ΝΣΚ 628/1978
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 628/1978 (24-08-1978)
Αριθμός ερωτήματος: Το υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου Γ4Α/22374/1978 έγγραφο του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, Γενική Διεύθυνση Οικισμού, Διεύθυνση Γ4/Α.
Περίληψη ερωτήματος: Ερωτάται εάν, εις το συνεχές οικοδομικό σύστημα προσμετρώνται εις τον συντελεστή δομήσεως του οικοπέδου, οι λόγω κλίσεως της οδού ή του εδάφους προκύπτοντες χώροι, οίτινες δύναται εκ των υστέρων να αποκτήσουν τις προϋποθέσεις χώρων κυρίας χρήσεως.
Επί, του ανωτέρω ερωτήματος το Νομικό Συμβούλιον γνωμοδότησε ως ακολούθως:
Δια μεν του άρθρου 5 παράγραφος 6 του από 09-06-1973 ισχύοντος Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (νομοθετικό διάταγμα 8/1973) δίδεται η έννοια του συντελεστού δομήσεως οικοπέδου, ως αποτελούντος τον λόγον του αθροίσματος των επιφανειών του ισογείου και των υπέρ αυτό δυναμένων να κατασκευασθούν ορόφων προς όλην την επιφάνεια του οικοπέδου δια δε του άρθρου 15 παράγραφος 1 του ιδίου Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού αφ' ενός μεν καθορίζεται η έννοια του ισογείου εις το συνεχές οικοδομικό σύστημα - οίον θεωρείται ο όροφος ούτινος τα δάπεδα ευρίσκονται εις την στάθμη της νομίμου αφετηρίας μετρήσεως του ύψους του κτιρίου και του αριθμού των ορόφων αυτού ή υπέρκειται ταύτης το πολύ μέχρι 2 m ή υπόκειται ταύτης μέχρι 0.60 m - αφ' ετέρου δε δια των παραγράφων 2 και 4 αυτού, ως αυτές αντικαταστάθηκαν υπό του νομοθετικού διατάγματος 205/1974, καθορίζονται οι περιλαμβανόμενοι εις τον συντελεστή δομήσεως χώροι εις τις περιοχές του συνεχούς συστήματος δομήσεως. Ειδικότερα δια των ως είρηται παραγράφων ορίζονται τα ακόλουθα:
Παράγραφος 2: Επιφάνειες χώρων κυρίας χρήσεως μετά των βοηθητικών των χώρων δημιουργουμένων υπό το κατά την προηγουμένη παράγραφο 1 ισόγειο λόγω κλίσεως των οδών ή λόγω κλίσεως του οικοπέδου ή λόγω διαμορφώσεως της στάθμης αυτού περιλαμβάνονται εις τον συντελεστή δομήσεως του οικοπέδου.
Παράγραφος 4: Οσάκις λόγω υπερυψώσεως του δαπέδου του ισογείου δημιουργούνται κάτωθεν αυτού χώροι οιασδήποτε κυρίας χρήσεως, αυτοί περιλαμβάνονται εις τον συντελεστή δομήσεως του οικοπέδου εφ' όσον πληρούν τις οικείας προϋποθέσεις των διατάξεων των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 22 και της παραγράφου 5 του παρόντος άρθρου.
Δια των παραγράφων τούτων εις ας παραπέμπει η τελευταία αυτή διάταξις ορίζονται τα εξής:
Άρθρο 22 παράγραφος 4: Το ελεύθερο ύψος ορόφου κυρίας χρήσεως δεν δύναται να είναι μικρότερο των 2.70 m.
Άρθρο 22 παράγραφος 5: Προκειμένου περί ισογείου καταστήματος οιασδήποτε επιφανείας το ελεύθερον ύψος, δεν δύναται να είναι μικρότερο των 3.00 m ή των 2.70 m από ψευδοροφής κάτωθεν της οποίας ουδεμία προεξοχή στοιχείου οργανικού ή διακοσμητικού επιτρέπεται.
Άρθρο 15 παράγραφος 5: Όροφος ή τμήμα τούτου ου το δάπεδον υπόκεινται περισσότερον των 0.60 m της στάθμης της παρ' αυτόν οδού ή της φυσικής ή τεχνητής στάθμης των υποχρεωτικών ή προαιρετικών ακαλύπτων τμημάτων του οικοπέδου δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται ως χώρος κυρίας χρήσεως.
Εκ του συνδυασμού των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι οι εις συντελεστή δομήσεως του οικοπέδου προσμετρούμενοι κατά τα ως άνω χώροι είναι:
α) Οι υπό το ισόγειο λόγω κλίσεως των οδών ή λόγω κλίσεως του οικοπέδου ή λόγω διαμορφώσεως της στάθμης αυτού, δημιουργούμενοι χώροι κυρίας χρήσεως και β) οι λόγω υπερυψώσεως του δαπέδου του ισογείου δημιουργούμενοι κάτωθεν αυτού χώροι οιασδήποτε κυρίας χρήσεως, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν εσωτερικώς ελεύθερον ύψος τουλάχιστον 2.70 ή 3.00 m προκειμένου περί καταστήματος, η δε στάθμη του δαπέδου των δεν υπόκειται της οδού ή της φυσικής ή τεχνητής στάθμης των υποχρεωτικών ή προαιρετικών ακαλύπτων τμημάτων του οικοπέδου, πλέον των 0.60 m. Δια την τοιαύτη κατά τα ανωτέρω προσμέτρηση των ως είρηται χώρων εις τον συντελεστή δομήσεως του οικοπέδου, δεν αρκεί κατά την γνώμη του Συμβουλίου τούτου, η τυχόν υφισταμένη δυνατότης δημιουργίας εκ των υστέρων τοιούτων υπό το ισόγειο χώρων πληρούντων τις προϋποθέσεις χώρων κυρίας χρήσεως ήτοι εχόντων ελεύθερον εσωτερικόν ύψος τουλάχιστον 2.70 m και μη υποκειμένων πλέον των 0.60 της κατά τα ανωτέρω στάθμης του πέριξ εδάφους, αλλά απαιτείται όπως οι χώροι αυτοί εμφανίζονται και στην μελέτη και τα σχέδια ως τοιούτοι χώροι κυρίας χρήσεως ότε και μόνον προσμετρώνται εις τον συντελεστή δομήσεως του οικοπέδου. Τούτο προκύπτει ου μόνον εκ της γραμματικής διατυπώσεως των ως άνω διατάξεων, αίτινες δια την κατά τα ανωτέρω προσμέτρηση απαιτούν την συνδρομή των δια τον χαρακτηρισμό των ως είρηται χώρων ως τοιούτων κυρίας χρήσεως απαιτουμένων ως άνω προϋποθέσεων αλλά και εκ του γεγονότος ότι εάν ο νομοθέτης ήθελε την προσμέτρηση των εν λόγω χώρων και εις την περίπτωσιν κατά την οποίαν θα μπορούσαν να δημιουργηθούν τοιούτοι υπό το ισόγειο χώροι πληρούντες τις απαιτήσεις των της κυρίας χρήσεως θα εκφραζόταν ρητώς ως έπραξε στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού ένθα, προκειμένου περί του πανταχόθεν ελευθέρου οικοδομικού συστήματος όρισε ότι ως χώροι κυρίας χρήσεως θεωρούνται πάντες οι έχοντες ή δυνάμενοι να αποκτήσουν ελεύθερον ύψος εσωτερικόν τουλάχιστον 2.50 m σε αυτό δε στάθμη δαπέδου υποκείμενη μέχρι και 1.00 m της στάθμης φυσικής ή τεχνητής του εξ' ου η πρόσβασις ή ο φωτισμός πέριξ εδάφους.}
Ταύτα ανεξαρτήτως ότι και εις την τελευταία ταύτη περίπτωσιν του πανταχόθεν ελευθέρου οικοδομικού συστήματος παρά την ρητή ως άνω διάταξη του άρθρου 32 παράγραφος 2 εκρίθη υπό του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι οι κατά τα ανωτέρω προκύπτοντες χώροι κυρίας χρήσεως προσμετρώνται εις τον συντελεστή δομήσεως του οικοπέδου υπό τις στο άρθρο αυτό τασσόμενες προϋποθέσεις (εσωτερικώς ελεύθερον ύψος τουλάχιστον 2.40 m στάθμη δαπέδου μη υποκείμενη της φυσικής ή τεχνητής στάθμης πλέον του ενός μέτρου) επιτρεπομένης άλλως της μη προσμετρήσεώς των (ΣτΕ 1049/1978).
Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω επί του τιθεμένου ερωτήματος εάν, εις το συνεχές οικοδομικό σύστημα προσμετρώνται εις τον συντελεστή δομήσεως του οικοπέδου οι λόγω κλίσεως της οδού ή του εδάφους προκύπτοντες χώροι οίτινες δύνανται εκ των υστέρων να αποκτήσουν τις προϋποθέσεις χώρων κυρίας χρήσεως, αρνητική προσήκει απάντησις.
Εν Αθήναις τη 19-09-1978
Ο Εισηγητής Νομικός Σύμβουλος