ΝΣΚ 232/2017
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 232/2017 (31-10-2017)
Ερώτημα: Ερωτάται:
α) Αν δύναται να υπαχθούν στις διατάξεις του νόμου 4178/2013, ενόψει του άρθρου 2 παράγραφος 2 περίπτωση ζ' αυτού, αυθαίρετες κατασκευές, που βρίσκονται στη ζώνη αιγιαλού ή μόνο αυτές που βρίσκονται εντός της ζώνης του καθορισθέντος παλαιού αιγιαλού;
β) Η σχετική αίτηση ακυρώσεως πρέπει να έχει ασκηθεί πριν την δημοσίευση του νόμου 4178/2013, ώστε να εκκρεμεί η συζήτηση αυτής ή έστω η έκδοση δικαστικής απόφασης ή αρκεί να ασκηθεί σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή ,για όσο χρόνο παραμένει ανοιχτή η προθεσμία για την υποβολή των δηλώσεων υπαγωγής ακόμα και αν έχει, ως εν προκειμένω, ασκηθεί μετά τη δημοσίευση του νόμου;
γ)Η προϋπόθεση να εκκρεμεί δικαστική απόφαση αναφέρεται στις υποθέσεις, που έχουν ήδη συζητηθεί κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος της διάταξης, ή έστω κατά το χρόνο εφαρμογής αυτής ή αρκεί μόνο η κατάθεση της αιτήσεως ακυρώσεως;
δ) Ενόψει όσων ορίζονται στο νόμο 2971/2001, είναι δυνατή η υπαγωγή αυθαιρέτων κατασκευών εντός της καθορισμένης ζώνης αιγιαλού ή απαγορεύεται σε κάθε περίπτωση εκτός της παραγράφου 8 του άρθρου 23 του νόμου 4178/2013;
Επί του ως ανωτέρω ερωτήματος, το οποίο υπογράφεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας και περιήλθε στο Γραφείο Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας την 20-06-2017, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Τμήμα Γ') γνωμοδότησε ως εξής:
Ιστορικό
1. Από το ιστορικό του ερωτήματος και τα στοιχεία του φακέλου αυτού προκύπτει το ακόλουθο πραγματικό: Με την με αριθμό 17601/1971 (ΦΕΚ 143/Δ/1972) απόφαση του Νομάρχη Ηρακλείου επικυρώθηκε η από 02-09-1970 έκθεση της κατά το άρθρο 5 του αναγκαστικού νόμου 263/1968 Επιτροπής καθορισμού των ορίων του αιγιαλού και παραλίας εις θέσιν Καρτεράς Ηρακλείου έμπροσθεν και δυτικώς πλαζ EOT (ιδιοκτησίας του).. Στη δε σχετική έκθεση που συν-δημοσιεύτηκε αναφέρεται ότι η εμφαινόμενη διαφορά μεταξύ της ακτογραμμής σχεδιαγράμματος και τοιαύτης της Επιτροπής οφείλεται εις την κατά την τελευταία δεκαετία διάβρωση του αιγιαλού,συνεπεία των σφοδρών θαλασσοταραχών ..εις τις οποίας είναι εκτεθειμένη η ως άνω περιοχή και ήτις διαφορά φθάνει 20 m με ίσως περαιτέρω στο μέλλον και αυξήσεις...
Η Ε.Κ. ιδιοκτήτρια κτίσματος, εμβαδού 198,77 m2, που συμπεριελήφθη στη ζώνη αιγιαλού, με την από 15-11-2010 αίτηση της προς την Κτηματική Υπηρεσία Ηρακλείου, ζήτησε τον επανακαθορισμό της οριογραμμής του εκδόθηκε η από 14-02-2013 έκθεση της επιτροπής καθορισμού ορίων αιγιαλού και παραλίας η οποία αποφάσισε ότι η με αριθμό Ο.Ε 17601/19-11-1971 απόφαση Νομάρχη Ηρακλείου στην περιοχή Καρτερού έχει ορθά καθορίσει τον αιγιαλό και δε χρήζει διόρθωσης και επανακαθορισμού. Ακολούθως, με τη με αριθμό πρωτοκόλλου 1500/2013 κλήση, η Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου κάλεσε την Ε.Κ. να προβεί στην απομάκρυνση των αυθαιρέτων κατασκευών επί του ακινήτου της, που βρίσκεται εντός του καθορισμένου αιγιαλού, στη περιοχή Καρτερού, Τομπρούκ και στην επαναφορά των πραγμάτων στην πρότερα κατάσταση.
Στη συνεχεία, η ενδιαφερόμενη κατέθεσε την με αριθμό 438/27-01-2014 αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, προσβάλλοντας τις ως άνω πράξεις, από την οποία ήδη παραιτήθηκε (Πρακτικό ΣτΕ 46/18-01-2017).
Τέλος, η Ε.Κ., στις 04-03-2015, προέβη σε δήλωση υπαγωγής στις ρυθμίσεις του νόμου 4178/2013, των αυθαιρέτων κατασκευών επί του ακινήτου της, που έγιναν καθ' υπέρβαση κτιρίου, προϋφιστάμενου του έτους 1983, με χρήση ταβέρνα -καφετέρια (α/α δήλωσης 2863234 και α/α πρωτοκόλλου 619895). Η δήλωση αυτή ανακλήθηκε με το με αριθμό 5/2017 πρακτικό του Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου Κρήτης.
Στην συνέχεια, υποβλήθηκε το παρόν ερώτημα, του οποίου η έκταση προσδιορίζεται από το συγκεκριμένο πραγματικό, δηλαδή την απόφαση Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων και την μη ύπαρξη εκκρεμοδικίας, και περιορίζεται μόνον επί του α' υποερωτήματος, το οποίο και απαντάται λόγω του γενικότερου ενδιαφέροντός του.
Νομοθετικό πλαίσιο
2. Με τις κατωτέρω διατάξεις του νόμου 4178/2013 Αντιμετώπιση της Αυθαίρετης Δόμησης - Περιβαλλοντικό Ισοζύγιο και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ 174/Α/2013), ορίζεται μεταξύ άλλων, ότι:
{Άρθρο 1: Απαγόρευση εμπράγματων δικαιοπραξιών σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές ή αυθαίρετες αλλαγές χρήσης
1. Από τη δημοσίευση του παρόντος απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο, στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη αλλαγή χρήσης, όπως ειδικότερα ορίζεται στα άρθρα 5 παράγραφος 2 και 22 παράγραφος 3 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985) ...
2. Από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εξαιρούνται τα ακίνητα, στα οποία έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές ή έχουν εγκατασταθεί αυθαίρετες χρήσεις: α) που υφίστανται προ της 30-11-1955, ημερομηνίας ισχύος του από 09-08-1955 βασιλικού διατάγματος ή β) που έχουν απαλλαγεί από την κατεδάφιση, ... ή γ) που έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση, ...δ) που έχει ανασταλεί η κατεδάφιση, ή ε) που έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 του νόμου 3399/2005 (ΦΕΚ 255/Α/2005) ή στ) που έχει περατωθεί η διαδικασία διατήρησης ζ) που έχει περατωθεί η διαδικασία καταβολής του ενιαίου ειδικού προστίμου ή έχει καταβληθεί ποσοστό 30% του συνολικού ποσού προστίμου ή του σχετικού παραβόλου εφόσον ορίζεται κατά τις διατάξεις του παρόντος και κατά τις διατάξεις του νόμου 4014/2011 και υπό τις προϋποθέσεις του παρόντος νόμου (ΦΕΚ 209/Α/2011).
Άρθρο 2: Απαγόρευση υπαγωγής.
1. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου αυθαίρετες κατασκευές που εμπίπτουν στις περιπτώσεις του παρόντος άρθρου με τις επιφυλάξεις που αναφέρονται σε αυτό.
2. Δεν υπάγεται στις εξαιρέσεις της περίπτωσης ζ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 η μεταβίβαση δικαιώματος ακινήτου ή αυτοτελούς διηρημένης ιδιοκτησίας ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη αλλαγή χρήσης άλλη από τις αναφερόμενες στην παράγραφο 2 του άρθρου 1 και εφόσον: Η αυθαίρετη κατασκευή ή αυθαίρετη αλλαγή χρήσης βρίσκεται... ζ) Στον αιγιαλό και στον παλαιό αιγιαλό. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις αυθαιρέτων κατασκευών ή χρήσεων εντός του παλαιού αιγιαλού, εφόσον υφίστανται νομίμως εμπράγματα δικαιώματα πολιτών που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, καθώς και οι περιπτώσεις όπου εκκρεμεί δικαστική απόφαση για την εξαίρεση των κτισμάτων σύμφωνα με τη σχετική χάραξη. Σε περίπτωση υπαγωγής στον παρόντα νόμο δεν επηρεάζονται το κύρος και η διαδικασία τυχόν απαλλοτρίωσης, καθώς και η επιβολή των κυρώσεων μετά των ποινών κυρώσεων που προβλέπονται στον παρόντα νόμο. Σε περίπτωση απαλλοτρίωσης τα αυθαίρετα κτίσματα δεν αποζημιώνονται.
Άρθρο 23: Ειδικές διατάξεις
8. Στις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου υπάγονται και λιθόκτιστα κτίσματα, τα οποία κατά το χρόνο κατασκευής τους βρίσκονταν εκτός αιγιαλού, σύμφωνα με παλαιότερη χάραξη του, με βάση τα στοιχεία της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας, εφόσον έχουν κατασκευαστεί πριν την έναρξη ισχύος του νόμου 1337/1983.}
3. Με τις κατωτέρω διατάξεις του νόμου 2971/2001 Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ 285/Α/2001), ορίζεται μεταξύ άλλων, ότι
{Άρθρο 1: Ορισμοί
1. Αιγιαλός είναι η ζώνη της ξηράς, που βρέχεται από τη θάλασσα από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της
3. Παλαιός αιγιαλός είναι η ζώνη της ξηράς, που προέκυψε από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
Άρθρο 5: Διαδικασία καθορισμού οριογραμμών αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού
{4. Δεν μπορούν να περιληφθούν οικίες ή κτίσματα εντός της ζώνης του αιγιαλού, του οποίου για πρώτη φορά χαράσσεται η οριογραμμή, εφόσον έχει γίνει διάβρωση της ακτής πριν από τη χάραξη και τα κτίσματα είχαν ανεγερθεί πριν από τη διάβρωση και εκτός του τμήματος μέχρι του οποίου έφθανε άλλοτε η θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες αλλά συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της. Τα κτίσματα αυτά δύνανται να απαλλοτριώνονται σύμφωνα με το άρθρο 7 του νόμου αυτού
9. Σε περίπτωση εσφαλμένου καθορισμού της οριογραμμής του αιγιαλού ή του παλαιού αιγιαλού ή της παραλίας επιτρέπεται ο επανακαθορισμός κατά τη διαδικασία του παρόντος άρθρου. Η διαδικασία για τον επανακαθορισμό κινείται είτε αυτεπαγγέλτως από την Κτηματική Υπηρεσία είτε ύστερα από αίτηση κάθε ενδιαφερομένου και προσκόμιση στοιχείων που να αποδεικνύουν το σφάλμα του πρώτου καθορισμού. Ο επανακαθορισμός της παραλίας, εφόσον συνεπάγεται μείωση της ζώνης της παραλίας που είχε αρχικώς καθορισθεί επιτρέπεται μόνον αν δεν έχει συντελεσθεί η σχετική αναγκαστική απαλλοτρίωση.}
Ερμηνεία και εφαρμογή διατάξεων
4. Από τις προπαρατιθέμενες διατάξεις, ερμηνευόμενες αυτοτελώς και σε συνδυασμό, συνάγονται τα ακόλουθα: Με το νόμο 4178/2013 ρυθμίστηκε, το ζήτημα της τακτοποίησης των αυθαίρετων κτισμάτων και χρήσεων, προβλέποντας αναστολή κυρώσεων για τριάντα χρόνια ή και εξαίρεση από την κατεδάφιση, αναλόγως της κατηγορίας της αυθαίρετης κατασκευής, θέτοντας όμως ταυτόχρονα, με διεξοδικό τρόπο, στο κεφάλαιο Β', με τον τίτλο περιβαλλοντικό ισοζύγιο και Τράπεζα Γης, ως προϋπόθεση διατήρησης των αυθαίρετων κατασκευών και δη πέραν του βασικού περιγράμματος του κτιρίου, την άμεση αναθεώρηση του πολεοδομικού σχεδιασμού. Με την με αριθμό 1858/2015 (σκέψη 23) απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε, μεταξύ άλλων, ότι το Δικαστήριο, χωρίς να αναιρεί την βασική γραμμή της νομολογίας, η οποία απαιτεί ως αναγκαία συνταγματική προϋπόθεση της δομήσεως τον σχεδιασμό, οφείλει να λάβει υπ' όψιν του το πασίδηλο γεγονός, το οποίο εκίνησε τον νομοθέτη στις λύσεις και στα μέτρα του νόμου 4178/2013, τ.ε. αφ' ενός το ανενεργό του μέτρου της κατεδαφίσεως επί σειρά δεκαετιών με τα αντίστοιχα αποτελέσματα και αφ' ετέρου την μαθηματικώς διαπιστωμένη αντικειμενική αδυναμία υλοποιήσεως του μέτρου αυτού σήμερα, σε αναφορά με όγκο και επιφάνειες, όπως ανωτέρω εκτέθηκε. Από τη βασική αυτή παραδοχή εκκινώντας και λαμβάνοντας υπ' όψιν το Δικαστήριο τη δέσμη μέτρων που θεσμοθετούνται προς αποτροπή συνεχίσεως της άνομης οικοδομικής δραστηριότητος για το μέλλον, κρίνει ότι οι σχετικές ρυθμίσεις του νόμου, που αναφέρονται στα αυθαίρετα του παρελθόντος είναι συνταγματικώς ανεκτές.
5. Στο άρθρο 1 του νόμου 4178/2013 θεσπίζεται, αφενός μεν η απαγόρευση εμπραγμάτων δικαιοπραξιών σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές ή αυθαίρετες αλλαγές χρήσεις, αφετέρου δε εισάγονται εξαιρέσεις από τον απαγορευτικό κανόνα για ορισμένες κατηγορίες αυθαιρέτων κατασκευών ή αυθαιρέτων αλλαγών χρήσεων (π.χ. προϋφιστάμενα της 03-11- 1955 κ.λ.π.).
6. Με τις διατάξεις του άρθρου 2, του ιδίου νόμου, εισάγονται ρητά απαγορεύσεις σχετικά με την μη υπαγωγή στις διατάξεις του νόμου αυτού αυθαιρέτων κατασκευών, αλλά προφανώς και χρήσεων, (όπως ορίζεται στην παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου), ακινήτων, που βρίσκονται σε περιοχές που χρήζουν ειδικής προστασίας, όπως οι κοινόχρηστοι χώροι, ο αιγιαλός και ο παλαιός αιγιαλός κ.λ.π. ή που προστατεύονται από ειδικές διατάξεις, όπως μνημεία κ.λ.π. Μάλιστα, οι απαγορεύσεις αυτές καταλαμβάνουν και τις περιπτώσεις εκείνες, όπου έχει ήδη περατωθεί η διαδικασία καταβολής του ενιαίου προστίμου ή έχει καταβληθεί ποσοστό αυτού ή του σχετικού παραβόλου κατά τις διατάξεις του νόμου [Ν] 4014/11. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, τίθεται, καταρχήν, ο γενικός κανόνας αποκλεισμού από την υπαγωγή στις διατάξεις του νόμου 4178/2013, αυθαίρετης κατασκευής ή αυθαίρετης αλλαγής χρήσης, σε ακίνητο που βρίσκεται στον αιγιαλό ή στον παλαιό αιγιαλό (άρθρο 2 παράγραφος 2 περίπτωση ζ' εδάφιο πρώτο), όπως οι έννοιες αυτές καθορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 και 3 του νόμου 2971/2001 περί αιγιαλού και παραλίας.
Ωστόσο, το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης ζ' εξαιρεί, ρητά, του γενικού κανόνα απαγόρευσης, αυθαίρετα ακίνητα και χρήσεις, που βρίσκονται στον παλαιό αιγιαλό, υπό προϋποθέσεις και συγκεκριμένα: Είτε να υφίστανται, επ' αυτού, νομίμως εμπράγματα δικαιώματα πολιτών, που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, είτε να εκκρεμεί δικαστική απόφαση για την εξαίρεση των κτισμάτων σύμφωνα με τη σχετική χάραξη.
Όπως συνάγεται από την εξαιρετική, και συνεπώς στενώς ερμηνευτέα ρύθμιση του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 2, αλλά και την γραμματική διατύπωση της περίπτωσης ζ', συνολικά, η ρητή ως άνω εξαίρεση, αφορά μόνον την περίπτωση του παλαιού αιγιαλού. Και τούτο διότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα περιλαμβάνονταν στην ρύθμιση, ως εξαίρεση, υπό προϋποθέσεις, ρητώς, και ο αιγιαλός, που περιλαμβάνεται στον γενικό κανόνα. Εξάλλου, ειδικά για τον αιγιαλό (άρθρο 23, παράγραφος 8), κατ' εξαίρεση από τον ανωτέρω αποκλεισμό, προβλέπεται η δυνατότητα υπαγωγής σε τακτοποίηση, μόνον λιθόκτιστων κτισμάτων, υπό άλλες προϋποθέσεις, που πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά. Ειδικότερα, α) να πρόκειται για κτίσμα που κατασκευάστηκε πριν την έναρξη ισχύος του νόμου 1337/1983, β) να υπήρχε παλαιότερη χάραξη της γραμμής αιγιαλού και γ) το κτίσμα να βρισκόταν εκτός ζώνης αιγιαλού, σύμφωνα με την παλαιότερη χάραξή του. (Βλέπε και αιτιολογική έκθεση του νόμου 4178/2013, άρθρα 1, 2, 23).
7. Τέλος, με το άρθρο 5 παράγραφος 4 του νόμου 2971/2001 λαμβάνεται μέριμνα να μην συμπεριληφθούν στην χαρασσόμενη, το πρώτον, ζώνη αιγιαλού κτίσματα, τα οποία είχαν ανεγερθεί σε ιδιωτικό χώρο και εκτός χειμερίου κύματος, εάν στο μεταξύ, μέχρι την χάραξη έχει χωρίσει διάβρωση της έμπροσθεν αυτών ακτής Σε περίπτωση δε εσφαλμένου καθορισμού του αιγιαλού προβλέπεται διαδικασία επανακαθορισμού του (άρθρο 5 παράγραφος 9). Ο νόμος αυτός στοχεύει στον γρήγορο καθορισμό του αιγιαλού και της παραλίας, κυρίως σε περιοχές όπου υπάρχει οικιστική ανάπτυξη και στην αποτελεσματική προστασία και ορθολογική αξιοποίηση των χώρων αυτών. Αυτονόητα, δε, ουδεμία σχέση δύναται να έχει με την τακτοποίηση αυθαίρετων κατασκευών ή αυθαίρετων χρήσεων (βλέπε εισηγητική έκθεση του νόμου 2971/2001).
8. Στην προκειμένη περίπτωση η ως άνω αυθαίρετη κατασκευή, ιδιοκτησίας της Ε. Κ. βρίσκεται στην περιοχή του δήμου Χερσονήσου του νομού Ηρακλείου Κρήτης, εντός ζώνης αιγιαλού, που είχε καθορισθεί κατά τα ανωτέρω με την με αριθμό 17601/1971 απόφαση του Νομάρχη Ηρακλείου. Στην περιοχή αυτή ουδέποτε έχει καθορισθεί γραμμή παλαιού αιγιαλού και συνεπώς δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής οι διατάξεις της κατ' εξαίρεση τακτοποίησης ακινήτου ή χρήσης επί παλαιού αιγιαλού. Για το ακίνητο, μη νόμιμα υποβλήθηκε η με α/α 619880/09-02-2015 δήλωση ένταξής του στο νόμο 4178/2013, διότι δεν συντρέχουν σωρευτικά οι ως άνω προϋποθέσεις του άρθρου 23 παράγραφος 8, περί λιθόκτιστων κτισμάτων εντός αιγιαλού. Άλλωστε, ήδη το Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου Κρήτης με το 5/2017 πρακτικό του ανακάλεσε την ως άνω δήλωση, η ίδια δε η αιτούσα παραιτήθηκε από αίτηση ακυρώσεως κατά της από 14-02-2013 έκθεσης της Επιτροπής καθορισμού ορίων αιγιαλού και παραλίας νομού Ηρακλείου (ΣτΕ Πρακτικό Συνεδριάσεως 46/2017).
Απάντηση
9. Κατ' ακολουθία των προεκτεθέντων, επί του α' υποερωτήματος, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Τμήμα Γ) γνωμοδοτεί, ομόφωνα, ως εξής:
α) Αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις, που βρίσκονται στον αιγιαλό ή στον παλαιό αιγιαλό, δεν δύναται να υπαχθούν, κατά κανόνα, στο πεδίο εφαρμογής του νόμου 4178/2013 (άρθρο 2 παράγραφος 2 περίπτωση ζ' εδάφιο πρώτο).
β) Στον παλαιό αιγιαλό και μόνον κατ' εξαίρεση του ως άνω αποκλεισμού υπαγωγής, επιτρέπεται η τακτοποίηση αυθαιρέτων σε δύο περιπτώσεις: Είτε να υφίστανται, επ' αυτού (ακινήτου), νομίμως, εμπράγματα δικαιώματα πολιτών, που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, είτε να εκκρεμεί δικαστική απόφαση για την εξαίρεση των κτισμάτων σύμφωνα με τη σχετική χάραξη (άρθρο 2 παράγραφος 2 περίπτωση ζ' εδάφιο δεύτερο).
γ) Στον αιγιαλό δύνανται να τακτοποιηθούν αυθαίρετες κατασκευές υπό τις εξής προϋποθέσεις, που πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά:
α)α) να πρόκειται για λιθόκτιστο κτίσμα που κατασκευάστηκε πριν την έναρξη ισχύος του νόμου 1337/1983,
β)β) να υπήρχε παλαιότερη χάραξη της γραμμής αιγιαλού και γ)γ)το λιθόκτιστο κτίσμα να βρισκόταν εκτός ζώνης αιγιαλού, σύμφωνα με την παλαιότερη χάραξή του (άρθρο 23, παράγραφος 8).
Θεωρήθηκε
Αθήνα 01-11-2017
Νομική Σύμβουλος του Κράτους