ίσος τουλάχιστον με το 50% του οπλισμού που προέκυψε από το υπόψη φορτίο.

 

Σε προβόλους με συγκεντρωμένα φορτία πρέπει να διατάσσεται στην κάτω πλευρά εγκάρσιος οπλισμός ίσος με το 50% του οπλισμού που απαιτείται για την ανάληψη της ροπής στήριξης η οποία προκαλείται από το υπόψη φορτίο.

 

Ο πρόσθετος αυτός οπλισμός πρέπει να κατανέμεται σε πλάτος ίσο με το μισό του πλάτους διανομής του bΜ συγκεντρωμένου φορτίου, αλλά όχι μικρότερο του πλάτους εισαγωγής του συγκεντρωμένου φορτίου, στο μέσο επίπεδο της πλάκας κατά τη διεύθυνση του κύριου οπλισμού tΧ. Οι ράβδοι του πρόσθετου εγκάρσιου οπλισμού πρέπει να αγκυρώνονται πέρα από το πλάτος διανομής του bΜ συγκεντρωμένου φορτίου.

 

Όταν ο κύριος οπλισμός είναι παράλληλος σε στήριξη που δεν έχει ληφθεί υπόψη στον υπολογισμό της πλάκας, οι εγκάρσιες εφελκυστικές τάσεις που αναπτύσσονται πάνω σ αυτή τη στήριξη πρέπει να αναλαμβάνονται από αντίστοιχο άνω οπλισμό, ίσο τουλάχιστον με το 50% του κύριου οπλισμού της πλάκας και τουλάχιστον:

 

 

Ο οπλισμός αυτός πρέπει να φθάνει σε απόσταση από την παρειά στήριξης ίση με το τέταρτο του ανοίγματος υπολογισμού της πλάκας.

 

18.1.5.2. Οπλισμοί γωνιών πλακών μη μονολιθικώς συνδεομένων με τα στοιχεία εδράσεώς των

 

Σε περίπτωση που παρεμποδίζεται η ανύψωση της γωνίας μιας πλάκας της οποίας δύο διαδοχικές πλευρές εδράζονται μη ολόσωμα, και εφόσον αυτό δεν έχει ληφθεί υπόψη στον υπολογισμό, πρέπει γενικά να προβλέπεται ένας οπλισμός τουλάχιστον ίσος με το μισό του οπλισμού του ανοίγματος στην άνω και κάτω επιφάνεια:

 

α) κατά τις κύριες διευθύνσεις των εφελκυστικών τάσεων ή

 

β) με ορθογωνικό πλέγμα παράλληλο στις πλευρές.

 

Αν στην γωνία η μια πλευρά εδράζεται απλά ενώ η άλλη είναι πακτωμένη, ο οπλισμός αυτός θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσος με το 1/4 του οπλισμού ανοίγματος.

 

Οι οπλισμοί αυτοί των γωνιών θα πρέπει να εκτείνονται πέρα απ' την παρειά της στήριξης σε μήκος τουλάχιστον ίσο με 0,2 φορές το μήκος του μικρότερου ανοίγματος.

 

18.1.6. Οπλισμός διάτμησης και διάτρησης πλακών

 

18.1.6.1. Γενικά περί οπλισμού διάτμησης

 

Οι πλάκες με οπλισμό διατμήσεως θα πρέπει να έχουν πάχος τουλάχιστον ίσο με 200 mm.

 

Οι οπλισμοί διάτμησης πλακών, εφόσον απαιτούνται (βλέπε παράγραφο 11.1.1) μπορούν να αποτελούνται από κλειστούς ή ανοικτούς συνδετήρες και/ή λοξές ράβδους. Το ποσοστό οπλισμού διατμήσεως, εφόσον απαιτείται, δεν μπορεί να υπολείπεται του 60% των τιμών που δίνονται στον Πίνακα Σ.18.1 για δοκούς.

 

Οι ράβδοι που κάμπτονται προς τα πάνω πρέπει να προέρχονται απ' τους οπλισμούς κάμψης. Γενικά, η γωνία κλίσης των ράβδων αυτών ως προς την οριζόντια δεν θα πρέπει να είναι μικρότερη των 45°. Εάν όμως προβλέπεται μόνο μια σειρά κεκαμμένων ράβδων (για κάθε κατεύθυνση) η γωνία κλίσης μπορεί να μειωθεί μέχρι 30°.

 

Η απόσταση s μεταξύ των διαφόρων σειρών του οπλισμού διάτμησης πρέπει να ικανοποιεί την συνθήκη:

 

s ≤ 0,6 d (1 + cot(a)) (18.5)

 

Η απόσταση μεταξύ της παρειάς μιας στήριξης ή της περιμέτρου μιας φορτιζόμενης επιφάνειας και της πλησιέστερης σειράς του οπλισμού διάτμησης δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη του d/2.

 

Η απόσταση αυτή θα μετριέται:

 

 

18.1.6.2. Γραμμικές στηρίξεις πλακών

 

Στις γραμμικές στηρίξεις των πλακών απαιτείται οπλισμός διάτμησης όταν δεν ικανοποιείται η εξίσωση (11.1). Γι' αυτόν τον οπλισμό απαιτείται ένα ελάχιστο ποσοστό (παράγραφοι 11.1 και 18.3.4).

 

Όταν τοποθετούνται συνδετήρες ίσοι με το ελάχιστο ποσοστό οπλισμού πρέπει να περιβάλλουν τουλάχιστον το μισό των ράβδων του εξωτερικού εφελκυόμενου οπλισμού και δεν απαιτείται να περιβάλλουν τους οπλισμούς της θλιβόμενης ζώνης.

 

Η παράλληλη προς τη στήριξη απόσταση των σκελών οπλισμού διάτμησης σε μια διατομή δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1,5 d ή τα 800 mm.

 

Ο οπλισμός διάτμησης μπορεί να αποτελείται μόνο από λοξές ράβδους αν: VSD < VRD2/3.

 

Εάν όχι, τότε μόνο συνδετήρες πρέπει να ικανοποιούν την απαίτηση ελάχιστου οπλισμού.

 

18.1.6.3. Οπλισμός διάτρησης πλακών

 

Ως οπλισμοί διάτρησης (παράγραφος 13.4.2) μπορούν να ληφθούν υπόψη:

 

α) Σε περίπτωση συνδετήρων, εκείνοι οι συνδετήρες που περιλαμβάνονται σε μια ζώνη η οποία εκτείνεται σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 1,5 d ή 800 mm από τη φορτιζόμενη επιφάνεια. Η συνθήκη (18.5) θα πρέπει να ικανοποιείται για όλες τις διευθύνσεις.

 

Τα κατακόρυφα μέλη των συνδετήρων θα ξεκινούν από απόσταση το πολύ 0,5 d από την παρειά του στύλου, θα απέχουν μεταξύ τους το πολύ 0,75 d και θα περιβάλλουν τουλάχιστον ανά μία στρώση τους άνω και κάτω οπλισμούς κάμψης. Οι συνδετήρες μπορούν να τοποθετηθούν σε κύκλο ή ορθογώνιο γύρω από το υποστύλωμα.

 

β) Σε περίπτωση λοξών ράβδων εκείνες μόνο που διατέμνουν την επιφάνεια, η οποία βρίσκεται σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 2 d ή 800 mm από την φορτιζόμενη επιφάνεια.

 

Για να περιοριστεί η πιθανότητα αλυσωτής κατάρρευσης, που θα μπορούσε να ξεκινήσει από μια τοπική αστοχία σε διάτρηση, συνιστάται να προβλέπεται στην πλάκα κάτω διαμήκης οπλισμός, ο οποίος να διέρχεται από τις διεπιφάνειες πλάκας-υποστυλώματος, και να έχει καλή αγκύρωση εκατέρωθεν.

 

18.1.6.4. Ελεύθερα άκρα πλακών

 

Κατά μήκος ενός ελεύθερου άκρου μια πλάκα πρέπει να περιέχει:

 

 

18.2. Πλάκες με νευρώσεις (ή με σώματα πλήρωσης)

 

18.2.1. Ορισμός και πεδίο εφαρμογής

 

Οι πλάκες αυτές συντίθενται από πλακοδοκούς με ελεύθερη απόσταση νευρώσεων το πολύ 750 mm.

 

Γενικώς δεν απαιτείται έλεγχος της πλάκας.

 

Επιτρέπεται η εφαρμογή τους για αντιπροσωπευτικές τιμές ωφέλιμων φορτίων qΚ ≤ 20 kN/m2.

 

Δεν επιτρέπεται η εφαρμογή τους για πλάκες πάνω στις οποίες κυκλοφορούν οχήματα με φορτίο τροχού μεγαλύτερο από 20 kN.

 

18.2.2. Διέρειστες πλάκες

 

18.2.2.1. Πλάκες

 

Το πάχος της πάνω ή της κάτω πλάκας πρέπει να είναι τουλάχιστον το 1/10 της ελεύθερης απόστασης των νευρώσεων ή 50 mm.

 

Η πάνω πλάκα πρέπει να οπλίζεται με σταυροειδή οπλισμό, με διατομή σε κάθε διεύθυνση τουλάχιστον ίση με το 0.001 της διατομής της πλάκας (S 400, S 500).

 

Η κάτω πλάκα πρέπει να οπλίζεται κι αυτή με σταυροειδή οπλισμό, τουλάχιστον ίσο με το 75% του οπλισμού της πάνω πλάκας.

 

18.2.2.2. Διαμήκεις νευρώσεις

 

Οι νευρώσεις πρέπει να έχουν πλάτος τουλάχιστον 70 mm και ελεύθερο ύψος όχι μεγαλύτερο του τετραπλάσιου του πλάτους. Εφόσον προς τις στηρίξεις διαπλατύνονται οι νευρώσεις, η αύξηση του πλάτους της νεύρωσης bW επιτρέπεται να τίθεται στον υπολογισμό με κλίση το πολύ 1:3.

 

Ο διαμήκης οπλισμός πρέπει να διανέμεται στις επιμέρους νευρώσεις όσο το δυνατόν ομοιόμορφα.

 

Στη στήριξη μπορεί να κάμπτεται λοξά κάθε δεύτερη ράβδος οπλισμού, εφόσον σε κάθε νεύρωση υπάρχουν δύο ράβδοι τουλάχιστον.

 

Στις εσωτερικές στηρίξεις συνεχών πλακών επιτρέπεται να λαμβάνεται στον υπολογισμό ως θλιβόμενος οπλισμός μόνο ο οπλισμός του ανοίγματος που είναι μικρότερος από το 0.01 της διατομής του σκυροδέματος.

 

Ο θλιβόμενος οπλισμός πρέπει να εξασφαλίζεται έναντι λυγισμού π.χ. με συνδετήρες.

 

Στις νευρώσεις πρέπει να διατάσσονται συνδετήρες όταν η ελεύθερη απόσταση των νευρώσεων είναι μεγαλύτερη από 400 mm.

 

Στην περιοχή των εσωτερικών στηρίξεων συνεχών πλακών και σε πλάκες με ειδικές απαιτήσεις πυρασφάλειας, πρέπει να διατάσσονται πάντοτε συνδετήρες.

 

Σε όλες τις στηρίξεις πλακών με νευρώσεις (ή μεσώματα πληρώσεως) πρέπει να κατασκευάζεται συμπαγής λωρίδα σκυροδέματος με πλάτος ίσο προς το 10% του αντίστοιχου θεωρητικού ανοίγματος της πλάκας.

 

18.2.2.3. Εγκάρσιες νευρώσεις

 

Σε πλάκες με θεωρητικό άνοιγμα μέχρι 6 m πρέπει να τοποθετείται τουλάχιστον μια εγκάρσια νεύρωση στο μέσον.

 

Για θεωρητικά ανοίγματα μεγαλύτερα των 6 m πρέπει να τοποθετείται τουλάχιστον μια εγκάρσια νεύρωση ανά 10 h0 όπου h0 είναι το συνολικό πάχος της πλάκας.

 

Εάν δεν γίνεται ακριβέστερος υπολογισμός (π.χ. εσχάρα δοκών) ο οπλισμός της εγκάρσιας νευρώσεως θα είναι τουλάχιστον ίσος με τον οπλισμό μιας διαμήκους νεύρωσης και θα τοποθετείται και πάνω και κάτω.

 

Επίσης θα τοποθετούνται συνδετήρες όπως στις διαμήκεις νευρώσεις.

 

Το ύψος των εγκάρσιων νευρώσεων πρέπει να είναι ίδιο με το ύψος των διαμήκων.

 

18.2.3. Τετραέρειστες πλάκες

 

Εφαρμόζονται ανάλογα οι κανόνες για τις διέρειστες πλάκες.

 

Ιδιαίτερα πρέπει να τηρούνται και κατά τις δύο διευθύνσεις οι απαιτήσεις για τις μέγιστες αποστάσεις των νευρώσεων και τις ελάχιστες διαστάσεις νευρώσεων και πλακών, κατά τις παραγράφους 18.2.2.1 έως 18.2.2.3.

 

Τα εντατικά μεγέθη (και εφόσον ισχύουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 9.11) προσδιορίζονται κατά την παράγραφο 18.1.4. Η ευμενής επίδραση των ροπών συστροφής δεν επιτρέπεται να λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό.

 

18.3. Δοκοί

 

Το Κεφάλαιο αυτό αφορά δοκούς με απαιτήσεις αντισεισμικότητας.

 

Στο Κεφάλαιο δίδονται επίσης και διατάξεις που αφορούν δοκούς χωρίς απαιτήσεις αντισεισμικότητας. Δοκοί χωρίς απαιτήσεις αντισεισμικότητας θεωρούνται εκείνες που δεν συμμετέχουν στο σύστημα αναλήψεως σεισμικών δυνάμεων (π.χ. δευτερεύουσες δοκοί που στηρίζονται σε άλλες δοκούς).

 

Δεν επιτρέπεται η χρήση λείων χαλύβων (S 220) ως διαμήκων οπλισμών με δοκούς με απαιτήσεις αντισεισμικότητας.

 

18.3.1. Γεωμετρικά στοιχεία

 

Σε δοκούς με απαιτήσεις αντισεισμικότητας συνιστάται:

 

α) το πλάτος bW να ικανοποιεί τις συνθήκες

 

bW < 2 bC

bW < bC + hC/2

bW ≥ 200 mm

 

όπου bC και hC η διάσταση της διατομής του υποστυλώματος κάθετα και παράλληλα προς τον άξονα της δοκού.

 

β) ο λόγος ανοίγματος προς ύψος να είναι τουλάχιστον ίσος προς 4.

 

γ) η εκκεντρότητα της δοκού δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 1/4 του πλάτους του υποστυλώματος που τη στηρίζει στη θέση του κόμβου.

 

18.3.2. Διαμήκεις οπλισμοί

 

Σε όλες εν γένει τις δοκούς το ελάχιστο ποσοστό εφελκυόμενου διαμήκους οπλισμού (ρMIN) πρέπει στο κάτω πέλμα (ή στο άνω πέλμα σε περίπτωση προβόλων) και στις περιοχές στηρίξεων να είναι:

 

ρMIN = 1/2 fCTM/fYK

 

Σε δοκούς με απαιτήσεις αντισεισμικότητας και σε θέσεις στις οποίες υπάρχει πιθανότητα σχηματισμού πλαστικών αρθρώσεων, το μέγιστο ποσοστό εφελκυόμενου διαμήκους οπλισμού (ρMAX) πρέπει να ικανοποιεί την ακόλουθη συνθήκη:

 

ρMAX = 0,65 (fCD ρ')/(fYD ρ) + 0,0015 ≤ 7/fYD

 

όπου το fYD εκφράζεται σε MPa, τα ρ και ρ' είναι τα ποσοστά του εφελκυόμενου και θλιβόμενου διαμήκους οπλισμού όταν η θλιβόμενη ζώνη περιέχει και πλάκα (πλακοδοκός) τα ποσοστά οπλισμού ανάγονται σε ορθογωνική διατομή με ισοδύναμο πλάτος.

 

Η διατομή του διαμήκους οπλισμού σε δοκούς χωρίς απαιτήσεις αντισεισμικότητας, καθώς και εκτός κρίσιμων περιοχών σε δοκούς με απαιτήσεις αντισεισμικότητας, δεν μπορεί να υπερβαίνει το 4% της διατομής σκυροδέματος εκτός περιοχών ενώσεων.

 

Για δοκούς χωρίς απαιτήσεις αντισεισμικότητας πρέπει τουλάχιστον το 1/4 της διατομής του μεγαλύτερου οπλισμού του ανοίγματος να συνεχίζεται και να αγκυρώνεται κατάλληλα στις στηρίξεις στο κάτω πέλμα (βλέπε παραγράφους 17.8.4 και 17.8.5).

 

Οι παρακάτω κανόνες α έως δ ισχύουν μόνο για δοκούς με απαιτήσεις αντισεισμικότητας:

 

α) Στις περιοχές πιθανών πλαστικών αρθρώσεων κοντά στα άκρα (σε μήκος 2 h b από τις εσωτερικές παρειές στήριξης) το ποσοστό ρ' του θλιβόμενου οπλισμού πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο με το μισό του εφελκυόμενου οπλισμού στην ίδια διατομή.

 

β) Σε όλο το μήκος του πάνω πέλματος πρέπει να εκτείνεται τουλάχιστον το 1/4 του μεγαλύτερου από τους οπλισμούς πάνω πέλματος των εκατέρωθεν στηρίξεων.

 

γ) Σε όλο το μήκος του πάνω και κάτω πέλματος απαιτούνται τουλάχιστον 2 ράβδοι διαμέτρου 12 mm / S 400.

 

δ) Σε πλακοδοκούς διατομής Τ ή Γ μονολιθικά συνδεδεμένες με την πλάκα, μπορεί να συνυπολογιστούν στον οπλισμό στηρίξεων, επιπλέον των διαμήκων ράβδων που βρίσκονται μέσα στο πλάτος της δοκού, και οι ράβδοι που βρίσκονται στα τμήματα της πλάκας εκατέρωθεν της δοκού, και εντός πλάτους από την παρειά του υποστυλώματος ή της δοκού (οποιοδήποτε βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση από τον άξονα της δοκού) ίσου με:

 

Ι. Σε εσωτερικά υποστυλώματα με εγκάρσιες δοκούς παρόμοιου ύψους: 4 φορές το πάχος της πλάκας.

 

ΙΙ. σε εσωτερικά υποστυλώματα, χωρίς εγκάρσιες δοκούς ή τοιχώματα: 2,5 φορές το πάχος της πλάκας.

 

ΙΙΙ. σε εξωτερικά υποστυλώματα με εγκάρσιες δοκούς παρόμοιου ύψους και εφόσον ο οπλισμός της δοκού αγκυρώνεται εκεί: 2 φορές το πάχος της πλάκας.

 

IV. σε εξωτερικά υποστυλώματα ή τοιχώματα χωρίς εγκάρσιες δοκούς: μηδέν.

 

Το συνολικό πλάτος που καθορίζεται παραπάνω δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από το συνεργαζόμενο πλάτος της δοκού σύμφωνα με την παράγραφο 8.4.

 

Οι οπλισμοί αυτοί δεν περιλαμβάνονται στα ελάχιστα ποσοστά οπλισμών.

 

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, τουλάχιστον το 75% του οπλισμού που λαμβάνεται υπόψη στον έλεγχο της καμπτικής αντοχής στη στήριξη, πρέπει να περνά μέσα από ή να αγκυρώνεται μέσα στο πλάτος του υποστυλώματος.

 

18.3.3. Κρίσιμες περιοχές δοκού

 

Ως κρίσιμες περιοχές θεωρούνται τα ακραία τμήματα της δοκού με μήκος από τις παρειές στήριξης σε υποστύλωμα ή τοίχωμα 2 φορές το ύψος δοκού.

 

18.3.4. Οπλισμοί διατμήσεως

 

Κάθε δοκός θα πρέπει να έχει σ' όλο το μήκος της έναν ελάχιστο αριθμό ανοιχτών ή κλειστών συνδετήρων.

 

Για να εξασφαλιστεί ικανή απομένουσα αντοχή μετά την ρηγμάτωση και πριν από τη θραύση, απαιτείται ένα ελάχιστο ποσοστό οπλισμού.

 

Οι συνδετήρες δεν πρέπει να έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 12 mm.

 

Η μέγιστη απόσταση SMAX μεταξύ διαδοχικών οπλισμών διάτμησης καθορίζεται από τις παρακάτω σχέσεις:

 

0,8 d ≤ 300 mm για VSD < (1 / 5) VRD2 (18.6)

0,6 d ≤ 300 mm για (1 / 5) VRD2 < VSD ≤ 2/3 VRD2 (18.7)

0,3 d ≤ 200 mm για VSD > 2/3 VRD2 (18.8)

 

Η απόσταση μεταξύ των σκελών ενός συνδετήρα πρέπει να μην είναι μεγαλύτερη από d ή από 500 mm, εάν VSD < 1/5 VRD2

 

Για VSD > 1/5 VRD2 εφαρμόζονται οι σχέσεις (18.7) και (18.8).

 

Στις κρίσιμες περιοχές δοκών με απαιτήσεις αντισεισμικότητας οι συνδετήρες πρέπει να έχουν διάμετρο τουλάχιστον 8 mm και αποστάσεις που δεν υπερβαίνουν την ελάχιστη από τις εξής τιμές:

 

α) το 1/3 του ύψους της δοκού,

 

β) 10 φορές τη διάμετρο της λεπτότερης διαμήκους ράβδου,

 

γ) 20 φορές τη διάμετρο των συνδετήρων,

 

δ) 200 mm.

 

Ο πρώτος από τη στήριξη συνδετήρας δεν επιτρέπεται να απέχει από την παρειά στήριξης της δοκού περισσότερο από 50 mm.

 

Ενώσεις του διαμήκους οπλισμού με υπερκάλυψη των άκρων επιτρέπονται μόνο εκτός των κρίσιμων περιοχών της δοκού. Οι αποστάσεις συνδετήρων στην περιοχή μιας τέτοιας ένωσης δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα 150 mm το τέταρτο του ύψους της δοκού και το οκταπλάσιο της μικρότερης διαμέτρου των ράβδων που ενώνονται.

 

18.3.5. Αγκύρωση διαμήκους οπλισμού

 

Δοκοί με απαιτήσεις αντισεισμικότητας πρέπει να ακολουθούν τις εξής διατάξεις αγκύρωσης του διαμήκους οπλισμού:

 

α) Οι ράβδοι του πάνω και κάτω πέλματος που φθάνουν έως μια ενδιάμεση στήριξη σε υποστύλωμα πρέπει να συνεχίζονται, εφόσον είναι κατασκευαστικά δυνατόν, πέρα από τη στήριξη στο επόμενο άνοιγμα και για μήκος τουλάχιστον ίσο με το μεγαλύτερο από τα lB,NET και lCR (όπου lCR = 2HB).

 

β) Όταν δεν είναι κατασκευαστικά δυνατή η ευθύγραμμη συνέχιση των οπλισμών πελμάτων μιας δοκού πέρα από τον κόμβο στήριξης (π.χ. σε ενδιάμεσα υποστυλώματα όπου καταλήγουν ανισοϋψείς δοκοί, ή σε ακραία υποστυλώματα) τότε οι ράβδοι των πελμάτων της δοκού μπορούν να αγκυρώνονται μέσα στον κόμβο δοκού-υποστυλώματος ως εξής:

 

 

18.3.6. Οπλισμός σύνδεσης πελμάτων-κορμού πλακοδοκών και τοιχωμάτων

 

Απαιτείται ένα ελάχιστο ποσοστό εγκάρσιου οπλισμού σύνδεσης ο οποίος εξασφαλίζει τη σύνδεση των πελμάτων με τον κορμό μιας δοκού ή ενός τοιχώματος.

 

18.3.7. Οπλισμοί στρέψης

 

Οι διατάξεις των παραγράφων 18.3.2 και 18.3.4, που αναφέρονται σε δοκούς χωρίς απαίτηση αντισεισμικότητας ισχύουν για τον διαμήκη οπλισμό και τους κλειστούς συνδετήρες δοκών οι οποίες καταπονούνται σε στρέψη.

 

Οι αποστάσεις μεταξύ των κλειστών συνδετήρων δεν πρέπει να υπερβαίνουν την τιμή UEF/8.

 

Οι διαμήκεις ράβδοι πρέπει να διατάσσονται έτσι ώστε, μια τουλάχιστον ράβδος να τοποθετείται σε κάθε γωνία του συνδετήρα, οι δε υπόλοιπες να κατανέμονται ομοιόμορφα στην εσωτερική περίμετρο του συνδετήρα, κατ' αποστάσεις που δεν υπερβαίνουν τα 350 mm.

 

18.3.8. Φορτία αναρτημένα από τα κάτω

 

Για φορτία αναρτημένα από τα κάτω οι διατάξεις ανάρτησης, εφόσον τερματίζουν μέσα στο σκυρόδεμα, πρέπει να αγκυρώνονται σαν αναβολείς.

 

Τα φορτία αυτά μπορούν επίσης να αναρτώνται με προεντεταμένες ράβδους χωρίς σύνδεση, που αγκυρώνονται στην πάνω πλευρά της δοκού.

 

Οι οπλισμοί ανάρτησης πρέπει να είναι ικανοί να αναλάβουν ολόκληρο το αναρτώμενο φορτίο.

 

18.4. Υποστυλώματα

 

18.4.1. Γενικά

 

Δεν επιτρέπεται η χρήση λείων χαλύβων (S 220) ως διαμήκων οπλισμών σε υποστυλώματα.

 

18.4.2. Γεωμετρικά στοιχεία

 

Για να εξασφαλίζεται επαρκώς πλαστιμότητα η διατομή του υποστυλώματος πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να πληρούται η συνθήκη:

 

VD = ND/AC fCD ≤ 0,65 για τους συνδυασμούς δράσεων με σεισμό.

 

Οι διαστάσεις της διατομής υποστυλωμάτων πρέπει να ακολουθούν τους εξής κανόνες:

 

α) ελάχιστη πλευρά υποστυλώματος τουλάχιστον 200 mm.

 

β) σε γωνιακά ή κύρια υποστυλώματα η μικρότερη πλευρά πρέπει να είναι τουλάχιστον 250 mm.

 

γ) σε γωνιακά υποστυλώματα με διατομή μορφής Γ το κάθε σκέλος πρέπει να έχει πάχος τουλάχιστον 200 mm και μήκος τουλάχιστον 350 mm.

 

Υδρορροές δεν πρέπει κατά κανένα τρόπο να τοποθετούνται μέσα στο υποστύλωμα.

 

18.4.3. Διαμήκεις οπλισμοί

 

Ο ελάχιστος συνολικός αριθμός διαμήκων ράβδων είναι τέσσερις για ορθογωνικά υποστυλώματα και έξι για κυκλικά. Στην περίπτωση πολυγωνικών υποστυλωμάτων, τοποθετείται τουλάχιστον μία διαμήκης ράβδος σε κάθε γωνία. Η διάμετρος των διαμήκων ράβδων δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 14 mm.

 

Το ποσοστό του διαμήκους οπλισμού πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 0,008 και 0,04. Στην περιοχή των ενώσεων με υπερκάλυψη, το ποσοστό του διαμήκους οπλισμού μπορεί να φθάσει στο 0,08.

 

Το ελάχιστο ποσοστό του οπλισμού ανά πλευρά είναι 0,4% της διατομής του υποστυλώματος.

 

Οι διαμήκεις οπλισμοί πρέπει να συγκρατούνται από συνδετήρες και διατάσσονται κατά μήκος της περιμέτρου της διατομής έτσι ώστε η απόστασή τους να μην ξεπερνά τα 200 mm.

 

Εξαίρεση της απαίτησης αυτής επιτρέπεται σε υποστυλώματα με πλευρά 300 mm όπου επιτρέπεται να τοποθετούνται ράβδοι μόνο στις γωνίες αυτής της πλευράς.

 

18.4.4. Εγκάρσιοι οπλισμοί (Συνδετήρες κλειστοί)

 

18.4.4.1. Γενικά

 

Οι διαμήκεις οπλισμοί πρέπει να συγκρατούνται από συνδετήρες, με μικρή κατά το δυνατόν διάμετρο.

 

Για μεγάλα υποστυλώματα η συγκράτηση μπορεί να γίνει με τη βοήθεια σιγμοειδούς οπλισμού (σύνδεσμοι), με άγκιστρα σύμφωνα με την παράγραφο 17.9.1.

 

Γενικά η διάμετρος του εγκάρσιου οπλισμού δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 6 mm ή από το 1/4 της μέγιστης διαμέτρου των διαμήκων ράβδων. Η μεταξύ τους απόσταση δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από:

 

 

Σε κυκλικά υποστυλώματα η σωστή συγκράτηση μπορεί να επιτευχθεί με τη βοήθεια κυκλικών συνδετήρων ή σπειροειδούς οπλισμού, οι οποίοι περιβάλλουν τις διαμήκεις ράβδους ή δέσμες ράβδων.

 

Οι εξωτερικοί συνδετήρες ενός υποστυλώματος πρέπει να κλείνουν σύμφωνα με το Σχήμα Σ 18.19)α).

 

Οι εσωτερικοί συνδετήρες μπορούν να κλείνουν σύμφωνα με το Σχήμα Σ 18.19)β).

 

Οι συνδετήρες κυκλικών υποστυλωμάτων πρέπει να κλείνουν σύμφωνα με το Σχήμα Σ 18.19)γ).

 

Ειδικώς στις κρίσιμες περιοχές των υποστυλωμάτων, η διάμετρος του εγκάρσιου οπλισμού δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 8 mm ή από το 1/3 της μέγιστης διαμέτρου διαμήκους ράβδου. Η μεταξύ τους απόσταση δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από:

 

 

Όταν οι ενώσεις με υπερκάλυψη των διαμήκων ράβδων γίνονται μέσα στις κρίσιμες περιοχές, η μέγιστη απόσταση των συνδετήρων περιορίζεται σε 4 φορές την ελάχιστη διάμετρο των διαμήκων ράβδων.

 

18.4.4.2. Οπλισμός περίσφιξης

 

Στις κρίσιμες περιοχές υποστυλωμάτων θα πρέπει να υφίσταται ικανοποιητικός οπλισμός περίσφιξης. Η διάταξη αυτή αφορά μόνο υποστυλώματα αμιγών πλαισιακών φορέων και όχι υποστυλώματα σε κτίρια με κατάλληλα διαμορφωμένο μικτό σύστημα σύμφωνα με την παράγραφο 4.1.4.2)β του ΝΕΑΚ με την προϋπόθεση όμως ότι ο λόγος ηV της σχέσης 4.8 του ΝΕΑΚ είναι > 0,60.

 

α) Ο οπλισμός περίσφιξης οφείλει να είναι επαρκής: Για την αντιστάθμιση της απώλειας εμβαδού διατομής σκυροδέματος έξω από τους συνδετήρες, μετά την υπέρβαση της κρίσιμης παραμόρφωσης του μη-περισφιγμένου σκυροδέματος (αποφλοίωση).

 

Για την πρόσδοση αρκετής ικανότητας πλαστικής στροφής της κρίσιμης περιοχής του υποστυλώματος (πλαστιμότητα), έτσι ώστε η στροφή αυτή να είναι συμβιβαστή με την προεκτιμηθείσα στάθμη συνολικής κατανάλωσης ενέργειας του δομήματος όπως εκφράζεται από το δείκτη σεισμικής συμπεριφοράς που έχει προεπιλεγεί.

 

β) Εάν δεν διατίθεται αναλυτικότερη αιτιολόγηση στηριγμένη στη διεθνή βιβλιογραφία και εμπειρία, η πρόβλεψη του οπλισμού περίσφιξης θα γίνεται ως εξής:

 

(i) Το μηχανικό ογκομετρικό ποσοστό του οπλισμού περίσφιξης.

 

ωWD = (όγκος κλειστών συνδετήρων / όγκος σκυροδέματος πυρήνα) - (fYD/fCD)

 

οφείλει να ικανοποιεί την παρακάτω σχέση:

 

ωWD = (1 / α) (2/3) vD 0,35 (AC/A0) + 0,15 ≥ 0,10

 

όπου:

 

α = συντελεστής αποδοτικότητας περίσφιξης εξαρτώμενος από τη διάταξη των συνδετήρων, όταν s'/b0 = 1/2.

 

 

AC = το εμβαδόν ολόκληρης της διατομής σκυροδέματος του υποστυλώματος.

 

A0 = το εμβαδόν της διατομής του περισφιγμένου σκυροδέματος (πυρήνας).

 

vD = NSD/(ACfCD) ανηγμένο αξονικό φορτίο το οποίο σε κάθε περίπτωση οφείλει να πληροί τη συνθήκη vD ≤ 0.65.

 

NSD = η τιμή σχεδιασμού του μεγίστου θλιπτικού φορτίου κατά τη σεισμική δράση σχεδιασμού.

 

(ii) Σε κάθε περίπτωση, η απόσταση ανάμεσα στις διαδοχικές στρώσεις συνδετήρων οφείλει να είναι επαρκής για την άνετη ροή νωπού σκυροδέματος μέσα και έξω από τον κλωβό του οπλισμού.

 

Επίσης, η διάμετρος και η κατηγορία του χάλυβα περίσφιξης πρέπει να επιλέγεται με κριτήριο την ικανότητα μόρφωσής του στα ακριβή σχήματα που απαιτεί αυτός εδώ ο Κανονισμός.

 

Παραλλήλως ισχύουν και οι απαιτήσεις της παραγράφου 18.4.4.1 που καλύπτουν τον κίνδυνο λυγισμού του κυρίου οπλισμού.

 

Επισημαίνεται ότι:

 

1) Στην περίπτωση που ο λόγος s'/b0 είναι μικρότερος του 1/2, ο συντελεστής α μπορεί να ληφθεί ίσος με:

 

α' = 1.8 (1 - (1/2)s'/b0)2 α

 

 

2) Στην περίπτωση ορθογωνικών υποστυλωμάτων πρέπει ο πυρήνας τους να περισφίγγεται με περίπου τετραγωνικές ή κυκλικές διατάξεις συνδετήρων και συνδέσμων σύμφωνα με τα προηγούμενα, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ομοιόμορφη περίπου περίσφιγξη ολόκληρου του πυρήνα.

 

Η αποδοτική περίσφιγξη αντιστοιχεί σε μια αξονοσυμμετρική τριαξονική εντατική κατάσταση

 

| σ1 | > | σ2 = σ3 |

 

Για την πραγματοποίησή της απαιτούνται δύο προϋποθέσεις:

 

α) Η διάταξη των συνδετήρων είναι όσο γίνεται πλησιέστερη προς τον κύκλο ή το τετράγωνο, έστω κι αν η διατομή του φέροντος στοιχείου είναι ορθογωνική.

 

β) Εξάλλου, τα προς κάθε κατεύθυνση γεωμετρικά ποσοστά συνδετήρων οφείλουν να είναι ίσα (ρX ≠ ρY).

 

Μόνο υπό αυτές τις προϋποθέσεις υπολογίζεται το ογκομετρικό μηχανικό ποσοστό ωWD της παραγράφου 18.4.4.3.

 

ωWD = (ρX + ρY) (fYD/fCD) ~ 2 ρX  (fYD/fCD) ~ 2 ρΥ  (fYD/fCD)

 

Αν (ρX ≠ ρY) στον υπολογισμό του ωWD θα ληφθεί υπόψη η μικρότερη των δύο αυτών τιμών, δηλαδή:

 

ωWD = 2 ρMIN (fYD/fCD)

 

 

Οι εγκάρσιοι οπλισμοί των κρίσιμων περιοχών υποστυλωμάτων (βλέπε παράγραφο 18.4.5) πρέπει να συνεχίζουν και στην περιοχή των κόμβων.

 

18.4.5. Κρίσιμες περιοχές υποστυλώματος

 

Ορίζονται ως κρίσιμες περιοχές υποστυλώματος:

 

α) Οι ακραίες περιοχές του υποστυλώματος πάνω και κάτω από τους κόμβους, σε απόσταση από την παρειά του κόμβου η οποία ισούται με το μεγαλύτερο από:

 

 

β) Όταν υπάρχει τοίχος από τη μια πλευρά υποστυλώματος, τότε όλο το ύψος του θεωρείται κρίσιμο. Το ίδιο ισχύει για τα γωνιακά υποστυλώματα, τα οποία έχουν τοίχο από τη μια τους πλευρά κατά x ή και κατά y. Όταν ένα υποστύλωμα έχει από τη μια ή και από τις δύο μεριές του τοίχο, ο οποίος δεν εκτείνεται σε όλο το ύψος του ορόφου, το σύνολο του ύψους του θεωρείται κρίσιμο.

 

γ) Όταν το υποστύλωμα συνδέεται με τοίχωμα με μέρος του ύψους του τότε κρίσιμο θεωρείται όλο το υπόλοιπο ύψος.

 

18.4.6. Αγκυρώσεις διαμήκους οπλισμού

 

Σε υποστυλώματα με απαιτήσεις αντισεισμικότητας η αγκύρωση ράβδων μέσα στον κόμβο με μια δοκό πρέπει να ακολουθεί τις εξής οδηγίες:

 

Η προς αγκύρωση ράβδος πρέπει να εκτείνεται όσο γίνεται πιο κοντά στην απέναντι πλευρά του κόμβου, όπου θα κάμπτεται κατά 90° προς το εσωτερικό του κόμβου (δηλαδή οι ράβδοι της δεξιάς πλευράς του υποστυλώματος προς τα αριστερά, και αυτές της αριστερής προς τα δεξιά). Το μήκος αγκύρωσης ξεκινά από απόσταση 5 Φ μετά την είσοδο της ράβδου στον κόμβο και υπολογίζεται με συντελεστή α'= α/1.40.5 (βλέπε παράγραφο 18.3.5).

 

18.4.7. Υποστυλώματα με σπειροειδή οπλισμό

 

Για τα θλιβόμενα στοιχεία, με σπειροειδή οπλισμό ισχύουν οι διατάξεις των παραγράφων 18.4.1 έως και 18.4.5 που συμπληρώνονται με τις παρακάτω διατάξεις:

 

α) Η διάμετρος της διατομής του πυρήνα δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερη από 250 mm.

 

β) Ο ελάχιστος συνολικός διαμήκης οπλισμός είναι το 0.01 και ο μέγιστος το 0.04 του εμβαδού της διατομής του πυρήνα.

 

Στις περιοχές των ενώσεων με υπερκάλυψη το μέγιστο ποσοστό οπλισμού είναι 0.08.

 

Ο ελάχιστος αριθμός διαμήκων ράβδων είναι 6, οι οποίες κατανέμονται ομοιόμορφα στην περίμετρο.

 

γ) Το βήμα της σπείρας επιτρέπεται να είναι το πολύ 80 mm ή το ένα πέμπτο της διαμέτρου του πυρήνα, η δε διάμετρός της τουλάχιστον 5 mm.

 

δ) Τα άκρα της σπείρας, ακόμη και στις περιοχές των ενώσεων με υπερκάλυψη, πρέπει να κάμπτονται προς τα μέσα υπό μορφή ορθογωνικού αγκίστρου ή να συγκολλούνται στη γειτονική σπείρα.

 

ε) Η σπείρα πρέπει να εκτείνεται και στην περιοχή των κόμβων.

 

18.5. Τοιχώματα

 

18.5.1. Γεωμετρικά στοιχεία τοιχωμάτων

 

Τοιχώματα θεωρούνται τα κατακόρυφα στοιχεία στα οποία η περίσφιγξη δεν απαιτείται σε όλο το μήκος τους.

 

Απλοποιητικά, ένα κατακόρυφο στοιχείο θεωρείται τοίχωμα όταν το μήκος του ΙW είναι τουλάχιστον 100 cm και τετραπλάσιο του πλάτους b.

 

Τοιχώματα που καταλήγουν σε υποστυλώματα, πρέπει να έχουν πάχος b τουλάχιστον 150 mm. Στις άλλες περιπτώσεις πρέπει να έχουν πάχος b τουλάχιστον 250 mm.

 

Σε κάθε περίπτωση το πάχος δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το 1/20 του ύψους ορόφου.

 

Πρέπει να αποφεύγονται μη κανονικά τοποθετημένα ανοίγματα στα τοιχώματα, εκτός αν η επιρροή τους στη συμπεριφορά του τοιχώματος είναι αμελητέα ή λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό.

 

18.5.2. Κρίσιμη περιοχή τοιχώματος

 

Ως κρίσιμη περιοχή HCR θεωρείται το τμήμα του τοιχώματος μέχρις ύψους (από τη θεμελίωση) τουλάχιστον ίσου με το μέγιστο των και ΙW και ΗW/6, όπου ΗW το συνολικό ύψος από τη θεμελίωση έως την κορυφή του τοιχώματος.

 

Σε κάθε περίπτωση η κρίσιμη περιοχή καλύπτει ολόκληρο το ύψος του κάτω ορόφου, πλέον του τυχόν υπάρχοντος υπογείου.

 

18.5.3. Κατακόρυφοι οπλισμοί τοιχωμάτων

 

Δεν επιτρέπεται η χρήση λείων χαλύβων (S 220) ως κατακόρυφων οπλισμών τοιχωμάτων.

 

α) Κορμός

 

Η ελάχιστη διάμετρος του κατακόρυφου οπλισμού τοιχώματος είναι 10 mm.

 

Η μέγιστη διάμετρος των κατακόρυφων ράβδων δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1/10 του πάχους του τοιχώματος.

 

Στον κορμό του τοιχώματος, μεταξύ των ακραίων περιοχών, το ποσοστό του κατακόρυφου οπλισμού δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 0.0025 στις κρίσιμες περιοχές και από 0.0015 εκτός των κρίσιμων περιοχών.

 

Ο οπλισμός αυτός πρέπει να σχηματίζει με τις οριζόντιες ράβδους 2 εσχάρες, μια κοντά σε κάθε όψη του τοιχώματος, οι οποίες να συνδέονται με εγκάρσιο σιγμοειδή οπλισμό 4 Φ 8/m2 (S 220). Σε κάθε εσχάρα η απόσταση δύο γειτονικών κατακόρυφων ράβδων θα είναι s ≤ 300 mm πλην της κρίσιμης περιοχής στη βάση του τοιχώματος όπου πρέπει s <ή= 200 mm.

 

β) Άκρα

 

Οι ακραίες περιοχές των κρισίμων περιοχών τοιχωμάτων πρέπει να διαμορφώνονται και να οπλίζονται σαν υποστυλώματα σε μήκος από το άκρο του τοιχώματος τουλάχιστον 1,5 b ή 0,15 IW ή όπου η ανηγμένη θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος EC είναι μεγαλύτερη από 0,2%. Στις ακραίες αυτές περιοχές ο κατακόρυφος οπλισμός πρέπει να είναι μεταξύ 0.008 και 0.04 της αντίστοιχης διατομής σκυροδέματος του υποτιθέμενου υποστυλώματος.

 

Για τον υπολογισμό της περισφίξεως (παράγραφος 18.4.4.2) θα λαμβάνεται υπόψη για κάθε άκρο τοιχώματος ενεργή αξονική δύναμη ίση με:

 

NEFF ~ 2/3 (NSD/2 + MSD/z)

 

όπου z η απόσταση των κέντρων των περισφιγμένων άκρων.

 

Εκτός κρίσιμων περιοχών (και εφ' όλου του ύψους) συνιστάται όπως συνεχίζεται η διαμόρφωση ακραίων υποστυλωμάτων με διαμήκεις και εγκάρσιους οπλισμούς σύμφωνα με τις παραγράφους 18.4.3 και 18.4.4.1 αντιστοίχως.

 

18.5.4. Διασταυρούμενα τοιχώματα

 

Στις περιπτώσεις που υπάρχουν πέλματα στα άκρα των τοιχωμάτων, πρέπει η περίσφιγξη που προβλέπεται για το άκρο του τοιχώματος να επεκτείνεται εφ' όλου του συνεργαζόμενου πλάτους του πέλματος εφόσον η ανηγμένη θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος στο πέλμα είναι μεγαλύτερη από 0.2% Η σύνδεση τοιχώματος-πέλματος πρέπει να ελέγχεται για διαμήκη τέμνουσα δύναμη σύμφωνα με την παράγραφο 11.3.

 

18.5.5. Ενώσεις κατακόρυφων ράβδων τοιχωμάτων

 

Πρέπει να αποφεύγεται η ένωση των κατακόρυφων ράβδων με υπερκάλυψη στην κρίσιμη περιοχή του τοιχώματος. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, επιτρέπεται ένωση του 30% το πολύ των κατακόρυφων ράβδων στις περιοχές αυτές. Δύο ενώσεις θεωρούνται ότι γίνονται στην ίδια θέση όταν απέχουν, στην κατακόρυφη διεύθυνση, λιγότερο από το διπλάσιο του μήκους υπερκάλυψης.

 

18.5.6. Οριζόντιοι οπλισμοί τοιχωμάτων

 

Οι οριζόντιοι οπλισμοί κορμού θα τοποθετούνται προς την εξωτερική πλευρά του τοιχώματος και θα αγκυρώνονται κατάλληλα. Η ελάχιστη διάμετρος του οριζόντιου οπλισμού τοιχώματος είναι 8 mm.

 

Οι απαιτήσεις για το ελάχιστο ποσοστό τους, τη μέγιστη διάμετρό τους και τις μέγιστες αποστάσεις τους είναι οι ίδιες με τις αντίστοιχες του κατακόρυφου οπλισμού κορμού του τοιχώματος μεταξύ των ακραίων περιοχών.

 

18.5.7. Αρμοί διακοπής εργασίας τοιχωμάτων

 

Στους αρμούς διακοπής εργασίας, το ποσοστό κατακόρυφου οπλισμού πρέπει να είναι αρκετό για να αντικαταστήσει όλη την αντοχή του σκυροδέματος δίνεται δε από τη σχέση:

 

ΡV = AS,TOT/AG = (1,3 fCTM - 0,7 ND/AG)/fYK ≥ 0.0025 (18.9)

 

όπου το AS,TOT περιλαμβάνει και τον κατακόρυφο οπλισμό των ακραίων στοιχείων, το AG είναι η ευρύτερη περιοχή της συνεργαζόμενης διατομής συμπεριλαμβανομένων και των συνοριακών στοιχείων, και ND η ελάχιστη θλιπτική δύναμη του τοιχώματος, θεωρούμενη θετική για θλίψη.

 

18.5.8. Ανοίγματα σε τοιχώματα

 

Τυχόν ανοίγματα σε τοιχώματα πρέπει να έχουν κατάλληλη διάταξη και μικρή συνολική επιφάνεια, ώστε να μην παρεμποδίζουν την καμπτική λειτουργία του τοιχώματος. Τα ανοίγματα λαμβάνονται υπόψη κατά τον έλεγχο του τοιχώματος έναντι διάτμησης. Γενικώς απαιτείται η τοποθέτηση πρόσθετων οπλισμών γύρω από το άνοιγμα.

 

Ειδικότερα, στα οριζόντια στοιχεία σύνδεσης (υπέρθυρα) συζευγμένων τοιχωμάτων που χωρίζονται με μια ή περισσότερες στήλες ανοιγμάτων, ολόκληρη η ένταση σεισμού (τέμνουσα και ροπή) παραλαμβάνεται με κατάλληλους δισδιαγώνιους οπλισμούς, εκτός εάν ισχύουν οι σχέσεις (18.10) και (18.11):

 

τD < 2 (l/h) τRD και τD = VSD/bH (18.10)

 

ρ' = ρ < l/(4 h) x (hFCK/fYK)^(1/2) (18.11)

 

όπου l, h και ρ το μήκος, το ύψος και το ποσοστό οπλισμού κάμψης των οριζόντιων στοιχείων σύνδεσης.

 

Οι δισδιαγώνιοι οπλισμοί πρέπει να περιβάλλονται από συνδετήρες ή σπείρες με αποστάσεις ή βήματα όχι μεγαλύτερα από 100 mm. Το μήκος αγκύρωσης των δισδιαγώνιων οπλισμών θα είναι αυξημένο κατά 50%.

 

Οι οριζόντιοι οπλισμοί θα υπολογίζονται για τη ροπή κάμψης για όλες τις μη σεισμικές δράσεις και θα είναι τουλάχιστον 2 Φ 16, άνω και κάτω (S 400).

 

Επίσης, σε κάθε παρειά τοποθετούνται διαμήκεις ράβδοι Φ 10/200 mm (S 400). Το σύνολο περιβάλλεται με κλειστούς συνδετήρες Φ 10/200 mm (S 220).

 

18.6. Στοιχεία θεμελίωσης (συνήθων οικοδομικών έργων)

 

18.6.1. Περιμετρικά τοιχεία υπογείων

 

Για τα πάχη των στοιχείων αυτών ισχύουν ότι και για τα τοιχώματα.

 

Οι οπλισμοί πρέπει να είναι υψηλής συνάφειας και να σχηματίζουν δύο εσχάρες, μια κοντά σε κάθε όψη του τοιχείου, οι οποίες να συνδέονται με εγκάρσιο σιγμοειδή οπλισμό τουλάχιστον 4 Φ 8/m2.Το ποσοστό του κατακόρυφου και του οριζόντιου οπλισμού δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 0.002. Σε κάθε εσχάρα η απόσταση δύο γειτονικών ράβδων κατακόρυφων ή οριζόντιων θα είναι s ≤ 200 mm. Η μέγιστη διάμετρος όλων των ράβδων δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1/10 του πάχους του τοιχώματος. Η ελάχιστη διάμετρος των ράβδων, σε περίπτωση χρησιμοποίησης δομικών πλεγμάτων είναι 5 mm.

 

Σε περιπτώσεις ελεύθερων άκρων ή διασταυρώσεων τοιχωμάτων, θα γίνεται διαμόρφωση υποστυλωμάτων.

 

Τα πέδιλα των τοιχείων υπογείου, εάν δεν αποτελούν στοιχεία γενικότερης θεμελίωσης υποστυλωμάτων και τοιχωμάτων, θα έχουν πλάτος τουλάχιστον 3 bW ή 600 mm και ύψος τουλάχιστον 1.5 bW ή 300 mm και θα οπλίζονται με εσχάρα οπλισμού min Φ 12 (S 400 ή S 500) ανά max 150 mm.

 

18.6.2. Πέδιλα υποστυλωμάτων / τοιχωμάτων

 

Το ελάχιστο πλάτος και ύψος πεδίλου είναι ίσο με bMIN, hMIN ≥ 0.70 m.

 

Η όπλιση των πεδίλων γίνεται με εσχάρες τουλάχιστον Φ 12 (S 400 ή S 500) ανά max 150 mm.

 

18.6.3. Συνδετήριες δοκοί

 

Οι συνδετήριες δοκοί θα διατάσσονται σε στάθμη κάτω από το λαιμό των πεδίλων.

 

Η διατομή σκυροδέματος και ο συνολικός οπλισμός των συνδετηρίων δοκών θα υπολογίζεται έτσι ώστε να αναλαμβάνεται ασφαλώς αξονικό φορτίο ίσο με το φορτίο που προσδιορίζεται από την παράγραφο 5.2.4.2 του ΝΕΑΚ.

 

Οι ελάχιστες διαστάσεις και ο ελάχιστος οπλισμός των συνδετηρίων δοκών είναι:

 

 

0.25/0.40 m, 0.4% άνω και 0.4% κάτω ή

min 3+3Φ14 (S 400 ή S 500)

συνδετήρες Φ10/200 (S 220).

 

 

0.25/0.60 m, 0.4% άνω και 0.4% κάτω ή

min 3+3Φ16 (S 400 ή S 500)

συνδετήρες Φ10/150 (S 220).

 

όπου n ο αριθμός ορόφων πέραν του τυχόν υπάρχοντος υπογείου.

 

Οι συνδετήριες δοκοί είναι δοκοί με απαιτήσεις αντισεισμικότητας. Έτσι όλες οι διατάξεις της παραγράφου 18.3 και κυρίως εκείνες που αφορούν τη μόρφωση και όπλιση κρισίμων περιοχών, της αγκύρωσης οπλισμών, κ.ά., ισχύουν και για τις συνδετήριους δοκούς.

 

Στις περιπτώσεις της παραγράφου 5.2.4.2 (3) του ΝΕΑΚ που επιτρέπεται η αντικατάσταση των συνδετηρίων δοκών με ενιαία πλάκα, το πάχος της πλάκας αυτής πρέπει να είναι τουλάχιστον 0.20 m.

 

Ο ελάχιστος οπλισμός της πλάκας θα αποτελείται αφενός από δύο εσχάρες οπλισμού Φ10 ανά 0.20 m στο άνω και κάτω πέλμα και αφετέρου από τον οπλισμό που θα απαιτείτο στις θέσεις των αντίστοιχων συνδετηρίων δοκών που παραλείπονται.

 

18.6.4. Πεδιλοδοκοί

 

Για το πλάτος και ύψος των πεδιλοδοκών ισχύουν οι ελάχιστες απαιτήσεις των μεμονωμένων πεδίλων (βλέπε παράγραφο 18.6.2).

 

Οι πεδιλοδοκοί είναι δοκοί με απαιτήσεις αντισεισμικότητας.

 

Έτσι, όλες οι διατάξεις περί δοκών (παράγραφος 18.3) ισχύουν και για τις πεδιλοδοκούς. Επιπροσθέτως συνιστάται όπως εφ' όλου του μήκους τους ισχύει ρ = ρ' και όπως διατάσσεται πρόσθετος καθ' ύψος οπλισμός για έλεγχο της ρηγμάτωσης (παράγραφοι 15.5 και 15.6).