Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Αριθμός 2608/1990

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Τμήμα Δ

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 26-09-1989, με την εξής σύνθεση: Τ. Κούνδουρος, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και του αρχαιοτέρου του Συμβούλου, που είχαν κώλυμα, Π. Παραράς, Σ. Χαραλαμπίδης, Σύμβουλοι, Κ. Μενουδάκος, Σ. Χαραλάμπους, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Β. Μαντζουράνης.

 

Για να δικάσει την από 22-06-1987 αίτηση:

 

των: 1) __________ και 2) __________, κατοίκων Καλλιθέας, __________, οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Δημήτρη Αργυριάδη (αριθμός μητρώου 3242/1989), που τον διόρισαν με πληρεξούσιο, κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ο οποίος παρέστη με τον Σπύρο Σκουτέρη, Πάρεδρο της Διοικήσεως, και κατά της παρεμβαίνουσας __________, κατοίκου Αθηνών, οδός __________ αριθμός 9, η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Δημήτρη Πανταρώτα (αριθμός μητρώου 2448/1989), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.

 

Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν:

 

1) η 412917/86/1987 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά και

2) η σύμφωνη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος της Νομαρχίας Πειραιά.

 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Κ. Μενουδάκου.

 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο της παρεμβαίνουσας και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.

 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και

 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

 

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

 

1. Επειδή με την απόφαση 412917/86/1987 του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιώς, υπογραφόμενη με εντολή του νομάρχη, η οποία στηρίζεται στην από 24-04-1987 σύμφωνη γνωμοδότηση της προβλεπόμενης από το άρθρο 16 παράγραφος 3 του νόμου 1337/1983, όπως αντικαταστάθηκε, επιτροπής (πράξη 1/συνεδρία 12/24-04-1987), εξαιρέθηκε από την κατεδάφιση, ύστερα από σχετική αίτηση της Ελένης Καραγιώργη, κτίσμα της τελευταίας, χρησιμοποιούμενο ως W.C., το οποίο έχει κατασκευαστεί σε πολυκατοικία που βρίσκεται στην οδό Δαβάκη 73, στην Καλλιθέα, κατά προέκταση του πρώτου πάνω από το ισόγειο ορόφου της πολυκατοικίας αυτής προς τον ακάλυπτο χώρο του ακινήτου. Ήδη, με την κρινόμενη αίτηση - για την άσκηση της οποίας έχουν κατατεθεί τα κατά νόμο τέλη (διπλότυπα 2440969/1987 και 2440970/1987 του Ταμείου Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών) και παράβολο (ειδικά γραμμάτια παραβόλου 147281/1987 και 754696/1987) - οι αιτούντες, από τους οποίους η πρώτη φέρεται ως ιδιοκτήτρια διαμερίσματος της παραπάνω πολυκατοικίας και ο δεύτερος, σύζυγος της πρώτης, εμφανίζεται ότι διαμένει στην πολυκατοικία αυτή, ζητούν να ακυρωθούν η απόφαση αυτή του νομαρχιακού οργάνου και η προαναφερόμενη πράξη της κατ' άρθρο 16 παράγραφος 3 του νόμου 1337/1983, όπως αντικαταστάθηκε, επιτροπής.

 

2. Επειδή παρεμβαίνει παραδεκτώς στη δίκη για να αντικρούσει την κρινόμενη αίτηση η προαναφερόμενη Ελένη Καραγιώργη.

 

3. Επειδή η κρινόμενη αίτηση, που ασκείται με έννομο συμφέρον, στρέφεται εμπροθέσμως και παραδεκτώς εν γένει μόνο κατά της παραπάνω απόφασης του νομαρχιακού οργάνου, δεδομένου ότι η προαναφερόμενη πράξη της κατ' άρθρο 16 παράγραφος 3 του νόμου 1337/1983, όπως αντικαταστάθηκε, επιτροπής, στην οποία στηρίζεται η απόφαση αυτή, προσβάλλεται απαραδέκτως διότι κατά νόμο (άρθρο 16 παράγραφος 5 του νόμου 1337/1983, όπως αντικαταστάθηκε) έχει το χαρακτήρα σύμφωνης γνωμοδότησης και, συνεπώς, στερείται εκτελεστότητας.

 

4. Επειδή στην παράγραφο 5 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983 επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και σχετικές ρυθμίσεις (ΦΕΚ 33/Α/1983), όπως έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 8 παράγραφος 8 του νόμου 1512/1985 (ΦΕΚ 4/Α/1985), ορίζεται ότι:

 

{ειδικά τα αυθαίρετα κτίσματα ή κατασκευές που βρίσκονται εντός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων ή εντός ορίων οικισμών πριν από το 1923, που έχουν ανεγερθεί μέχρι τις 31-01-1983, και που δεν έχουν δηλωθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 του παρόντος νόμου, εάν δεν αντιβαίνουν στους όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής που βρίσκονται, μπορεί να εξαιρούνται από την υποχρεωτική κατεδάφιση, επιφυλασσομένων των διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 15. Η εξαίρεση από την κατεδάφιση γίνεται με απόφαση του νομάρχη με τη διαδικασία και μετά από σύμφωνη γνώμη της επιτροπής που προβλέπεται από την παράγραφο 3 του άρθρου αυτού. Με απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος καθορίζονται ο τρόπος, η διαδικασία, τα δικαιολογητικά για την έκδοση της οικοδομικής αδείας για τα κτίσματα αυτά...}

 

5. Επειδή, στην παρούσα υπόθεση, με την προσβαλλόμενη απόφαση εξαιρέθηκε από την κατεδάφιση, κατ' εφαρμογή της προαναφερόμενης διάταξης της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983, όπως αντικαταστάθηκε, κτίσμα της παρεμβαινούσης χρησιμοποιούμενο ως W.C., το οποίο κατασκευάστηκε σε πολυκατοικία που βρίσκεται στην οδό Δαβάκη 73, στην Καλλιθέα, κατά προέκταση του πρώτου πάνω από το ισόγειο ορόφου της πολυκατοικίας αυτής προς τον ακάλυπτο χώρο του ακινήτου και το οποίο είχε χαρακτηριστεί ως αυθαίρετο και κατεδαφιστέο με προηγούμενες πράξεις των αρμόδιων πολεοδομικών οργάνων. (απόφαση 304323/1980 του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Πειραιώς, απόφαση από 05-09-1984 της κατ' άρθρο 2 του από 05-07-1983 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 291/Δ/1983) - οικείας επιτροπής). Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση και τη γνωμοδότηση της οικείας επιτροπής, στην οποία στηρίζεται η απόφαση αυτή, το επίμαχο κτίσμα, που έχει εμβαδόν 5,67 m2, εξαιρέθηκε από την κατεδάφιση με την αιτιολογία ότι δεν παραβλάπτει το άμεσο και το ευρύτερο περιβάλλον, δεν αντίκειται στις διατάξεις του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού έτους 1985, που ίσχυαν κατά το χρόνο της κατασκευής του, και δεν είναι επικίνδυνο από στατική και δομική άποψη.

 

Εξάλλου, στο προοίμιο της προσβαλλόμενης απόφασης διαλαμβάνεται, υπό στοιχείο 11, ότι η επιτροπή με τη γνωμοδότηση της τάχθηκε υπέρ της εξαίρεσης από την κατεδάφιση του παραπάνω κτίσματος:

 

{...επειδή έχει ανεγερθεί μέχρι 31-01-1983 και δεν αντιβαίνει στις ισχύουσες Πολεοδομικές διατάξεις της περιοχής που βρίσκεται},

 

η σκέψη δε αυτή του προοιμίου - στην οποία δεν περιέχεται ιδία κρίση του νομαρχιακού οργάνου αλλά αποδίδεται το περιεχόμενο της γνωμοδότησης - αναφέρεται προδήλως στις διατάξεις που ίσχυαν κατά την κατασκευή του κτίσματος και όχι κατά το χρόνο κρίσης του αιτήματος για την εξαίρεση του από την κατεδάφιση, αφού, όπως σαφώς συνάγεται από τη γνωμοδότηση, η επιτροπή θεώρησε το κτίσμα σύμφωνο μόνο προς τον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό του έτους 1955, χωρίς να λάβει καθόλου υπόψη της εκείνες που ίσχυαν κατά την έκδοση της γνωμοδότησης. Με τα δεδομένα αυτά, δεν προκύπτει ότι ερευνήθηκε αν το επίμαχο κτίσμα είναι σύμφωνο και προς τις πολεοδομικές διατάξεις που ίσχυαν κατά το χρόνο κρίσης του αιτήματος για την εξαίρεση του από την κατεδάφιση και, επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση αιτιολογείται πλημμελώς, δεδομένου ότι, σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983, όπως αντικαταστάθηκε, δεν επιτρέπεται να εξαιρείται από την κατεδάφιση κατασκευή, η οποία αντιβαίνει στους όρους και περιορισμούς δόμησης που ισχύουν κατά το χρόνο της εξαίρεσης. Για το λόγο, λοιπόν, αυτό, ο οποίος εμμέσως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση, η παραδεκτώς προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακυρωτέα, αποβαίνει δε αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως.

 

6. Επειδή, σύμφωνα με τις προηγούμενες σκέψεις, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να απορριφθεί η παρέμβαση.

 

Δια ταύτα Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.

 

Ακυρώνει την απόφαση 412917/86/1987 του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιώς, που υπογράφεται με εντολή του νομάρχη, σύμφωνα με το σκεπτικό.

 

Απορρίπτει την παρέμβαση.

 

Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου, και

 

Επιβάλλει στο Δημόσιο και στην παρεμβαίνουσα να καταβάλλουν, συμμέτρως, το ποσό των 14.000 δραχμών στους αιτούντες, ως δικαστική δαπάνη.

 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 27-09-1989 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 16-07-1990.