Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο | | | Νέοι χρήστες | Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. | Δημιουργία νέου λογαριασμού | | |
Αριθμός 3748/2000
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Τμήμα Δ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 16-05-2000 με την εξής σύνθεση: Α. Τσαμπάση, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Ελ. Δανδουλάκη, Γ. Παπαγεωργίου, Σύμβουλοι, Θ. Αραβάνης, Α.Μ. Παπαδημητρίου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Α. Κολιοπούλου.
Για να δικάσει την από 24-05-1999 αίτηση του __________, κατοίκου Ναυπάκτου, __________, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Ευάγγελο Μαχαίρα (αριθμός μητρώου 1172), που τον διόρισε στο ακροατήριο, κατά του Δήμου Ναυπάκτου, ο οποίος δεν παρέστη, και κατά του παρεμβαίνοντος __________, κατοίκου Ναυπάκτου, __________, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Νικ. Παπαδάκη (αριθμός μητρώου 8779), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ' αριθμόν 5/1998 άδεια οικοδομής του Πολεοδομικού Γραφείου Ναυπάκτου.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγητού, Συμβούλου Ελ. Δανδουλάκη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο του παρεμβαίνοντος, ο οποίος ζήτησε την ακύρωσή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου,
Είδε τα σχετικά έγγραφα και
σκέφθηκε κατά το νόμο
1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη και το παράβολο (1945235-6/99 διπλότυπα Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας δικαστικών εισπράξεων Αθηνών, 1779087/99 ειδικά έντυπα παραβόλου) ζητείται η ακύρωση της 5/1998 άδειας οικοδομής του Πολεοδομικού Γραφείου Ναυπάκτου. Η άδεια αυτή χορηγήθηκε στον __________ και αφορά την ανέγερση νέας τετραώροφης οικοδομής, επί pilotis με υπόγειο, επί της οδού __________ στην περιοχή __________ της πόλης της Ναυπάκτου.
2. Επειδή, ο αιτών φέρεται ως κάτοικος και ιδιοκτήτης διαμερίσματος στην ίδια περιοχή της Ναυπάκτου, σε μικρή απόσταση από την ανεγειρόμενη οικοδομή, ενδιαφερόμενος για τη διατήρηση του παραδοσιακού χαρακτήρα της περιοχής, με έννομο συμφέρον ασκεί την κρινόμενη αίτηση.
3. Επειδή, ασκείται η από 01-10-1999 παρέμβαση από τον δικαιούχο της προσβαλλόμενης άδειας οικοδομής, Δημήτριο Παπαϊωάννου. Κατά τη συζήτηση, όμως, στο ακροατήριο, ο αιτών, δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του δήλωσε ότι η ασκηθείσα παρέμβαση δεν έχει κοινοποιηθεί σ' αυτόν και δεν γνωρίζει το περιεχόμενο της ο δε παρεμβαίνων δεν έχει προσκομίσει αποδεικτικά επιδόσεως του δικογράφου της παρεμβάσεως προς τον αιτούντα και προς το Δήμο Ναυπάκτου. Συνεπώς, σύμφωνα με το άρθρο 49 παράγραφος 2 του κωδικοποιημένου προεδρικού διατάγματος 18/1989 (ΦΕΚ 8/Α/1989) η ασκηθείσα παρέμβαση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.
4. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου η προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια χορηγήθηκε από το Πολεοδομικό Γραφείο Ναυπάκτου και αφορά την ανέγερση νέας τετραώροφης οικοδομής με pilotis και υπόγειο σε ακίνητο επί της οδού __________ και __________, το οποίο βρίσκεται εντός των ορίων του παραδοσιακού οικισμού της Ναυπάκτου, έτσι όπως τα όρια αυτά καθορίστηκαν με το από 28-01-1993 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 85/Δ/1993). Ειδικότερα, εν σχέσει προς το πολεοδομικό καθεστώς της Ναυπάκτου εν όψει του παραδοσιακού χαρακτήρα της πόλεως, προκύπτουν τα εξής ως προς τους όρους και περιορισμούς δομήσεως:
Με το από [ΠΔ] 20-07-1976 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 235/Δ/1976) τροποποιήθηκαν οι όροι και περιορισμοί δομήσεως των οικοπέδων του ρυμοτομικού σχεδίου Ναυπάκτου, με σκοπό την προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα της πόλης, και δη των παλαιών τμημάτων αυτής, τα οποία διατηρούν στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Χαρακτηριστικό δε του εν λόγω προεδρικού διατάγματος είναι η δημιουργία περισσοτέρων τομέων (ΠΕ 439/1976). Στο άρθρο 6 του διατάγματος αυτού, εν σχέσει με τους όρους δόμησης των τομέων Γ και Γ1, στους οποίους ανήκει το ακίνητο όπου ανεγείρεται η επίδικη οικοδομή ορίσθηκε μεταξύ άλλων, ότι οικοδομικό σύστημα των οικοπέδων είναι το συνεχές (παράγραφος 1), ότι ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός ορόφων είναι τέσσερις (παράγραφος 2), ότι ο μέγιστος συντελεστής δομήσεως είναι 2.4 (παράγραφος 3), και ότι επιβάλλεται η υποχρέωση κατασκευής στέγης εκ κεράμων βυζαντινού τύπου (παράγραφος 4).
Ακολούθησε το από 19-10-1978 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 594/Δ/1978), με το οποίο χαρακτηρίσθηκαν ως παραδοσιακοί ορισμένοι οικισμοί του κράτους, μεταξύ των οποίων και η Ναύπακτος και καθορίστηκαν ταυτόχρονα οι όροι και περιορισμοί δομήσεως των οικοπέδων αυτών. Μεταξύ των όρων και περιορισμών δομήσεως που καθορίστηκαν με το διάταγμα αυτό είναι συντελεστής δομήσεως 0,80 στο κεντρικό τμήμα του οικισμού και 0.5 στο υπόλοιπο τμήμα (άρθρο 2 παράγραφος 7), μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός ορόφων 2 (άρθρο 2 παράγραφος 8 περίπτωση α) και μέγιστο ύψος των οικοδομών 7 ή 10 m, όταν υπάρχει κλίση του εδάφους (άρθρο 2 παράγραφος 8 περίπτωση β). Στο δε άρθρο 8 παράγραφος 2 του ίδιου προεδρικού διατάγματος αναφέρετο ότι:
{οι διατάξεις χαρακτηρισμού οικισμού ως παραδοσιακού και επιβολής όρων και περιορισμών δομήσεως προς προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα αυτού κατισχύουν των διατάξεων του παρόντος διατάγματος των ρυθμιζόντων το αυτό θέμα.}
Από την παράθεση των ανωτέρω διατάξεων των δύο αυτών προεδρικών διαταγμάτων προέκυπτε σύγχυση σχετικά με το καθεστώς των όρων και περιορισμών δομήσεως στο παραδοσιακό τμήμα του οικισμού της Ναυπάκτου, αφού το μεταγενέστερο από 19-10-1978 προεδρικό διάταγμα προέβλεπε αυστηρότερους όρους και περιορισμούς δομήσεως σε σχέση με το από [ΠΔ] 20-07-1976 προεδρικό διάταγμα. Η σύγχυση αυτή επιτάθηκε αφενός με την υπ' αριθμόν 69/1978 εγκύκλιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η οποία όρισε ότι σε περιπτώσεις που έχουν εκδοθεί προεδρικά διατάγματα ειδικών όρων και περιορισμών δομήσεως για παραδοσιακούς οικισμούς, οι διατάξεις τους κατισχύουν των διατάξεων του από 19-10-1978 προεδρικού διατάγματος και αφετέρου με την υπ' αριθμόν 79718/5160/1992 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΦΕΚ 1072/Δ/1992), περί εγκρίσεως του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Ναυπάκτου, όπου, μεταξύ άλλων, για τη συνοικία __________, όπου ευρίσκεται η επίδικη οικοδομή και η οποία συνοικία θεωρήθηκε ως πυκνοδομημένη, καθορίστηκε συντελεστής 1.2.
Ακολούθησε το από 28-01-1993 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 85/Δ/1993), με το οποίο χαρακτηρίσθηκε ως παραδοσιακό και οριοθετήθηκε τμήμα της πόλης της Ναυπάκτου. Το Συμβούλιο της Επικρατείας κατά την επεξεργασία του σχεδίου του προεδρικού διατάγματος αυτού καθώς και του μεταγενεστέρου προεδρικού διατάγματος, με το οποίο επιχειρήθηκε η έγκριση πολεοδομικής μελέτης αναθεώρησης περιοχής του παραδοσιακού τμήματος του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Ναυπάκτου (Βλέπε Πρακτικό Επεξεργασίας 284/1992, 294/1992, 492/1992, 529/1997) γνωμοδότησε ότι οι όροι και περιορισμοί δομήσεως της Ναυπάκτου που είχαν θεσπισθεί με το από [ΠΔ] 20-07-1976 προεδρικό διάταγμα δεν κατισχύουν των όρων και περιορισμών δομήσεως, οι οποίοι, διέπουν όλους εν γένει τους οικισμούς που έχουν χαρακτηρισθεί με το από 19-10-1978 προεδρικό διάταγμα ως παραδοσιακοί, μεταξύ των οποίων και η Ναύπακτος. Τούτο, ως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό επεξεργασίας, διότι οι θεσπιζόμενοι με το από 19-10-1978 προεδρικό διάταγμα όροι και περιορισμοί δομήσεως των χαρακτηρισθέντων με αυτό παραδοσιακών οικισμών εφαρμόζονται σε όλους αυτούς τους οικισμούς, ως ελάχιστο πλαίσιο προστασίας, τυχόν δε ισχύοντες σε ορισμένους από τους πιο πάνω οικισμούς ειδικοί όροι και περιορισμοί δομήσεως, κατισχύουν μόνον εφόσον τείνουν σε μείζονα και αποτελεσματικότερη προστασία του παραδοσιακού χαρακτήρα του οικισμού ή επιβάλλονται από όλως εξειδικευμένες συνθήκες που επικρατούν στον οικισμό αυτόν. Η άποψη αυτή που διατυπώθηκε στα προαναφερθέντα πρακτικά επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας υιοθετήθηκε και από τη Διοίκηση όπως προκύπτει από το 218/1996 έγγραφο της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωροταξίας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας προς τον Δήμο Ναυπάκτου, με το οποίο έγγραφο επισημαίνεται στον Δήμο ότι είναι υποχρεωτική για τη Διοίκηση η εφαρμογή των γνωμοδοτήσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και ότι, ως εκ τούτου, δεν είναι επιτρεπτή η κατασκευή pilotis στον παραδοσιακό οικισμό της Ναυπάκτου.
5. Επειδή, με την προσβαλλόμενη άδεια οικοδομής προβλέπεται η κατασκευή τετραώροφης οικοδομής, με συνολικό ύψος 15.2 m και συντελεστή δομήσεως 2.4 εντός των ορίων του παραδοσιακού οικισμού της Ναυπάκτου, όπως αυτός είχε οριοθετηθεί με το από 28-01-1993 προεδρικό διάταγμα και το συνημμένο σε αυτό σχεδιάγραμμα (ΦΕΚ 85/Δ/1993). Η άδεια, όμως, αυτή αντίκειται στο σύνολο της στο από 19-10-1978 προεδρικό διάταγμα περί καθορισμού όρων και περιορισμών δομήσεως στους παραδοσιακούς οικισμούς, το οποίο διάταγμα θέτει προϋποθέσεις ως προς το πρόσωπο και εμβαδόν των οικοπέδων, καθορίζει μικρό συντελεστή δόμησης και μέγιστο αριθμό ορόφων 3, και κατά τούτο κατισχύει όπως προεκτέθηκε των όρων που είχε επιβάλει το από [ΠΔ] 20-07-1976 προεδρικό διάταγμα. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη άδεια οικοδομής δεν είναι νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί για τον λόγο αυτόν, ο οποίος βασίμως προβάλλεται.
Δια ταύτα Δέχεται την αίτηση.
Ακυρώνει την 5/1998 άδεια οικοδομής του Πολεοδομικού Γραφείου Ναυπάκτου κατά τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.
Απορρίπτει την παρέμβαση.
Διατάζει την απόδοση του παραβόλου.
Επιβάλλει στο Δήμο Ναυπάκτου και στον παρεμβαίνοντα τη δικαστική δαπάνη του αιτούντος που ανέρχεται σε 28.000 δραχμές.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 23-05-2000 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στις 21-11-2000.