|
Η παράγραφος 1 του άρθρου 3 του αυτού ως άνω νόμου αντικαθίσταται οι υπό των ως κάτωθι παραγράφων 1, 2, 3 και 4, των παραγράφων 2, 3 και 4 αριθμούμενων 5, 6 και 7 αντιστοίχως.
{1. Εις περίπτωσιν προσθήκης καθ' ύψος ή κατ' επέκτασιν υφισταμένου κτιρίου οι θέσεις σταθμεύσεως υπολογίζονται βάσει της επιφανείας προσθήκης του κτιρίου κατά τα ειδικότερα οριζόμενα υπό των προεδρικών διαταγμάτων του άρθρου 2 του παρόντος.
2. Εις τις περιπτώσεις ακινήτων τα οποία εμπίπτουν εις τις απαγορεύσεις δημιουργίας χώρων σταθμεύσεως ως αυτές καθορίζονται υπό των προεδρικών διαταγμάτων της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του παρόντος και των αποφάσεων της παραγράφου 4 του αυτού άρθρου 2 δύναται να εφαρμόζεται η περίπτωσις β ή γ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος, καταβαλλομένης κατά την εφαρμογήν της περιπτώσεως γ μειωμένης εισφοράς, ως ειδικότερα υπό του άρθρου 5 του παρόντος ορίζεται.
3. Ομοίως μειωμένη εισφορά καταβάλλεται εις τις περιπτώσεις:
α) Ακινήτων τα οποία πληρούν μίαν των κατωτέρω προϋποθέσεων:
Ελάχιστον πρόσωπον 8.00 m.
Ελάχιστον βάθος 10.00 m.
Ελάχιστον εμβαδόν 200.00 m2.
β) Ακινήτων μη εχόντων πρόσωπον επί οδών πλάτους μεγαλυτέρου των 7.50 m ή κλίσεως μικροτέρας του 15%.
γ) Προσθηκών καθ' ύψος υφισταμένων κτιρίων, ή κτιρίων δι' α εξεδόθη νομίμως άδεια οικοδομής άνευ της επιβολής των κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου υποχρεώσεων.
δ) Προσθηκών κατ' επέκτασιν υφισταμένων κτιρίων υπό την προϋπόθεση ότι το εναπομένον οικόπεδον μετά την αφαίρεση της καλυπτόμενης από το υφιστάμενο κτίριον επιφανείας αυτού, υπάγεται εις τις περιπτώσεις α και β της παρούσης παραγράφου.
ε) Μεταβολής της χρήσεως υφισταμένων κτιρίων ή μέρος αυτών.
στ) Επί προσθηκών κατ' επέκτασιν υφισταμένων κτιρίων ή το πρώτον ανεγέρσεως τοιούτων, όσον αφορά μόνον διηρημένες καθέτους ιδιοκτησίας επί περισσότερων αυτοτελών κτιρίων κατά τις διατάξεις του νομοθετικού διατάγματος 1024/1971, συσταθείσας νομίμως προ της ενάρξεως ισχύος του παρόντος νόμου.
Η καταβολή της μειωμένης εισφοράς εις την περίπτωσιν ταύτη επιτρέπεται μόνον εάν το μέρος του όλου οικοπέδου το οποίον κατά την πράξη συστάσεως των διηρημένων ιδιοκτησιών προορίζεται δι' αποκλειστική χρήσιν της συγκεκριμένης καθέτου ιδιοκτησίας, πληροί τις προϋποθέσεις μιας τουλάχιστον των ως άνω α, β, γ, δ και ε περιπτώσεων.
4. Η κατά τις ως άνω περιπτώσεις της παραγράφου 3 μειωμένη εισφορά καταβάλλεται υπό των υπόχρεων, εφ' όσον αυτοί δεν εφαρμόζουν κατά την κρίσιν των την περίπτωσιν α ή β της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος.}