Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 414/1995 (09-06-1995)

 

Αριθμός ερωτήματος: Υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου 1981/478/1995 έγγραφο της Διεύθυνσης Νομοθετικού Έργου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.

 

Περίληψη Ερωτήματος: Ερωτάται: 1. Αν δύο συνεχόμενα άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα τα οποία είχαν περιέλθει με διαφορετικά συμβόλαια στον αυτό κύριο έχασαν την αυτοτέλειά τους για το λόγο ότι εκδόθηκε οικοδομική άδεια με βάση τοπογραφικό διάγραμμα που εμφάνιζε ως ενιαία ιδιοκτησία τα δύο αυτά οικόπεδα και 2. αν η μετά την έκδοση της οικοδομικής αδείας μεταβίβαση σε τρίτον του ενός από τα δύο οικόπεδα, στο οποίο τοποθετείται η οικοδομή, αποτελεί παράνομη κατάτμηση ενιαίου οικοπέδου για την οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφοι 2 και 3 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948, εφόσον βέβαια συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεων αυτών.

 

Στο παραπάνω ερώτημα η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ομόφωνα ως ακολούθως:

 

Ι. Από τα στοιχεία που συνοδεύουν το ερώτημα, όπως αυτά διευκρινίστηκαν προφορικά, προκύπτουν ειδικότερα τα εξής:

 

Ο Νικόλαος Θεοδοσίου του Γιαννούλη αγόρασε με το 31267/1966 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθήνας Παντελή Μανωλόπουλου ένα οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο με την υπάρχουσα σ' αυτό στη νήσο Φολέγανδρο και με το 153746/1988 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου της Αθήνας Γεωργίου Αναστασάκη αγόρασε ένα άλλο, συνεχόμενο προς το πρώτο, άρτιο κατά παρέκκλιση και οικοδομήσιμο οικόπεδο. Κατόπιν αιτήσεώς του εκδόθηκε η 93/1989 οικοδομική άδεια με βάση τοπογραφικό διάγραμμα που εμφάνιζε ως ενιαία ιδιοκτησία τα δύο προαναφερόμενα οικόπεδα αλλά τοποθετούσε την υπό ανέγερση οικοδομή στο οικόπεδο που αγοράστηκε το έτος 1988. Με το 155.457/1989 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθήνας Γεωργίου Αναστασάκη ο αυτός Νικόλαος Θεοδοσίου του Γιαννούλη μεταβίβασε ως γονική παροχή στο γιο του Γιαννούλη την ψιλή κυριότητα του οικοπέδου που είχε αγοράσει το έτος 1988. Τα δύο πιο πάνω οικόπεδα κείνται εντός ορίων οικισμού.

 

ΙΙ. Με τις παραγράφους 12 και 13 του άρθρου 2 του ισχύοντος Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (νόμος 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985)) ορίζεται κατά λέξη, ότι:

 

{12. Γήπεδο είναι η συνεχόμενη έκταση γης που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο και ανήκει σε έναν ή περισσότερους κυρίους εξ αδιαιρέτου.

 

13. Οικόπεδο είναι κάθε γήπεδο που βρίσκεται μέσα στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή μέσα στα όρια Οικισμού χωρίς εγκεκριμένο σχέδιο.}

 

Παρόμοιο ορισμό του οικοπέδου περιείχαν και οι προγενέστεροι Γενικοί Οικοδομικοί Κανονισμοί των ετών 1973, 1955 και 1929.

 

Κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ο χαρακτηρισμός μιας εκτάσεως ως ενιαίου οικοπέδου γίνεται με βάση αντικειμενικά δεδομένα (φύση της εκτάσεως ως συνεχόμενης και ιδιοκτησιακό καθεστώς) και δεν εξαρτάται από τις δηλώσεις και τις ενέργειες των ενδιαφερομένων. Ειδικότερα, κατά τη νομολογία αυτή, για να θεωρηθεί μία έκταση ως ενιαίο οικόπεδο θα πρέπει αφενός να είναι συνεχόμενη και αφετέρου να συνιστά ενιαία ιδιοκτησία υπό την έννοια ότι ανήκει είτε σε έναν και τον αυτόν ιδιοκτήτη είτε σε περισσότερους συνιδιοκτήτες αλλά κατά ποσοστό συνιδιοκτησίας που είναι το ίδιο ως προς ολόκληρη την έκταση (ΣτΕ 2845/1994, 287/1993, 46/1990, 4895/1988, 2469/1982, 2223/1982, 2317/1979, 3810/1978 κ.α.).

 

Η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με τις 904/1978 και 430/1991 γνωμοδοτήσεις της έχει δεχθεί, ότι σε περίπτωση κτήσεως συνεχόμενων άρτιων οικοπέδων από τον αυτόν κύριο, με διαφορετικά συμβόλαια, τα οικόπεδα αυτά διατηρούν την αυτοτέλειά τους και ως αυτοτελή και άρτια οικόπεδα δύνανται να μεταβιβασθούν περαιτέρω, από απόψεως εφαρμογής των περί αρτιότητας των οικοπέδων διατάξεων και λοιπών πολεοδομικών τοιούτων (βλέπε όμως και την αντίθετη γνωμοδότηση Ολομέλειας 495/1972).

 

Και υπό την προαναφερόμενη όμως γνώμη της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σε περίπτωση κατά την οποία ο ιδιοκτήτης συνεχόμενων ακινήτων που αποκτήθηκαν με διαφορετικά συμβόλαια ζητήσει, όπως έχει δικαίωμα, τη δόμηση των ακινήτων του αυτών ως ενιαίου οικοπέδου, δηλαδή ζητήσει την έκδοση οικοδομικής αδείας και προβεί σύμφωνα με την άδεια αυτή σε ανοικοδόμηση με βάση τη συνολική επιφάνεια των συνεχόμενων ακινήτων, όσον αφορά τους όρους δόμησης (ποσοστό κάλυψης, συντελεστή δόμησης κ.λ.π.) επέρχεται συνένωση (ενοποίηση) των ακινήτων αυτών, τα οποία αναμφισβήτητα αποτελούν πλέον ενιαίο κατά την έννοια του άρθρου 2 του ισχύοντος Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού οικόπεδο, αφού διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να δομηθούν ενιαίως (βλέπε και γνωμοδότηση 430/1991 και ατομική 2/1982).

 

Κατά συνέπεια, στην περίπτωση του ερωτήματος, εφόσον, κατά την πλήρη διαπίστωση που θα κάνει η Διοίκηση, ο ιδιοκτήτης των συνεχόμενων ακινήτων που αποκτήθηκαν με διαφορετικά συμβόλαια ζήτησε τη δόμηση των ακινήτων αυτών ως ενιαίου οικοπέδου, ήτοι εφόσον ζήτησε οικοδομική άδεια και προέβη σύμφωνα με την άδεια αυτή σε ανέγερση οικοδομής με βάση (χρησιμοποιώντας) τη συνολική επιφάνεια των δύο ακινήτων ως προς τους όρους δόμησης (ποσοστό κάλυψης, συντελεστή δόμησης κ.λ.π.), έστω και αν η οικοδομή τοποθετήθηκε ολόκληρη στο ένα από τα ακίνητα, επήλθε οπωσδήποτε συνένωση των ακινήτων αυτών σε ενιαίο κατά την έννοια του ισχύοντος Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού οικόπεδο.

 

ΙΙΙ. Με τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 2 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948 περί συμπληρώσεως των περί σχεδίων Πόλεων διατάξεων ορίζονται κατά λέξη τα εξής:

 

{2. Οσάκις εκ των κειμένων περί σχεδίων πόλεων διατάξεων επιβάλλεται, πλην των ελαχίστων ορίων εμβαδού και διαστάσεων των οικοπέδων, η τήρησις ορισμένων ακαλύπτων αποστάσεων μεταξύ των ορίων του οικοπέδου και της οικοδομής ή ποσοστού του οικοπέδου ακαλύπτου υπό οικοδομής, απαγορεύεται η μετά την ανέγερση της οικοδομής καθ' οιονδήποτε τρόπον μεταβίβασις της κυριότητος μέρος του οικοπέδου κατά τρόπον καθιστώντα το εφ' ου η οικοδομή οικόπεδον μη άρτιο ή που μειώνει τις ακάλυπτες αποστάσεις ή το ακάλυπτο ποσοστόν κάτω του επιβεβλημένου ελαχίστου ορίου.

 

3. Πάσα δικαιοπραξία εν ζωή η αιτία θανάτου έχουσα αντικείμενον απαγορευμένη κατά τις προηγούμενες παραγράφους μεταβίβαση κυριότητας είναι αυτοδικαίως και εξ υπαρχής απολύτως άκυρος.}

 

Οι διατάξεις αυτές, κατά τη σαφή τους διατύπωση, εφαρμόζονται σε περιπτώσεις απαγορευμένων μεταβιβάσεων τμημάτων ενιαίου κατά την έννοια του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού οικοπέδου (βλέπε και ΣτΕ 287/1993).

 

Κατά συνέπεια, εφόσον στην περίπτωση του ερωτήματος επήλθε σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν παραπάνω συνένωση των συνεχομένων ακινήτων σε ενιαίο του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού οικόπεδο, η μετά τη συνένωση αυτή μεταβίβαση τμήματος του ενιαίου αυτού οικοπέδου σε τρίτο πρόσωπο καταλαμβάνεται από τη ρύθμιση των παραπάνω διατάξεων, των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 2 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948, εφόσον βέβαια συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεων αυτών.

 

IV. Επομένως, στα τιθέμενα ερωτήματα προσήκουν, κατά την ομόφωνη γνώμη της ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους καταφατικές απαντήσεις, όπως αναλυτικότερα αυτές αναφέρονται παραπάνω.

 

Θεωρήθηκε

Αθήνα, 16-06-1995

Ο Προεδρεύων

Ο Εισηγητής