Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Αριθμός 3784/1981

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Επειδή δια της υπό κρίσιν αιτήσεως, ζητείται η ακύρωσις α) των υπ' αριθμών 414/03-03-1979 και 1738/18-10-1979 (και όχι του έτους 1980 ως εκ παραδρομής αναγράφεται εις το δικόγραφο) οικοδομικών αδειών της Νομαρχίας Κορινθίας δια των οποίων επετράπη εις τους Παναγιώτη Αρβανίτη και Θεόδωρο Σαμαρά η ανέγερσις συγκροτημάτων διωρόφων οικοδομών επί παραλιακού οικοπέδου, φερομένου ως ανήκοντος εις αυτούς, κειμένου εις Λουτρά Ωραίας Ελένης Κορινθίας, β) της υπ' αριθμόν 1347/26-02-1980 αποφάσεως του Νομάρχου Κορινθίας (προεδρικό διάταγμα [ΠΔ] 146/1980), δια της οποίας επικυρώθηκε έκθεσις και διάγραμμα οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας της Επιτροπής Καθορισμού οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας εις την θέσιν Μπαιντάνι της Κοινότητος Γαλατακίου του Νομού Κορινθίας γ) της ρηθείσης εκθέσεως της Επιτροπής καθορισμού οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας και, δ) της υπ' αριθμόν Φ. 187.2/483/79/16-07-1979 γνωμοδοτήσεως του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, επί της οποίας στηρίζεται η ανωτέρω νομαρχιακή απόφασις.

 

Επειδή εις την δίκην παρεμβαίνουν, δια κοινού δικογράφου, προς διατήρηση της ισχύος των προσβαλλόμενων πράξεων οι ειρημένοι Παναγιώτης Αρβανίτης και Θεόδωρος Σαμαράς, έχοντες πρόδηλο προς τούτο έννομο συμφέρον.

 

Επειδή η πράξις του Νομάρχου, δια της οποίας καθορίζεται η οριογραμμή του αιγιαλού, εκδιδομένη κατά την υπό του αναγκαστικού νόμου 2344/1970 περί αιγιαλού και παραλίας (ΦΕΚ 154/Α/1970) προβλεπόμενη διαδικασίαν, η οποία είναι διάφορος και ανεξάρτητος της διαδικασίας εκδόσεως των οικοδομικών αδειών, δεν είναι συναφής προς τις αδείας αυτές. Συνεπώς η υπό κρίσιν αίτησις είναι απορριπτέα ως απαράδεκτος καθ' ό μέρος στρέφεται κατά της υπό στοιχείου β' αποφάσεως του Νομάρχου, ελλείψει συνάφειας της πράξεως ταύτης προς τις εις το δικόγραφο προτασσόμενες υπό στοιχείου α' ως άνω πράξεις. Δια τον λόγον τούτον προεχόντως είναι απορριπτέα η υπό κρίσιν αίτησις και καθ' ό μέρος στρέφεται κατά των υπό στοιχείων γ' και γ' πράξεων.

 

Επειδή οι αιτούντες φερόμενοι ως κύριοι ακινήτου γειτονικού προς το οικόπεδον εις το οποίον αφορούν οι προσβαλλόμενες οικοδομικές άδειες μετ' εννόμου συμφέροντος ασκούν την υπό κρίσιν αίτηση και τα περί του αντιθέτου δια της παρεμβάσεως υποστηριζόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

 

Επειδή εξ ουδενός στοιχείου του φακέλλου προκύπτει ότι οι αιτούντες τελούσαν εν γνώσει της εκδόσεως των ως είρηται οικοδομικών αδειών οι οποίες χρόνον καθιστώντα την δια της υπό κρίσιν αιτήσεως (κατατεθείσα εις την Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας την 03-05-1980) προσβολή των εκπροθέσμων. Και ναι μεν οι αιτούντες δια της από 15-02-1980 εξωδίκου προσκλήσεώς των προς την Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Νομαρχίας Κορινθίας εζήτησε την άμεση ανάκληση τυχόν χορηγηθεισών οικοδομικών αδειών και άμεση διακοπή των εργασιών ανεγέρσεως οικοδομών, εν αις και της ήδη ανεγειρόμενης οικοδομής Αρβανίτη, πλην όμως εκ τούτου δεν δύναται να συναχθεί μετά βεβαιότητος ότι οι αιτούντες τελούν τουλάχιστον έκτοτε εν γνώσει της εκδόσεως των προσβαλλόμενων οικοδομικών αδειών, δοθέντος άλλως τε ότι οι άδειες αυτές εξεδόθησαν επ' ονόματι αμφοτέρων των παρεμβαινόντων και του όχι επ' ονόματι μόνον του εξ αυτών Παναγιώτου Αρβανίτη.

 

Επειδή δια της υπό κρίσιν αιτήσεως προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες οικοδομικές άδειες δεν είναι νόμιμες καθ' όσον χορηγήθηκαν πριν ή καθορισθούν οι οριογραμμές αιγιαλού και παραλίας. Ο λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθ' όσον εξ ουδεμιάς διατάξεως προκύπτει, ότι της χορηγήσεως οικοδομικών αδειών δέον να προηγείται ο καθορισμός των οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας.

 

Επειδή εις το άρθρο 1 του αναγκαστικού νόμου 2344/1970 περί αιγιαλού και παραλίας (ΦΕΚ 154/Α/1970) ορίζεται ότι αιγιαλός είναι η περιστοιχούσα την θάλασσαν χερσαία ζώνη η βρεχόμενη από τις μέγιστες πλην συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων και ότι ούτος είναι κτήμα κοινόχρηστο και ανήκει εις το Δημόσιον. Εις το άρθρο 2 του ως άνω νόμου ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι ο καθορισμός της οριογραμμής του αιγιαλού γίνεται υπό επιτροπής επί τοπογραφικού και υψομετρικού διαγράμματος, χαρασσόμενης ερυθράς γραμμής, συμφώνως δε προς το άρθρο 3 του αυτού νόμου η έκθεσις της Επιτροπής επικυρώνεται υπό του Υπουργού των Οικονομικών (και ήδη υπό του Νομάρχου).

 

Εκ των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι, κατά νόμον, η ιδιότης του αιγιαλού δεν δημιουργείται δια πράξεως της πολιτείας αλλά προκύπτει εκ φυσικών φαινομένων, ήτοι εκ των μεγίστων, αλλά συνήθων αναβάσεων των κυμάτων και ότι, επομένως, όπου δεν έχει γίνει εισέτι διοικητικός υπό της Επιτροπής, καθορισμός των ορίων του αιγιαλού, η Διοίκησις οφείλει, προκειμένης χορηγήσεως οικοδομικών αδειών επί παραλιακών οικοπέδων, να κρίνει παρεμπιπτόντως περί της συνδρομής εν τη συγκεκριμένη περιπτώσει των κατά το άρθρο 1 του ρηθέντος νόμου πραγματικών περιστατικών των προσδιοριζόντων τα όρια του αιγιαλού, ήτοι περί των μεγίστων πλην συνήθων αναβάσεων των κυμάτων, επί τη βάσει άλλων στοιχείων και περαιτέρω περί της συνδρομής των υπό της κειμένης νομοθεσίας προβλεπομένων ειδικών προϋποθέσεων δια την εν γένει επί των παραλιακών οικοπέδων ανοικοδόμηση ως επί παραδείγματι οι προβλεπόμενες αντιστοίχως υπό των άρθρων 1 του νομοθετικού διατάγματος 439/1970 περί συμπληρώσεως των διατάξεων περί αιγιαλού (ΦΕΚ 80/Α/1970), και, 4 παράγραφος 5 του από 15-06-1977 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 225/Δ/1977) και άρθρο 6 παράγραφος 3 του από 19-07-1979 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 401/Δ/1979), αφορώντων εις τους όρους δομήσεως των οικοπέδων των κειμένων εντός των ορίων των προ του έτους 1923 υφισταμένων οικισμών.

 

Επειδή, εν προκειμένω εξ ουδενός στοιχείου του φακέλλου προκύπτει ότι η Διοίκησις προ της χορηγήσεως των προσβαλλόμενων αδειών, αφορωσών ως είρηται εις παραλιακό οικόπεδον, προέβη εις την κατά τα ανωτέρω έρευνα. Ως εκ τούτου οι προσβαλλόμενες άδειες είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένες, του μεταγενεστέρου δια της ρηθείσης νομαρχιακής αποφάσεως γενομένου εις την περιοχήν καθορισμού της οριογραμμής του αιγιαλού μη ασκούντος εν προκειμένω επιρροή, δοθέντος ότι η Διοίκησις έδει, πάντως να ερευνήσει και την συνδρομή των ειρημένων ειδικών προϋποθέσεων ανοικοδομήσεως επί παραλιακού οικοπέδου. Όθεν, δια τον λόγον τούτον, βασίμως προβαλλόμενο, οι προσβαλλόμενες άδειες δέον όπως ακυρωθούν, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της έρευνας των λοιπών λόγω ακυρώσεως.

 

Επειδή, κατ' ακολουθίαν, δέον όπως η υπό κρίσιν αίτησις γίνει εν μέρει δεκτή, συμψηφιζόμενης της δικαστικής δαπάνης μεταξύ των διαδίκων.

 

Δια ταύτα

 

Δέχεται εν μέρει την υπό κρίσιν αίτηση.

 

Ακυρώνει τις υπ' αριθμούς 414/03-03-1979 και 1738/18-10-1979 οικοδομικές άδειες της Νομαρχίας Κορινθίας, κατά τα στο αιτιολογικό,

 

Απορρίπτει την αίτηση κατά τα λοιπά.