ΝΣΚ 681/1995

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 681/1995 (15-11-1995)

Αριθμός ερωτήματος: 337470/1995 της Διεύθυνσης Οικοδομικών και Κτιριοδομικών Κανονισμών Τμήμα Β' του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων.

Περίληψη Ερωτήματος: Ερωτάται εάν πρέπει να παραμείνει η διακοπή των οικοδομικών εργασιών της αναφερομένης οικοδομής, μετά την υπ' αριθμόν 13/1993 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ηγουμενίτσας, η οποία δέχεται ότι η χρησιμοποιούμενη για την έκδοση οικοδομικής αδείας επίδικη εδαφική λωρίδα ανήκει μεν εξ αδιαιρέτου στους ενάγοντες, πλην όμως τελικά επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 1010 του Αστικού Κώδικα στους εναγόμενους εις βάρος των οποίων διατάχθηκε η διακοπή οικοδομικών εργασιών.

Ι. Επί του ανωτέρω ερωτήματος το Γ' Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ομόφωνα ως ακολούθως:

1. Από τις διατάξεις των άρθρων 52 και 53 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος Περί σχεδίων πόλεων (ΦΕΚ 228/Α/1923) ως τροποποιήθηκε υπό του άρθρου 1 του νομοθετικού διατάγματος 194/1969 (ΦΕΚ 103/Α/1969), οι οποίες διέπουν την χορήγηση των οικοδομικών αδειών, προκύπτει ότι οι βάσει εκδοθείσης οικοδομικής αδείας εκτελούμενες οικοδομικές εργασίες δύναται να διακοπούν, κατόπιν διαταγής της εκδούσης την άδεια Αρχής, μόνο εάν ήθελε διαπιστωθεί αιτιολογημένα ότι η άδεια αυτή τυγχάνει παράνομος, γενικώς ή εν μέρει. Υπό την έννοια αυτή η περί διακοπής των οικοδομικών εργασιών διοικητική πράξη, αποτελούσα ανάκληση της χορηγηθείσης αδείας για να είναι νόμιμος πρέπει να αποδίδει στην άδεια συγκεκριμένες νομικές πλημμέλειες, των οποίων η φύση προσδιορίζει την μορφή και την έκταση της παρανομίας της αδείας (ολική ή μερική) και εντεύθεν την έκταση της διατασσόμενης διακοπής των οικοδομικών εργασιών.

Εξάλλου αν από τα τιθέμενα υπόψη της Διοικήσεως στοιχεία, προκύπτει αμφισβήτηση περί την κυριότητα του ακινήτου επί του οποίου ανεγείρεται η οικοδομή, προκειμένου να διατάξει την διακοπή των οικοδομικών εργασιών, οφείλει η Διοίκηση να αιτιολογεί ειδικώς στην πράξη της ερευνώντας παρεμπιπτόντως το αμφισβητούμενο ζήτημα κυριότητας του οποίου η τελική επίλυση ανήκει στα Πολιτικά δικαστήρια. (ΣτΕ 2429/1992, 3482/1990, 2811/1990, 934/1989, 1505/1988, 952/1988, 258/1987, 2917/1986, 2013/1882, 52/1981, 322/1981, 3842/1981, 602/1976, Γνωμοδότηση ΝΣΚ 731/1993, 567/1993).

Τελική επίλυση από τα Πολιτικά Δικαστήρια συνιστά με τα άρθρα 321 και επόμενα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας η τελεσίδικος απόφαση, με την οποία μετά δυνάμεως τυπικού και ουσιαστικού δεδικασμένου επιλύεται η ανακύψασα αμφισβήτηση, μη αποκλειομένου συνεπώς του παρεμπίπτοντος ελέγχου του ζητήματος από την Διοίκηση σε περίπτωση υπάρξεως απλώς οριστικής αποφάσεως. Η πρωτόδικος απόφαση που αναγνωρίζει κυριότητα των εναγόντων και επιδικάζει με το άρθρο 1010 του Αστικού Κώδικα την κυριότητα στους εναγομένους αδειούχους εφόσον δεν έχει καταστεί τελεσίδικη, δεν αποτελεί επίλυση του ζητήματος και μάλιστα υπέρ αυτών και δεν δύναται ν' αποτελέσει έρεισμα για την ανάκληση της διαταχθείσης διακοπής οικοδομικών εργασιών.

2. Στην προκείμενη περίπτωση μετά την διακοπή των οικοδομικών εργασιών, λόγω αμφισβητήσεως της κυριότητας επί εδαφικής λωρίδας, χρησιμοποιούμενης για την έκδοση της οικοδομικής άδειας και την ανέγερση της οικοδομής, οι διεκδικούντες την λωρίδα αυτή άσκησαν κατά των δικαιούντων της αδείας αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η υπ' αριθμόν 13/1993 οριστική απόφαση του αρμοδίου Ειρηνοδικείου Ηγουμενίτσας με την οποία έγινε δεκτό ότι η επίδικος λωρίδα ανήκει μεν κατά κυριότητα στους ενάγοντες, πλην όμως τελικά επιδικάζεται, κατά κυριότητα στους εναγομένους κατ' εφαρμογή του άρθρου 1010 του Αστικού Κώδικα. Η απόφαση αυτή μέχρι σήμερα δεν έχει καταστεί τελεσίδικος.

3. Υπό τα δεδομένα αυτά, το μεν έχει αναγνωρισθεί δικαστικώς ότι η κυριότητα της επιδίκου εδαφικής λωρίδας ανήκει στους ενάγοντες το δε με την κατ' άρθρο 1010 του Αστικού Κώδικα επιδίκαση της κυριότητος αυτής στους εναγόμενους αδειούχους δεν έχει περιέλθει πράγματι σ' αυτούς η κυριότης, αφού η σχετική δικαστική απόφαση δεν έχει τελεσιδικήσει, ούτε έχει γίνει σχετική σημείωση στα οικεία βιβλία μεταγραφών. Συνεπώς και με τα νέα δεδομένα δεν έχει επιλυθεί το ζήτημα της κυριότητας υπέρ των αδειούχων και η Διοίκηση δεν δύνανται ν' ανακαλέσει την διαταχθείσα διακοπή των οικοδομικών εργασιών.

4. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα ομόφωνα έχει την γνώμη ότι στο τιθέμενο ερώτημα αρμόζει καταφατική απάντηση, ήτοι ότι η αναφερόμενη διακοπή των οικοδομικών εργασιών πρέπει να διατηρηθεί μέχρι την επίλυση του ζητήματος της κυριότητας επί της ως άνω εδαφικής λωρίδας.

Θεωρήθηκε

Αθήνα, 20-11-1995

Ο Προεδρεύων