ΣτΕ 5448/1995
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 5448/1995
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Τμήμα Ε'
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 14-06-1995, με την εξής σύνθεση: Μ. Δεκλερής, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Ε' Τμήματος, Κ. Γ. Χαλαζωνίτης, Γ. Δεληγιάννης, Ι. Μαρή, Α. Θεοφιλοπούλου, Σύμβουλοι, Ι. Μαντζουράνης, Αικατερίνη Χριστοφορίδου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Γ. Σακελλαρίου, Γραμματέας του Ε' Τμήματος.
Δια να δικάσει την από 07-07-1989 αίτηση:
των 1) __________, 2) __________, κατοίκων Άργους, οδός __________ αριθμός __________, οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Αναστάσιο Παπαδημητρίου (αριθμός μητρώου 1280), που τον διόρισαν στο ακροατήριο,
κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ο οποίος παρέστη με την Β. Δούσκα, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες ζητούν να ακυρωθεί η υπ' αριθμόν 74420/4119/1988 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Γ. Δεληγιάννη.
Κατόπιν, το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο δικηγόρο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψη της υπό κρίση αίτησης.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη, σε αίθουσα του δικαστηρίου και,
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο.
1. Επειδή καταβλήθηκαν τα νόμιμα τέλη (υπ' αριθμόν 2059029 και 2059030 του έτους 1989 διπλότυπα της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (υπ' αριθμόν 1212707 και 2211241/1989 γραμμάτια παραβόλου του Δημοσίου).
2. Επειδή με την κρινόμενη αίτηση, όπως συμπληρώθηκε με το από 26-05-1990 δικόγραφο προσθέτων λόγων, ζητείται η ακύρωση της υπ' αριθμόν 74420/4119/17.10.1988 αποφάσεως του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων με την οποία χαρακτηρίσθηκαν ως πυκνοδομημένα τμήματα των πολεοδομικών ενοτήτων Ασπίδα, Πέντε δρόμοι, Γεφύρια και Θέατρο του Δήμου Άργους, καθώς και του από 25-04-1989 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 264/Δ/1989) με το οποίο εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη των ενοτήτων αυτών.
3. Επειδή η υπόθεση φέρεται για συζήτηση στο Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με επταμελή σύνθεση ύστερα από την υπ' αριθμόν 1663/1995 παραπεμπτική απόφαση του πιο πάνω Τμήματος με πενταμελή σύνθεση.
4. Επειδή οι ως άνω προσβαλλόμενες πράξεις είναι συναφείς μεταξύ των, δεδομένου ότι η πρώτη απετέλεσε προϋπόθεση της δεύτερης και γι' αυτό παραδεκτώς πλήττονται με το ίδιο δικόγραφο από τους αιτούντες, ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν περιλήφθηκαν στο πυκνοδομημένο τμήμα της πολεοδομικής ενότητας Γεφύρια και ομοδικούν προβάλλοντας λόγους ακυρώσεως που στηρίζονται στην ίδια πραγματική και νομική βάση.
4. Επειδή η κρινόμενη αίτηση, εφ' όσον ασκήθηκε εμπροθέσμως και εν γένει παραδεκτώς είναι εξεταστέα κατ' ουσία.
5. Επειδή ο νόμος 1337/1983 (ΦΕΚ 33/Α/1983), όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 1512/1985 (ΦΕΚ 4/Α/1985), που εξειδικεύει την συνταγματική επιταγή για ορθολογική ρύθμιση της χωροταξίας και πολεοδομίας (άρθρο 24 παράγραφος 2 του Συντάγματος), καθιερώνει νέο σύστημα για την πολεοδόμηση ορισμένης περιοχής. Το σύστημα αυτό χαρακτηρίζεται από τρία στάδια, από τα οποία διέρχεται η πολεοδόμηση της περιοχής, δηλαδή το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, την πολεοδομική μελέτη και την εφαρμογή της. Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) αποτελεί την γενική πρόταση πολεοδομικής οργανώσεως των πολεοδομικών ενοτήτων, που διατυπώνεται μετά από εκτίμηση των οικιστικών αναγκών και των προβλεπόμενων επιπτώσεων της πολεοδομικής ρυθμίσεως στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον. Έτσι το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο περιλαμβάνει κατ' αρχήν γενικούς ορισμούς και κατευθύνσεις ως προς τα θέματα του πολεοδομικού σχεδιασμού, δημογραφικά, οικονομικά, ενεργειακά, κυκλοφοριακά κ.λ.π. (άρθρο 2 του νόμου 1337/1983).
Η πολεοδομική μελέτη αποτελεί εξειδίκευση των προτάσεων και προγραμμάτων του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου. Η έγκρισή της έχει τις συνέπειες εγκρίσεως σχεδίου πόλεως κατά τις διατάξεις του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος. Κύρια χαρακτηριστικά της αποτελούν η ρυμοτομική διαρρύθμιση μιας περιοχής και ο καθορισμός των όρων και περιορισμών δομήσεως (άρθρο 6 του νόμου 1337/1983). Το τρίτο στάδιο της εφαρμογής περιλαμβάνει όλες τις ενέργειες που απαιτούνται για την πραγμάτωση της πολεοδομικής μελέτης (καθορισμό τμημάτων που αφαιρούνται για εισφορά γης, τμημάτων που ρυμοτομούνται για κοινόχρηστους χώρους.
Ειδικότερα, το άρθρο 2 του νόμου 1337/1983, που αναφέρεται στο περιεχόμενο του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, ορίζει:
{4. Στο γενικό πολεοδομικό σχέδιο γίνεται ο προσδιορισμός των πυκνοδομημένων περιοχών σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το τρίτο εδάφιο του άρθρου 10 του νόμου 1221/1981 περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του νόμου 960/1979 περί επιβολής υποχρεώσεων προς δημιουργίαν χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων δια την εξυπηρέτησιν των κτιρίων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων και άλλων τινών διατάξεων.}
Περαιτέρω το άρθρο 10 του νόμου 1221/1981 (ΦΕΚ 292/Α/1981), στο τρίτο εδάφιο του οποίου παραπέμπει η ανωτέρω διάταξη, ορίζει ότι:
{Εις το τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 62 του νόμου 947/1979 προστίθενται τα ακόλουθα εδάφια:
{Αρξάμενες διαδικασίες επεκτάσεως εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή εγκρίσεως νέων τοιούτων, εφ' ων μέχρι της ενάρξεως ισχύος του παρόντος έχει ληφθεί θετική γνωμοδότησις του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων ή έχει ληφθεί απόφασις και έχει υποβληθεί σχετικά πλήρης, κατά τα οριζόμενα υπό του νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923 περί σχεδίων πόλεων κ.λ.π., πρότασις του οικείου Δημοτικού ή κοινοτικού Συμβουλίου, δύναται να συνεχισθούν και ολοκληρωθούν δια το σύνολον ή μέρος της προτεινομένης περιοχής κατά την διαδικασίαν του ως άνω νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923 και υπό τους περιορισμούς όρους και υποχρεώσεις της ισχυούσης νομοθεσίας κατά την έναρξη της ισχύος του παρόντος.
Οι ως άνω διαδικασίες εφαρμόζονται αποκλειστικώς και μόνον υπό την προϋπόθεση ότι πρόκειται περί πυκνοδομημένων περιοχών κυρίας κατοικίας και υπό την προϋπόθεση ότι εναρμονίζονται απολύτως προς τα βασικά σημεία, τους στόχους και τις κατευθύνσεις των περί αυτών εγκεκριμένων ρυθμιστικών και χωροταξικών σχεδίων ή τις σχετικές αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας και Περιβάλλοντος, κατά την περί των προϋποθέσεων τούτων απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος εκδιδόμενη μετά γνώμη του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων. ...
Δια προεδρικού διατάγματος, εκδιδομένου με πρόταση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος μετά γνώμη του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων, καθορίζονται τα κριτήρια χαρακτηρισμού περιοχής τινός ως πυκνοδομημένης.
Οι διατάξεις των προστιθεμένων εδαφίων δύνανται να εφαρμοσθούν και επί περιοχών, οι οποίες κηρύχθηκαν ως οικιστικές βάσει του παρόντος νόμου. Τα σχετικά διατάγματα εις τις ως άνω περιπτώσεις ανακαλούνται...}}
Επί τη βάσει της εξουσιοδοτήσεως αυτής εκδόθηκε το από 24-08-1983 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 409/Δ/1983), στο άρθρο 1 του οποίου ορίζεται ότι:
{1. Χαρακτηρίζεται πυκνοδομημένη μια περιοχή όταν συντρέχουν αθροιστικά τα εξής:
α) Ποσοστό τουλάχιστον 50% των ιδιοκτησιών της περιοχής είναι δομημένες.
β) Ποσοστό τουλάχιστον 70% των κτιρίων των δομημένων ιδιοκτησιών είναι κτίρια κύριας κατοικίας.
γ) Στην περιοχή να υπάρχουν 50 τουλάχιστον κτίρια εμβαδού τουλάχιστον 40 m2 το καθένα.
2. Για την εφαρμογή της παραπάνω παραγράφου:
α) Ως μία ιδιοκτησία θεωρείται, κάθε ιδιοκτησία που έχει εμβαδόν μέχρι 500 m2.
Ιδιοκτησία που έχει εμβαδόν μεγαλύτερο των 500 m2 θεωρείται για την εφαρμογή του παρόντος περισσότερες ιδιοκτησίες και συγκεκριμένα τόσες όσος είναι ο λόγος του εμβαδού της προς τα 500 m2.
β) Δομημένη ιδιοκτησία θεωρείται εκείνη που έχει κτίριο εμβαδού τουλάχιστον 40 m2.
γ) Ως κτίριο κύριας κατοικίας θεωρείται και κτίσμα που χρησιμοποιείται και για άλλες χρήσεις, εφόσον αυτές δεν είναι αντίθετες στην κατά προορισμό λειτουργίας του κτιρίου της ως κατοικίας.
3. Για την κατ' αρχήν αναγνώριση πυκνοδομημένης περιοχής το κάθε κτίριο πρέπει να απέχει από ένα τουλάχιστον κτίριο άλλης ιδιοκτησίας το πολύ 40 m.
4. Ο χαρακτηρισμός περιοχής σαν πυκνοδομημένης και το όριό της καθορίζεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση με απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, η οποία συνοδεύεται και από σχετικό διάγραμμα.}
6. Επειδή από το συνδυασμό των πιο πάνω διατάξεων, ερμηνευόμενων εν όψει του όλου πνεύματος του νόμου 1337/1983, προκύπτουν τα εξής: O χαρακτηρισμός των πυκνοδομημένων περιοχών, που προσδιορίζει την έκταση των δυνατών παρεμβάσεων κατά την πολεοδόμηση, την διαδικασία θέσπισής των και κυρίως την υποχρέωση και τον τρόπο υπολογισμού της εισφοράς σε γη, αποτελεί προϋπόθεση των ρυθμίσεων που αποφασίζονται με την πολεοδομική μελέτη δεδομένου ότι οι διατάξεις του νόμου 1337/1983 εφαρμόζονται κατ' αρχήν στα αραιοδομημένα τμήματα των πολεοδομικών ενοτήτων (άρθρο 1 παράγραφος 4 του ως άνω νόμου) και η υποχρέωση εισφοράς σε γη, όπως ρυθμίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 4 του ίδιου νόμου επιβάλλεται μόνο στις ιδιοκτησίες που βρίσκονται σε αραιοδομημένες ή αδόμητες ζώνες.
Έτσι ο πιο πάνω χαρακτηρισμός αποτελεί κατ' αρχήν αντικείμενο του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) και υπάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, με απόφαση του οποίου εγκρίνεται το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Το αντικείμενο όμως και ο χαρακτήρας του εν λόγω προσδιορισμού, που συνίσταται στην ακριβή αποτύπωση όλων των υφιστάμενων κτισμάτων στην υπό ρύθμιση περιοχή, οι ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει σε σχέση με την θεματική ύλη του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και οι τεχνικές δυσχέρειες που συνεπάγεται η ένταξή του στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο υπαγόρευσαν στο νομοθέτη μια πιο σύντομη και απλή διαδικασία, που να προσαρμόζεται στις ανάγκες της πράξεως. Γι' αυτό με την διάταξη του άρθρου 2 παράγραφος 4 ο νομοθέτης του νόμου 1337/1983, παραπέμποντας όχι μόνο στα κριτήρια αλλά σε ολόκληρο το σύστημα προσδιορισμού των πυκνοδομημένων ζωνών, όπως θεσπίζεται με το προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με βάση την εξουσιοδότηση του άρθρου 10 του νόμου 1221/1981, έδωσε την δυνατότητα στον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων να προβαίνει στον εν λόγω χαρακτηρισμό και με πράξη του μεταγενέστερη του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου με σύντομη διαδικασία που περιορίζεται στην απλή αποτύπωση της υφιστάμενης πραγματικής κατάστασης.
Η ευχέρεια αυτή του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων προκύπτει αβίαστα και από την διάταξη του άρθρου 43 παράγραφος 10 του νόμου 1337/1983, που προβλέπει με συνδρομή ορισμένων προϋποθέσεων την εκπόνηση και έγκριση της πολεοδομικής μελέτης πριν από την έγκριση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου. Η Υπουργική απόφαση περί χαρακτηρισμού ζώνης ως πυκνοδομημένης συμπληρώνει το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και γι' αυτό πρέπει να δημοσιεύεται μαζί με τα διαγράμματα που την συνοδεύουν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η παράλειψη όμως της ως άνω δημοσιεύσεως καλύπτεται από την δημοσίευση των διαγραμμάτων της πολεοδομικής μελέτης, όπου περιλαμβάνονται και τα όρια των πυκνοδομημένων ζωνών. Εξ άλλου η εν λόγω απόφαση πρέπει να εξειδικεύει τη συνδρομή των κριτηρίων της κανονιστικής ρύθμισης του από 24-08-1983 προεδρικού διατάγματος που εξαντλούνται στη διαπίστωση ορισμένου βαθμού οικιστικής πυκνότητας, του χαρακτήρα και του προορισμού της δόμησης στην υπό ρύθμιση περιοχή χωρίς να περιλαμβάνουν και την ανάγκη συμμετρίας ή ορθογωνισμού της δεδομένης ζώνης, εφ' όσον απεικονίζει την πραγματική κατάσταση.
7. Επειδή εν προκειμένω με την υπ' αριθμόν 64972/2843/1985 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων) (ΦΕΚ 734/Δ/1985) εγκρίθηκε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο των οικισμών Άργους Αργολίδας που προβλέπει την πολεοδομική οργάνωση των οικισμών της πόλεως αυτής με προοπτική αύξησης του πληθυσμού της σε 32.000 κατοίκους. Βασικές κατευθύνσεις του ευρύτερου αυτού πολεοδομικού σχεδιασμού της ως άνω περιοχής είναι η ανάπλαση των δομημένων περιοχών και η επέκταση του σχεδίου σε εκτάσεις πυκνοδομημένες και αραιοδομημένες συνολικής επιφάνειας 2000 στρεμμάτων με την δημιουργία τεσσάρων πολεοδομικών ενοτήτων, που υποδιαιρούνται σε γειτονιές, όπου θα ιδρυθούν τοπικά κέντρα. Εξειδικεύοντας τις κατευθύνσεις του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου το προσβαλλόμενο από 25-04-1989 προεδρικό διάταγμα ενέκρινε την πολεοδομική μελέτη τμημάτων των πολεοδομικών ενοτήτων Ασπίδα, Πέντε Δρόμοι, Γεφύρια και Θέατρο του δήμου Άργους. Το διάταγμα αυτό στηρίζεται στην συμπροσβαλλόμενη υπ' αριθμόν 74420/4119/1988 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων με την οποία χαρακτηρίσθηκαν ως πυκνοδομημένα τμήματα των πιο πάνω πολεοδομικών ενοτήτων, που αποτελούν οικισμό προϋφιστάμενο του έτους 1923. Οι αιτούντες είναι ιδιοκτήτες οικοπέδων στην πολεοδομική ενότητα Γεφύρια, ο πρώτος, 6.700 m2 και η δεύτερη, 3.000 m2 αντιστοίχως, τμήματα των οποίων επιφάνειας 2.000 m2 του πρώτου και 1.000 m2 της δεύτερης περιλήφθηκαν στην πυκνοδομημένη ζώνη ενώ τα υπόλοιπα τμήματα περιλήφθηκαν στην αραιοδομημένη ζώνη, όπως προκύπτει από τα διαγράμματα που συνοδεύουν την πιο πάνω μελέτη. Εξ άλλου τμήμα της ιδιοκτησίας των αιτούντων καταλαμβάνονται από το Κοινωνικό Κέντρο και από πεζόδρομο, που προβλέπονται από την πολεοδομική μελέτη.
8. Επειδή ο χαρακτηρισμός τμημάτων των πιο πάνω πολεοδομικών ενοτήτων ως πυκνοδομημένων και αραιοδομημένων έγινε νομίμως με την ως άνω προσβαλλόμενη Υπουργική απόφαση, που εκδόθηκε επί τη βάσει του κανονιστικού από 24-08-1983 προεδρικού διατάγματος, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν πιο πάνω και είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι οι λόγοι ακυρώσεως που στηρίζονται σε αντίθετη εκδοχή. Ειδικότερα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλεται αναιτιολόγητο του επίμαχου χαρακτηρισμού, εφ' όσον εφάρμοσε τα κριτήρια του ως άνω κανονιστικού διατάγματος ως προς την πυκνότητα και τον χαρακτήρα της δόμησης, προβαίνοντας σε εξειδίκευσή των στην συγκεκριμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα διαγράμματα που συνοδεύουν την ρύθμιση αυτή, δεδομένου άλλωστε ότι οι αιτούντες δεν επικαλούνται παράβαση ή μη λήψη υπ' όψει των ως άνω κριτηρίων, ή πλάνη περί τα πράγματα.
9. Επειδή η ως άνω κανονιστική ρύθμιση, που διαγράφει την διαδικασία χαρακτηρισμού των πυκνοδομημένων ζωνών, δεν απαιτεί την σχετική γνώμη του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου. Συνεπώς είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι οι λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλεται ότι παρανόμως δεν ελήφθη υπ' όψει η αντίθετη σχετικώς γνώμη του δημοτικού συμβουλίου Άργους και δεν αιτιολογήθηκε η απόκλιση απ' αυτήν.
10. Επειδή οι λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλεται ότι δεν μπορούσε ιδιοκτησία των να κατατμηθεί σε τμήματα υπαγόμενα σε διαφορετικές ζώνες και ότι πάντως απαιτείτο ειδική γι' αυτό αιτιολογία πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι διότι, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 1 παράγραφος 2 του κανονιστικού από 24-08-1983 προεδρικού διατάγματος, ως ιδιοκτησία υπαγόμενη στην πυκνοδομημένη ή αραιοδομημένη ζώνη θεωρείται έκταση εμβαδού 500 m2 και έτσι εφ' όσον οι ιδιοκτησίες των αιτούντων υπερέβαιναν το όριο αυτό μπορούσαν να κατατμηθούν σε τμήματα κατά τον λόγο του εμβαδού των προς το όριο αυτό και να υπαχθούν στην αντίστοιχη ζώνη ανάλογα με τον χαρακτήρα της δόμησης του κάθε τμήματος.
11. Επειδή η παράλειψη δημοσίευσης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της προσβαλλόμενης Υπουργικής απόφασης περί χαρακτηρισμού τμημάτων των ως άνω ενοτήτων ως πυκνοδομημένων μαζί με τα διαγράμματα που την συνοδεύουν καλύφθηκε με την δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των διαγραμμάτων της πολεοδομικής μελέτης (ΦΕΚ 264/Δ/1983), όπου περιλαμβάνονται και τα όρια των πυκνοδομημένων ζωνών. Έτσι είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο λόγος ακυρώσεως που στηρίζεται σε αντίθετη εκδοχή.
12. Επειδή με την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης ρυθμίζεται η πολεοδομική οργάνωση της περιοχής με τον καθορισμό των οικοδομήσιμων και των κοινόχρηστων ή κοινωφελών χώρων και τη θέσπιση όρων δόμησης και χρήσης των οικοπέδων. Η επιβολή της εισφοράς είναι αντικείμενο του τρίτου σταδίου, από το οποίο διέρχεται, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, η πολεοδόμηση, δηλαδή της εφαρμογής. Συνεπώς είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι οι λόγοι ακυρώσεως που στηρίζονται στην εκδοχή της επιβολής εισφοράς με τις πληττόμενες πράξεις.
13. Επειδή κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 1 και επόμενων του νόμου 1337/1983, ερμηνευόμενων εν όψει του άρθρου 24 του Συντάγματος για ορθολογική οργάνωση της πολεοδόμησης που προϋποθέτει χρονική προοπτική για την εκτίμηση των αναγκών της υπό ρύθμιση περιοχής και ευρεία κατά το δυνατόν χωρική έκταση, τις ανάγκες της οποίας στο σύνολό των εκτιμώμενες να θάλπουν οι θεσπιζόμενες ρυθμίσεις, οι επεκτάσεις των εγκεκριμένων σχεδίων και οι εντάξεις σε σχέδιο συνεχόμενων πολεοδομικών ενοτήτων, που γίνονται με βάση τις διατάξεις αυτές, πρέπει να αποβλέπουν στην πολεοδομική οργάνωση και ανάπλαση τόσο των ενοτήτων αυτών όσο και της συνεχόμενης περιοχής με την οποία έχουν οικιστική συνέχεια. Την εκδοχή αυτή ρητά καθιερώνει το άρθρο 8 παράγραφος 8 εδάφιο δ του νόμου 1337/1983 που ορίζει ότι τα εδαφικά τμήματα που προέρχονται από εισφορά γης διατίθενται και για την δημιουργία κοινόχρηστων και κοινωφελών χρήσεων που εξυπηρετούν τις γενικότερες ανάγκες της περιοχής. Συνεπώς πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλεται ότι παρανόμως οι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι που προβλέπονται στις εντασσόμενες στο σχέδιο πολεοδομικές ενότητες εξυπηρετούν όχι μόνο τις ανάγκες των ενοτήτων αυτών αλλά ολόκληρης της πόλης του Άργους.
14. Επειδή κατά την αιτιολογία της προσβαλλόμενης πολεοδομικής μελέτης, όπως προκύπτει από την υπ' αριθμόν 2/συνεδρία 21/27-05-1988 γνωμοδότηση του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος της Νομαρχίας Αργολίδος και τα διαγράμματα που την συνοδεύουν, οι κοινόχρηστοι χώροι και οι κοινωφελείς χρήσεις που προβλέπονται στην περιοχή των πιο πάνω τεσσάρων ενοτήτων εξυπηρετούν τις πολεοδομικές ανάγκες που υπαγορεύονται από ένα μακρόπνοο πολεοδομικό σχεδιασμό ολόκληρης της πόλεως του Άργους σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της πόλεως αυτής. Έτσι με την πληττόμενη μελέτη σκοπείται η δημιουργία τοπικών κέντρων επιπέδου γειτονιάς, η χωροθέτηση κοινωνικού εξοπλισμού επιπέδου πόλης αλλά και ενότητας σε αδόμητες ή αραιοδομημένες εκτάσεις του άμεσου περιαστικού χώρου, δημιουργώντας έτσι μια πράσινη ζώνη με χρήσεις που επικοινωνεί με το κέντρο με το δίκτυο των πεζοδρόμων και ελεύθερων χώρων κατοικίας και ενοποιεί την πόλη. Με τα δεδομένα αυτά είναι νομίμως και πλήρως αιτιολογημένη η δημιουργία των κοινοχρήστων και κοινωφελών χρήσεων τόσο ως προς την πολεοδομική ανάγκη που την υπαγόρευσε όσο και ως προς την επιλογή του χώρου, εφ' όσον άλλωστε οι αιτούντες δεν προέβαλαν στην διοικητική διαδικασία ειδικούς και συγκεκριμένους ισχυρισμούς, στηριζόμενους σε πολεοδομικά κριτήρια, ώστε να επιβάλλεται ειδικότερη αιτιολόγηση των επί μέρους διαρρυθμίσεων. Συνεπώς πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους πλήττεται η αιτιολογία της ως άνω μελέτης ως προς την πρόβλεψη των κοινόχρηστων και κοινωφελών χρήσεων και την επιλογή της θέσης των.
15. Επειδή, με την πληττόμενη μελέτη καθορίζεται γενικός συντελεστής δόμησης 0,8 (άρθρο 6 παράγραφος 5). Οι εισαγόμενες αποκλίσεις με τα άρθρα 3 και 6 παράγραφος 6 του προσβαλλόμενου διατάγματος αφορούν σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις η τυχόν αντισυνταγματικότητα των οποίων συνεπάγεται την μη εφαρμογή των ευνοϊκών συντελεστών στις περιπτώσεις αυτές και όχι την επέκτασή των σε όλες τις περιπτώσεις. Συνεπώς ο λόγος ακυρώσεως που στηρίζεται στην εκδοχή της αθέμιτης διαφοροποίησης των συντελεστών δόμησης πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος.
16. Επειδή, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση.
Δια ταύτα
Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Επιβάλλει εις βάρος των αιτούντων την δικαστική δαπάνη του Δημοσίου που ανέρχεται στο ποσό των 28.000 δραχμών.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 19-09-1995 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 20-11-1995.