ΣτΕ 3041/2011
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 3041/2011
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Τμήμα Ε
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 20-05-2009, με την εξής σύνθεση: Ν. Ρόζος, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και του αναπληρωτή του Αντιπροέδρου, καθώς και της αρχαιότερης του Συμβούλου, που είχαν κώλυμα, Α. Ράντος, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, Σύμβουλοι, Χρήστος Ντουχάνης, Δ. Βασιλειάδης, Πάρεδροι. Γραμματέας η Π. Μερτζανάκη.
Για να δικάσει την από 01-09-2005 αίτηση:
του __________, κατοίκου Νέας Κηφισιάς Αττικής (17ο km Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας), ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Σπύρο Βλαχόπουλο (Αριθμός Μητρώου 17001), που τον διόρισε στο ακροατήριο,
κατά του Υπουργού Πολιτισμού, ο οποίος παρέστη με τον Παναγιώτη Δημόπουλο, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ' αριθμόν ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/50413/3315/2004 απόφαση του Υφυπουργού Πολιτισμού, με θέμα Κήρυξη αρχαιολογικών χώρων στις θέσεις Περιστέρια, Γκίνανι, Σκλάβος, Κανάκια και Κολώνες της νήσου Σαλαμίνας και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Συμβούλου Αικατερίνης Σακελλαροπούλου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (1225553 και 610793/2005 ειδικά έντυπα παραβόλου σειράς Α).
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή, όπως συμπληρώθηκε με τα από 28-12-2006 και 29-03-2007 δικόγραφα προσθέτων λόγων, ζητείται η ακύρωση της απόφασης του Υφυπουργού Πολιτισμού ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/50413/3315/2004 Κήρυξη αρχαιολογικών χώρων στις θέσεις Περιστέρια, Γκίνανι, Σκλάβος, Κανάκια και Κολώνες της νήσου Σαλαμίνας (ΦΕΚ 1065/Β/2004) κατά το μέρος που στην ως άνω κήρυξη περιλαμβάνεται έκταση που φέρεται ότι ανήκει στον αιτούντα.
3. Επειδή, όπως έχει κριθεί η προθεσμία της αιτήσεως ακυρώσεως για την προσβολή της πράξεως, με την οποία ένας χώρος κηρύσσεται ως αρχαιολογικός και που έχει κανονιστικό χαρακτήρα (ΣτΕ 2313/2004, 2797/2002) αρχίζει για τους αμέσως ενδιαφερόμενους από την κοινοποίηση ή τη γνώση της πράξεως για δε τους τρίτους από τη δημοσίευσή της (ΣτΕ 17/2009, 2867/2007, 2313/2004, 2797/2002, Ολομέλεια 969/1998). Συνεπώς, ο αιτών, ο οποίος φέρεται ως ιδιοκτήτης ακινήτου, ευρισκομένου εντός των ορίων της περιοχής που κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος με την προσβαλλόμενη πράξη, με έννομο συμφέρον και εμπροθέσμως ασκεί την κρινόμενη αίτηση, καθόσον από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει κοινοποίηση της πράξεως σ' αυτόν ή γνώση της πράξεως εκ μέρους του σε χρόνο προγενέστερο των εξήντα ημερών από την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως.
4. Επειδή, με τις διατάξεις των άρθρων 24 παράγραφος 1 και 6 του Συντάγματος, καθιερώνεται αυξημένη προστασία, μεταξύ άλλων πολιτιστικών αγαθών, και των αρχαίων μνημείων. Η προστασία αυτή συνίσταται, κατ' αρχήν, στη διατήρηση στο διηνεκές αναλλοίωτων των παραπάνω μνημείων και του αναγκαίου για την ανάδειξή τους, σε ιστορική, αισθητική και λειτουργική ενότητα, περιβάλλοντος αυτά χώρου, συνεπάγεται δε την επιβολή των απαιτουμένων προς το σκοπό τούτο μέτρων και περιορισμών της ιδιοκτησίας.
5. Επειδή, περαιτέρω, στις διατάξεις του νόμου 3028/2002 Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΦΕΚ 153/Α/2002), προβλέπονται τα εξής:
{Στην προστασία που παρέχεται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγεται η πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας από τους αρχαιότατους χρόνους μέχρι σήμερα. Η προστασία αυτή έχει ως σκοπό τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης χάριν της παρούσας και των μελλοντικών γενεών και την αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος} (άρθρο 1 παράγραφος 1).
{Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου:
α) Ως πολιτιστικά αγαθά νοούνται οι μαρτυρίες της ύπαρξης και της ατομικής και συλλογικής δραστηριότητας του ανθρώπου.
β) Ως μνημεία νοούνται τα πολιτιστικά αγαθά που αποτελούν υλικές μαρτυρίες και ανήκουν στην πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας και των οποίων επιβάλλεται η ειδικότερη προστασία βάσει των εξής διακρίσεων:
α)α) Ως αρχαία μνημεία ή αρχαία νοούνται όλα τα πολιτιστικά αγαθά που ανάγονται στους προϊστορικούς, αρχαίους, βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους και χρονολογούνται έως και το 1830, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 20. Στα αρχαία μνημεία συμπεριλαμβάνονται σπήλαια και παλαιοντολογικά κατάλοιπα για τα οποία υπάρχουν ενδείξεις ότι συνδέονται με την ανθρώπινη ύπαρξη.
β)β) ...
γ)γ) ...
δ)δ) ...
γ) Ως αρχαιολογικοί χώροι νοούνται εκτάσεις στην ξηρά ή στη θάλασσα ή στις λίμνες ή στους ποταμούς, οι οποίες περιέχουν ή στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι περιέχονται αρχαία μνημεία ή αποτέλεσαν ή υπάρχουν ενδείξεις ότι αποτέλεσαν από τους αρχαιότατους χρόνους έως και το 1830 μνημειακά, οικιστικά ή ταφικά σύνολα. Οι αρχαιολογικοί χώροι περιλαμβάνουν και το απαραίτητο ελεύθερο περιβάλλον που επιτρέπει στα σωζόμενα μνημεία να συντίθενται σε ιστορική, αισθητική και λειτουργική ενότητα. ...} (άρθρο 2).
{1. Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Χώρας συνίσταται κυρίως:
α) στον εντοπισμό, την έρευνα, την καταγραφή, την τεκμηρίωση και τη μελέτη των στοιχείων της,
β) στη διατήρηση και στην αποτροπή της καταστροφής, της αλλοίωσης και γενικά κάθε άμεσης ή έμμεσης βλάβης της,
γ) στην αποτροπή της παράνομης ανασκαφής, της κλοπής και της παράνομης εξαγωγής,
δ) στη συντήρηση και την κατά περίπτωση αναγκαία αποκατάστασή της, ...} (άρθρο 3).
{1. Οι αρχαιολογικοί χώροι κηρύσσονται και οριοθετούνται ή αναοριοθετούνται με βάση τα δεδομένα αρχαιολογικής έρευνας πεδίου και απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου, συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα και δημοσιεύεται μαζί με αυτό στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. ...
4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 6 του άρθρου 10 εφαρμόζονται αναλόγως και για τους αρχαιολογικούς χώρους ...} (άρθρο 12 παράγραφοι 1 και 4).
{Στους χερσαίους αρχαιολογικούς χώρους που βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως ή εκτός ορίων νομίμως υφισταμένων οικισμών, η άσκηση γεωργίας, κτηνοτροφίας, θήρας ή άλλων συναφών δραστηριοτήτων, καθώς και η οικοδομική δραστηριότητα είναι δυνατή μετά από άδεια, που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου ...} (άρθρο 13 παράγραφος 1).
Με τις πιο πάνω διατάξεις εξειδικεύεται η συνταγματική επιταγή για την αυξημένη προστασία των αρχαίων μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων, δηλαδή, μεταξύ άλλων, και εκτάσεων που περιέχουν αρχαία μνημεία καθώς και το απαραίτητο ελεύθερο περιβάλλον που επιτρέπει σε αυτά να αναδεικνύονται σε ιστορική, αισθητική και λειτουργική ενότητα. Ο νομοθέτης, όπως και υπό το προγενέστερο καθεστώς του νόμου 1892/1990 (ΣτΕ 1923/2008, 736/1997) προέβλεψε τη δυνατότητα εκ των προτέρων καθορισμού της προστασίας ενός αρχαιολογικού χώρου, και την με πράξεις κανονιστικού χαρακτήρα διαβάθμιση της έντασης της προστασίας από τη δυνατότητα δομήσεως υπό όρους εξικνούμενους έως την πλήρη απαγόρευσή της, αναλόγως της ιδιομορφίας κάθε αρχαιολογικού χώρου (ΣτΕ Ολομέλεια 530/2003, 1923/2008). Κατά τα παγίως κριθέντα, οι περιορισμοί αυτοί μπορούν να έχουν ευρύτερο περιεχόμενο από τους γενικούς περιορισμούς της ιδιοκτησίας που επιτρέπει το άρθρο 17 του Συντάγματος (Ολομέλεια ΣτΕ 1097/1987, 736/1997, 784/1999) και της οικονομικής δραστηριότητας (ΣτΕ 2998/2003).
6. Επειδή, η πράξη, με την οποία ένας χώρος κηρύσσεται ως αρχαιολογικός, έχει ως συνέπεια την υπαγωγή του χώρου αυτού στο νομοθετικό καθεστώς που ισχύει για τους αρχαιολογικούς χώρους, επισύρει δε την υποχρέωση των ιδιοκτητών ακινήτων εντός αυτού να ζητούν πριν από την εκτέλεση οποιουδήποτε έργου στο ακίνητό τους τη σχετική άδεια του Υπουργού Πολιτισμού (ΣτΕ 2876/2007, Ολομέλεια 969/1998). Συνεπώς, ενόψει και του ότι πρόκειται για ρύθμιση θεμάτων αναγομένων στην εξειδίκευση της προστασίας συγκεκριμένου εκάστοτε χώρου και για τα οποία απαιτείται η σύμπραξη ειδικών τεχνικών οργάνων, με εξειδικευμένη επιστημονική κατάρτιση, νομίμως εκδίδεται με τη μορφή υπουργικής αποφάσεως, δεδομένου ότι, κατά τα ανωτέρω, δεν πρόκειται για πολεοδόμηση του χώρου αλλά για προστασία αυτού. Κατόπιν τούτων τα προβαλλόμενα με το δικόγραφο προσθέτων λόγων ότι έπρεπε, κατ' άρθρο 43 παράγραφος 2 του Συντάγματος, να περιβληθεί τον τύπο προεδρικού διατάγματος, είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
7. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής:
Ο αιτών είναι ιδιοκτήτης μίας έκτασης 113.430,80 m2 στη θέση Παχύ - Γκίνανι Σαλαμίνας, η οποία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του κηρυχθέντος με την προσβαλλόμενη πράξη αρχαιολογικού χώρου (βλέπε το συνημμένο του φακέλου της Διοίκησης Απόσπασμα Πινακίδας Χάρτου 6462/1 & 6452/7 κλίμακα 1:5000). Με την 26834/2006 αίτησή του στο Υπουργείο Ανάπτυξης, ο αιτών ζήτησε την έγκριση άδειας λειτουργίας λατομείου σε τμήμα της ανωτέρω ιδιοκτησίας του, έκτασης 48,6 στρεμμάτων.
Από το 1996, κατόπιν αποφάσεων του Υπουργού Πολιτισμού, διενεργήθηκαν ανασκαφικές και επιφανειακές έρευνες στην έκταση που ορίζεται από τις τοποθεσίες Περιστέρια - Γκίνανι - Μαρούδι - Περανήσι - Κανάκια Σαλαμίνας από τον επίκουρο καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Γ. Λώλο. Ενόψει των πορισμάτων των ανωτέρω ερευνών, ο Προϊστάμενος της Β' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων με τα 9853, 9773, 9784, 10078, 9783/2002 έγγραφά του προς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο πρότεινε την κήρυξη αρχαιολογικών χώρων στις θέσεις Περιστέρια, Γκίνανι, Σκλάβος, Κανάκια και Κολώνες Σαλαμίνας αντίστοιχα.
Ειδικά για τη θέση Γκίνανι στο ανωτέρω 9773/2002 έγγραφο και με την αντίστοιχη τεκμηρίωση με φωτογραφίες και διαγράμματα αναφέρονται τα εξής:
{Στη νότια Σαλαμίνα, στη νότια κλιτύ του ορεινού όγκου της Μάλιζας (του αρχαίου Ακάμαντος) εκτείνεται το οροπέδιο του Γκίνανι, όπου σώζονται λείψανα προϊστορικών οχυρώσεων και οικισμού ...
1ο) Στην θέση Κάστρο σώζεται οχύρωση (Ακρόπολη Α) της υπομυκηναϊκής και Γεωμετρικής περιόδου, αψιδωτό κτίριο της ίδιας εποχής σε μικρή απόσταση βόρεια από την Ακρόπολη Α και καλοδιατηρημένο τμήμα λιθόστρωτου αρχαίου δρόμου (σχέδιο 3) νοτιοδυτικά της Ακρόπολης Α.
Λόγω της σημασίας των αρχαίων ερειπίων προτείνουμε την κήρυξη ως αρχαιολογικού χώρου της έκτασης η οποία ορίζεται στον χάρτη από τα σημεία Α-Β-Γ-Δ-Α (σχέδιο 1). Η έκταση στην οποία υπάρχουν ελάχιστοι παλιοί αγροτικοί οικίσκοι βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλεως. Την προτεινόμενη περίμετρο, με εξαίρεση το τμήμα (συνδετική γραμμή) Β-Γ συνιστούν φυσικά όρια και χωματόδρομος, Α-Β στην ανατολική πλευρά, μονοπάτι Γ-Δ στην δυτική - βορειοδυτική πλευρά και τμήμα του αγροτικού δρόμου Δ-Α στην βόρεια πλευρά.
2ο) Στην θέση Άσπρη Ράχη του όρους Μάλιζα σώζεται οχυρωμένη Ακρόπολη Β επίσης της υπομηκυναϊκής και γεωμετρικής περιόδου με δρεπανοειδούς σχήματος περίβολο και ορατές θεμελιώσεις κτισμάτων στο εσωτερικό της. Είναι σύγχρονη με την ακρόπολη Α (στη θέση Κάστρο) η οποία βρίσκεται σε απόσταση 800 m νοτιοδυτικά.
Προτείνουμε την κήρυξη της έκτασης που καταλαμβάνουν τα ερείπια ως αρχαιολογικού χώρου. Πρόκειται για δασώδη έκταση, εκτός σχεδίου πόλεως και μακρυά από κατοικημένη περιοχή. Η περίμετρος της προς κήρυξη έκτασης έχει ως φυσικά όρια: Χαράδρα στην Β/ΒΔ πλευρά, επίσης χαράδρα στην δυτική πλευρά και στον αγροτικό χωματόδρομο στην ανατολική πλευρά.
3ο) Στην έκταση μεταξύ των δύο Ακροπόλεων Α και Β περιλαμβάνεται τμήμα υπομυκηναϊκού - Γεωμετρικού οικισμού. Στην νοτιοανατολική πλευρά του υψώματος διακρίνονται αναλημματικοί τοίχοι, μεγάλη θεμελίωση και αρχαίος δρόμος.
Προτείνουμε την κήρυξη της έκτασης του οικισμού ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στις δύο ακροπόλεις ως αρχαιολογικού χώρου. Η προς κήρυξη έκταση ορίζεται από τα σημεία Α-Β-Γ-Δ-Α και ως φυσικά όρια έχει: Σημείο Α την κορυφή του υψώματος (υψόμετρο 294,99 m) τον αγροτικό χωματόδρομο στην νοτιοδυτική πλευρά με κατάληξη στο σημείο Δ, την κοίτη χειμάρρου - χαράδρας στην νοτιοανατολική πλευρά έως το σημείο Β. Σας γνωστοποιούμε ότι για την κήρυξη ως αρχαιολογικού χώρου της έκτασης του αρχαίου οικισμού, υφίστανται οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος 3028/2002 άρθρο 12, παράγραφοι 3 και 4, διότι η έκταση είναι δασώδης, εκτός σχεδίου πόλεως και ελεύθερη συγχρόνων κτισμάτων και επί πλέον δεν υπάρχουν δραστηριότητες για τη συνέχιση των οποίων πρέπει να ερωτηθούν συναρμόδια Υπουργεία.}
Στη συνεδρίασή του 34/2003 το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γνωμοδότησε ομόφωνα υπέρ της κήρυξης ως αρχαιολογικών χώρων των θέσεων Περιστέρια, Γκίνανι, Σκλάβος, Κανάκια και Κολώνες της νήσου Σαλαμίνας, όπως οριοθετείται από τα συγκεκριμένα ζεύγη συντεταγμένων στον συνημμένο τοπογραφικό χάρτη, για λόγους προστασίας των εντοπισμένων εκεί, από ανασκαφικές και επιφανειακές έρευνες, αρχαιοτήτων. Στην εισήγηση της κυρίας Βαλάκου στην εν λόγω συνεδρίαση αναφέρεται για τη θέση Γκίνανι ότι σ' αυτή:
{... έχουν εντοπιστεί οχυρωματικά κατάλοιπα υπομυκηναϊκών και γεωμετρικών χρόνων και ακρόπολη, εντός της οποίας βρέθηκε αψιδωτό κτήριο και κινητά ευρήματα. Στην ίδια θέση υπάρχει και δεύτερη ακρόπολη, βορειότερα της πρώτης με οχυρωματικά κατάλοιπα των πρώιμων γεωμετρικών χρόνων. Εδώ μάλιστα, σώζονται και οχυρωματικοί πύργοι, δρεπανοειδούς σχήματος.}
Στα αναλυτικά πρακτικά της ανωτέρω συνεδρίασης αναφέρεται περαιτέρω από την εισηγήτρια ότι μεταξύ των δύο ακροπόλεων υπάρχει η θέση Μπενίστα όπου επίσης σώζονται κατάλοιπα της ίδιας περιοχής. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, η επίδικη κήρυξη αρχαιολογικού χώρου αιτιολογείται νομίμως και επαρκώς ενόψει των αναλυτικών και τεκμηριωμένων κρίσεων του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και των υπηρεσιακών εισηγήσεων που προηγήθηκαν, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα, κατά το μέρος δε που πλήττουν τις σχετικές επιστημονικές κρίσεις προβάλλονται απαραδέκτως. Περαιτέρω, ο ειδικότερος ισχυρισμός ότι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο δεν γνωμοδότησε για τη θέση Μπενίστα, είναι όπως προκύπτει από τα ανωτέρω αβάσιμος. Εξάλλου, η πραγματογνωμοσύνη Κυπρίου αρχαιολόγου, την οποία επικαλείται ο αιτών, και η οποία πάντως δεν αμφισβητεί την ύπαρξη των ευρημάτων, αντιμετωπίσθηκε και αποκρούσθηκε ανεπιφύλακτα από τη Διοίκηση (βλέπε το σχετικό υπηρεσιακό σημείωμα του καθηγητή Γ. Λώλου προς την ΚΣΤ' Εφορεία).
8. Επειδή, με το άρθρο 73 του νόμου 3028/2002 ορίζεται ότι:
{10. Πολιτιστικά αγαθά που έχουν χαρακτηρισθεί ως προστατευόμενα σύμφωνα με τις διατάξεις της προϊσχύουσας νομοθεσίας προστατεύονται στο εξής κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου ...}
με το άρθρο 12 ότι:
{Οι αρχαιολογικοί χώροι κηρύσσονται και οριοθετούνται με βάση τα δεδομένα αρχαιολογικής έρευνας πεδίου και απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου, συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα και δημοσιεύεται μαζί με αυτό στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως}
με το άρθρο 35 ότι:
{Ως αρχαιολογική έρευνα πεδίου νοείται η έρευνα του εδάφους, του υπεδάφους ... που έχει ως σκοπό τον εντοπισμό ή την αποκάλυψη αρχαίων μνημείων, είτε αυτή συνίσταται σε ανασκαφή ... είτε σε επιφανειακή έρευνα ...}
με το άρθρο 36 ότι:
{1. Οι συστηματικές ανασκαφές διενεργούνται από την Υπηρεσία, από επιστημονικούς, ερευνητικούς ή εκπαιδευτικούς οργανισμούς ...
Για τη διενέργεια ανασκαφής απαιτείται απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού}
και με το άρθρο 38 ότι:
{1. Οι διατάξεις του άρθρου 36 εφαρμόζονται αναλόγως στις επιφανειακές ή άλλης μορφής αρχαιολογικές έρευνες ...}
Εξάλλου, με το άρθρο 41 του από [ΠΔ] 09-08-1932 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 275/Α/1932) Περί κωδικοποιήσεως των διατάξεων του νόμου 5351 ως και των εν ισχύι σχετικών διατάξεων των νόμων ΒΧΜΣΤ', 2447, 491, 4823 και του από [Ν] 12-06-1926 νομοθετικού διατάγματος εις ένα ενιαίο κείμενον νόμου, φέρον τον αριθμό 5351 και τον τίτλο περί αρχαιοτήτων ορίζεται ότι:
{Ανασκαφές προς ανακάλυψη αρχαιοτήτων δικαιούται το Υπουργείον Παιδείας να ενεργή ... και σε ιδιωτικά κτήματα. Δικαιούται δε να προβαίνει σε δοκιμαστική ανασκαφή και άνευ της απαλλοτριώσεως του κτήματος ειδοποιούν περί τούτου τον ιδιοκτήτη και πάντα άλλον ενδιαφερόμενον δια προκηρύξεως δημοσιευομένης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αποζημιώνουν αυτόν δια τε την στέρηση της προσωρινής χρήσεως και δια πάσαν βλάβη προσγινόμενη εις το κτήμα του. Δύναται δε να επιβλεφθεί των ανασκαφών ευθύς μετά την δημοσίευση της προκηρύξεως. ...}
Τέλος, με το άρθρο 35 του αυτού διατάγματος ορίζεται ότι:
{Ανασκαφές προς εύρεση αρχαίων ή εξερεύνηση αρχαιολογικών τόπων ενεργεί το Υπουργείον της Παιδείας ... Την άδεια προς εκτέλεσιν ανασκαφών παρέχει το Υπουργείον Παιδείας μετ' έγκριση του αρχαιολογικού συμβουλίου ...}
Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, για την κήρυξη χώρου ως αρχαιολογικού μετά την έναρξη ισχύος του νόμου 3028/2002 εφαρμόζονται οι διατάξεις αυτού και, επομένως, απαιτείται να έχει προηγηθεί αρχαιολογική έρευνα πεδίου συνιστάμενη, πλην άλλων, σε ανασκαφή ή σε επιφανειακή έρευνα και διενεργηθείσα ύστερα από υπουργική απόφαση εγκρίνουσα αυτήν και εκδοθείσα κατά τις διατάξεις που ίσχυαν κατά την έκδοσή της. Η έκδοση της απόφασης αυτής αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση της απόφασης με την οποία κηρύσσεται ένας χώρος αρχαιολογικός κατά τις παρατιθέμενες στη σκέψη 5 διατάξεις. Τούτου δε έπεται ότι κατά την εκδίκαση της στρεφόμενης κατά της τελευταίας αυτής απόφασης αιτήσεως ακυρώσεως εξετάζεται η ύπαρξη και μόνο της ανωτέρω εγκριτικής υπουργικής απόφασης και όχι η νομιμότητα αυτής, που αποτελεί αντικείμενο στρεφόμενης κατ' αυτής (της εγκριτικής απόφασης) αιτήσεως ακυρώσεως.
9. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, της προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης προηγήθηκαν οι εγκριτικές αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού:
α) ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α3/Φ61/33258/451/1996 Συνέχιση της ανασκαφικής έρευνας στο σπήλαιο κοντά στον όρμο Περιστέρια στη νήσο Σαλαμίνα από τον καθηγητή κ. Λώλο σε συνδυασμό με επιφανειακή έρευνα,
β) ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α3/Φ61/62037/758/1997 Συνέχιση της έρευνας στα Περιστέρια Σαλαμίνας κατά το 1997 από τον αυτόν καθηγητή,
γ) ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α3/Φ33/61317/859ΠΕ/1998 Συνέχιση ανασκαφής και επιφανειακής έρευνας στο Σπήλαιο Περιστέρια νήσο Σαλαμίνας, από τον αυτόν καθηγητή,
δ) ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α3/Φ33/60881/1324/1999 Συνέχιση ανασκαφής και επιφανειακής έρευνας στο Σπήλαιο Περιστέρια Σαλαμίνας κατά το 1999, από τον αυτόν καθηγητή,
ε) ΥΠΠΟ/ΓΔΑ/ΑΡΧ/Α3/Φ33/184/324 Συνέχιση ανασκαφικών εργασιών στο σπήλαιο στα Περιστέρια Σαλαμίνας και επιφανειακής έρευνας στην ευρύτερη περιοχή του σπηλαίου από τον αυτόν καθηγητή,
στ) ΥΠΠΟ/ΓΔΑ/ΑΡΧ/Α3/Φ33/41450/1106/2001 Χορήγηση στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων άδειας συνέχισης, για το 2001, των επιφανειακών και ανασκαφικών ερευνών στην ευρύτερη περιοχή του ιστορικού σπηλαίου στα Περιστέρια Σαλαμίνας και στη θέση Κανάκια υπό τη διεύθυνση του αυτού καθηγητή και
ζ) ΥΠΠΟ/ΓΔΑ/ΑΡΧ/Α3/Φ33/68818ΠΕ/2010/2002 Χορήγηση στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων άδειας συνέχισης, για το έτος 2002, των ερευνών στη Νότια Σαλαμίνα υπό τη διεύθυνση του αυτού καθηγητή.
Οι λόγοι, επομένως, με τους οποίους προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση είναι μη νόμιμη λόγω πλημμελειών των ανωτέρω εγκριτικών αποφάσεων οι οποίες προηγήθηκαν αυτής είναι απορριπτέοι, πρώτον κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα και, δεύτερον, διότι προβάλλονται το πρώτον με δικόγραφα προσθέτων λόγων και, συνεπώς, οι πράξεις αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν παραδεκτώς συμπροσβαλλόμενες.
10. Επειδή, τέλος και ο προβαλλόμενος λόγος ότι κατά το χρόνο εκδόσεως της προσβαλλομένης δεν είχε αρθεί η επιβληθείσα στον επίμαχο χώρο αναδάσωση, η οποία ήρθη μεταγενεστέρως, και ως εκ τούτου η προσβαλλόμενη πράξη έπρεπε να συνυπογραφεί και από τον Υπουργό Γεωργίας, είναι απορριπτέος, διότι κατά το άρθρο 12 του νόμου 3028/2002 μόνος αρμόδιος για την έκδοση πράξης κήρυξης αρχαιολογικού χώρου είναι ο Υπουργός Πολιτισμού.
11. Επειδή, κατόπιν τούτων, μη προβαλλομένου παραδεκτώς άλλου λόγου ακυρώσεως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.
Δια ταύτα
Απορρίπτει την αίτηση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου και
Επιβάλλει σε βάρος του αιτούντος τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, που ανέρχεται σε 460 €.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 24-01-2011 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στις 05-10-2011.