 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 6 του νόμου [Ν] 3086/2002 (ΦΕΚ 324/Α/2002), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
{1. Οι Τριμελείς Επιτροπές γνωμοδοτούν για:
α) τη συμβιβαστική επίλυση διαφορών ή αναγνώριση απαιτήσεων κατά του Δημοσίου, τη μη άσκηση αγωγών ή άλλων ένδικων βοηθημάτων από το Δημόσιο, την παραίτηση από αγωγές ή άλλα ένδικα βοηθήματα, που ασκήθηκαν από αυτό, την αποδοχή αγωγών ή άλλων ένδικων βοηθημάτων που ασκήθηκαν κατά του Δημοσίου, εφόσον η υπόθεση υπάγεται γενικά στην καθ' ύλην, αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου, του Μονομελούς Πρωτοδικείου και του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου.
Το αυτό ισχύει και για υποθέσεις, που υπάγονται στην καθ' ύλην, αρμοδιότητα και κάθε άλλου δικαστηρίου, εφόσον το αντικείμενο της διαφοράς, ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα της ως ιδιωτικής ή διοικητικής, δεν υπερβαίνει το ποσό της καθ' ύλην, αρμοδιότητας του Μονομελούς Πρωτοδικείου,
β) τη μη άσκηση ένδικων μέσων κατά δικαστικών αποφάσεων, που έχουν εκδοθεί, και την παραίτηση από ένδικα μέσα, που έχουν ασκηθεί, ανεξάρτητα από το αντικείμενο ή το ποσό της διαφοράς,
γ) τη μη άσκηση ανακοπής κατά πίνακα κατάταξης δανειστών, εφόσον η διαφορά μεταξύ του ποσού των αναγγελθεισών απαιτήσεων του Δημοσίου ή του συνολικού εκπλειστηριάσματος αφενός και του ποσού της κατάταξης του Δημοσίου αφετέρου υπερβαίνει το ποσό των 60.000 €.
Κατ' εξαίρεση, οι Τριμελείς Επιτροπές αποφαίνονται με σχετική Πράξη, που χρονολογείται και υπογράφεται από τα μέλη που τις συγκροτούν, χωρίς να ακολουθείται η διαδικασία εισήγησης και πρακτικού στις εξής περιπτώσεις:
α)α) για τη μη άσκηση ένδικων μέσων κατά αποφάσεων των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, εφόσον δεν μπορεί να ασκηθεί παραδεκτά, λόγω του ποσού της διαφοράς, έφεση ή αίτηση αναίρεσης, και δεν συντρέχουν λόγοι για την κατ' εξαίρεση άσκησή τους,
β)β) για τη μη άσκηση ένδικων μέσων επί φορολογικών και τελωνειακών υποθέσεων και υποθέσεων εκτέλεσης (κοινής και διοικητικής),
γ)γ) για τη μη άσκηση ένδικων μέσων κατά αποφάσεων πολιτικών δικαστηρίων, εφόσον το αντικείμενο της διαφοράς δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσό των 15.000 € κατά κεφάλαιο, ανά διάδικο γενικά ή ανά δανειολήπτη στις περιπτώσεις αποφάσεων που εκδόθηκαν επί αγωγών που ερείδονται στις διατάξεις των άρθρων 1 και 11 του νόμου [Ν] 2322/1995 (ΦΕΚ 143/Α/1995) και των υπουργικών αποφάσεων που εκδόθηκαν κατ' εξουσιοδότηση αυτών,
δ)δ) για τη μη άσκηση ανακοπής κατά δηλώσεων τρίτων, οι οποίες υποβάλλονται συνεπεία κατασχέσεων, που επιβάλλονται στα χέρια τους εκ μέρους των φορολογικών και τελωνειακών αρχών,
ε)ε) για τη μη άσκηση ανακοπής κατά πίνακα κατάταξης δανειστών, εφόσον η διαφορά μεταξύ του ποσού των αναγγελθεισών απαιτήσεων του Δημοσίου ή του συνολικού εκπλειστηριάσματος αφενός και του ποσού της κατάταξης του Δημοσίου αφετέρου δεν υπερβαίνει το ποσό των 60.000 €,
στ)στ) για την εισαγωγή ή μη στο ακροατήριο υποθέσεων για τις οποίες έχουν εκδοθεί αποφάσεις σε συμβούλιο, σύμφωνα με τη διαδικασία των άρθρων 34Α και 34Β του προεδρικού διατάγματος 18/1989 (ΦΕΚ 8/Α/1989), του άρθρου 126Α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (νόμος [Ν] 2717/1999 (ΦΕΚ 97/Α/1999)) και της παραγράφου 3 του άρθρου 108Α του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 1225/1981 (ΦΕΚ 304/Α/1981).
ζ)ζ) για τη μη άσκηση ένδικων μέσων για υποθέσεις της παραγράφου 3 του άρθρου 6 του νόμου 2664/1998 (ΦΕΚ 275/Α/1998), στις περιπτώσεις αρχικών εγγραφών με την ένδειξη αγνώστου ιδιοκτήτη, στις οποίες το Δημόσιο, όπως προκύπτει από έγγραφα όλων των αρμόδιων υπηρεσιών του, δεν προβάλλει, ούτε επιφυλάσσεται να προβάλλει δικαιώματα επί του ακινήτου.
Σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις, η Πράξη συντάσσεται ύστερα από προφορική εισήγηση του εισηγητή της υπόθεσης, περιέχει συνοπτική αιτιολογία που αναφέρεται στα έγγραφα του φακέλου και το περιεχόμενό τους και δεν υπόκειται σε θεώρηση ή έγκριση.
Με Πράξη, που εκδίδεται με την ίδια διαδικασία, οι Τριμελείς Επιτροπές παραπέμπουν στο οικείο Τμήμα οποιαδήποτε υπόθεση της αρμοδιότητάς τους, αν κρίνουν ότι παρουσιάζει ιδιαίτερη σπουδαιότητα ή έχει ευρύτερες δημοσιονομικές επιπτώσεις.
Με την εξαίρεση των υποθέσεων του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 6 του άρθρου 20 του νόμου [Ν] 3086/2002, όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 του νόμου [Ν] 4569/2018 (ΦΕΚ 179/Α/2018), για τη μη άσκηση ένδικων βοηθημάτων ή μέσων σε υποθέσεις του νόμου 3869/2010 (ΦΕΚ 130/Α/2010) τίθεται απλή επισημειωματική πράξη στον φάκελο της υπόθεσης που υπογράφεται από τον χειριστή της υπόθεσης και τον Προϊστάμενο του αντίστοιχου Γραφείου Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με απόφαση του Προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ύστερα από γνώμη της Ολομέλειας, μπορεί:
α) να παραπέμπονται στις Τριμελείς Επιτροπές υποθέσεις, μολονότι το αντικείμενο της διαφοράς δεν υπάγεται στην αρμοδιότητά τους, εφόσον οι υποθέσεις αυτές είναι όμοιες κατά το πραγματικό και νομικό μέρος, τα ανακύπτοντα ζητήματα έχουν ήδη αντιμετωπιστεί από την Ολομέλεια και κρίνεται ότι παρέλκει η εισαγωγή τους σε Τμήμα ή στην Ολομέλεια,
β) να ορίζονται και άλλα είδη υποθέσεων επί των οποίων οι Τριμελείς Επιτροπές αποφαίνονται με Πράξη, χωρίς να ακολουθείται η διαδικασία εισήγησης και πρακτικού, και
γ) να ορίζεται ότι για τη μη άσκηση ή την αποδοχή αγωγών ή ένδικων βοηθημάτων ή τη μη άσκηση ενδίκου μέσου, σε υποθέσεις με ανώτατο όριο την υλική αρμοδιότητα Ειρηνοδικείου ή που τα νομικά τους ζητήματα έχουν κριθεί με αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων ή την παραίτηση από ένδικο μέσο που ασκήθηκε αποκλειστικά για διαφύλαξη της προθεσμίας, τίθεται επισημειωματική πράξη στον φάκελο της υπόθεσης που υπογράφεται από τον χειριστή της υπόθεσης και τον Προϊστάμενο του αντίστοιχου Γραφείου Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Η Τριμελής Επιτροπή της Κεντρικής Υπηρεσίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αποφαίνεται σε θέματα αρμοδιότητάς της για υποθέσεις επαρχιών στις οποίες δεν λειτουργούν Δικαστικά Γραφεία ή αν στα Δικαστικά Γραφεία που λειτουργούν δεν είναι δυνατή η συγκρότηση Επιτροπής ή σε υποθέσεις Γραφείων Νομικών Συμβούλων ή Ειδικών Γραφείων Νομικών Συμβούλων στα οποία δεν είναι δυνατή η συγκρότηση Επιτροπής λόγω του αριθμού των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που υπηρετούν σε αυτά. Με απόφαση του Προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, καθορίζεται ο τρόπος, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία άσκησης των παραπάνω αρμοδιοτήτων.}
2. Η ηλεκτρονική κατάθεση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αιτήσεων ιδιωτών για την εξώδικη αναγνώριση απαιτήσεων ή τη συμβιβαστική επίλυση διαφορών μεταξύ αυτών και του Δημοσίου παράγει όλες τις νόμιμες συνέπειες, σύμφωνα με την περίπτωση γ' του άρθρου 143 του νόμου [Ν] 4270/2014 (ΦΕΚ 143/Α/2014), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του νόμου [Ν] 3086/2002.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζονται θέματα πιστοποίησης των χρηστών για την ηλεκτρονική κατάθεση των ανωτέρω αιτήσεων, μέσω του μηχανισμού πιστοποίησης του Υπουργείου Οικονομικών. Με όμοια απόφαση, ύστερα από πρόταση του Προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, μπορεί να ορίζονται και άλλες κατηγορίες υποθέσεων, διαδικασίες ή ενέργειες που διεκπεραιώνονται ηλεκτρονικά και να καθορίζεται κάθε θέμα σχετικό με τον τρόπο υποβολής των αντίστοιχων εγγράφων και το ελάχιστο τυπικό περιεχόμενό τους.